Morgunblaðið - 20.08.1914, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÐIÐ
1336
Sauðskinn,
mikið úrval hjá
Jóni frá Vaðnesi.
íbúð
2—4 herbergi, ásamt geymslu og eldhúsi, óskar reglusamur maður í
góðri stö3u að fá frá X. okt. Ritstj. vísar á.
Barnaskólinn í Bergstaðastræti 3
YÁTI^ YGGINGAi;
Vátryggið hjá:
Magdeborgar brunabótafélagi
Den Kjöbenhavnske Söassurance
Forening limit.
Aðalumboðsmenn:
O. Johnson & Kaaber.
byrjar i. október n. k. Aðallega veitir skólinn óskólaskyldum börnum
móttöku, en komi nægilega margar umsóknir fyrir skólaskyld börn,
verður sérstök deild sett á stofn. — Umsóknir er bezt að senda sem
fyrst — Stöfunardeildin byrjar 15. sept. n. k.
Reykjavik 14. ág. 1314.
rtsm. Gesíssott.
Carl Finsen Austurstr. j, Rvík.
Brunatryggingar.
Heima 6 */*—7 x/4. Talsimi 331.
ELDUK! -f0|
Vátryggið í »GeneraU. Umboðsm.
SIG. THORODDSEN
Frfkirkjuv. 3. Heima 3—5. Talsfmi 227.
IfÖGMENN
Sveinn Björnsson yfird.lögm.
Hafnarstræti 22. Sfmi 202.
Skrifstofutimi kl. 10—2 og 4—6.
Sjálfur við kl. 11—12 og 4—6.
Eggert Claessen, yfirréttarmála-
flutningsmaður Pósthússtr. 17.
Venjulega heima 10—II og 4—5. Sfmi 16.
£.\s. „Tiermod“
far Jrd a y R j a o í R Beina leið til
car e sd o r R Rringum þann 23. þ. m.
Peir sem Rynnu aó vitja senóa is*
ícnzRar qfuróir eóa annaó meó sRip~
inu gjöri svo veí aó snúa sér íií
(3. dofínson & cVaafíer.
Sfjórnarráðið.
Bogi Brynjólfsson, yfirréttar
málaflutn.m. Hótel Island. (Aðalstr. 5),
Venjulega heima 12—1 og 4—6.
Talsimi 250.
Beauvais
Leverpostej
er bezt.
Fæði
— og húsnæði ef vill — um lengri
og skemmri tíma fæst í Miðbænum
með góðum kjörum. Ritstj. v. á.
Suðrænt blóð.
14 Saga eftir
H. S. Merrjman.
Framh.
— Enginn maður getur gert sér
í hugarlund hverjar þrautir eg hefi
liðið, heyrði Conyngham sagt inni i
garðinum er bann opnaði hliðin að
húsi herforingjans.
Hann gekk inn í garðinn, því
hann vildi ekki trufla Estellu, sem
sat í laufskálanum hjá tveimur ó-
kunnugum konum. Það gat hver
maður sagt sér það sjálfur, að þaó
mundi hafa verið eldri konan sem
talaði. Hún var ákaflega feit og
röddin var næstum eins og i karl-
manni. Eftir því sem Conyngham
gat frekast séð, höfðu raunir þær,
er hún talaði um, ekki haft neitt
sérstaklega mikil áhrif á hana.
— Það lítur út fyrir að hún beri
raunir sínar með karlmensku, hugs-
aði hann.
— Eg þori ekki einu sinni að ferð-
ast til Toledo í sumar, Estella.
Hvernig stendur á því að Don
Carlos er ekki rekinn úr landi! Ó!
þær þrautir, sem eg hefi þolað ! Al-
drei hefi eg stundar frið! Eg býst
við þvi á hverri nóttu að vakna við
það að Julia sé myrt í rúmi sínu.
