Vísir - 07.06.1918, Blaðsíða 3

V i S1R
Hestar,
sem hér eftir koma í tún eða
engjar á Eyyindarstöðum á
Álftanesi, yerða fyrirvaralaust
tebnir og þeim komið í geymslu
á kostnað eigenda.
Þðrðnr Sveinsson
læknir
ir áramót, og þótti Erzberger o.
H. áætlanir stjórnarinnar ebki
hafa reynst sem ábyggdegastar,
og var mjög að því fundið, að
ekki hefðu verið bygðir fleiri
kafbátar.
Nú er það talið víst, að kaf-
bátahernaðurinn sé í afturför og
víst er um það, að bætt hefir
verið talsvert úr matvælaskortin-
um, sem varð í Englandi um
farið. Það er því áreiðanlegt, að
Þjóðverjar hafa gert sér of glæsi-
legar vonir um árangurinn. En
ekkert óyggjandi ráð hefir þó
verið fundið enn til þess að verj -
ast kafbátunum, og það ráðið,
sem best hefir þótt duga, að láta
skip sigla samflota í herskipa-
íylgd, tefur mjög fyrir öllum
flutningum, vegna þess að skipin
verða að bíða dögum saman
eftir fylgd og hraðskreiðari skip-
in njóta sín ekki í ferðunum
vegna hinna ferðminni.
Álíta Þjóðverjar að þessar tafir
jafngildi því að skipastóllinn
vseri 74—1/2 minni.
STERLING
fer héðan í strandferð austur og norður kringum land
miðvikndag 12. júní kl. 10 árd.
Vörur afhendist þannig:
1 dag, fðstodag:
til Ólafsvíkur, Stykkishólms, Plateyjar, Bildudals, Dýrafjarðar, Súg-
andafjarðar, ísafjarðar, Reykjarfjarðar, Hólmavikur, Borðeyrar,
Hvammstanga og Blönduóss.
á morgaa, laugardag:
til Hofsóss, Siglufjarðar, Akureyrar, Húsavikur, Kópaskers, Rauf-
arhafnar, Þórshafnar, Babkafjarðar, Vopnafjarðar, Borgarfjarðar
og Seyðisfjarðar.
A mánudag 10. júní:
til Mjóafjarðar, Norðfjarðar, Eskifjarðar, Reyðarfjarðar, Fáskrúðs-
fjarðar, Stöðvarfjarðar, Djúpavogs og Vestmannaeyja.
Skipið kemur við i Hafnarfirði.
l.f. Simskipafélag Islands.
-mm
Laxveiði
í Þverá 1 Borgarfiröi
til leigu í sumar. Menn semji við Eggert Olaessen yfirréttarmála-
flutningsmann í síðasta lagi 18. þ. m.
Stórir, þurrir rimlakassar
fást með sanngjörnu verði í
versl. B. H. Bjarnason.
Vísir er eista og besta
dagblað landsins.
Ljðs við höfnina.
Það var samþykt á bæjar-
gtjórnarfundi í gær, að koma upp
lítilli rafmagnsstöð til lýsingar
við höfnina. Og stöðin á að
verða tilbúin fyrir 1. sept. n. k.,
svo að Ijósin verða kveikt áður
en haustmyrkrin koma.
Stöðin verður rekin með 4*/2
hestafla mótor og með dynamo
og rafmagnsgeymi á hún að kosta
6500 krónur, en með lömpum
og leiðslum verður hún auðvitað
talsvert dýrari. Tilboð um a<T
reisa þessa stöð, fyrir þetta verð,
hefir danskur maður gert, E.
Jensen að nafni, sem dvalið hefir
hér nú um hrið og komið upp
rafmagnsstöðvum fyrir ýmsa
menn hér í bænum.
Það á ekki við, að þakka hafn-
arnefnd og bæjarstjórn fyrir rögg-
semina, þvi að satt að segja var
það gersamlega óforsvaranlegt,
að láta vera algerlega ljóslaust
á öllum hafnarbakkanum í allan
vetur og furða að ekki skyldu
fleiri slys hljótast af því.
171
honum og' eins og hún kannaðist viö hann.
Hvernig gat stabiS á því ?
„Sjálfsagt litiö þér á mig, sem er hér öllum
ókunnugur sem andstæöing yöar eöa jafn-
vel fjandmann, læknir góötir,“ sagöi liann
mjög kurteislega. Hann rétti úr sér og skeltt
saman hælunum og hneigöi sig aö hermanna-
si'ö. „En áform mitt er aö sýna yöur og sanna,
aö eg sé vinur en ekki óvinur."
