Morgunblaðið - 11.12.1917, Blaðsíða 4

4
MOKGUNBLAÐIÐ
Jóaigjafir
eru nú teknar upp daglega.
Stórt úrval.
Vöruhúsið.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0 JOHNSON KAA.BER.
Leverpostej
i x/4 og pd- dósum
er bezt — Heimtið það.
klær
hin ágæta skáldsaga hins
fræga, norska rithöfuntís,
Övre Richsr Frich’s,
= er nú komin út. =
Fæst á aígreiðslu Morguablaðsins.
Safn af nótum
fæst keypt i kvöld, n. þ. m., kl. 7—8 í Þingholts.stræti 9. Hérumbil
allar íslenzkar nótur, sem hafa komið dt frá fyrstu tíð. Þar verður ef til
vill seldur gamall grallari. Sömuleiðis nokkrar erlendar nótur.
Avance-mótor
Saltkjðt.
Af séistökum ástæðum er um 36 hesta 2 cyl. Avance-mótorvél til
sölu hér á staðnum. Vélin er keypt siðastliðinn vetur, og er þvi einum
þriðja ódýrari en ef hdn hefði verið keypt nú.
Lysthafendur sniíi sér til
kanpin. Þórðar Bjarnasonar
^ða
H Gunnlögsson, Skólastræti 3.
Pantað en óafhent saltkjöt verður
afgreitt í dag. Nokkrar tunnur af
góðu saltkjöti til sölu enn.
C Proppé.
Indverska rósfn.
Skáldsaga
eftir C. Krause. 57
|>eir héldu á brott. Veitingamað-
urinn beið við dyrnar. John Fran-
cis fleygði í hann nokkrum gullpen-
ingum og eiðan hurfu þeir Samsou á
brott.
XXII.
Fallby8sndrunurnar og kálnaþytur-
inn var þagnaður og hljóðleiki næt-
urinnar ríkti í ekógunum hjá Baffala
auBtan við Brie vatnið, þar Bem bar-
ist hafði verið um allau dagiun.
Brezku liðsforingaruir á St. Georgs’
víginu sátu saman og ræddu um at-
burði þá er gerst höfðu.
— Herrar mfnir, mælti Tobias liðs-
foringi, eg get eigi lengur þagað um
eannleikann. Ameríkumenn hafa alt-
af borið hærra hlut.
— Haldið þér þá að gamla Eng-
land muni bfða ósigur?, mælti gam-
all fylkíastjóri
— Eg héld ekki neitt Bvaraði liðs
foringinn, en eg veft það, að á hálfu
ári höfum vér mist 30 fermílur af
landi og ná eigum vér, tæplega 300
menn, að verja vígi, þar sem helm-
ingi fleiri menn þyrfti til varnar og,
— mælti hann í lægri tón — nýtari
foringa heldur en hér er.
það fór kliður nm hópinn og marg-
ir mæltu í senn:
— Cumberland ofursti er hraustur
hermaður. Fyrir viku barðist hann
eins og Ijón.
— Eg neita því eigi, svaraði Tob
ias með stillingu, en sitt er hvað
herfræði og hraustleiki. Og til þess
að geta staðist umsát verður maður
að kunna meira en að berjast.
Aftur gripu liðsforingamir fram fyr-
ir honum, en hann hélt áfram:
— Við skulum líta á málið með
stillingu. Fyrir þrem mánuðum var
það barnaleikur að verja vígið. þá
höfðum vér alt héraðið umhverfis
vatnið frá Claveland til Eri á voru
valdi og þá var Douplas hershöfðingi
eigi nema sex mílur héðan og gat
komið oss til hjálpar á hverri stundu.
Eu ná hafa óviuiruir á síuu valdi
báða bakka Svörtu-árinnar og allan
suðurhluta Erie-vatuins Englending-
ar hafa aðeius þetta vígi hérna og
ef ekki kemur hjálparlið í þessari
viku, þá verður það umkringt. Og
þá fellur vígið inuan tveggja máu-
aða.
