Morgunblaðið - 23.07.1938, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 23. júlí 1938,
(9
g)
ÚR DAGDBGA &ÍEINU
& __________________________9
LíMega hefir Guðbrandur vel vitað
hvað hann fór á Sandskefðinu á sunnu
daginn var. Er kannske ekki eitthvað
meira í munni að segja „Afrodite frá
Melos" en rjett og sl.jett „Venus frá
Milo'f Og nver skyldi hneyklast á því,
þótt Brandur væri „á lofti“ þennan
dag, jafnvel umfram venju. Hann hafði
skiljanlega ástæðu til þess a'ð vera
dálítið upp með sjer. Og auk þess voru
allir „á lofti“ kringum hann.
★
En svo vikið sje að samlíkingunni
milli svifflugunnar og velnefndrar „Af-
rodite“, öðru nafni Venus, þá mætti
kannske benda á það að Jíkneskið frá
Melos, eða Milo er úr marmara og svo
vantar á það handleggina. En það
sýnir bara óvenju þroskað ímyndunar-
afl Brands, að honurn skyldi hug-
kvæmast að líkja þessu steinlíkani við
svifflugu, sem er ekkert nema væng-
ir!
★
En ef maður ljeti nú fallast úr loft-
inu ofan á fastaland veruleikans, þá
vaknaði ef ti! vill þessi spurning:
Heldur Brandur að hann geti svifið
langt á armlausu steinlíkneski, jafnvel
þótt háfleygur sje og ekki þungur á
metunum?
★
Manni skflst að svifflugur haldist
því aðeins á lofti til lengdar, að nægi-
legt uppstreymi sje frá jöröu. Það
mætti kannske segja, að þær s.jeu þá
„uppveðraðar“.
En hversvegna er Brandur altaf svona
uppveðraður. Á hann kannske eitthvert
„privat“ uppstreymi, sem aldrei bregst.
Ef svo væri ætti hann eiginlega að láta
flugfjelagið n.jóta góðs af. Því varla
er miki! hætta á, að Brandur yrði ekki
nógu „hátt uppi“ þó hann miðlaði öör-*
um einhverju af þeirn vindi, sem b!æs
honum undir vængi.
★
Brandur var misskilinn af því að
ha.nn talaði of !ært. En alþýða manna
skilur ekki framandi tungur, og jafn
vel ekki sitt eigið má!, ef það er borið
fram með annarlegum hætti. Því fór
sem fór á Framsóknarfundinum í vet-
ur.
Hannes á Undirfelli var að halda
þar ræðu. Hannes þessi er mesti mynd-
ar maður, en ekki alveg laus við yfir-
læti. í fyrsta skifti, sem hann birtist
í ráðherraherberginu á Alþingi, varð
Er hægt að sigra
Kínverja?
FRAMH. AF FIMTU SÍÐU.
A meðan járnbrautarlínari til
Hong Kong er opin geta þeir
haldið áfram að flytja inn her-
gögn. Silfurinneignir þeirrá í
Bandaríkjunum eru sagðar munu
hrökkva enn um nokkra mánuði,
og nokkur ríki í Evrópu hafa
veitt Kínverjum vörulán. En ef
þeir missa Hong Kong járnbraut-
ina, verða aðdrættir þeirra að
fara fram um yegi, frá Rúss-
landi (3600 ktn. leið) og Indo-
Kína. En kínverskir vegir em
ljelegir og duga ekki, ef flytja á
á þeim þungavöru. Kínverja vant-
ar líka flutningabifreiðar til þess
að flytja matvæli og hergögn til
hins fjölmenna og dreifða hers
síns. Menn verða að hafa í
huga, að þeir verða að flytja inn
alla olíu, sem þeir nota og á frið-
artímum 16% af matvælaþöri
sinni. Ef þeir missa járnbraut-
ina verða þeir að líkindum að
sundra herjum sínum, og stofna
í þeirra stað smáflokka, sem berj-
ast hver út af fyrir sig (guer-
illa).
★
Hversu lengi þeir geta haldið
þessari smáskærustyrjöld áfram
er engu hægt að spá um. í Norð;
ur-Kína eru kínverskir smáhóp-
ar(rauðu herirnir)þegar farnir að
gera usla á yfirráðasvæði .Japana,
Þessir hópar lifa á því sem jörðin
gefur af sjer og Kínverjar eiga
geymdar . allmiklar birgðir af
riflum og skotfærum inni í land-
inu. Þess verður einnig að gætay
að áður en styrjöldin skall á voru
Kínverjar bestu viðskiftavinir
Japana, og Japönum er þess vegna
hin mesta Jiauðsyn að eðlileg við
skifti geti hafist við þá aftur hið
fyrsta. Þessvegna hljóta Japanat
að horfa méð kvíða fram á, að
eiga é. t. v. fyrir höndum langj
Sænskur fræði-
maður kennir
islensk fræði í
Ameríku.
D xG Strömbáck, docent við
háskólann í Lundi, er fyr-
ir nokkru kominn heim til Sví-
þjóðar frá Bandaríkjunum, en
þangað var hann boðinn til þess
að halda fyrirlestra við háskóla
um sænskar og íslenskar bók-
mentir.
