Morgunblaðið - 07.12.1924, Blaðsíða 6

Morgunblaðið - 07.12.1924, Blaðsíða 6
MOKGUNBLABIP mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmammm Leifur Sigurdsson endursk. Pósth.str.2. K3. 10—1. Er jafnan reiOnbúinn til a8 *emja um endnrskoSan og bók- h&ld. — 1. fL islnaok DOWS Portvín er vin hinna vandlátu. fi imxrt 11 ix ,1* 11 j t Cosf amjólkin (Cloister Brand) Verðið lækkað. Simi 481. Frem er blað þeirra sem fróðieik unua. — — Gjerið svo vel að líta inn til þeas að fá ókeypis hefti með lýa- ingu á efni blaðsins og að sjá þau hefti sem út eru komin. í ‘ loft upp. Umhverfis Jiana eni Alt er úr spegiandi mahogni og grænar grimdir með göngustígxim skrautlegt eins og hjá ríkismönn- og blómbeðum, en hringinn í um. peir gáfu þessi húsgögn út,- kring um torgið standa tvílyft gerðannenn á Siglufirði, síldarár- slórhýsi og húsaraðir. Alt er þetta ið mikla. peir slóu þá í borðið sviphreint og myndarlegt, húsin og sögðu ástæðulaust, að stúdent- minna á Alþingishúsið og Lands-^at frá Siglufirði lifðu eins og hús- bankann og byggingarsniðið erjgangar. En lítið þjer á þessa tvo A 3EE3E líkt á flestum. ,dírum við í útilöndumf1 spyrj- ið þjer. „Nei, við erum á nýja Háskólatorginu, þar sem Skóla varðan var eitt sinn, og þarna sjáið þjer Snæfells,jðkul milli húsanna.“ ðrið göngum austur fyrir kirk- juna. Tvö stórhýsi blasa þá við ókkur við austurhlið torgsins. Hið syðra er nýi Háskólinn, hið nyrðra er Stúdentagarðurinn. Yður þykir Stúdentagarðurinn furðu stórvaxinn. Já, nú er hann orðihn það, en líti'll var hann í fyrstu, ekki stærri en vænt íbúð- arhús. En hann óx smám saman eins og dómkirkjan í Köln, og nú er hann loksins fullgcrður. pjer sjáið, að hurðin og tröpp- uinar eru fallegar. Tröppurnar eru úr óslítandi gabbrósteini, sem Hornfirðingar gáfu ,Garðinum. Nú skulum við ganga inn og heifnr sækja stúdentana. Við þurfum ekki að vera feimiu, því þeir sjá okiuir ekki! Við komum inn í ljómandi fagra forstofu. Yður sýnist luin helst til skrautleg fyrir fátæka stúdenta. Pjer gleymið því máske, að hjer á að móta smekk ungra manna, venja þá við það sem gott er og fagurt og gefa þeim fagrar end- urmmningar í veganesti fyrir líf- ið. pað verður konunum þeirra til góðs og öllunx, sem þeir um- gangast. Komið þjer með rnjer inn í göngin. Pjer sjáið þá fljótt, að húsið er í raun og veru einfalt og óbrotið. Litlar lesstofur og svefnherbergi eru hjer í löngum rö'ðum, hlýjar og löftgóðar en svo einfaklar sem vera má., Veitið þjer eftirtekt, að yfir hurðunum standa nöfniu á ýmsurn hjeruðum laudsins, sem hafa lagt fje til þeirra. parna sjáið þjer t. d. Bnæ- fellsnessýslu. Við skuilum líta inn til piltsins sem þar býr. „Hvaða ósköp er hjer fátæk- h:gt !“ segið þjer, „eitt ljtilfjörlegt borð, 2 gamlir stólar, bókaskáp- ur og ekkert annað.“ Já, ríkmann- garðinum, og að samkeppni muni | Jegt er það ekki, en 'lítið þjer á verða uin það, milli allra hjer-1 karlmannlega piltinn, með breiðu afa landsins, að sjá sínum börn-1 axlirnar, sem hamast nú við að um fyrir húsnæði í Garðimun. jlesa og lítur ekki upp úr bókinni. Niðurlag greinarinnar: „Stú-HIann er bláfátækur, verður að ntar sóttir heim/J fer hjer 4’f]eyta sjer á sumarvinnunni og skuldum. Við skulum þó ekki vor- kenna honum. Hann er dugnað- arvargur og ætlar sjer míkið að Væri ‘þnð ekki gaman, unga,' f?rra, hvort sem nokkur vill eða ■ta sjeð Stú-' °ngimi. Okkar á milii að segja, eftir :• Btúdenfar sótiir