Morgunblaðið - 07.03.1919, Blaðsíða 4

MORi.UNHLaÐIE)
•i.ms
PÁPP R HÆKKAR!
Erlendis e p ppír hækki i ve'ði tiér ú staðoam
er
umbúðapappír
til MÖtti ined göinlu verði.
Gerið kaup sem fyrst
B. v. á.
SjóYátryggingarfélag Islands h.f.
Austurstræti 16 Reykiavik
Pðsthólf 574 Ta simi 542
Sí nnefni: Insurance
ALLSKOKAS SJÓ- OS STEtÐSVÁTRVOOIHOAE.
Skrifstofutími 10—4 síðd.,
laugardögum 10—2 síðd
Nýja Sálastöðin
víð Ananaust
smíöar brztu björgnnarbáta, einnig kænnr handa
■nótorbátuiu og hósgögn í 8klp og alltskonar vldgerðir
ódýrt.
V. Sörensen,
Vesturgctu 53 b.
4 __ _
MBTgnb1!1 *wBawau:-iiaMWiMiMM»
tryggmgar Jte
Trcnáhjiffis iátriMirííi<u'
Ailsk. bruuatryggingar.
Aíalumboösmaövi!
C«a»l Plncfkxa,
Skóíavðrðastjg 25
Skrifstofm. 51/,—6lltsá, Ta!s
élunnar GgiUcn,
skipamiöiíri,
Hafnarstraea 15 (uppi)
Skrifstofan opin kl. 10—»4. Sirrsi u>)
8Jé-, StríSs-, 8run%tr>$fisi$
Talsími betrnj jvq
Det 4L octr. BraudiMifiit
Kanpmannaaðín
vátrvggir hús. hÚHgögu, mJ.fa
konar vÖruíoróa o.s.frv
eldsvoða fyrtr tægsta iÖgjald.
Heima i' 8—12 f. h. og 2—* ».i
i Aasturstr, 1 'Bhö L. KielseaJ.
N. B Niolsim
»SUN SN3URANCE OFFICE*
Hdmsins elzta og stsersta vátrfgg
ÍngarféUt Tekur að sér allskisss,
bmnatryggingar,
AölnmaoðsaisðuT hér A lar d
Matthias Matthíasson,
Holú. Talslmi 49;
i&runatryggingar9
sjó- og striðsvitryggingar.
0 lotjasoa é Haaðer.
Leyst úr læðing
Ástarsaga
eftir Curtis Yorke.
---- 37
Þó gat hann ekki annað en viður-
kent ýmsa kosti hennar, eins og fyr
hefir verið getið. Og hán hafði sýnt
þnð ótal sinnum með orðum sínum og
framkomu, að hún var bæði blíðgeðja
og hreinskilin. En Estcllu hafði jafnan
tekist að snáa því öllu á verra veg
í augum Ronalds með dylgjum, sem
voru svo blátt áfram, að enginn gat
fundið, hvort hán gerði það ósjálfrátt
eða af ásettu ráði.
petta sama kvöld voru þau í heim-
boði hjá vinafólki Ronalds í Grosvenor
Crecent.
Penelope var mjög lagleg þetta
kvöld og það lá venju fremur vel á
henni.
Ronald spurði sjálfan sig hvað eft-
ir annað að því, hvort hann mnndi
ekki hafa felt ástarhug til hennar, ef
hann hefði nú séð hana í fyrsta skifti.
Estellu gramdist það, hve mikið
hann horfði á Penelope. Hún sætti því
færi og settist hjá honum.
— En hvað hún Penelope er lagleg
í kvöld, mælti hún. Hún er svona glöð
út af því, að vinir hennar koma til
borgarinnar.
— Hvaða vinir? spurði hann stutt-
lega, þótt hann vissi það vel.
— Þessi Hamlyn-systkin, svaraði
hún. Hún talaði ekki um annað all-
an daginn. Eg er hrædd um það, að
hún verði ekki mikið heima eftir að
þau eru komin. Yið verðum því að
stytta okkur stundir eins og beat við
getum, bróðir minn góður.
