Morgunblaðið - 25.09.1917, Blaðsíða 4

/
4
Nærffit.
Viniíuffit.
Hvar er mestu úr að velja?
Hvar eru vörugæöin mest?
Hvar fær maður vöruna ódýrasta?
i
Vöruhúsinu.
Skipstjóri,
sem hefir réttlndi tll utan-
og innanlandssiglinga á segl
skípi og er vanur fiskiveið-
um, éskap eftir stöðu á
skipi &ú þegar eða síð-
ar.
Ritstjóri vísar á.
Þakkarávarp.
Hérmeð vottum við undirrituð hr.
Guðm. Hólm Guðmundssyni Fischer-
sundi 3, Hafnarfiiði, okkar hjartans
þakklæti fyrir hjilp þá er hann veitti
syni okkar, Þorsteini Eyvindssyni, er
liann datt rit af bryggju á Sevðisfirði
i sumar. Er enginn efi á að hann
hefði látið þar lífið, hefði snarræðis
Guðmundar ei notið að. Væri ósk-
andi að margir hans líkar væru til
hér á landi er þannig fórnuðu lífi
sinu fyrir meðbiæður sína, eþegar
hættu ber að höndum.
Við biðjum hinn algóða guð að
veita honum hjálp sína og aðstoð
þegar honum liggur mest á, hvar
^em hann er staddur.
Reykjavik 24. sept. 1917
Lyvindur Þorsteinsson
Jónína Þórðardóttir.
— Jú, það er eg, mælti hinn. f>ér
genguð í gildruna, Mr. Anstey.
— f>að er nú einB og það er virt,
mælti Anstey og ypti öxlum. Eg
hefi þegar sagt það sem eg ætlaði
að segja. Og þar með er ætlunar-
verki mínu lokið . . . Verið þér sælar
frú! Minnist þess sem eg hefi sagt.
Svo laut hinn einhenti maður
henni djúpt og Bnéri sér að Burns.
— Nú er eg tilbúinn, -mælti hann
og gekk svo fram til aðstoðarmanna
Burns, sem biðu fyrir framan dyrnar,
Leynilögregluþjónninn horfði á eftir
honum og síðan leit hann á leikkon-
una, sem rétti honum hina fannhvítu
hönd sína.
En hann veitti vingirni hinnar
sigurglöðu konu enga athygli, því að
hann laut henni kuldalega og gekk
svo rymjandi út á eftir fanga sínum.
— 383 —
MORG UNBLAÐIÐ
Góð velverkuð
fóóursíld
til sölu í verzlun
V AJPí^ Y GGING Aí^ ^
Brnna tryggingar,
sjð- og strlðsvátryggingar,
O. Johnson & Kaaber.
Böðvarssona & Co.
Hafnarfirðl.
Frá eldsneytisskrifstofunni
Samkvæmt ákvörðun bæjrrstjórnarinnar er verðið á mónum úr
K'inglumýri 43 kr. fyrir tonnið fyrir þá, sem hafa pantað mó og greitt
áskilda upphæð með pöntun. Áðrir geta fengið mó lieyptan á 50 kr.
tonnið.
Þeir sem kynnu að vilja rfturkalla pantanir sínar eða draga úr þeim,
gefi sig fram á Eldsneytisskrifstofunni þannig:
1. Þeir, sem vilja afturkalla pantanir sínar að miklu eða öllu leyti,
og fá Útborgað að nokkru eða öllu það sem þeir hafa borgað
með pöntun, gefi sig fram kl. 2—4 eftir hádegi á skrifstofunni,
í siðasta lagi laugardag 29. sept. og hafi með sér kvittanir sínar.
2. Þeir, sem vilja fá mó e:nungis fyrir þá upphæð, sem
þeir hafa innborgað, geri skrifstofunni viðvart kl. 9—12
f. hád., i síðasta lagi 29. sept.
Þeir, sem vilja fá mó fyrir meira, en þeir hafa innborgað, snúi sér
til skrifstofunnar kl. 9—12 f. hád. á timabilinu 1.—15. okt., borgi það
sem til vantar og segt til um hvenær fl.tja má móinn heim til þeirra.
Jón Þorláksson.
