Morgunblaðið - 24.01.1918, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
<3. S. <3. <3. S. .í
Ttu ára skemfun
Jinaffspyrnufélagsins Víkingur
verður fjafcfin i Iðnó fimíucíaginn 7. febrúar 1918, og fjefsf
kí. 6 síðd.
Dansfeikurinn btjrjar kf. 9.
Aögöngumiða má vitja i búð herra kanpm. Jóns Brynjólfssonar Anstnrstræti 3, kl. 5-6 e, m„ fyrir 4. febrúar.
Tf. Tfndrjesson. £. Tf. Zoega.
c J. S. <3. <3. S <3.
Mótorkútter
til sölu,
einmastraður, lengd 45 fet, breidd 13,3 fet, dýpt frá þilfari að innri
klæðningu 6,5 fet. Smíðaður árið 1851 í Faaborg fyrir dönsku stjórn-
ina. Arið 1907 sett i hann 8 hestafla »Gideon<-hreyfivél, sem hefir
reynst ágætlega, skríður um 5 milur i góðu veðri. Skipið er »kravel«-bygt
úr eik. Því fylgja 2 stórsegl, 1 stagfokka, 4—5 klyverar, alt i
góðu ásigkotnulagi.
Tilboð sendis? sem fyrst í Pósthólf 291. Reykjavík.
aðarmanna yrði komið á, öll ríkis-
lán Rússa yrðu gerð ógild og loks
að nefndir verkamanna hefðu valdið
í landinu, þrátt fyrir fallbyssur her-
mannanna.
Með 273 atkvæðum gegn 140
var það felt að ræða yfirlýsingu
þessa og gengu Maximalistar þá af
fundi.
Meiri hlutinn samþykti nú í
snatri frumvarp bænda um að senda
friðarfulltrúa til allra ófriðarlandanna.
Stjórnin hefir gefið skipun um
það, að upphefja þingið, þar sem
kosið hafi verið eftir kjörskrám
gömlu stjórnarinnar.
Maximalistar hafa í hyggju að
lýsa því yfir að þeir ráði lögum og
lofum i landinu.
Yerkfall í Austurríki
Verkfallið í Austurríki byrjaði vegna
matvælaúthlutunarinnar, en síðar varð
úr því stjórnmálaverkfall og hefir
það gripið mjög um sig. Arangur
samninga milli verkámanna og stjórn-
arinnar hefir orðið sá, að ráðherrarn-
ir hafa gengið að kröfum verkamanna
um friðarskilmálana, úthlutun mat-
væla, kosningarétt og kaup í her-
gagnaverksmiðjum stjórnarinnar. —
Verkamannaleiðtogarnir eru ánægðir
með þetta og hafa ráðið verkamönn-
um til þess að byrja aftur vinnu. —
Seidler hélt því einkum fast fram,
að friður fyrir Austurríkismenn mætti
ekki stranda á því, að menn vildu
halda fram landvinningum.
í Berlín búast menn við því, að
stjómin í Austurríki verði að segja
af sér.
Frá Balkan.
Bardagar eru byrjaðir milli Maxi-
malista og Rúmena.
Þýzku herskipin, sem seld voru
Tyrkjum í ófriðarbyrjun, þau Goeben
og Breslau, gerðu tilraun til þess að
brjótast í gegnum Hellusund. Bret-
ar söktu Breslau, en Goeben strand-
aði. Bretar mistu tvo fallbyssubáta.
Isfregnir.
Svolátandi símskeyti barst Eim-
skipafélaginu í gærkvöldi frá Eskifirði:
Eskifjörður fullur af lagís. Mikill
hafís úti fyrir eins langt og augað
eygir og borgaris inn á milli. Hafís-
inn landfastur við Gerpi.
Lagarfoss liggur nú við ísskörina
á Eskifirði og affermir vörur sínar.
ÞjóBverjar
handtóku nýlega eitt skipa þeirra,
sem flytja matvöru frá Ameríku til
Belga. Fluttu þeir það til Swine-
munde, og má vel vera að þeir hafi
tekið vörurnar úr því þar.
