Morgunblaðið - 04.03.1919, Blaðsíða 4

MORGUMr-LAÐlÐ
mi^^tmvjKtssetí^: ■ - -' - •'- VV
Trendli|<$t- i&iífip
Allsk. brw&í ‘í'é ■:■*'':'■■■
AfcatetBl'í'''1' »r«; o
CJ* 34! $4Lí» 4"1-■-ÍÍ4
SkólavörðasÖK 25
Sknfstrf-.:-. ,*/*—í'5/»s- -
)
T 70 F I/ I
níía /g I!a(!]ö 1] f
vliu il 'IiiUiu d,U,
Brmmtrygi^ngar.
jé* og striðsTátrjggiiigar
Falsinr: 245.
Sjotjóös-enedrentar qí
skip tflötiiisgar
T ai?3(*ml 4-20
Geysir
Exporr-Kaífi
e? b.-zt
Aðalu ntK>ftsfr-«*nn:
0 JOHNSOH & KAA8ER
I E icíid s e p ppír a r hækk í i væði. fícr á staðunm
es»

.r
i ■*
5 ©“%. « ^
u
o n -1:
cl l-J C&
“í:^4T &gSl£C1í
áklpM’.U-
Haft?!4tstrseti t •.*■}.
Skrifstota*' upio k». ’
P, StHSs-, ■
Tr*4mi h'1'1--
Díi
s
Det lá . *%1L Kauptri Bnsð .vnnac.tn
▼itrygv : : bSÍS, í
konsr vðrnfci yvú»- 0,
eíc' í. v-1 'u’:.' ý7nr Ijevsta
Heims rl 1- R. ■■ 0*
i ÁnstK . i - Bá‘ L,
f V; fCS. 5 4i .-■** <■ ■.- >r •»■ ■
» ííf” -
Besœsirr. eísta <>■ »SKfí'*a
iaparfélae. T«k»r aí *é,t siUcr*
krBnatryggiRgar.
Aö- amSo "umaðwf hér. ? Uvídi
Matthiiáiö MatfWAsstr^i,
Holti. Taisimi 4V
• 4,
*»-*• ' \ /•'.. í »*s ,v'-" > •■ ,■ - .'
r .W; 1 jj-vá' «r ;•■ * -r «-,/ í«* '..-•• •'.>•»•
-C-E * $
sjó- og strlSsvátryggmgsr,
tll teöf.u i«eð göinl i veröL
Gerið Kaup sem fyrst.
lí. v. á.
íb e ftf fe § m 4 g 41
ipi iniiy
1? j&.
8»

