Vísir - 13.01.1919, Blaðsíða 3

777 sölu:
er jörðizi Hiiðarendi við Reykjavik, ásarnt mannvirkjum.
Tilboð sendist undirrituðum fyrir l'ok jaaúarmánaðar þ. á„
Reykjavík 7. jan. 1919.
fer til Vestmannaeyja þriðjadaginn 14. þ. m.
Smáflutningi veitt móttaka á áppfyliingmini
þriðjudagsmorguniim milli kl. 9 -10 f. h.
í urnboði akiftaráðanda
Jón Signrðsson. skipstj., Hverfisgötu 75.
Hættið að blása í kaus
Tjorneskolin lijá Þors teiai Jónssy.ni
erii svo góð að þau geta hitað aíia Revkjavik
og að sarna skapi ódýr
f&±UCLl 884.
Frá, og: meö
þriðjuáegi 14. þ. m. ko»ta nigbrauð og noraralbraað firá Al-
þýðubranðgerðinni, sem hér segir:
3/i rúg- og normalbrauð kr. 1.80
Va — — • — — 0,90
Reykjavík 12, jan. 1918.
1 jó i a A1 þýil u l>i*u uðizerðari anar.
Veórið.
Asahláku með austanstormi
gerði hér í nótt. Hitimi var þó
ckki nenia 1,5 s. hér í morgun, t
Vestmannaeyjum er satna vébur,
austanstormur, regn og 2,4 st. liiti.
A ísafirði var t.6 st. frost og norö-
anátt, á Akureyri 8,5 frost og' logn,
á Grímsstöbúm 3 st. frost og sub-
austan átt, á Seyöisfirbi 4,1 si.
frost, norðan átt 0g snjókoma.
Leikhúsið.
1 gær yar ekki leikiö, vegiia
veikinda (skárlatssóttar) á heimili
frú Stefaníu Guðmundsdóttur.
Mk. „Harry“
á ab' fara til Vestmannaeyja á
niorgún.
Brauðverðið.
Alþýbubrau'ögerbin hefir lækk-
ab verð á braubmn, frá og tneö
morgundeginum. Lækkitnin nem-
ur 8 atmtm á heilunt rúg- og nor-
majþratvöum.
Eldur i skipi.
Eldur haföi kvikna'Ö í dönsku
seglskipi hér á höfninni í fyrri-
nótt'. Varð þess vart úr° landi og
tókst ab slökkva eldinn ábur en
hann hafði uáð aö breiöast út a'ö
nnm. Skipiö haföi jió brunniö tals-
vert: aö innan.
Settur sýslumaður
í Arnessýslu er nú oröinn Magn-
ús Gíslason cand. jur. frá Búöum
viö Fáskrúösfjörö. Hanii gegnir
embættinu á eigin ábvrgö, og fór
austur héöan í gær. Áöur liaföi
Þorsteinn Þorsteinsson cand. jur.
veriö settur i embættiö, cn* þaiS
komst aldrei svo langt, aö hann
tæki viö því.
Blaðið „Vestri“
á ísafiröi skýrir tvá því í síS
asta tölublaöi sínu fyrir áramótin,
aö þaö verði síöasta blaöiö, sem
prentað veröi í „þessari prent-
siniöju“, sem nú sé seld til Reýkja-
vtkur, og komi Vestri þvi ekki aft-
ur út á yfirstandandi vetri aö
minsta kosti, en vagntanlega veröi
ekki nema um stundardúr ab’
ræ'ða. — Bftiðið var annars að
vcröa eindregiö stjórnarblaö, og
halda meuú aö þaö hafi riregiö
þa'ö til dauöa.
Kaup múrara.
Mitrarfélagiö hefir ákveöiö lág-
markskaúp félagsmanna sinna frá
12. jan. kl. 1,25 á kluklmstund og
2 kr. í eftirvinnu og helgidága..
307
308
309
liíuvo gelaíS fimogíð úr greipunum á mér
og eimt sinni biidi Jhann sig í kassa. eða
kof' rti.“
„) vaða hölvaður refur má það vera,“
sagðt - kipstjóri, „Hann hefir þá líklega
verið < þessu kofforti, sem var verið að
tosa upp á skipið áðari. en hann hlýtur að
ve.ra band-sjóðandi-vitlaus fyrsl að hann
vogar sér út á sama skipið, seiu hann ve.it
■ð þér eruð á!“
„Já, — þetta eru mestu bragðarefir, sem
við eigtnn i böggi viðd' hélt Pétur áfram.