Jeg hefi verið sendikennari
við háskólann í Chicago (Uni-
versity of Chicago) frá 1. okt.
1937 þar til í júnímánuði yfir-
standandi árs, segir Dag Ström-
báck. Hefi jeg haldið þar fyr-
irlestra um íslenskar bókmentir
cg norræna goðafræði og auk
þess kent íslensku.
Jeg hefi einnig haldið fyrir-
lestra um íslendingasögurnar
og uppruna þeirra, við Harward
háskólann, Cornell-háskólann,' ^ráttur
Dómurinn i lyfsalamálinu.
einum þingmanni sósíalista að orði:!vinna og almenna smáskærustyrj-
„Það er eins og þessi maður eigi allan
heiminn — skuldlausan"!
★
Sem sagt: Hannes á Undirfelli var
að ta!a á Framsóknarfundi. Hann
kvað óþarf að vera a,ð þrefa um eitt-
hvert atriði, sem þar vár til umræðu,
það væri eins og deila um Hannes1
rekur í vörðurnar og kemur ekki fyrir
síg örðinu. Þá gellur við Páll Zophon-
íasson (með sínum framburði) „keis-
arans skegg“! — Hannes reigir sig,
hvessir augun á Pál og íegir: „Jeg vil
biðja þennan háttvirta fundarmann, að
fyrirgefa, að jeg skil ekki „latínu“!
★
Jeg er að velta því fyrir mjer: hvern-
ig rnenn geta bnakkrifist útaf beisli.
a. h. c.
General von Steuben, skemti
ferðaskipið sem kom hingað í gær,
fer í dag. Milwaukee fór í gær-
kvöldi.
öld við Kínverja. 1 Mansjúrú}
áttu Japanar í höggi við þessá
smáhópa í þrjvi ár. Rauðu heriran
ir í Kína vörðust tortímingu í
yfir 10 ár. Spurningunni um það,
hve lengi Kínverjar £eti haldið
áfram þessari smáskærustyrjöld,
er ef til svarað með þessum orð-
um Chiang Kai Sheks: ,,Hve lengi
Kínverjar geta varist Japönum
verður ekki mælt í mánuðum eðá
arum
Síðari kafli: Geta
Japanar staðist lang
vinna styrjöld?
Meðal farþega á skemtiferða-
skipinu Milwaukee hingað í gær
voru Jóhann Þ. Jósefsson alþm.,
frú og dóttir, Erlendur Þorsteins-
son alþm. og frú og Helgi Briém
og frú.
Wisconsinháskólann, Minnesota
háskólann og báða háskólana í J
Kaliforínu, þ. e. Berkeleyhá-.
skólann og háskólann í Los I
Angeles. Hvarvetna hefi jeg
orðið var mikils áhuga fyrir ís-
lenskri menningu og hefi kynst
mörgum íslendingum, bæði í
Chicago og Minneapolis og víð-
ar.
Áhuginn fyrir íslenskum bók-
mentum er einkanlega mikill
við Harwardháskólann og má
bakka það áhrifum Sigurðar
Nordals, prófessors, sem heim-
sótti Harwardháskólann 1931
—1932. Ennfremur er íslensk
menning mjög í heiðri höfð við
Cornellháskólann og má þakka
það prófessor Halldóri Her-
mannssyni. Þá er íslensk tunga
og íslenskar bókmentir í mikl-
um metum við Baltimoreháskól-
ann, en Stefán Einarsson pró-
fessor er kennari við þann há-
skóla. (FÚ)
FRAMH. AF ÞRIÐJU SlÐU
verið sundurgreind og því ekki
af henni hægt að finna út, hvað
hverjum einstökum var gefið að
sök. En slík meðferð á saka-
máli óleyfileg og ólögleg.
3. Hæstirjettur bendir á, að
þessi ástæðulausa málasam-
steypa hafi orðið til þess, að
seinka mjög rannsókn málsins
og torveldað hana á allan hátt.
Er í forsendum Hæstarjettar
rakinn gangur málsins, frá því
að fyrstu prófin hófust 7. ág.
1935 og þar til dómur undir-
rjettar var upp kveðinn 23. júní
1937. — Þegar svo dómurinn
loks var kominn, var farið að
birta hann hinum sakbornu. En
birtingin ein tók 5 máunði!
Um alla þessa málsmeðferð
segir að lokum svo í forsendum
dóms Hæstarj ettar:
„Yfirlit þetta sýnir, að á
rannsókn og allri meðferð máls-
ins hefir orðið óhæfilegur
Málið gegn hverjum
Póstferðir á morgun. Frá Rvík:
Ljósifoss. Þrastalundur. Þingvell-
ir. Laúgarvatn. Bílpóstur til Ak-
ureyrar. Laxfoss. til Borgarness.
Fagranes til Akraness. Til Rvík-
ur: Ljósifoss, Þrastal. Laugarv.
Þingv. Bílpóstur að norðan. Vík.
Garðsauki. Fagranes frá Akra-
nesi. Laxfoss frá Borgarnesi. Dr.
