Vísir - 11.05.1918, Blaðsíða 2

VISIR
4-6 stúlkur
geta fengið vinnu hjá
Fiskiveiðafél. Haukur.
Finnlð
Jón Magnússon
Holtsgötu 16.
KyndarL
Vanur kyndari óskast nú þegar á
botnvörpunginn Snorra Goöa.
Upplýsingar hjá
Hf. Kveldúlíi.
Draumar
um styrjöldina miklu, með ráðningum, fást ennþá á Grettisgötu
44 A uppi. En flýtið ykkur að fá þá áður en þeir seljast upp.
M ótorsmiður
getur fengiö atvinnu
á vélaverkstæði Reykjavíkur.
Atvinna.
Tveir duglegir flatningsmenn og tvœr stúlkur vanar fiskverk-
un óskast norður á Langanes í sumar, til þess að taka þar á
móti fiski.
Fólkið þarf að vera komið norður í júnímánuði.
Afgr. vísar á.
Frá Alþingi.
Á þingfundum gerðist ekkert
markvert 1 gær.
Frumvarp mentamálanefndar
um laun barnakennara var til
2. umr. í Nd. og samþykt. —
Mótaksfrumvarpið sömuleiðismeð
breytingum nokkrum. Kvik-
myndaskattsfrumvarpinu var vís-
að til alsherjarnefndar.
t
I Ed. var frv.' um lokunar-
tima sölubúða til 2. umr. Breyt-
ingatillögur tvær voru fram-
komin við frv.: frá M. Kr. um.
heimild tii undanþágu handa
tóbaks og sælgætisverslunum,
gegn eínhverju gjaldi í bæjar-
sjóð, og frá K. E. um að sektir
skuli ekki ákveðnar hærri en
alt að 500 kr.
Vörutollurmn.
Fjárhagsnefnd Nd. hefir lagt
fram nefndarálit um vörutolls-
hækkunina og þá breytingartil-
lögu við frv. stjórnarinnar, að
allur vörutollurinn skuli hækka
um 100 °/0. Gerir nefndin þá
grein fyrir þessari tillögu, að
þá verði betra samræmi milli
tolls á einstökum vörutegundum
en hækkunin ekki tilfinnleg,
eftir því verði sem nú er á vör-
unum.
Dýrtíðarbjálpin.
Bjargráðanefnd Nd. telur að
frv. stjórnarinnar um almennna
dýrtíðarhjálp mundi verða als-
endis ófullnægjandi, ef nokkra
verulega neyð bæri að höndum,
en sér sér ekki fært að leggja
það til, að stjórninni verði veitt
heimild til að veita svo mikinn
beinan styrk sem þörf gæti orð-
ið fyrir, en leggur það til að
stjórninni verði heimilað að veita
bæjar- og sveitafélögum dýrtíðar-
lán til almennrar dýrtíðarhjálp-
ar, ef veruleg neyð er fyrir
höndum, sem svarar alt að 20
kr. fyrir hvem íbúa. Um það
hvert veruleg neyð er fyrir
höndum, á að leita álits tveggja
ntan sveitar- eða bæjar manna.
Enga atvinnubótavinnu vill
nefndin láta reka á landssjóðs
kosnað eða fyrir forgöugu lands-
stjórnarinnar. — Jörundur Brynj-
ólfsson er ósamþykkur meiri hluta
nefndarinnar í aðalatriðinu
JJ^Verður nánar vikið að þessu
máli siðar.
Hækknn á læknataxtanum.
Meiri hluti fjárveitinganefnd-
arinnar í Nd. flytur frv. til laga
um heimild handa landstjórn-
til þess, með ráði landlæknis, að
hækka gjaldskrá héraðslækna um
100°/o eða þvi sem næst yfirleitt.
Ætlast er til að sú hækkun
verði í gildi meðan landssjóður
veitir dýrtíðaruppbót á launum
embættis- og sýslunarmanna
sinna. — Frumvarpið er flutt að
tilhlutun stjórnarinnar samkvæmt
tilmælum stjórnár Læknafélags
íslands.