Hænsnarækt
og
hámarksverð á eggjum.
Hinn 6. júnf í sumar sem leið
setti verðlagsnefndin hámarksverð á
egg, kr. 2.50 kg. útlend egg og kr.
2.80 innlend egg. Sé nú gert ráð
fyrir því, að um 18 egg fari i kg.
að meðaltali, og það mun láta mjög
nærri, þá kostar hvert egg um 16
aura.
Þetta hámarksverð komst á vegna
þess, að þá var farið að selja egg
við okurverði, eða alt að 25 aurum.
Þegar verðlagsnefndin tók málið til
athugunar, mun hún hafa gert sér
það ljóst, hvað framleiðsla eggja
kostaði mikið og heyrðist eigi ann-
að þá, en að hámarksverðið væri við
hæfi.
Það hefir síðan haldist óbreytt.
En margt hefir breyzt hér siðan
í júnimánuði. Og nú er svo komið,
að þeir sem eiga hænsni, verða
annaðhvort að brjóta lögin, eða þá
þá að lóga hænsnum sinum. Þeir
geta eigi lengur selt eggin með
þessu verði.
Vér höfum átt tal við hænsna-
eiganda um þetta efni. Sagði hann
svo, að með þvi verði, sem nú væri
á hænsnafóðri, kostaði uppeldi hvers
fugls um 3 6 krónur á ári, eða 3
kr. á mánuði. Þar með væri þó ekki
talinn úrgangur frá heimili, sem þeim
væri gefinn. Hver hæna verpti að
meðaltali 96 eggjum á ári. Fyrir
þau egg fást kr. 15,36, ef reikuað
er eftir hámarksverði — eða ekki
helmingur af fóðurverðinu.
Þannig horfir þá málið við, og
það er eigi von, að hænsnaeigendur
séu ánægðir. Þeir eiga um 3 kosti
að velja, að stórtapa á hænsnum sin-
um, sem þeir hafa komið sér upp
með rniklum kostnaði,. að lóga þeim,
eða þá að fara i kringum hámarks-
verðið. Og enginn kosturiun er góður.
Meðan alt lék hér í lyndi á friðar-
timunum, var hænsnarækt all-arðsöm
hjá þeim, sem kunnu með hænsn
að fara, og gerðu sér far um það að
hafa góð hænsnakyn. En nú er þessi
atvinnuvegnr að fara í hundana, eins
og svo margt annað. Og væri það
stór afturför, ef hann legðist alveg
niður.
Það mun nú lítið eða alls ekkert
flytjast hingað af eggjum frá útlönd-
um. En egg eru nauðsynjavara, sem
fjöldt fólks má eigi án vera. Ber
því nokkur nauðsyn til þess að
hlynna að hænsnaræktinni hér.
Verðlagsnefnd verður að taka mái
þetta til athugunar að nýju og setja
annað og hærra hámarksverð á egg,
eða afnema hámarksverðið og lofa
eftirspurn að ráða verðinu. Réttara
mun þó, að hafa hámarksverð á eggj-
unum framvegis og þótt það verði
aldrei helmingi hærra en nú er,
mundi það þó verða til þess að
menn héldu nokkurn veginn við
hænsnastofni sinum, en legðu enn
meira kapp á það heldur en áður að
hafa góðar varphænur.
Væri þegar mikil bót að því, vegna
þess að margir hafa eigi hugsað um
það sem skyldi að hafa góðar varp-
hænur. Þess munu dæmi að hænuf
verpi á þriðja hundrað eggjum á árí,
en aðrar verpa eigi nema 45—50 eggj'
um. Hámarksverð ætti því að mið'
ast við það, að góðar varphænflf
(þær sem verpa t. d. 150 eggjum ^
ári) borgi fóður sitt. Og þá verðttf
eggjaverðið líkt eins og það vaf
fyrra, áður en hámarksverðið kom-