Morgunblaðið - 22.09.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Nærföt.
Vinnuföt.
Hvar er mestu úr að velja?
Hvar eru vörugæðin mest?
Hvar fær maður vöruna ódýrasta?
i
Vöruhúsinu.
Ágætt, saltað
lambakjöt
norðlenzkt,
faest í heilum tunnum og smásölu
ódýrast í
Kjötbúð Milners,
Laugavegi 20 B.
Harðfiskur
pr, 5 kg. kr. 7.50
hjá
Jes Zimsen
Nýkomið í
verzl. Goðafoss
Laugavegi 5. Simi 436.
Hárklemmur, hárnet, krullujárn,
svampar margar tegundir, turbanar,
púðurbækur, hárgreiður, speglar og
vasaspeglar, ilmvötn og sápur, mikið
úrval, og hármeðul.
Unglingsstúlka
vel að sér i skrift og reikningi, getur
fengið atvinnu í búð hálfan daginn.
Eiginhandar nmsókn ásamt meðmæl-
um merkt „Búðarstðrf“ sendist
Morgunblaðinu fyrir 20. f>. mán.
Barnaskólinn.
Þeir, sem vilja koma börnum sínum, yngri en 10
ára, i barnaskóla Reykjavikur á komandi vetri,
sendi umsóknir til skólanefndar fyrir 24. september.
Þeir sem óska að fá ó k e y p i s kenslu fyrir
börn síp, taki það fram 1 umsóknum sinum.
Eyðublöð undir nmsóknir fást á skrifstofu
borgarstjóra og hjá skólastjóra.
Reykjavik 15. sept. 1917.
F. h. skólanefndar
YATí^YGGINGA]^
Bruna tryggingar,
sjo- og stríðsYátryggingar,
O. Johnson & Kaaber.
Det kgl, octr. Brandassnrance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgögn, alls-
konar voruf orða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Xielsen
Ji. Zimseti.
Munið eftir
Brunatryggið hjá »W OL6A«
Aðalumboðsm. Halldór Eiriksson
Reykjavík, Pósthólf 385.
Umboðsm. í Hafnarfírði:
kaupm. Daniel Berqmann.
uppboðinu
í Templarahúsinu kl. 4 síðd.
Þar verður meðal annars selt:
brak til uppkveikju.
Mótor.
Nýr 36 hesta Avancemótor, með öllum nauðsynlegum varastykkjum,
er til sölu nú þegar. Allar frekari upplýsingar gefur
Netav. Sigurjóns Péturssonar
Simi 137. Hafnarstræti 16.
Peir bæjarmenn, sem bafa panfað karlöflur og
rófur fjjd mér, eru beðnir að vifja þess frá 24.-27.
þessa mán.
(Suðttý (Bffesen.
GunnaF Egilson
skipamiðlari.
Tals. 47Q. Veltusundi i (uppi),
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Skrifstofan opin kl. io—4
Allskonar
vátryggingar
Tjarnargotu 33. Slmar 235 & 429.
cTrolíe S €%offi&.
Trondhjems vátryggingarfélag h.f.
Allskonar brunatrygfgingar.
Aðalumboðsmaður
Carl Finsen
Skólavörðustíg 25
Skrifstofut. sVs'^Va s.d. Tals. 331
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. Johnson & Kaaber
f>ví að hann átti að vera yður ofur-
lltil aðvörun, vingjarnleg en ótvíræð
aðvörun. Mig langaði til þess að
segja yður það á rósamáli hvers þér
meigið vænta.
— það var mjög faliega gert af
yður, mælti hún með uppgerðarhlátri.
Má eg bjóða yður nokkuð? Eittglas
af whiský og vatni?