„Vinur hvers?“
„Vinur yöar — og ungu stúlkunnar, sem
gekk hérna hjá rétt í þessu og sem viö báöír
þektum."
„Eg skil ekki livers vegha þér ættuö aö
vera vinur minn,‘ sagöi eg æöi vandræöaleg-
ur og horföi framan i hann.
„Menn eiga sér stundum vini, sem þeir
vita ekki um,“ sagöi liann brosandi. ViÖ stóö-
um úti i einu horninu í forstofunni nálægt
glugga, séín vissi út að síkinu.
Eg var ekki grunlaus, en eg mintist þess,
hve hrapallega eg liaföi látið ginnast af sím-
•skeytinu, sem eg fékk i Lundúnum.
Hann sá að eg var hikandi og sagöi enn
fremur:
„Mér er kunnugt um ýmislegt af því, sem
viö hefir boriö, herra læknir. Þér genguö i
•einhverja gildru og þaö er aö eins fyrir séf-
staka hepni aö yöur hefir tekist aö vera viö
vstaddur hér i dag. eöa er ekki svo?“
William le Queux: LeynifélagiB.
172
„Og þaö kemúr yöur líklegá ekki sérlega
vcl ?" ,
„Eg er hræddur urn, aö þér skoöiö rnig
enn þá sem óvin, eöa aö minsta kosti ekki
sem vin,“ sagöi hann og brosti kynlega.
„Ef þér eruö vinur stúlkunnar, sem þér
mintust á, þá munduö þér nú standa viö hliö
hennar og vernda hana fyrir fjandmönmun
hennar,“ svaraöi eg. „Hún er nú ein uppi hjá
þeim.“
„HVaöa ástæöu hafið þér til að halda, aö
þeir séu elcki vinir hennar?“
„Nú — þá ástæöu til dæmis, aö hún mundi
varla velja sér möröingja aö vinum,“ svar-
aöi eg stuttlega.“
„Og hvaö ætliö þér j>á fyrir yður?“
„F.g ætla mér aö fava upp og ganga beint
framan aö þeim — fletta grímunni af þess-
um svikagreifa, sem nefnir sig Gallini, og
fá Janeskó Feneyjalögreglunni í hendur.“
„J aneskó ? Hann er ekki staddur hér.“
g á við úteygða manninn. sem eg sá
koma út úr húsi einu í Lundúmun, þar sein
glæpur haföi veriö framinn rétt áöur — mann-
inn, sem fylgdi Gallini hingaö.“
„Hann heitir ekki Janeskó — hann lieitir
Mikael CliKjuard, en eg hygg, aö þér hafiö
einhvern tíma hitt Janeskó kaptein ásamt ung-
frúnni. Nei- nei, Vesey læknir. Ef þér fram-
kvæmiö jielta áform yöar, þá yrði þaö ekki
173
til annars en að vekja opinbert hneyksli og
það veröum viö aö foröast eins og heitan eld-
inn vegna ungfrúarinnar. Kvenmaöur í herni-
ar stöðu nrá ekki gefa blöðunum ástæöu til
aö ryöja úr sér einhverjum óþverranum, skal
eg segja yöur.“
„Og hvers vegua ekki?‘‘ sagöi eg. „Maö-
ur hefur veriö ráðinn af dögum í Lundíinum
og mennirnir, senr núna eru saman komiiir
hérna uppi á loftinu, eu riðnir viö þennan
glæp.“
„Því neita eg ekki, en þrátt fyrir þaö má
engin kæra berast lögreglunni i hendur —
yöur veröur aö skiljast þaöl Eitt einasta orð
í þá átt gæti vakiö stórhneyksli unx endi-
langa Evrópu — eöa jafnvel um allan heim,“
sagöi hann mjög alvarlega.
„Ef þér berjist fyrir þvi aö þagga þetta
niður, |)á verö eg að álíta, að þér séuð eínn
af þessum óaldarflokki,“ sagði eg hispurs-
laust.
Hann ypti öxlum og brosti.
„Kæri herra,“ sagöi hann. „Eg get ekki
annað en tekið það upp aftur, aö mér gengur
ekkert annaö til en að vaka sem best yfir
velferð ungfrúarinnar og yður sömuleiðis nxeö
því aö þér eruð vinur hennar. Hún hefir
sagt mér alt um þann ómetanlega greiða,
senx þér gérðuð henni og hversu hún slapp
meö namnindum úr klónum á fjandmanni sín-