Eg mundi ekki taka mér það svo
nærri, þótt það ætti að koma fram
við mig — eg met ekki mitt eigið
veslings líf svo mikið. Þú heldur ef
til vill, Estella, að engum dytti í
hug að drepa gamla konu, eins og
mig — en maður ætti ekki að full-
yrða neitt á þessum dögum — og
auk þess hefi eg einusinni verið
falleg — miklu fallegri en Júlíal Og
hendurnar á mér og fæturnir —
hefurðu séð á mér fæturna, Estella ?
Seinast í dag — — -— hún and-
varpaði sáran.
Conyngham gekk nú inn í garð-
inn og ei hún heyrði sporana hans
glamra á marmaraflisunurh rak hún
upp angistaróp.
Conyngham hafði heyrt þær tala
um Júlíu og dró þá þegar þá álykt-
un af því að þar væru þær frú
Barenna og dóttir hennar.
Þegar hann kom þangað er þær
sátu, sá hann að frú Barenna skalf
og nötraði eins og lauf í vindi.
Hún stundi upp þeirri spurningu
hvort þetta væri Don Carlos.
— Nei, svaraði Estella og gletn-
issvipur kom um leið í augu henn-
ar. Þetta er hr. Conyngham. —
Þetta er frænka min frú Barenna og
Júlía dóttir hennar.
Konurnar heilsuðu Conyngham
— Þér verðið að fyrirgefa hræðslu
mína, mælti frúin, en þér komuð
svo óvart. Og eg er svo veik —
taugakerfið er bilað. En það getur
æskan ekki skilið.
Hún andvarpaði og leit til dóttur
sinnar. En Júlía virtist ekki kenna
hið minsta í brjósti um móður sína.
Júlía Barenna var hörundsdekkri
og fjörlegri heldur en Estella og
svipur hennar bar þess ljósan vott
að hún þekti heiminn betur en hin
síðarnefnda. Andlit hennar var ekki
fallegt, en þó gat það orðin hættu-
legt hverjum þeim karlmanni, sem
hún leit hýrt til.
— Það er alt af bezt að fara með
gætni að móður minni, sagði Júlía.
Hún hló meðan hún talaði, en
í augunum duldist sama alvaran,
og hún leit nærri óttaslegin á Eng-
lendinginn.
Takið eftir!
Á skósmíðavinnustofunni á Lauga-
vegi 22 (steinhúsininu) fáið þið
ávalt bezt gert við skóna ykkar.
Vönduð vinna, fljót afgreiðsla.
Virðingarfylst
Bjarni Sigurösson,
skósmiður.
cTHorÓÍ. sauóatólg
<3sl. smjor
<32eyRí Rjöf
og Rœfa
fæst æfinlega hjá
Jöni frá Vaðnesi.
Vagnhestur
er til sölu. Einnig fjfa>
hjðlaðnr
lystivagn
og
aktygi,
sem selst fyrir mjög
lágt verð.
Egill Jacobsen.
Conyngham leit á Júlíu og sá
alvöruna í augum hennar. Og alt
í einu flaug honum í hug, að Júlía
kynni að vita, að hann hafði bréf
til hennar — já, því var ugglaust
svo farið. Hann mintist þess, sem
Larraldes hafði sagt, og varð að játa
með sjálfum sér, að hann hefði ekki
sagt of mikið, því að Júlía Barenna
var kona, sem vel gat vakið karl-
mönnum óslökkvandi ást.
Já, Pater Coucha er mjög reiður
Englendingum, sagði frú Barenna.
Fyrst og fremst vegna biblíanna.
En guð komi til I — Ekki geta þær
gert neinum mein! Engir geta les-
ið þær nema prestarnir, en þá lang-
ar víst ekki til þessl Pater Coucha
er Englendingum líka reiður, af því
að þeir hafa stutt Don Carlos á
laun. —---
— Pater Coucha lætur þig víst
greiða sektir, ef þú talar um lands-
mál, mamma, sagði Júlía alt í einu.
— En hvernig getur hann kom-
ist að því, spurði frú Barenna, og
leit til himins með broslegri ör-
vænting.