Bnðarlokunin.
Eins og kunnugt er, þá voru á
síöasta þingi samþykt lög, til afi
ákveöa lokunartíma sölubúöa í
kaupstööum. Ekki var þaö vegna
þess, aö almenningur væri aö am-
ast viö því, að búðir væru opnar
fram eftir kvöldinu, heldur vai
þaö áhugamál kaupmanna, og
þá auövitað ekki síður verslunar-
þjóna, að almennur lokunartimí
yrði ákveðinn. Tilgangurinn var
ekki að takmarka verslunina, held-
ur vinnutímann og kostnaðinn viö
verslunina, svo sem til hitunar og
ljósa. Það var auðvitað, að þarfir
manna mundu ekki minka, þó að
tíminn yrði styttur, sem búðir eru
opnar. Allur þorri kaupmanna
hlaut þvi fremur að græða en tapa
á því að tíminn yrði styttur.
Nú hefir verið gerð samþykt um
lokunartima sölubúða hér í Rvík
og þar ákveðið, að öllum búðum
skuli lokað kl. 7 að kveldi. Versl-
unarmannafél. „Merkúr“ og kaup-
mannafél. Reykjavíkur, sem haft
höfðu málið til meðferðar, höfðu
orðið sammála um að tóbaks- og
sælgætisverslunum yrði leyft að
„hafa opið“ til kl. 10 að kveldi. En
þegar málið kom til bæjarstjórnar-
innar, þá gat hún ekki skilið það,
að þessar verslanir ættu neina
kröfu til slíkra forréttinda,
og svo fór, að bæjarstjórnin lét
citt yfir alla ganga. Þó að furðu-
legt sé, þá hafa bæjarfulltrúarnir
ekki getað látið sér skiljast það,
að hér var ekki um nein forrétt-
indi að að ræða- Tóbaks- og sæl-
gætisverslanirnar, sem sóttu um
undanþáguna frá þessum alnienna
lokunartíma, voru ekki að fara
fram á nein ný réttindi, heldur að
eins það, að þær yrðu ekki sviftar
rétti, sem þær höfðu haft, því að
áður höfðu þær, og hafa enn, rétt
til að hafa opið til kl. 11. Það et
SVO um slíkar verslanir um allan
heim, að viðskifti þeirra eru mest
á kvöldin. Þess vegna væri ])eim
það mikið atvinnutjón, ef þær yrðu
neyddar til þess að hlíta þessum al-
menna lokunartíma. Þær standa
að því leyti alt öðru vísi að vígt
en nauðsynjavöruverslanir, sem
engan baga líða við það þó þeim
sé lokað fyr.
Á hinn bóginn er það augljóst,
að þó að þessuni sérverslunum yröi
skipað að Ioka búðum sinum kl.
7 á kvöldin, ])á yrði ekki með því
komið í veg fyrir það, að tóbak og
sælgæti yrði selt eftir þann tíma.
Tóbak og sælgæti er útgengileg-
ur varningur á kvöldin og yrði
vafalaust farið að versla með þaö
á laun á ýmsum stöðum í bænum,
svo sem t. d. í brauðsölubúðum
og miklu meira en áður í kaffihús-
um. Vera má, að öll verslunin (tó-
baks og sælgætis) yrði eitthvaö
minni en áður, en vörurnar yrðu
þá áreiðanlega þeim mun dýrafí-
Þá er vert að athuga l5a®>
að aðstreymið að kaffihúsrmum
mundi áreiðanlega vaxa a® mikl-
um mun. Þeir sem áður létu sér
nægja að kaupa sælgæti í vasann,
er þéir fóru út sér til bressingar
cg skemtunar að kvöldinu tif,
rnyndu í þess stað leita inn á kaffl-
húsin og sitja þar góða stund í