Heim. ungu stúdenta, í legubekknum. — Sitja þeir ekki við Spánarvín í silfurstaupum á silfm-bakka og eru sokknir niður í samtalið. Hvað eru þeir að tala um ? Pjer hlustið eftir og hlæið! pað var þá svona! Siglfirðingurinn hefir þá loksins íengið já, hjá ungu stúlkunni, sem hann sá ekki sólina fyrir. Gott var það og blessað! pað er von, þó hann haldi hátíð og drekki hennar s-kél í góðu spænsku víni. Nú komu þau í góðar þarfir silfurstaupin og silf- urbikarinn, sem útgerðarmennirn- ir ljetu fylgja húsmununum. —- Pilturimi er annars reglumaður ea því skyldi hann ekki halda þennan da.g hátíðlegan? „En hvar eru herbergin Beyk- víkinganna?“ spyrjið þjer. pjer (kjáið þama heila röð af stofum. Fyrsta herbergið gáfu þau Thor- Jensens h.jónin, svo konm aðrir útgerðarmenn og almenningúr gaf inikið ár eftir ár. Nöfnin gef- endanna standa yfir dyrunum. — Reykvíkingar hafa sannarlega lagt sinn skerf til Irj-ggingai-inn- ar og eiga ærið húsnæði fyrir sína, stúdent.a. Ef þjer nú viljið fylgja. mjer„ skal jeg sýna yður samkomuher- bergi stúdentanna. Hjer er snótur söngstofa ineð góðu hljóðfæri, og raiklum birgðum af nótum. Hjer er oft sungið vel, þegar lestri er lokið, svo stundúm safnast menn fyrir 4 torginu til þess að hlusta á ókeypis samsöng. Nýlega fundu stúdentarnir upp á því að kveða 1-íniur, og lialda að úr því megi gera einhverja nýmóðins list. — peir yrkja bæði rímur og rímna- lögin. pjer sjáið hjerna lesstofu stú- dentanna. Hún er einföld og þó svo falleg, að það er unun að sitja hjer inni. Og nóg hafa þeir migai mennirnir af blöðum og tínraritum ti! þess að nroða úr. peir venjast hjer við það, að sjá. út mii heiminn og lesa hvað bestu nienn í öðrum löndum hugsa og (hafast að. pað má margt af því læra. Nú á jeg eftir að sýna yður einhverja helstu prýði hússins. — pað er samkomusalurinn. Hann rúmar alla stúdentana og ínarga gesti auk þeirra. „Mikið ljómandi er hann fallegur!“ segið þjer. Já, víst er hanu það, þó ekki sje hanu ýkja stór. Margir segja, að hann sje fallegasti salurinn í bænuui. Hjer halda stúdentar samkomur fallega stúlka! að ge„„ VfVV-------, - . , , ... clentagarSinn, þegar hann er|>á hefir það máskc ýtt undir á hverr, vrku og hafa mrklar heimsótt uruut iunm, að honum líst vel á þá kominn upp, og xtúdentana? pá sæuð þjer hversu It er umhorfs og livað þeir haf- ast að ungu stúdeutarnir, í þessu raikla vísindaklaustri. Petta er hægðarleikur fyrir ok'kur, þó það kosti að sjá dálít- frara í tlmann- Jeg er göldrótt- ii og þjer i.okið augunum. Svo -kal jeg sýna yður nýja Stúdenta- gárðinn! „Hvað er þettaHvar erum víð?“ spyr.jið þjer undrandi. Við f'Him stödd á stóru torgi. Á því stúlkuna í hjeraðinu, sem þykir þar bestur kvenkostur. Hana ætl- ar haun sjer að ná í, hvað sem bver segir og hún má vara sig, kappræður um flest milli himins og jarðar. En svomá flytja sætin biirtn og breyta salnum r besta danssal. Einu sinni á ári halda stúdentarnir dausleik og tjalda þá Trolle & Rotha h.f. Rvlk Elsta vátrygyingarskriTstofa landslns. ---------Stofnuð 1910.------ Annast vátr yggingar gegn sjó og brunatjóni með bestu fáanlegum kjörum hjá ábyggilegum fyrsta fiokks vátyggingarfjelðgum. Margar míljónir króna greiddar innlendum vá- tryggendum i skaðabœtur. Látið þvi aðeins okkur annast allar yðar vá- tryggingar, þá er yður áreiðanlega borgið. tfigfús Gtiðbi*andsson klæðskeri. Aftalstrœti 8‘ Ávalt vel birgur af fata- og frakkaefnum þar á meöal Álafott* og Gefjunardúkum. — Simi 470 og 1070. Simnefnl »Vigf*t«. hneigir sig djúpt, og yður! kyssir ■ „Opnið þjer aiígun, unga. fagra stúlká! Jeg held þjer hafið sofn- ao.