Vísir - 11.07.1918, Blaðsíða 3

Vl^iR
I. S. I. . I. s. I.
Knattspyrnumót Rvíkur
hefst föstudag 12, júlí kl. 9 e. h. á íþróttavellinum.
• IÞátttakendur: „FRA M", „R EYKJAVÍKU R“ og „V ALU R“.
Dómaris lir. Kaupm Egill Tacotosen
iLnnaö kLvöld ls.eppa;: Fram og1 R©y33Ljavi1s.ixr
Stjórn Knattspyrnufél. Rvíkur.
LAXVEIÐI! Þverá í Borgarfiröi fæst leigö tii stangarveiöa frá 15. þ. m„ yfir léngri eöa skemri tíma, Semjið við Jörgen L Hansen (hjá Zimsen). Tilkynning. Gufuskipið „V aranger“ fer* til Reykjarfjarð- ar fimtudaginn 18. þ. m. kl. 9 f. h,, með það fólk sem ráðið er til síldarvinnu hjá hf. „Eggert Ö!- afsson“, en farangur sinn verður það að koma með til útskipunar daginn áður, Kornvöru- og sykurseðla verða allir aö hafa með sér til 2. mánaða. H. L Eggert Ólafsson.
fifsölu á Iðinsgófu 1 uppi. Kommóða, rúmstæði, saumavél, hálfkista, húsklukka, skápur, gólfdúkur, þvóttaáhöld, borð, spegill, myndir, þvottabali og brettí, barnaskólabækur, strákörfur, eldhúsáböld, skíði og skautar, olíuvól og olfubrúsar.
Gnfab. SKJÖLDUR
byrjar ferðir sínar til Akraness og Borgarness, samkvæmt ferða- áætlun fSTTnia.ílag-iiiii 14. þ. m. lxl. e1/^ árdegis. — Plutningi verður veitt móttaka í vörugeyntsluhúsum versl. G. Zoega Vesturgötu 8, til kl. 5 síðdegis dagiun áður en skipið fer. Beykjavík 11. júlí 1918. Hf. Eggert Olafsson.
Skriíborð til ,sölu, hefir 2 skápa með skúfiúm, 3 skúffur og hillur ofaná. A. v. á,,
249
gaf honum' bendingu um aö viStalinu væri
lokiö.
,,Dr. Vesey," sag'öi nú prinsessan, „eg er
komiu aö þéirri niöurstö'öú, aö eg veröi aö
halda burt héöan af ítalíu og fara þegar á
■ stað til Vínarborgar. Viljiö ])ér korna meö
ntér?“
„Það vil eg mjög fúslega,» svaraöi eg og
var fljótur til.
... b-g hefi í dag fengiö skipun frá hans há-
tign keisaranum, um aö prinsessan skuli halda
lieimleiöis til Austurríkis,“ sagöi Mordacq til
iitskýringar. „Eg álít þaö ekki ráölegt fyrir
hana að vera eina á ferð1, jafnvel þó aö undir
vernd leynilögreglunnar sé.“
„Það fær mér mikillar gleði, aö rnega veröa
hennar tign samferða,“ svaraöi eg.
„Þaö er sannarlega fallega gert af yður, aö
hjálpa okkur,“ sagði hann. „Og eg veit, aö
Tiennar tign metur hjálpsemi yðar ntjög mikils.
Þaö er mjög leitt, aö viö getum ekki skýrt
yður greinilega frá öllum málavöxtum og gert
yöur aö trúnaöarmanni okkar. En eg lofa yður
])ví, að á sínum txma skal yður veröa gerö
full grein fyrir því, hve mikil liætta er á ferö-
um.“ '
„Ifg ei- reiöubúinn aö gera hvaö sem vera
skal, ef það getur oröiö hennar tign aö.liöi
a einhvern hátt eöa gert hana óhultari." sagöi
■eg. „h.ti eg hygg aö rétt væri aö segja mér
William le Queux: Leynifélagið.
✓
250
hvort hún er í nokkurri verulégri hættu stödd
sjálf.“
„Já, hún er í verulegri og yfirvofandi hættu
stödd,“ svaraöi hann mjög alvarlega, „og þetta
er enn ískyggilegra fyrir þá sök, aö viö þekkj-
unt ekki enn sem koinið er alla ltina leynilegu
fjandmenn bennar. Söntuleiðis vitum viö ekk-
ert unt hvernig, hvar og hvenær þeir rnuni ráö-
ast aö henni og ntegum viö því ekki missa
sjónar af henni nokkurt augnablik. Og eg get
meira að segja sagt yöur þaö, aö frámtíð
ríkisins e/aígerlega komin undir því, aö prins-
essunni veröi ekkert ntein unnið og undir ])vi,
hvaö rannsóknir þær leiöa í ljós, sent viö erunt
nú aö láta gera á ýntsum stööunt.“ v
„Eg skil þetta ekki fylliiega," sagöi eg.
„Nei, þaö kann að vera, að þér skiljiö þaö
ekki sem stendur, en eftir einn eða tvo daga
í mesta lagi ntun yður skiljast þaö hve A-
hyg'gjufullur jafnvel eg, sjálfur lögreglustjór-
inn, er út af ástandinu eins og þaö nú er.“
„Þér ætliö þá að konta nteö mér, Vesey
læknir," sagöi prinsessan nú skjálfandi og titr-
andi og leit dimmbláum augununt framan í
ntlg. „Eg veit aö eg hefi ekkert að óttast
undir j^öar handleiðslu.“
„Eg er reiöubúinn aö gera alt aö yðar vilja,“
svaraði eg hægt og íólega og horföi heint
framan i hana.
„Já, eg veit, aö mér er óhætt aö reiöa mig
/
251
á nærfærni vðar og umhyggjusemi,“ sagöi
ltún, „og það er vegna þess, að mér eru kunnir
allir málavextir, að eg er komin í þessar ó-
göngur, sem eru sannarlega miklu óttalegri
og hræöilegt.'en nokkur kvenmaður hefir haft
af aö segja. Nei, Vesey læknir, kæri vinur
ntinn! Þér vitið ekki og getfö ekki ímyndað
yöur hve herfilega stendur á 'fyrir ntér. Ef
þér vissuð það, þá htunduö þér kenna í brjósti
um ntig og þá munduð þér fá skiliö þaö, aö
mér væri sjálfur dauðinn margfalt kærkomn-
ari en þessi sífelda og síkveljandi sálarangist.
En þetta er hegningin ,fyrir yfirsjón niína og
á mér hvílir nú sú bölvun, aö mér getyr aldreí
úr miitni liöiö þetta eina og hræöilega augnxt-
hlik, sem olli því, aö eg er nú „kalin á hjarta“
og get aldrei frantar glaöa stund litið.“
En ltver er ]>á ráðningiit á Jiessari undar-
legu gátu r hugsaöi eg nteö sjálfum mér og
virti prinsesáuna fyrir tnér.
. XXIII. KAPÍTULI.
Launmál enn.
Rússar og Austurríkismenn feröast mjög
með hraö'lestinni sem gengur ntilli Vínarbprg-
ar og Ventimiglía. Kemur hraölest þessi vi5
í Genúa tíu mínútum fyrir miðnætti og fór
prinsessan nú upp í lterhergi sitt til aö búast