Morgunblaðið - 20.06.1923, Page 2
r
M ORGUNBLABIB
)) teimiNi i Olse^ (C
Sundmagi
Höggin.i SVIelis,
Steyttur IVIelís,
Kaffi,
Export,
Hveiti, 2 tegundir,
Haframjöl,
Sagógrjón,
Oiandað hœnsnabygg,
Rúsinur,
Sveskjur.
Umbúðapappir — Seglgarn — Pappirspokar.
MORGENAVISEN
BERGEN
er et af Norges mest læste Blade og er
særlig i Bergen og paa den norske Vestkyst
udbredt i alle Samfimdslag
MORGENAVISEN er derfor det bedste Annonceblad for aiie
som önsker Porbindelse med den norske
Piskeribedrifts Pirmaer bg det övrige norske
Porretningsliv samt med Norge overhovedet.
MORGENAVISEN bör derfor læses af alle paa Island. —
jVunoncer til ‘ Morgenaviseu' modtages i ‘Morgenbladid’s’ Expedition.
e r best.
Pæst í heildsölu í
VERSLUN Ó. ÁMUNDASONAR.
Eaugaveg 24.
Aðalumbóðsm. fyrir ísland:
B. ÓLAPSSON & CO.
Akranesi.
Siliip MiFiir
0. Farima^sgnde, 42, Elcifn.
IlnnboðRmaöm' a Isjandi.
Snæijjö.-a Jcn.'isan
stjórnarraö’-un .n, Rvík.
fremur en liægt er að svifta j~ v.n
siðþroska. sem hefir tamið ver
.dðgæði. Svona hafa góðir menn
iafnan nnnið, svo langt sem sögur
setrja aftnr. Svona mnnu góðir
roenn og ávalt vinna. svo langt
seni lifað verður fram.
Xöfn eru ekki vandfundin
Kunnið þ.jer. Pjölnif, að gefa
þessum mönnnm nafn? Þeir eru
eldstólpinn. sem fer fyrir marni-
kyninu á sigurgöngu þess til hins
iyrirheitna lands. íJeir eru misk-
unsarni Samverjinn, sem ber
smyrsl og olíu í mein og sár mann-
íífsins. 'En til eru og aðrir menn.
Þeir bera salt og eitur í sárin, til
að vekja kvalahroll og heiftar-
óp, til þess að ikoma fáráðum lýð
t:i að vinna ógæfuverk og en-
■dema. — vega að sjálfum sjer
jog brjóta fjöregg sitt í blindni.
Þau nöfn eru beldnr ekki vand-
f nndín.
-Teg leiði hjá mjer að svara
v.’igurmælum höf. um það, hverj-
um annast sje um vimmgleðina.
Bitt er víst, að þeim, sem annast
er um vinnuna. hlotnast mest af
gieðinni.
Þeir hafa valið sjer góða hlnt-
Þykkbæingai*.
Vatnið er aðgangsfrekt og nær-
göngult. En hrossakjöt og háð
f.vrri tíma, hefir hvorki gert
Þyikkhæinga kveifarlega nje
kjark-lausa. Vatnið skal flýja en
þeir ekki. Margar þurfa snydd-
urnar og mikinn dug og ráðdeild
til að ve^ta þeim svo í 3 álna
byldýpið, að ekki verði til ónýt-
is barist. Og sennilega meira. en
ó álna djúpur isjusandur í botni.
Þykkvabæingar vildu stinga
snydduna og viða nóg að í vetur
1 og vor, fyr og meira en þeirféngu
' að ráða. og aðrir. er að þpssu vildtl
vnna.
Þetta 1-iefði þó flýtt mjög verk-
inu nú. dreift erfiðinu og sparað
kostnaðinn. En um leið og þingið
veitti fje tií verksins úr ríkissjóði,
þá hlýðir starfið varkfræðingum,
og verða starfsmenn að sitja og
sten ia snu þeir vilja. Per það oft
vel, þegar gorgeirimi („það er jeg,
•m ræð“) er skilið eftir h
"u komið er með bó'kvitið. reikn-
ingsspekina og útlendu fyi’irmynd-
i”iiar; og þetta alt er sameinað
TTið reynslu þeirra, hag og hentag-
leika. sem best þeklkja allar ástæð-
r.i’ og eiga mi’st á hættnnni. Hjer
noB ekki mikil á.stæða til að
kvarta í þessu’ efni, nema vfir
tímatöf. erfiðisauka og skaða. við
ráðstöfun rfkógræktarstjóra um við
arflntnininn.
Þegar sást að Þykkvabaúngar
voru nógu einbeittir, urðu Land-
eyingar að vonum hræddir um á-
gang vatnsins á sína hlið. (Þeir
cru dreifðari. og standa að því
leyti ver að vígi).