„því að kona hans er í vjtorði með honum.
Eri þó er það hlálegast af öllu, ;ið hann fer
nlt undir mínu nafni."
Flintwell skipstjóri sai orðlaus af
undrun.
,,Já-9éisei-já!“ sagði Pétui- enn fremur
og tók tappann úr fjórðu flöskunni. „pau
’VÍfast ekki neins. pau hafa jafnvel stolið
Jrá tnér áriðandi skjölum, en þó ekki náð
þei m ölluni sem betur fer. En það er best
að eg noti tækifœrið til að sýna yður skil-
riki mín, þvj <<ð annars stend eg eins og
þvara ef kona hans fer að þræta.“ Hann
seildist eftir handtösku sinni imi leið og
Jiann sagði þetta.
„Ess — verið þér ekki að hafa fyrir því,“
sagði sltipstjóri.
En Pollv var niðri í klefá sínum og daðr-
aði þar Gð Bobby l)odd og hún dró
sannarlega ekki af sér. Timinn leið án þess
að Dodd tæki eftir því, enda var hann í
sjöunda himni.
„Frú Voss!“ stundi hann upp. „pér
leyfið mér þá að voxiast aiís.“
„Já vona niegið þér. en þó skuluð þér
ekki vonasl of mikiísý* sagði hún brosandi,
I þeim svifum hrökk hurðin upp og fyr-
ir utan dyrnar stóð Pétiu* Voss, skipstjór-
inn og tyeir filefldir hásetar.
„Eg tek yður hér með fastan, Pétur
Vossé' kaliaði Pétuv ail digurbarkalega.
Polly rak upp hljóð og Dodd sprátt á fæt-
ur. Síðan ruku þeir saman eins og grimm-
ir hundar og liugðusl að taka fivern ann-
an Iiöndum v“ öskruðu og grenjuðu svo
eitki heyrðisf i.ns mál.
„Haltu þér saman, fjandaps ekki mil-
jónaþjófuriiin!“ æpti Flintwéjl skipstjóri
og þreif i öxliun á Dodd.
Hásétamir komii nú ti! skjalanna og
lögðu hendur á hann og varð þá It kyrt
um stund.
„Jæja - loksins er cg búinn að ná þér,
þiim erkifantur!“ hrópaði Pétur, ,.og í
þetta skifti skaltu nú ekki sleppa.“
„Svik svik og preítir alt samanl"
stundi Robhy Dodd. „paraa er Pétur Voss,
eg er Bobby Dodd og þetta er konan lnms
og hún er í vitorði með honum.“
„Frú Voss!“ sagði Pétur nú og vék sér
að Polly, sem studdist við þilið, hélt vasa-
klútnuni fyrir augum og vissi ekki hvað
hím átti af sér að gera. „/Ellið þér nú loks-
ins að kannast við það i álieyrn þessara
votta, sem við eru staddir, að þctta sé mað-
urimi yðar? Eg spyr yður nú i seinasta
sinni og ef þér þrætið, þá verð eg einnig
að taka yður i'asta sjálfaA
Hún ht eyfði hvorki Iegg ué lið og gat
ekki fengið af sér að kannast við þetta.
„F'rú Voss !“ sagðí Pétur og byrsti sig.
„pögn er sama og s-amþykki, en þó cr rnV
j'áðlegast, að þér játið þetta uudir eins.“
Bohby Dodd stóð þarna náfölur, krofii
hneíana og beit á vörina. Hárið liékk ofan
i augu á homun og hami einblíndi á gólf-
ið, en hásetaniir héldu honum lógtöstuqi.
þá gekk Polly til lians. „Pétnr!“ stundi
hún og strauk Mrið frá ciuiiuu á lionum.
„Taktu nú sönsum, Pé.tur og skilaðu afím’
nxiijómuium sem þú stalst.“
Bobb stóð hreyfingarlaus og hönd hénn-
ar gerði bæði að hugsvafá homrin og særa
bann. ,
pað-var ekki lausl við að Flintwell skifí-
stjóri klöknaði.
„Jæja-mriþá!“ síigði htnin og rseskií sig.