Hann hrosti vandraiðalega. Hann var
að horfa á Penelope. Hún var í fjör-
ugri samræðu við tvo eða þrjá unga
menn, og var eigi annað sýnna en að
þeir væru vel ánægðir með félagsskap-
inn.
fJm þetta leyti var komið inn með
spilaborð og vegna þess að Penelope
kunni ekki að spila, færði hún sig út í
horn og settist þar hjá aldraðri konu
og einkennilegri, sem hún hafði heyrt
nefnda frú Dallington.
— Mér þykir vænt um það, barnið
mitt, að þér spilið ekki, mælti frú
Dallington í skrækum rómi. Það er
ljótt að spila — einkum fyrir ungt
fólk. Eg var þó með þegar eg var ung.
En eg hefi séð hve heimskulegc það
er. Ó, hvað eg er syfjuð. Eg vildi að
eg væri komin heim í rúmið mitt. Eg
veit ekki hvernig á því stendur, að eg
get fengið mig til þess að fara í þess-
ar stóru átveizlur. En það er líklega
vegna þess, að eg er svo einmana heima.
Eg finn ekki mikið til þess á daginn,
en kvöldin eru löng.
— Eruð þér þá alein? spurði Pene-
lope í vorkunnarrómi.
— Já, alein, svaraði gamla konan.
Eg á heima í Cavendish Square og þar
er heldur leiðinlegt. Þá var eilrhvað
öðru vísi þegar eg kom þangað nýgift
fyrir fimtíu árum. Maðurinn minn dó
þar og öll börnin mínu dóu þar. Eg
hefi reynt það að hafa fólk mér til
skemtunar og borga því kaup fyrir. En
það er sálarlaust og hjartalaust "nyski
— að minsta kosti það sem eg hefi
kynzt. Eg tók ekki eftir því hvað þér
hétuð, því að frú Belton ber svo ótt á.
Hvað heitið þér?
—Penelope sagði henni það.
— Nú, þér eruð þá gift? mælti frú
Dallington. Þér eruð mjög ungleg. Er
maðurinn yðar hérna i'
Penelope benti henni á Ronald, sc.m
rrolle & Botíie h.L
Brnibitry^Hití u
ijó- og stríðsYátry^iíí
Talstm 23 s
Sjótións-eríndrekstar m
skipaflntHmgar
Talsiml 42ö
Geysir
Export-Kaffi
er bezt,
Aöalamboðsmenn:
0 JOBHSON S KAABER.
STEINUðS GUNNIADGSSO*,
yfirdómslögmaðtir.
Túngötu 8. Sími 10 B.
Heima kl. 4V2—fi
I BókabúSinni á Laugavegl II
fást ódýrar gamlar sögu- og frwðb
bækur, innl. og erlendar
Saumastofan
Agæt vetrarfrakkiefni. — Sömuleiðis
stórt úrval af allskonar
Fataefmuu.
Komið fyrst í
Vöruhúsið.
Kaupið MorgunbL
stóð í hinum enda salarins og var aS
tala við feitan og rauðan stjórnmála-
mann, sem var æstur 1 skapi og talaði
hátt.
Prú Dallington virti Ronald vand-
lega fyrii sér.
— Hm! Laglegur maður! mælti hún.
Er langt síðan þið giftust ?
Penelope sagði henni það.
— Eg ímynda mér að hann sé mjög
hrifinn af yður, mælti frú Dallington.
Eg sá að hann glápti á þessa menu,
sem voru að tala við yður áðan. Og
það þykir mér ekki mikið.
Penelope brá lítum en sagði ekkert.
— Vitið þér nokkuð hver þessi lag-
lega stúlka í bláa kjólnum er, hún, sem
situr þarna við borðið næst dyrunum?
spurði frú Dallington.
— Það er frænka mín, Estella \Yest-
lake, svaraði Penelope. Húu á heima
hjá okkur.
— Á hún heima hjá ykkur? endur-
tók gamla konan. Hm! Það er ekki
rétt. Ung hjón ættu ekki að hafa ó-
þarfa fólk á heimilinu. Hvers vegna
er hún hjá ykkur?
— Hún á enga aðra að, mælti Pene-
lope.