a « 4 ■»? # 1
«91
í í&ætn standi, rsan-t -.'ar.;sty,klcjan; sem fylgja, er * f sé stðkum ást.eðam
T
i! sölu.
%Je
Til viötais ó Lindarg. 32 bl. II —12 o*r 4—5.
Gunnar 'Siur íian,-eom.
SjóYáíryggir garíélag Islands h.f.
Austurstrseti 16 Reykjavík
Póstii'ölf 574 Ta'sío’i 542
Sírtneíru: I su,a ce
ALLSKONAE, S J Ö- 0 3 ST R í Ð S V Á T R Y <J G I N G A R.
Skrifstofutími 10—4 síðd.,
laugardögura 10—2 síðd.
BTEINDÖR GUNNLACGSSOIf,
vfirdómslögmr.ður.
Túngötu 8. Sírai 10 B.
íleiraa kl 414—f?
-............................-
í BókabúSmni á Laugavegi IS'
fást, ódýrar ga.ralar sögra- og frn-ðí-
bækur, innl. oa erlendar
c
dJSfumastoVn
Aeæt vetrntfrakk tf >i. — Sðmaleiðis
stóit úrval jif sllsi on?r
Fata«*1' ii*ni,
Komið fyist í
Vöruhíisið.
Kaupið Morgunbl.
Ley . t úr læðin
Ástsrsaga
eftir Curtis Yorfeö.
---- 34
— Jæja, letinginn þinn! mælti bún
og reigði höfuð Reneiope aftur á bak
til þess acf kyssa bana. — Þú varst
þá of syfjuð til þess að kveðja bbnda
þinn! En eg gerði það í þinn stað.
Skelfing var veðrið fagurt í morgun!
Eg er viss um að eg gæti etið rnorgun-
verð aftur. Er nokkuð eftir?
Um leið og hún mælti þetta, fleygði
bún af sér hattinum og settist við borð-
ið, og tók til matar síns.
Meðan Penelope virti bana fyrir sér,
varð henni það enn ljósara en nokkuru
sinni fyr, hvé guðdómlega fögur hún
frænka hennar var. Hárið var mikið
og brúnt, augun blá og blíðleg, augna-
hárín löng og dökk, kinnarnar rjóðar
eins og á barni, en öálsinn drifhvítur
og sívalur. Og í öllu var svo mikil
eamræmisfegurð, að hver maður hlaut
að verða hrifinn af.
Og þegar Penelope hugsaði til þess,
hvað hún sjálf var föl og guggin, þá
furðaði hana ekki á því, þótt Ronald
væri liryggur út af því, að hafa bund-
ist henni svona óviljandi. Hún efaðist
ekki um það, að hann mundi sáran iðra
þess.
Hvermg stóð á því, að hjónabandið
var syoná gleðisnautt? Hvernig stóð á
því, að ckki voru nema tvær leiðir út
úr vandræðunum — annaðhvort að
sætta sig við alt eða deyja?
— Það eru ósköp að sjá þig, mælti
Estella tyggjandi. Eg vona þó, að þú
sért ekki að fá inflúenzu og hafirðu
fengiðywna, þá vildi eg að þú smitaðir
mig ekki. Það er hræðilegt að fá . in-
flúenzu. Þú ert alveg eins og þú sért
hundrað ára gömul, í stað þess, að þú
ert að eins árinu eldri en eg. Eg efast
jafnvel um það, að Jónatan mundi lít-
ast á þig í dag.
Penelope var komin á fremsta hlunn
með það að hreyta í hana ónotum. En
svo varð henni hugsað til þess, hvað
Estella átti bágt og því svaraði hún
með uppgerðar brosi:
— Ef útlit mitt er jafn slæmt eins
og mér líður illá, þá þykist eg viss
um það, að engum einasta manni mundi
lítast á mig. Og þess þarf eg ekki held-
ur að sakna, því að fáum hefir litist
á mig um dagana, bætti hún við
gremjulega.
— Nei, það er satt, mælti Estella
glaðlega. Þú hefir ekki aðra eins pilta-
hylli eins og eg — nema hvað þú hefir
náð tangarhaldi á Jónatan, sem er
sjálfsagt ágætis maður. Svei mer, ef
mig langar ekki til þess að setja hann
í gerhylki og líma á það miða með
þessari áritun: „Eáséður gripur. Má
ekki snertast.i1 En þú ert lagleg, tótt
þú sért ekki aðlaðandi. En eg býstWð
því, að þú getir ekki gert að því. Ó,
hér kemur ungfrú Hamlyn. Húri er
dálítið lagleg fyrir sitt leyti.
í * sama bili snaraðist Kathleen inn
ei.ns og hvirfilvindur.
— Eg kom bara til þess að vita
hvernig yður liði, Penelope mín, mæl-ti
hún. Jónatan var að tala um það, að
heimsækja ykkur, en eg bað hann biess-
uðan að vera ekki að því, végna þess
að ef hann hefði tafið eins lengi og í
gær, þá hefði eg ekkert frétt af yður
fyr én í kvöld. Þess vegna kem eg
sjálf. Það eru ósköp að sjá, hvað þér
vesaldarleg. Þér þyrftuð helzt að iiorða
fjórum eða fimm sinnum á dag og þá
kjarnafæðu. Eg held helzt, að þér liafið
ekki bragðað matarbita í morgun.
— Hvernig líður Jemíma? mælti
Penelope, þegar hún komst að.
— Ó, hún er í ógurlegu skapi. Hún
sleit stóra flyksu úr hárinu á mér í
morgun, þegar eg ætlaði að hremsa-
húrið hennar. Og nú blótar hún í sí-
fellu eins og versti sjóari. En nú skal
eg segja yður nokkuð. Veðrið er yudis-
legt og við Jónatan æ-tlum að aka til
Nunshope. Þér ættuð nú að koma með
okkur. Þér hafið ágætt af því. Eg
vildi bara að eg gæti boðið yður líka,
ungfrú Westlake, en vagnir.n, sem við
leigjum, er efeki nema fyrir þrjá, enda
veit eg að þér saknið þess eigi.
— Nei, það gerir ekkert til, mæltí
Estella blíðega. Mér þykir satt að segja
ekkert gaman að aka í vagni — með
einbverri bykkju fyrir. En eg er viss
um það, að frænka mín hefði gott a£
því að fara. Hún hefir varla á heilli
sér tekið s;ðan á föstudaginn.
— Tófan þín! hugskði Kathleen, en
upphátt sagði hún: Þá komum við að
sækja yður, Penelope, kukkan hálftvö.
En nú verð eg að flýta mér, ef eg á
að Ijúka öllu því, sem eg hefi að gera.
Þegar hún var farin, mælti Estella
nppgerðarlega:
— Elsku Peneloe, hvað mér þykir
vænt um það, að þú íærð þó að skemtft
þér ofurlítið. En gættu nú þess, að o£-
kæla þig ekki. Viltu fá léð ullars’ali®
mitt?