Morgunblaðið - 30.01.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐI*)
^áf *Winna $)§
T r ú a og vandaða stúlku vantar til að
passa afhendingu víð Biiffet á kaffihnsi
frá 20. april. R. v. á.
Duglega og góða stálku vantar til
«ldhÚ8sverka í Matsöluhúsi frá 1. mai.
Hátt kaup yfir sumarið. E. v. á.
þakjárn — Gaddavír — Saiinmr.
Lægstu tilboð í oíangreindum vörum útvegar undirritaður, frá
Ameríku. Tilboð þó því að e ns geiin, að um stærri sendingar
sé að ræða.
Jlrni dieneéiRtsson.
ÆaupsRapur
Morennkjólar fást og verða sanm-
aðir á Nýlendugötn 11 A.
5—10 ungar hænur, helst ungar frá i
|rrra, óskast keyptar atrax. — Knudsen,
iergstaðastræti 42.
^ Æunéié
Fundin svunta milli Hafnarfjarðar og
Eeykjaviknr 28. jan. Yitja má til Sveins
Anðunnssonar, Hafnarfirði.
Jíeiga
Tvö herbergi og eldhús óskast til leigu
irá 14. mai eða nokkuru seinna. E. v. á.
3 hús á bezta stað í Hafnarfirði
(miðbænum) meðfylgjandi erfðafestu-
landi ca. io.ooo ferálnir.
Ritstjóri vísar á.
Smurningsolían
cylinder og lager, sem vér seljum, er viðurkend að vera sú bezta og
jafnframt ódýrasta eftir gæðum, sem til landsins flyzt.
— •— Mótorbátaeigendur ættu sjálfs sín vegna aðTeyna olíuna. — —
JEteynslan er bezt.
ASG. 0. GUNNLAUÖSSON & Co.
Indríði Helgason seyðisiirði
útvegar alt tem að rafstöðvam Sýtnr svo sem: Vatnsturbinur, vind-
mótora, rafmagnsvélar (Dynamos) og rörleiðslur; hefir alt af fyrirliggj-
andi birgðir af innlagningaefni, lömpum, eldunaráhöldum
og ofnum. Útvega enn fremur: vatnsleiðslupípur, vatnssalerni, baðker,
baðofna (fyrir rafm., gas eða steinolíu, nýtt modell) þvottaker og alt þ. h.
A't frá beztu verksmiðjum i Noregi, Ameríku og Sviss.
Athygli skal vakin á því, að sökum flutningsörðugleika er nauðsyn-
legt að panta þær vörur, sem ekki eru birgðir af, með nægum fyrirvara.
Upplýsingar og tilboð ókeypi3.
vÁT'ffyiF&mwA®
sjó- og strídsYátryggingar,
O. Johnson & Kaabar.
Det tgl octr. BrafiðassQraocs
Kaupmannshöfn
vátryggir: hus, húfigög.a,
kon'ar vöruforða o. s. írv. gegt
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heimakl. 8—12 1. h. og 2—8 e. fc,
i Austurstr. 1 (Búð L. Nielsenj
N. B. Nielsen,
GunnaF Ggilson
skipamiðlari.
Tals. 479. Veltusundi 1 (uppi)
Sjó- Stríðs- Brunatryggingar
Skrifstofan opin kl. 10—4.
Allskonar
Brunatryggingar
Halldór Eirfksson
bókari Eimskipafélagsins.
Trondhjems vátryggingarfélag h.f.
Allskonar brunatryggingar.
AðalumboðsmafJur
CARL FINSEN.
Skólavörðnstig 25.
Skrifstofatimi 5l/.—61/, ad. Talsimi 331
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0, Johnson k Kaaber
hana og reyndu hver sem betur gat
að fá hana t«l þess að brosa við sér,
eða gefa sér hýrt auga. Og hann
sá það fljótt, að ef hann yfirgæfi
hana eina stund þá mundi hann
ekki geta náð í hana aftur. Hertoga-
ynjan var með konungsfólkinu og
hann vissi að hún mundi ekki skilj-
ast við það fyrst um sinn. Hann
hvíslaði því að Valentine.
— Valentine! Getum við ekki
komist út úr þessari mannþröng?
Mig langar til þess að talavið yður!
— Við mig? — Augu hennar
ljómuðu af gleði. — Langar yður
til þess að tala við mig? Auðvitað
skulum við komast héðan á burtu.
Það var margur maðurinn sem
horfði á eftir henni. Gat það verið
að hertoginn hefði að lokum valið
sér konuefni? Og margar reyndar
og ráðsettar hefðarfrúr töluðu am
— 121 —
það hvað hertogaynjan hefði verið
hyggin að taka að sér svona fagra
fúsiurdöttur. En Lady Eveleigh h!ó.
Ekki er öll von úti enn, mælti
hún. Eg þykist þekkja hertogann
svo að hann muni þurfa að ganga
með stúlkunni oftar en einu sinni
til þess að úr því verði alvarleg
trúlofun.
I giöðum huga, með sólskin, blóm-
angan og hljóðfæraslátt alt umhverfis
sig, gekk ValentÍDe í mót hinni
stærstu sorg, er nokkru sinni sótti
hana heim. Ef til vill hefir engin
kona unnað manni meira, heldur en
hún unni hertoganum.
Við skulum ganga niður að ánni,
mælti hann. Eg þarf að tala dálítið
við yður.
Henni kom ekki til hugar að það
gæti verið nema eitt sem hann vildi
tala um við sig í einrúmi, og þetta
— 222 —
eina var það, sem fylti hjarta henn-
ar friði og fögnuði.
Niður að ánni lá blómum stráður
vegur, en til beggja hliða stóðu al-
laufgug tré. Sólargeislarnir féllu þá
á slétt straumvatnið og glóði það
eins og á silfur sæi. Fuglarnir sungu
í greinum trjánna, og loftið angaði
af blómailm. Alt þetta var í
samræmi við ástina, sem brennur í
hjörtum unglinganna. En þegar
hjarta eins titrar af ástarkend, engist
hjarta annars sundur af kvölum.
Hertoginn gerði henni sæti fram
á árbakkanum og settist svo hjá
henni. Hann var raunalegur á svip-
inn, eins og hann var vanur og
hún hlakkaði til þess að bráðum
yrði hann ánægjulegri, því að hún
var ekki í neinum minsta efa um
það hvað hann vildi sér, Rétt við
fætur hennar spruttu nokkur »Gleym-
— 223 —
mér-ei !< Hún sleit upp nokkur og
hélt á þeim í hendi sér.
Hertoginn snéri sér að henni.
Hann var fölur og röddin var lág,
þá er hann tók til máls.
— Valentine, sagði hann. Eg
hefi farið með yður hingað til þess'
að segja yður sögu — leyndarmál,
sem hefir legið eins og mara á sál
minni og eitrað alt mitt líf.
Hann þagnaði eins og hann gæti
ekki haldið lengra áfram, en Valen-
tine varð náföl og óttasvipur kom
á hana.
— Það er mælt, sagði hann enn,
að hver synd leggi sjálf hegninguna
á mann. En sé svo, þá er synd
min óvenjulega stór, því að hegn-
ingin er næstum meiri heldur en eg
fæ borið. Eg ætla að segja yður frá
þessari synd minni til þess að vara
— 224 —