Samdist þá svo. að Þvkkvabæ-
ingar skyldu girða fyrst fyrir á-
ganginn á nágrannana. Valalækur
■var ós mikill að austanverðu, lík-
ur Djúpós, en þó mikið minni.
Tókst Þ.bæingum vel að stýfla
hann. að mestu leyti á rúmri viku
— með því að halda áfram á hvíta
sunnunótt. Landeyingar lögðu þar
og noQtkuð til. (en þó, að sögn,
ekki nema 3 menn síðast, þegar
h-.est reið á að lúka stýflunni).
skiftið í heiminum-
Hafnarfirði. 17. júní.
Sig. Einarsson.
Þykkvabæingar hafa þar að auki
j trygt vel og aukið eldri íhleðsln í
! Fjarkastokk. og ltlaðið víða vfir
k a u p i p
H.f. Ísóífur
fyrir óheyrt verð.
Simi 994.
skörð og lægðir í HólsárböMkum,
sín megin. En þegar jeg kom (sem
farfugl) að Djúpós, 5. júní, voru
þeir og aðrir (oft milli 70 og 100
tnanna að verki) í óða önn að
hlaða í ósinn, frá báðum’ lönd'um.
Þar sem fór að dýpka, voru ti’je
(6—10 álna) rekin með fallhamri,
á tunnuflaka, ofan í sandbotninn,
með 1 m. millibili, þvert nm
strauminn. Ofan við trjen var
þjappað löngnm viðarböggnm,
rneð vírböndum, en snyddu- eða
sandpoka innýflum. Jafnframt
gengu undir 90 kerruhestar með
snydduna, nærri óslitnar lestir,
sín hvorn megin á garðbrúnunum,
2—3 álnir yfir vatnsfleti, beygðu
fyrir endann meðan borið var í
linn — í Mje af viðarböggunuin
og fóru svo tómir eftir garð-
tnum miðsvæðis- Gekk þetta greið-
lega, euda hefðu þar mátt mæt-
ast 6 kerruhestar án áreksurs. —-
Með þessu móti voru þá fullgerðar
að mestu. 4—5 faðmar af garðin-
:im á dag (hvoru megin. beld jeg).
En þá var nær því hálfsótt haf'ð,
að lengdinni til; sundvatn við sár-
in, eða því nær, og verður svo
■vafalaust, því ríflegar, sem meira
mjókkar. Munu þá og verða settar
tvöfaldar eða þrefaldar staurarað-
ir og meiri örvggis fitbúnaður að
ýmsu leyti.
Vonandi hendir ekki veúkfræð-
ingana sú ógæfa — sem nú var
þó af þeim talað um —’ að skilja
Þarna eftir opið blið. þvi þá gæti
varla farið betur en svo, nð verk-
ið yrði verra -en ógert alt saman.
fslensk orka og fje. mundi okki
anna því að verja sandbotnimi.
i ða varna straumþunganum til
lengdar að grafa í sawlinn og mold-
itfa ..botnlausan hyl“. er gleypti
smám saman alla íhleðsluna og
: ninilega meginhiuta allra vatn-
anna. Væru þá taldir dagar Bafa-
mýrar að mestu leyti, og engja
Þykkvabæinga að ölln leyti.
Aldrei ríður meira á óþrotlegu
efni og óhi'kandi dugnaði. en við
bliðið, undir samlkomu garðaend-
atma. En ekki þarf að, frýja
lU’kkvabæingum luigar. þeir gef-
ast varla upp. ef herforingjarnir
bregðast ekki. Trúlegra að þeir
tækjn til sinna ráða ef óvitnrlega
va»ri fyrirskipað.
Btungan var nú búin. þó ekki
væri þriðjungur af verkinU. Og
var það elkki hreinleg vinna, að
hera í fanginu kekkina nýstungna,
rennhlauta og gríðar stóra á kerr-
urnar og af þeim. En Þykkvabæ-
iitgar og aðrir eystra þar, lifa ekki
í pappírsbúkum. Það var gaman
aT' sjá tilþrif þeirra, og bera sam-
an við vinnubrögð sumra bæjar-
bna. Og svo kaupið. Við þessa
hreinlegu vinnu í '10—12? stundir
á dag, reikna bændur sjer 10 kr.
jyrir alt sarnan. manninn hestinn
r,g kerruna, en 6,50. fyrir einn
mann- Þetta þættu þunnar ..trakt-
iringar" í kaupstöðunum. Er þá.
nokkur furða, þó sveitabændnr
treysti s.jer illa til þess, að gera
:á ánægða, kaupstaða verka-
toennina? í
SmásDÍooerð á íóbaki
m á e k k i vera hærra en hjer segir:
VIHDLAR:
Cervantes 50 stk. kassi á kr. 24.00
Portaga — — — - — 23.75
Amistad — — — - — 23.75
PhöHÍx __ — . — 21.00
Crown — — — - —20.75
Utan Reykjavíkur má verðið vera því hærra, sem
nemur flutningskostnaði frá Reykjavik til sölustað-
ar, en þó ekki yfir 2°/0.
