Morgunblaðið - 31.08.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Nærföt.
Vinnuföt.
Hvar er mestu úr aö velja?
Hvar eru vöruQæðin mest?
Hvar fær maður vöruna ódýrasta?
i
Vöruhúsinu.
Piatio
óskast til leigu frá i. október til 14.
maí. Ritstj. vísar á.
Brauðsala
er á Langayegi 19. Sfmi 347.
Verzl. Vegamót
Kartðflur
frá Suður-Reykjum geta menn
pantað í mjólkursölunni
Bókhlöðustíg 7.
Verð: 25 aura pundið, þó minst
selt 25 pund.
Herbergi
-óskast til leigu á góðurxi stað í bæn-
aim, helzt með öllum húsgögnum.
R. v. á.
50 króna seðill
hefir tapast.
Ritstj. vísar á.
Sundmaga
kaupir hæsta verði af kaupmönnum og kaupfélögum
Þörður Bjarnason,
Vonarstræti 12.
ishnzRar Raríöfiur
verða seldar í dag
á 25 aura punóið.
Guðný Oífesen.
Handvagn.
Sá sem lánaði handvagn minn, án þess að biðja um leyfi, geri svo
vel að skila honum innan 2. næ>ta mánaðar, til þess tima leiga endur-
gjaldslaus, en eftir þann tíma mun eg biðja lögregluna hér að meta hana.
Bjerg’ í Vöruhúsinu.
. SILD.
Af saltaðri góðri síld sem er á leiðinni frá Akureyri eru nokkur föt
enn óseld. Fyrirtaks skepnufóður. Góður frágangur. Gott verð.
Lysthafendur snúi sér sem fyrst til
A
YATI^YGGINGA]^
1
Bruna tryggingar,
sjó- og stríösvátrygglngar.
O. Johnson & Kaaber.
Det kgL oetr. Brandassnrance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgögn, alls-
konar vöruforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. NielsenJ
N. B. Nielsen
Brunatryggið hjá » W OLGAi,
Aðalumboðsm. Halldór Biriksson.
Reykjavík, Póst'.ióLf 385.
Umboðsm. í Hafnarfirði:
kaupm. Dantel Berqmann.
Gunnar Egilson
skipanuðian.
Tals. 479. Veltusnndi 1 (np; ij
Sjé- Stríðs- Brunatrygglngar
Skrifstofan opin kl. 10-—4. -
ALLSKONAR
vátryggingar
Tjarnargötu 33. Símar 235 & 429,
Trolle&Rothe
P. A. Oiafssonar,
ValhöII. • Símí 580.
Bezt að auglýsa í Morgunblaðinn.
Trondhjems vátryggingarfélag fa.f.
Allskonar brunatrygglngar.
AOaluml) oflsm aBar
CARL FÍNSEN,
SkólavSrðnstig 25.
Skrifstofntimi 5*/,—61/, sd. Talsimi 831
Skttfasilki
gott og mjög ódýrt, sýkomið i
Verzlun Augustu Svendsen.
er ber;.
Aðalamboðsmerm:
0. Johnson &, Kaaber
alept lausum aftur og hún þóttiet
viss um það, að enginn mannlegur
máttur mundi geca fengið hann til
þess að skýra frá uppgötvun sinni.
Nei — hann gekk heldur hnakka-
kertur að höggstokknum. Og enginn
af félögum hans fekk nokkru sinni
að vita um svikræði hennar.
Hin mikla og hryssingslega rödd
Burns vakti hana af þessum um-
hngsunum.
— A »Hárinns ekki einhvern felu-
etað, ungfrú?
— Já, svaraði hán, en eg veit
ekki hvar hann er. Vilmart vildi
aldrei nefna þann stað með nafni.
Það var í klettagjá nokkurri. Var
Ifkaat því sem þar hefði verið gríðar-
stór hellir einhverntíma, en Ioftið
fallið niðnr. þegar við sigldum þaðan
seinast með vélbáti, þá var það eins
og við kæmum skyndilega fram á
rumsjó.
— Hvað voruð þið lengi til Barne-
ville? spurði Burns og var mikið
Diðri fyrir.
— Við fengum góðan byr og lögð-
um á stað um miðnætti. Eg held
að klukkan hafi verið sex er við náð-
um landi.
— Bexklukkustundir, tautaði Burus.
f>að stendur alveg heima. .Hárinnt
hefir bækistóð sína annaðhvort á Sark
eða þó líkiega öllu heldur á Guerns-
ey. Lýsing yðar á betur við þá ey.
Sir Edward reis á fætur.
f>etta eru gleðitíðindi, mælti hanu.
Eg fel yður það ná, Mr. Burns, að
kryfja þetta til mergjar. Ennfremur
verð eg að þakka yður, miss Lyall,
í nafni stjórnarinnar, fyrir hyggyndi
yðar og föðurlandsást þá, er þér hafið
Býnt í þessu hættulega máli. Ef þér
þurfið nokkurrar aðstoðar, þá mun
Macara fás til þess að hjálpa yður.
Hálfri stundu síðar var missLyalI
komin inn i anddyrið heima bjá sér
og voru þeir Burus og Macara í för
með henni.
Kona háseiganda kom til dyra er
þau hringdu.
— 300 —
— Hefir nokkur komið hingað?
spurði Edna af gömlum vana.
— Nei, jungfrá, engir aðrir en
sendisveinarnir tveir, sem komu að
sækja ferðakÍBturuar tvær.
— Hvað segið þér? Voru ferða-
kisturnar sóttar? — Hán var orðiu
náföl. — Eg hefi eigi sent eftir þeim.
f>etta hafa verið þjófar, mælti hán
æst.
Hásfreyja varð mjög döpur í bragði.
— f>eir sögðu að þér hefðuð sent
sig. f>að hefir einnig komið símBkeyti.
Ef til vill gefurþaðskýringuáþessu?
Leikmærin greip skeytið og braut
það upp með skjálfandi fingrum.
En þegar hán hafði lesið það, rak
hán upp óp og riðaði á fótunum.
Macara tók haua í faðm sinn. En
Burns tók upp símskeytið og las það:
— Eg er frjáls. Ná kemur röðin
að þér. Ambroise.
— f>á er Pierre Gottet dauður,
tautaði leyuilögreglumaðurinu.
— 301 —
36. k a p í t u 1 i.
~I %ildru.
Aftur hafði »Hárinn« verið að verki
og út um allan heim urruði símanrir
af bræði f garð hinna ósvifnu sjóræu-
iugja.
1 öllum löndum voru blöðin full
af hinum sömu kveinstöfum. Og
stórveldin urðu ná að lokam sam-
mála um það að fordæma þetta vík-
ingaskip, sem dirfðist þess, að herja
á vígstóðvunum. f>ýzku og enzku
blöðin voru innilega sammála um
þetta. Fjölda mörg brezk skip höfðu
verið rænd og sumum sökt og tveir
þýzkir kafbátar höfðu orðið hinum
gráðuga »Há< að bráð. Og það versta
var, að öllum lýsingum bar saman
um það, að ræningjaskipið mundi
vera þýzkt. f>að líktist mjög tundur-
bát þeim, er-sendur var frá Zeebrúgge
fyrir nokkrum mánuðum og strand—
aði einhversstaðar i Ermarsundi.
— 302 —
— 299 —