— þér eruð nokkuð svartsýnn,
mælti gamli fylkisstjórinn, sem hét
Kobe.
— Nei, en eg lít réttum augum á
málið. Hvaða vit skyldi ofurstinn
úr lífvarðarliðiuu hafa á því að verja
vígi? Til þess þarf stórskotaliðsfor-
ingja.
— Já, en þér vitið það, Tobias
liðsforingi, mælti flokksforinginn, að
það var aðeins af tilviljun, er neyddi
okkur til þess að setjaat að í víginu.
Við áttum við ofurefli að etja og
urðum að hörfa bingað, Við settumst
hór að og getum eigi farið héðan
vegna þess að vígið er mikils virði
frá hernaðarlegu sjónarmiði.
— það er sennilegt, drundi í liðs
foringjanum. Annars þætti mér gam
an að vita hvernig nú gengur hjá
Buffalo. Eg þori að veðja um að
þar bíðum við líka ósigur.
Um leið var barið að dyrum, og
maður gekk inn i herbergið. Brá
liðsforingjuDum þá svo f brúu að
þeir stukku allir á fætur óttaelegnir.
Sá sem inn kom var enginn ann-
ar en Cumberlnd greifl. Hann var
nú eigi lengur hinn barnslegi og á
hyggjulausi ungliugur eins og meðan
hann var heima, heldur djarflegur
hermaður, hvatur á fæti og höfðiug-
legur.
Hauu tók vÍDgjarnlega kurteisri
kveðju liðsforinganna.
Vátryqqmgar.
3
c3 runafrygg ingar,
sjó- og stríðsvátryggingar.
O. Jofjttson & Jiaaber.
Det kgl. octr. Brandassurance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hás. hásgögn, alls-
konar vörwtorða 0. s. frv.‘gegn
eldsvoða fyiir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
i Austnrstr. 1 (Báð L. Nielsen)
N. B. Nielsen,
Brunatryggið hji „W OLG A“
Aðalumboðsm. Halldór Einarsson,
Reykjavík, Pósthólf 385.
Umboðsm. í Hafnarfirði
kaupm. Daniel Berqmann.
ALLSKONAR
VATRYGGINGAR
Tjarnargötu 33. Símar 235 & 429
Trolle & Rothe.
Trondhjems vátryggingarfél. h.f.
AUsk. brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
Ciipí Finsen,
Skóla/örðustíg 25.
Skrifstofut. 5Y2—6^/2 s.d. Tals. 331
éSunttar Cgilson
skipamiðlari,
Haf mstræti 15 (uppi).
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími 608.
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Talsimi heima 479.
— Herrar mínir! mælti hann. Þér
gleymið tímaDum og fyrirskipuuum
yðar. Samkvæmt dagskipaninni má
hvergi sjást Ijós eða eldur eftir klukk-
au nfu.
Liðsforiugjarnir litu skömuBtuIega
hver til annars en sögðu ekkert. Ro-
bert mælti enn:
— Hermenn eiga ekki að vera að
neinum bollaleggingum, og eg álít
herrar mínir að- við gerðum réttast
í því að vona hins bezta. Ef ein-
hverjir eru óánægðir á meðal okkar,
þá hefl eg ekipun um það að leysa
þá fra staifi sínu. Og um leið hvesti
hann augun á Tobias liðsforiugja.
— Við meigum búast við því, mælti
ofurstinn enn, að á okkur verði ráð-
ist í nótt eða aðra nótt. Ameríksi
herinn er skamt héðan og hann hef-
ir nóga báta. Eg verð því að krefj-
ast fullkomins heraga. Herrar mfnir.
Hver yðar á ainn s t a ð 1
Liðsforingjarnir fóru, eu Tobias
gat ekki að sér gert að tauta:
— Dauði og djöfull! Hann
fer með okkur eins og þ r æ 1 a!
Ofurstinn hefir víst heyrt þetta,
þvl hann sneri sér við og mælti:
— Tobias liðsforingi, þór eruð í
stofufangelsi fyrst um sinn!