La n d sversðunin.
Kjðt-Smjðr-Tólg
Fyrsta flokks dilkakjöt, spaðsaltað og stórhöggvið,
í tunnum á 112 og 130 kg., norðlenskt smjör
af bestu tegund, í ca: 11 kg. pökkum, og tólg í
tunnum fæst hjá:
Sambandi ísl, samuinnufjelaga.
Sími 1020.
Þegar búið er að loka Djúpós,
i r þó eftir að grafa kampinn (um
jNO faðm. ?) farveg fyrir vötnin,
mn Hólsá, slké'mstu leið til sjáfar,
og bæta á vatnabalkkana,. Takist
þetta. alt saman, er líklegt að
friður verði fyrir vötnunum þar
neðra um nokkur ár. Og traðir
fyrir alt vatnið niður að Gljá,
vel gerðar á báðar hliðar, sýnist,
líklegasta úrræðið til verndar
mestu og bestu slægjunum þar
fyrst um sinn. En viðsjáll verðnr
satidurinn og farvegs-flæmið og
krefur glöggskygni og skjótra að-
gerða, hvar sem bila kann.
Vigfús Guðmnndsson.
------o-----
Um þjóðskipubg
umvmm u.
.;1 jjrrji
Landslagsimynda*
»negativ«, góð og galla-
laus, kaupir
G. M. Björnsson.
Hittist í Sportvötuhúsinu
milli 12—1 daglega.
A itu m iit r.r :rrrrrr.mrrTX
Tmrautx qmTCPVm,
g, Margar tegundir a? góðu
og ódýru
Kaffibrauði
fyrirliggjamli.
r
r
r
I. lF|lj
m Aða!scia:ti 9.
ð Símar: 890 og 949.
3xazimaxi£mrnzix£u
Svo heitir ritlingur, sem ný-
]í;ga, er útkomi.nn, eftir Björn
Kristjánsson alþm., og er það
efni hans, að veita m.ömmm fróð-
ieik um grundvallaratriði hins
rikjandi þjóðskipulags, og jafn-
franit að benda mömium á vill-
imiar i ýmsum þeirn byltinga-
lenningum, sem nú er á lofti
haldið. Ritlingui’inn er akki laug-
i:r. aðeins 48 bls., en ljós og skýr
nm þau atriði, sem hann nær til.
c g vel saminn. Um þetta atriði
(iga allar hinar stærri menning-
arþjóðir löng rit og lærdómsrík,
og flyt.ja þau kenningar, sem eru
ltver annari gagnstæða.’. En hjei
segir aldraður maðut’, sem við
r.törg og margskortw: má! og strrf
hefir fengist um dagana, reyndur
rcaður og greindur, frá s’num
skoðunum á aðalatriðum þe ; ara
umþrættu máía, ekki eftir fræði-
bökum erlehdra höfunda. he'dur
cftir því, sem Hfið og revnslan
hafa honum kent. Eru þarna
margar mjög svo skvnsamlegar
athuganir. sem allnr almenningut’
hefir gott af að lesa og hugsa
um, og mun verða vikið að ýms-
um þeirra síðar hjer í blaðinn.
Erl. simfrotmir
frá frjettaritara Morg-unblaðsms.
Khöfn, 18. júní.
Óeirðir í Berlín.
Frá Berlín er símað, að óeirðir
sjeu þar talsverðar út af dýrtíð-
ir.ni, en lögreglan haldi þeim t
skefjum. Verkalýðsfjelögin hafa
lýst yfir því. að þau geti enga
tVbyrgð borið á því, þó að verikföll
lainni að verða gerð út af kaup-
gjaldi.
Nýjar miljarðasektir.
Frá Berlín er símað, að herrjett-
ur Frakka í Essen hafi enn dæmt
narga tnens í þungar sektir, fyrir
að neita að láta kol af höndum
við Frakka. Nema sektimar sam-
tals 1371 miljarði marka.
Uppreisnin í Búlgaríu.
Bítnað er frá Sofía, að ítalska
stjórnin hafi ráðið Júgóslavíu frá
því að skifta sjer nokkuð af upp-
reisninni í Búlgaríu.
í Belgrad er þetta lagt svo út,
í,ð ftalir standi ef t.il vill að baki
þeim, sem uppreisnina gerðu.