Morgunblaðið - 12.03.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUMBLAÐIÐ
ss
£
ss
œ
KaupirSu géian hlut, þá
mundu hvar þú fakst hann
Tjaldstriga, Presseningastríga/ölíubornar Pfesseningar, Segldúknr á smærri og
stærri skip, úr bómoll, og íinnm alkonna hörsegldúk, Fiskstriga (Hessian)
og m. m. fl., fá meno me?j heildsöIuYerði hjá
SiQurjóni Pjefurssyni
a
m
m
ss
ss
m
so
m
•fe <é£aupsMapur
Litið stofnborð óskast til kaups.
Uppl. i síma nr. 9 i Hafnarfirði.
Brnkaðtir barnavagn til sölu. Upp-
lýsingar á afgreiðslunni.
Nýr fiskur i dag (frá Sandgerði) á
Smiðjust’g 4. Simi 444.
cTunóié
Tvö sykurkort fundiu i bakaríi
Petersens á Laugavegi 42. Yitjist þangað.
Duglega
appvartnings stiilku vantar á flóabát-
inn Ingólf. Upplýsingar hjá brytan-
um Kristinu Ásmundsdóttur.
Guðlaug H. Kvaran
Ámtmannsstíg j
Sniður og mátar allsk. kjóla og kápur.
Saumar líka ef óskast.
Ódýrast í bænnm.
Tvo matsveina
á þilskip vantar
Oskar Clausen
Hittist kl. 4—5 á skrifstofu Clausensbræðra.

Vðruhúsið hefir fjölbreyttast úrval af als- konar fataefnum Komið í tima, meðan nægu er úr að velja, ávalt ódýrast Togarabuxur, ísmásölu ogheildsölu hjá H. Andersen & Sön.
Stúlkur vanar að sauma, geta fengið atvinnu nú þegar hjá Ludvig Andersen, Kirkjustræti 10.

sjé- og strídSYátrjggmggr,
O. Jcthnson fk. Kaatoer.
Dðt k|L octr, Brintomss
K&ajxia'iMöliéÍK
vátryggk: huts, hösKðgn, »I1«®
feoá&r YÖrnforða o. s. fev. gcjss
elðsvOða fvrir ’ægata iSgjsld,
Heimakl, á—iz f. h. og 3—8 e, I.
í AumtWmíú. I (Búð L. Nielse:.-).
N. B. Nielsoa
skipamiðlari.
Tals. 479. Veltusundi 1 (uppij
Sjé- Striðs- Brunatryggingar
Skrifstofan opin kl. 10—4.
Allskonar
Ilr unatryggin gar
Halldór Eiríksson
bókári Eimskipafélagsins.
Trondhjems vátryggingarfélag h.f.
Allskonar brunatryggingar.
AÖalumboðsmað ur
CARL FINSEN.
Skólavörðustig 25.
Skrifstofutími 5'/s—6]/a sd. Talsimi 831
MORGUNBLAÐIÐ
kostar i Reykjavík 70 aura á mánuði,
Eiustök blöð 5 aura. Sunnndagsblöð 10 a.
bti iia land kostar ársfjórðungurinn
kr. 2.70 bnrðargjaldsfritt,
(Jtanáskrift blaðsins er:
Morgunblaðlð
Box 3.
Reybjarik.
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. Johpson & Kaaber
OLAFUR LARUSSON,
yfirdómslögm., Kirkjustr. 10.
Heima kl. 1—2 og 5—6. Simi 215.
fyrir því að hafa sært yður, mælti
hún.
— Eg veit að þér hafið ekki gert
það af ásettu ráði, því að þér viljið
ekki særa neinn, mælti hann. En
þér hafið sýnt mér það að vður
stendur alveg á sama um mig.
— Eg vissi það, mælti Valentine
og andvarpaði, að þetta mundi verða
leiðinlegur dagur. Eg skal aldrei
oftar fara á slika samkomu sem
þessa.
í sama bili sá hún það að her-
toginn fór á burt með þeim Miss
Glinton og Lady Belle. Hertoga-
ynjan vildi eigi leggja það á sig að
ganga niður að ánni vegna þess hvað
heitt var í veðri Valentine gaf gætur
að því hvort hertoganum mundi
þykja það miður að verða að skilja
við hana, en það var ekki svo að
sjá. Miss Glinton snéri sér að Valen-
tine um leið og hún fór og mælti
brosandi að hún kæmi aftur til þess
að líta á blómin hennar. Svo hélt
hún á braut með hertogcnum og
Valentine fanst alt breytast skyndi-
lega. Öll fegurð blómanna hvarf í
einum svip og það var sem sólin
döknaði.
Harry hélt kyrru fyrir hjá henni,
reyndi á alla lund að hjálpa henni
og vera henni til ánægju. En hann
gat það ekki og i raunum sínum
óskaði hann þess heitt og innilega
aðra stundina að hertoginn væri kom-
inn á heimsenda og kvæntist Miss
Glinton, en hina stundina rann hon-
um það svo til rifja hvað Valentine
var sorgbitin að hann óskaði þess
að hertoginn feldi ástarhug til henn-
ar og gerði hana sæla.
Hertoginn og Miss Glinton gengu
niður að ánni og þar beið »Vatna-
drotning* þeirra.
— Eigum við að fara tvö? mælti
Miss Glinton. Ætlar Lady Belle
eigi að koma með okkur?
En það var svo að sjá sem Lady
Belie kærði sig ekkert um það, og
hertoganum var ekkert um það hug-
að heldur. Hann hafði aldrei verið
einn með Miss Glinton og hann
langaði til þess að vita hvort áhrif
þau, er hún hafði haft á hann, mundu
aukast eða minka.
— En hvað áin er fögur! hróp-
aði Miss Glinton. Hvergi eru til
eins fagrar ár eins og í Englandi.
— Hafið þér séð Missisippi? mælti
hertoginn.
— Já, eg hefi ferðast eftir Missi-
sippi og einnig eftir Amazon mælti
hún.
— Þá mun yður sýnast Thames
eins og lítill lækur í samanburði við
þær stórár.
— Já, 'en Thames er einkenni'
lega fögur, mælti hún. Stórfljótíi*
eru eins og beljandi úthöf og get*
því ekki jafnast á við hana að fegufð*
*— Það þykir mér vænt um að
heyra, mælti hann og hagræddi
i bátnum svo að vel gæti farið 0O3
hana. Svo greip hann til ára
reri langt fram á ána.
— Róið nærri landi, mælti húO'
Mér þykir ekkert jafn fagurt og þesSlí
árbakkar. Sjáið þér þessi sGley111
mér-ei< þarna, sem eru nærri druk°
uð í ánni? Og tréð þarna; se^
teygir ennið niður að straurnnu
Ef eg væri fugl, þá mundi eg kj s
mér bústað í því. -g
Hann kyntist henni ^
þennan dag. Hann komst að
um það að hún hafði auga fyrl1 ^
urð, og skáldlegar tilfinningar. ^
sá fegurð þar sem aðrir sáa &
— 367
— 368 —
— 369 —
370 —