Morgunblaðið - 15.09.1938, Blaðsíða 8

8
M 0 R G U N B L A ÐIÐ
Fimtudagur 15. sept. 1938.
m^ui/nkaíp/mi JCaMps&apAw
Þing „guðleysin"ja“ var hald-
ið í Moskva 15.—20. júlí s.l.
Á þinginu var ákveðið að lierða
erm baráttuna gegn trúarbrögðun-
m Rússnesk blöð skýra frá því,
að haldin verði námskeið fyrir
fólk, sem verði sent út um heim-
inn sjerstaklega í því augnamiði
að vinna gegn trúarbrögðunum.
Dóttir Stalins stendur mjög fram-
ariega í guðleysingjafjelagsskapu-
am. Höfuðpaurinn heitir Emeljan
Jarolavski og er hann alt annað
en ánægður með þann árangur,
scm guðleysingjar hafa náð í
starfi sínu á nndanförnum árum.
Hann segir sjálfur svo frá, að í
Soyjet-lýðveldinu Kirgis einu sjeu
40 söfnuðir, sem starfa á laun án
vitundar stjórnarvaldanna.
★ !
Flest allir merkismenn mann-
kynssögunnar hafa hlotið
eitfhvað viðurnefni, sem var ein-
kennandi fyrir starf þeirra, gott
eða ilt. Venjulega hafa þessar
sögupersónur fengið viðurnefnin
eftir að þeir voru látnir. Stalin,
hinn rauði einvaldur Rússlands
hefir aftur á móti sjálfur gefið
sjer ýms viðurnefni í lifanda lífi
sem eiga að vera einkennandi fyr-
ir hann. Eitt af fyrstu nöfnunum
sem hann ljet bæta við nafn sitt
var „snillingurinn“, síðar kom
,faðir þjóðarinnar, „hinn mikli“,
hinn mikli garðyrkjumaður“,
,hinn óttalausi“ o. s. frv. Síðasta
viðurnefnið sem Stalin hefir hlot-
úð er þó ekki frá honum sjálfum,
heldur frá hinum fræga norður-
fara próf Otto Schmidt. Sam-
kvæmt frásögn í Pravda fórust
prófessornum þannig orð í veislu
nýlega: „Með ást og von horfir
hin vinnandi stjett mannkynsins
á land sósíalismans, á ljós heims-
ins, hinn mikla mannvin — f jelaga
Stalin“.
2—3 herbergja íbúð óskast.
Uppl. í síma 3606.
1—2 herbergi og eldhús ósk-
ast 1. okt. í Hafnarfirði helst
í nýlegu húsi, með þægindum.
Tilboð leggist inn á afgreiðslu
Morgunblaðsins fyrir hádegi á
laugardag, merkt „Matsveinn“.
Bókbandskensla. Lærið að
binda yðar eigin bækur. Rósa
Þorleifsdóttir, Vonarstræti 12.
Rennilásar í mörgum litum
frá 8 cm. til 75 cm. langir. —
Spennur á frakka og kápur,
kjóla- og káptölur. Hvergi
meira nje ódýrara úrval. Versl.
Dyngja.
Slifsi og slifsisborðar frá 3.80
stk. Svuntuefni frá 5.63 í svunt-
una. Upphlutsskyrtu- og svuntu-
efni frá 11,25 í settið. Satin í
peysuföt frá 6.75 meter, 33,75
í fötin. Versl. Dyngja.
Silkinærföt 5.30 settið. Silki-
bolir frá 2,35. — Silkibuxur
frá 2,75. Undirkjólar 6.75. —
Versl. Dyngja.
UUartau í vetrarsjöl, 35.00 í
^jalið. Versl. Dyngja.
Kjólaefni og blúsuefni í úr-
vali. Rósuð silkiljereft. Tvistar
í svuntur og kjóla. Versl.
Dyngja.
Ódýrar spennur og ,,doppur“
á upphlutsbelti. Versl. Dyngja.
Hús til sölu í Skerjafirði, lít-
il útborgun. Góðir skilmálar.
Uppl. í síma 5126.
Stúdent tekur að sjer að
kenna og lesa með unglingum
í vetur. Má gjarna vera gegn
fæði eða húsnæði. Einnig tíma-
kensla. Meðmæli fyrir hendi ef
óskað er. Upplýsingar í síma
3480 frá kl. 12—2 og 6—8.