Alexandrine frá Færeyjum og
Khöfn.
einstökum hinna ákærðu lyfsala
mátti ljúka á skömmum tíma
eftir að rannsókn yegn honum
var hafin. Með því að steypa
'öllum þessum óskyldu málum
í eitt, og draga auk þess inn í
rnálið menn, sem dómarinn
hafði ekki dómsvald yfir, seink-
aði ekki einungis stórlega mál-
um þeirra, sem fyrst var hafin
rannsókn gegn, heldur einnig
málum hinna, því að vegna um-
fangs síns varð málið mjög
seinmeðfarið. Verður því að
telja að með þessari málsmeð-
ferð hafi mjög verið tarotið
gegn þeim rjetti hinna ákærðu
að veita þeim greiða úrlausn
mála þeirra.
Hinir ákærðu hafa þannig á
fleiri en einn veg orðið fyrir
rjett|irspjöllum vegna rangrar
málshöfðunar Og málsmeðferð-
ar og þykir því af framan-
greindum ástæðum ekki verða
hjá því komist að ómerkja með
ferð málsins fyrir aukarjettin-
um og hinn áfrýjaða dóm einn-
ig að því, er varðar hina á-
kærðu lyfsala“.
★
Þessi varð þá endir lyfsala-
málsins og mun engum, er til
þel^ti hafa komið á óvart, að
þessi yrði niðurstaðan.
Til þessa máls var stofnað
með það eitt fyrir augum, að
veita þurfandi stjórnargæðing
atvinnu. Allur málareksturinn
hefir vafalaust kostað ríkissjóð
tugi þúsunda. króna. En Vil-
mundur landlæknir, sem mun
vera aðalhvatamaður þessa
máls fekk því til leiðar komið,
að Ingólfur Jónsson hafði góða
atvinnu hjá ríkinu í nokkur ár.
D
Hraðferöir
til Akureyrar alla daga nema mánudaga.
Afgreiðsla í Reykjavík hjé Bifreiðastöð íslands. Sími 1540.
BifreifRastöO Akureyrar.
Goliat.
&

V
íslenskt
fánamál i
Hamborg
Ingimundur Stvinsson frá, Inafirði,
sem stundar nám og starfar VÍS
fiskiSna.ðartilraunastofuna í Alt-
ona, var í bgrjun þessa mánaðar
staddur á iðrtaðarsýningu, sem
haldin var í Hambórg. Ilann hefir
skrifað Morgunblaðinu eftirfar-
andi:
ag'lega sóttu sýninguna mörg
þús. manna. Sjálft sýning-
arsvæðið var a. m. k. tvöfalt
stærra en íþróttavöllnrinn í Rvík.
í aðalsýningarhöllinni var sýnd-
ur heimilisiðnaður kvenna í Þýska
landi, og gamlar og nýjar vinnu-
aðferðir þeirra, sömuleiðis ýmis-
legt, er lýtur að uppeldi barna.
í sjerstakri fiskideilcl var sýnt
hvernig hentast er að matbúa ótal
„fiskirjetti“, o. s. frv.
Á eintt sýningarborðinu, og þvf
ekki alllitlu, lágu erlendar þlaða-
greinar um Þýskaland, og fáni
viðkomandi þjóðar settur hjá
hverju blaði.
Þar rakst jeg á Morgunblaðið
frá 26. ágúst 1936 með grein eftir
frú Guðrúnu Lárusdóttur alþingis-
konu: Ferðaminningar frá Þýska-
landi. En mjer brá í hrún, er jeg
sá að danski fáninn var hjá blað-
inu. Jeg var með dálítinn íslensk-
an fána í vasanum og leyfði mjer
að setja liann á borðið. Jeg var
fljótlega spurður, hverju þetta
sætti, og var kallað á forstöðu-
konuna, ungfrú Einmu Rithmanii,
til að heyra útskýringu mína, Ilún
skildi ekki Norðurlandamál og
vissi ekki hvernig á þessum mis-
gripum stóð, en kvaðst furða sig-
á, að danskir og norskir gestir,
sem gengið hefðu þarna fram hjá,
skyldu ekki hafa vakið eftirtekt
á þessu. Annars þakkaði hún mjér
fyrir leiðbeininguna, og daginn
eftir sá jeg að stór nýr ísl. fáni
var komin í stað danska fánans,
en þann dag var mjer boðið a$
koma. í
Efni Morgúnhlaðsgreinarinnar
varð jeg að endursegja starfsfólk-
inu, óg var öðru nær en að þaö
ijeti mig gjalda afskiftasemi minn-
ar af ,,fánamálinu“. Get jeg bætt
því við, að þótt jeg hafi víða
farið frá næstu sveitum Noregs til
Suður-Evrópu, þá hefi jeg hvergi.
mætt jafn einlægri vinsemd og
meðal Þjóðverja.
Annars var sýning þessi afar
lærdómsrík á ýmsan hátt, og sýndi
hvað hugvit, iðni og atorka fær
tii vegar komið bæði í smáu og
stóru þar sem full samheldni er
milli þessara góðu kosta.
Ingim, Steinsson.