— jpakka yður fyrir frú? |>að er
langt síðan að eg hefi fengið
nokkuð að drekka. Eg gæði mér
nú helzt á ópíum og morfíni. það
eru miklu göfugri eiturtegundir heldur
en áfengi. Brennivínið, frú mín,
dregur fram okkar innra eðli svo
skrattalega, en flestar aðrar áfengis-
tegundir gera okkur ólíka sjáifum
okbur. f>að er stór mismunur, því
að mannueðlíð i okfeur er ekki mikils
virði. Og því meir sem við fjarlægj-
umst það, því betra . . . í æsku var
eg duglegur drykkjumaður. Eg drakk
þá whÍBky eins og kálfur drekkur
nýmjólk. j>að var versti hluti æfi
— 375 —
minnar. því að whisky kemur upp
upp glæpina, en morfín og laudanum,
sem neytt er samkvæmt beztu for-
skriftum, göfgar þá að nokkru leyti
— að minsta kosti í augum manns
sjálfa. Og það er mest um vert. En
fyrirgefið að eg minnist á það. Viljið
þér ekki drekka eitthvað? . . því að
áfengi kemur oft að góðu gagni.
það eykur hugrekki manns og blindar
mann furðanlega fyrir þeim hættum,
sem bíða manns.
— j>ér eruð gamansamur í kvöld,
herra Anstey, mælti leikkouan og
kreistí marghleypuua fastar í hendi
sér.
— Nei, mælti Anstey, eger miblu
fremur í angurværu skapi. Mig tekur
það sárt að sjá unga konu fremja
sjálfsmorð. £>ér áttuð glæsilega fram-
tíð fyrir höndum, frú mfn. Um gáf-
ur yðar er ekki að efast og fallegu
fæturnir yðar . . .
Edna Lyall stappaði fætinum í
gólfið.
— 376 —
— Hættið þessu þvaðri, hrópaði
hún. Eg er hvorki gefin fyrir gull-
hamra né hótanir á þessum tíma
sólarhringsins. Viljið þér gera svo
vel að hypja yður á burtu? Eg
þarf ekki annað en að hringja og þá
fylliat herbergið hérna af lögreglu-
þjónum.
Anstey andvarpaði.
— Mér þybir mjög fyrir þvf að
þurfa að segja yður frá því að eg
hefi Bfeorið í sundur rafmagnsþræðiua,
mælti hann i afsökunarrómi. Taugar
mínar þola ekki hávaða á nóttunni.
— Nú, þetta er þá fyrirframhugs-
uð árás, Anstey minn góður, grenjaði
hún. En þér hafið gleymt þessari
marghleypu!
— pér gerið svo vel að misbeita
ekki hinni fögru rödd yðar, mælti
hann og geyspaði. En um marg-
hleypuna yðar er það að segja
að það er á henui stór galli. Hún
er óhlaðin. Kvenfólk man aldrei
eftir því að athuga skotvopn sín —
— 377 —
jafnvel ekki þér, sem hafið þó sfeotið
á Ijón og krókódfla. Vopn verða
aldrei annað en leikföng í kvenna-
höndum.'
Flestar leikkonur eru óslyngar í
uppgerð utan leikhúss. þegar þær
hafa ekki hlutverk sitt skráð, þá
gleyma þær oft að beita hæfileikum
sfnum. j>að er skamt í milli listarog
uppgerðar, og móðursýki og uppgerðar.
Og Edna Lyall var að því leyti
hvorki betri né verri heldur en stall-
systur hennar. þegar alt annað
brást þá fór hún að gráta og barma
sér. Hvað ætluðu þeir að gera henni,
varnarlausri konunni?
Dick Anstey varð þá þegar alvar-
Iegur. það kom þunglyndislegur
svipur á hið magra og hrukk-
ótta andlit hans, sem lestirnir höfðu
sett fangamark sitt á. Hann hafði
fleygt bréfvindlingnum sínum og
handfjatlaði nú ofurlitla silfuröskju
sem hékk við úrfesti hans.
—Hlustiðþérnú ámig, Edna Vilmarfi
— 378 —