Nýir kaupendur
MORGUNBLAÐSINS
fá blaðið ókeypis til mánaðamóta.
1 31 Það borgar sig!
45. k a p í t u 1 i.
Liðsforinqinn frá Yser.
— Jæja, mælti dómarinn með
þungri og alvarlegri röddu, ætlið þér
að tala?
það var dauðaþögn í hinum mikla
sal, sem var fullur af fólki. |>að
mátti heyra það á þv( hvað dómar-
anum var mikið niðri fyrir, að hið
mikla mál var nú komið að úrslitum.
En Dick Anstey leit brosandi á
hinn stóra dómara.
Dómarinn beið eigi svars hans.
— jpverúð yðar verður yður eigi
að neinu gagni, mælti hann hvatlega.
Sök yðar er augljós. Þér hafið verið
með sjóræniugjum og hver þeirra ætti
það skilið að hengjast tíu sinnum.
Eq, það gæti þó verið að hans há-
tign mundi náða yður ef þér væruð
dálítið hreinskilnari en þér eruð.
Hinn ákærði hvesti augun á dóm-
arann. Hann hampaði ofurlitlum
— 384 —
pappfrsmiða og það gerði dómarann
nokkuð hikandi . . .
— Háttvirti herra dómari, mælti
Anstey kurteislega en þó f háðsrómi
. . . þær ættuð sjálfur að veranokk-
uð hreinskilnari. |>ér vitið að eg
hefi hér í hendinni ofurlítinn pappírs-
miða sem tryggir líf mitt og góða
meðferð á mér, ef eg yerð opinskár
um það sem Ealph Burns nefnir
alþjóða glæpafélagið.
Dómarinn varð dreyrrauður í
framan.
— En, mælti Anstey ennfremur
og brosti dauflega, þér vitið það ef-
Iaust, hr. dómari, að dauðinn er mér
samt sem áður vís. Burns, sem veií
svo margt, mun geta sagfc yður það,
að það er dauðasök að ljósta því
upp, sem maður hefir svarið að þegja
um. Og þá vil eg helzt fá Bæmileg-
an dauðdaga.
Dómarinn greip svarta hattinn
Binn,
— Það eru sumir sem álita það
— 385 —
Det kgl, octr. Brandassurance
Kaupmannahöfn
vátryggir: llÚS, IlÚSgÖgn, íllls-
konar röruforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielsen
Brunatryggið hjá »W OLGA«
Aðalumboðsm. Halldór Eiríksson
Reykjavík, Pósthólf 385.
Umboðsm. í Hafnarfirði:
kaupm. Daníel Berqmann.
Gunnar Egilson
skipamiðlari.
Tals. 470. Veltusundi 1 (uppi),
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Skiifstofan opin kl. 10—4
Allskonar
Yátryggingar
Tjarnargotu 33. Simar 235 & 429.
cTrolíe &
Trondhjems vátryggingarfélag h.f.
Allskonar brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
Carl Finsen
Skólavörðustíg 25
Skrifstofut. sVa'^Va s-d. Tals. 331
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. lohnson & Kaaber
ekki góðan dauðdaga að verða hengd-
ur, mælti hann lágt.
— Eg ætla ekki að Iáta hengja
mig, mælti hinn ákærði.
f>á varð kurr mikill í dómasalnum.
Edna Lyall, sem sat á fremBfcabekk
í vifcnastúkunni, varð alveg utan við
sig. Hún varð náföl og svipur henn-
ar óttasleginn, en hún var jafn fögur
fyrir því. Hún var að hugsa um
Ambroise Vilmarfc. Og nú, þegar
Anstey sagði það upp í opið geðið á
dómaranum að hann ætlaði ekki að
láta hengja sig, þá fór hún ósjálfrátt
að trúa því, að glæpamannafélagið
væri almáttugt. Ef til vill bjargaðí
það fanganum hér í sjálfum dóm-
salnum og myrti hana?
í sama mund setti dómarinn hatt-
inn á sig. f>að var svo hljótt í saln-
um, að heyrst hefði ef títuprjónn hefðl
dottið á gólfið. Dómarinn las upp
dóminn og rödd hans skalf ofurlítið
fyrst einB og svo oft þegar menn
lesa upp dauðadóm. Dómurinn
— 386 —