“ pjer segið, að yður hafi víst drejunt. svo undarlegan draum. pctta fgetur verið. Peir komast oft í einhverja undarlega leiðslu, senr sjá óorðna hluti. En nú hafið þ.jer sjeð Stúdenta- garðinn! G-uðm. Haunessou. Friðþjófur Nansen Urn fáa Norðm. hefir meira verið talað jiú síðu.stu árin og- alt fram Rjúpur vel skotnar og fallegar Belur Ifersl. Vaðnes Sími 228. Mj5g gðða en ódýpa Dósamjj ó I k hefi jeg fyrirliggjandi f heildaölu Hjðrtur Hansson Kolasundi 1. að ef Noregur liefði ekki átt hanu, ásamt Lbsen og Björnson, þegar stóð á skilnaðardeUunni: milli þeirra og Svía, þá hefði norska þjóðin ekki átt eins óskifta samúð heimsins og raun varð á. HITT OG MBTIA. Vantaði vegabrjef, Nýiega fjekik lögreglan í Prag til- 'I;yniiiugu frá Leniberg um það, að jþaðan hefði farið lítiil flugvjel er jyar á ferð til Tjekkóslóvafaíu. Elug- vjelinni stýrði Ungverji og var sa.k- aður íitn að hafa tekið með js.jer unga konu verslun- jannanns eins í Lemberg. Uögreglau i Tmg lííkti í aWai* áttir og kom auga (á Ijugvjel, sem var elt af annarí. ■j Ver.slunariuaðurinn hafði strax leigt á þeunan dag en Friðþjóf Nanseu. Ner flngvjel og dti kouu sína. Elt.- P.er rnargt t:l þess. Hanu vur «á iil«aleikurin« all lengi og var ínaðurinn, er ötullegast gekk ,lilriSur W Loks lentu flugvjelarn- fram í því, að hlaupið væri undir [w’ °s '•«r verSlunarmaðurirm þá orð- /mu svo reiour, og hann ognaði fioig- jmarininum, er hafði lokkað konu hans fbrtrt, með skannnbyssu. Kom þá lög- því eflanst flytur hann sitt mál !því, sera til er. Allar ungu stúlk-' af kappi, þegar þar að kemur. Við rtrnar segja., að hann sje „frnasti“ skultnn vona, að hún verði svo dansleikuriim á árinu. skraisöm. að taka í , þá stcrku Nú brcgður undarlcga við! •— hcndi. Máske cr þarua að alast Sætin eru horfin og alt uppljóin- að, gólfið er fult af dansandi skrautklæddu fólki og þjer eruð sjálfar mcð í dansiniira 1 Hvör or bagga með Rússum, þegar hung- ursneyðin var þar sern mest. Safn- f aði hann storfjo og ráð.stafaði jireglan þar að, og heimtaði vegabrjef og sá utn matarbirgðakaup Jm f koinumönnum. Verslunannaðurinn annað, er að þessrr máli laut.. Nú jmfði náttúrlega cngan tíma til þess að útbúa sig mieð þesskonar kluti, en jögroglan sœtti sig ekki við það og (tók harrn fastaixn. Kona verslunar* mamisins og flugmaður sá, er. hún síðast hefir hann verið á hvers mauns vörum vegna affik'fta sinna af alþj óðo satoliandinu og tilraun- um þess til að fá sera floshar upp eimi af þessum sjaldgæfu, stcrkbygðu leiðtogum lýðsins. Við skuluta líta inn í Siglu- þjÓðir í sambandið. Einkuru iiefjr !:,u'fði flo»ie vegabrjef i !Naúsen haft sxg mjög í frammi tíl‘,lagi og þau h^1(iu áfram Ioi8ar SÍDD' fjörðinn. parna er herbcrgið hans. þeski nngi ítixyvaxni og Mlégi miðju steudur uiikil kirkja méí’fferbergið er eins óg hitb, ?n lxjer inaCur, sem þjer dánáið við? -* stórri bvelfingu, sem gnæfir hátt*er mikill mnnur á húágögnujjupi. Nú leiðir hánn ýður til sflrtie, jþcss að fá Pjúðverja i pjóða- bbndölu'gið. Nalisen er með irakil- hæfnístú Nörðmönntim þei’m, er nú er'D - uppi. ffbfir noTskur ritihöf á’gfe'túr ftfrí'ð þhim örðúna úm h&'un, ar, uns þau kornu til Budapest, þ»r lauk ibfuitýri þeirra.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.