TRÚLOFUNARHRINGANA,
sem ævilán fylgir, seíur Sigur-
þór. Hafnarstræti 4.
Munið Sápubúðina þegar þjer
þurfið á sápu og snyrtivörum
að halda. Mikið úrval! Sápu-
búðin, Laugaveg 36. Sími 3131.
Rykfrakkar, langbest'u kaup-
in í bænum. Vesta, Laugaveg 40
Afar fjölbreytt úrval af peys-
um, vestum og úti og innifötum
barna. Vesta, Laugaveg 40.
Tölur, hnappar og spennur,
mjög fjölbreytt úrval. Hvergi
lægra verð. Vesta.
Hafið þjer
eigaast
teiknlngar
Sfróbls?
Þœr fást ■
bókavcrsL
unum.

Frosin hjörtu, tækifærisverð.
Kaupfjelag Borgfirðinga. —
Sími 1511.
Kopar keyptur í Landssmiðj-
unni.
Kajpum flöskur, flestar teg.
Soyuglös, whiskypela, meðala-
glös, dropaglös og bóndósir. —
Versl. Grettisgötu 45 (Grettir).
lækjum heim. Sími 3562.
SKÓLAFÖTIN úr Fatbúð-
inni.
Tökum að okkur að laga. og:
leggja lóðir. Vanir menn. Upp-
lýsingar í síma 2795 kl. 6—8.
Hreingerningar. Vanir, fljót-
ir og vandvirkir. Jón og Guðni.
Sími 4967.
Hreingemingar. Vanir menn
Sími 5471.
Gott fæði í Tjarnargötu 10 B»
Einnig sjerstakar máltíðir. Guð—
rún Karlsdóttir frá Norðfirði.
Sjómenn, verkamenn og aS-
komufólk! Við viljum uppfylla
kröfur yðar með fæði — króim
máltíðir, buff og alls konais
veitingar. Kaffi og matsalan*
Tryggvagötu 6. Sími 4274.

Hjálpræðisherinn. í dag kL
8 Hljómleikasamkoma.
Minningarspjöld Bókasjóðs
blindra, minning Sigurðar P.
Sivertsen, prófessors, fást hjá
Maren Pjetursdóttur, Laugaveg
66; Körfugerðinni, Bankastræti
10; Þóreyju Þorleifsdóttur, Bók-
hlöðustíg 2; Blindraskólanum,,
Laufásveg 19.
Friggbónið fína, er bæjarin*.
besta bön.
Nýir kaupendur að Morgun-
blaðinu fá blaðið ókeypis tií'
næstkomandi mánaðamóta.
I O. G. T.
St. Dröfn nr. 55. Fundur í
dag, fimtudag kl. 8V2 síðd.-
Upplestur og rædd ýms fjelags-
mál. Fjelagar fjölmennið. Æ.t.
MARGARET PEDLER:
OANSMÆRIN WIELITZSKA 47.
Þá datt Mögdu ráð 1 hug.
„Miehael", sagði hún. „Við skuhun koma í matar-
leit. Jeg er viss um, að einhversstaðar um borð er til
kex og súkkulaði. Marraine er vön að senda það um
horð, og ef til vill er afgangur, síðan síðast. Við skul-
um leita í skápnum í káetunni!“
Eftir nokkra leit fanst hálfur kexpakki og ofurlítið
súkkulaði, ásamt einni sódavatnsflösku. Það var ljelegt
I sámanburði við fullkominn miðdegisverð, hjá lafði
Arábellu, en eftir að hafa „burðast við að bjarga lífi
stnu í fleiri klukkutíma“, eins og Michael orðaði það,
reyndist það prýðilega.
Að „máltíðinni" lokinni fór Miehael á ný í kynnis-
föt; og kom aftur með ljósker, sem hann tendraði og
hetígdi á brotið mastrið.
Undarleg kyrð ríkti alt í kringum þau. Það brakaði
í stýrinu við 0g við, annars heyrðist ekkert hljóð,
nenfa skvampið í öldunum meðfram borðstokknum.
„Við verðum að vera hjer til morguns", sagði Quarr-
iugfon, „svo að það er best fyrir þig að fara að sofa“.
„Sofa?“
„Já. Það er káeta niðri“, sagði hann brosandi. „Og
sæmilegt rúm. Við skulum koma og sjá, hvernig þjer
líst á það“.
„En þú? Getur þú búið um þig á einhvern hátt?“,
spurði hún og Ieit í kringum sig.
„Jeg ætla ekki að sofa. Jeg held vörð á þilfarinu",
sagði hann hlæjandi. „Það væri laglegt, ef við legðum
okkur bæði til svefns og ljetum sigla okkur í kaf, án
þeife að bæra á okkur!“
„Þá skulum við vaka til skiftis“, sagði hún. „Jeg
sef í fjóra tíma, og síðan tek jeg við af þjer, meðan
þú hvílir þig“.
„Nei“, sagði hann ákveðinn.
„Þá vökum við bæði“, sagði hún. Og gegnum myrkr-
ið gat hann greint höfuð hennar og ögrandi svip.
„Blessað barn ertu“, sagði hann hlæjandi, og á
sama augabragði fann hún, að henni var lyft upp eins
og barni og borin niður í káetuna.
„Jæja“, sagði hann. „Viltu nú lofa því að vera kyr
hjerna?“
„Jeg verð víst að lofa því: Já“.
Hann slepti henni og hún heyrði, að hann fór út úr
káetunni upp á þilfar. Að vörmu spori kom hann
aftur með ullarábreiðurnar, og hún tók við þeim eins
og þægt barn.
Hann stóð kyr og horfði á hana í tunglskininu, sem
streymdi inn um opnar káetudyrnar. Augnaráð hans
vakti hana alt í einu til meðvitundar um aðstöðu
þeirra. Þau voru þarna síðla nætur, alein, eins og
hefði þeim verið kastað á eyðieyju úti á reginhafi.
Magda fann blóðið ólga í æðum sínum, og það var
alt í einu eins og andrúmsloftið væri þrungið óskilj-
anlegu magni.
„Michael —“, stamaði hún.
Og hin blíða rödd hennar svifti hann hinni jám-
hörðu sjálfsstjórn. Hann hrópaði nafn hennar og var
í einu vetfangi kominn til hennar og þrýsti hana fast
í faðmi sínum, meðan brennandi kossum rigndi yfir
andlit hennar. Síðan slepti hann henni skyndilega og
fór út, án þess að líta um öxl eða segja orð.
Magda hneig máttvana niður á Iegubekkinn. Hinn
ástríðufulli ofsi hans hafði sveipast am hana eins og
stormur, sem feylcir til veikbygðu trje, og skibð hána
eftir titrandi og óstyrka. Hún gat ekki hugsað til þess
að sofa. Tíu mínútur liðu og tuttugu mínútur, hún
vissi ekki, hve langur tími. Þá heyrði hún að hann
kom aftur. Og um leið og hann opnaði hurðina stökk
hún á fætur, óróleg og viðbúin til varnar.
Michael var fölur, og hörkulegur stillingarsvlpur ki
andliti hans. Þegar hann sá óttann, sem skein úr aug-
um hennar, flýtti hann sjer að segja: „Þú ættir að
leggja þig til svefns. Lofaðu mjer að breiða ofan á
þig, og reyndu svo að sofna“.
Rödd hans var óendanlega blíðleg og róandi. Hann
var eins og yndislega góður fjelagi. Hennar vega hafðii
hann fulla stjórn á sjálfum sjer.
Hann laut niður og breiddi ábreiðuna yfir hana.
„Góða nótt, Saint Michel“, sagði hún stillilega.
„Taktu mig í þína umsjá“.
Hann tók hina fíngerðu hönd hennar, sem lá ofan á
ábreiðunni, 0g kysti hana.
„Já, núna og alla tíma“, sagði hann alvarlegur í
bragði.
Þegar Magda vaknaði eftir sjö klukkutíma svefn,
skein sólin inn í káetuna til hennar. Hún heyrði, að
Michael gekk fram og aftur um þilfarið, og f'lýtti sjer
að rísa úr rekkju. Hún leit í lítinn veggspegil og lag-
færði hár sitt, og var rjett að ljúka við það, þegar hún
heyrði Michael lirópa,- „Halló, halló!“.
Hún hljóp óðara upp á þilfar, og þá sá hún lítið;
gufuskip álengdar. Michael hrópaði aftur og kallaði
og veifaði með vasaklút sínum, til þess að vekja at-
hygli á sjer.
Gufuskipið hafði auðsýnilega orðið vart við þau.
því að það breytti stefnu og kom að seglbátnuni.