Morgunblaðið - 25.02.1944, Blaðsíða 5

Föstudagur 25. febrúar 1944
MORGUNBLAÐIÐ
5
5!
_ J\i eiil)jó)(\in ocj ^ iíiÁ
í***1*4***** ****** *•* *5mímím5m5m5mí*8m$m8m5m5mím5> ****** •IM****M**,«***H«* *•*
,***«*<i**4«H***»*,«'M«H«**«M**'***»*4«*,«*<t*4**4»**«*4*H«**«**«iM«*4«**»M*M«***M«,*«*******4«<
¥
Hdrið þarf ndkvæma hirðingu
Það hefir löngum verið sagt,
að hárið væri konunnar mesta
prýði. Mun það orðtæki hafa
orðið til á dögum síða hársins,
þegar það liðaðist í lokkum og
fljettum, langt niður á bak, jafn
vel niður í hnjespætur. Þá gátu
konurnar nær hulið sig í hári
sínu, og sú konan þótti hár-
prúðust, sem síðast hafði hárið.
Það var vitanlega geysimikið
og vandasamt verk, að halda
slíku hári vel hyrtu og hreinu,
enda leið ekki á löngu, þar til
fljetturnar fjellu fyrir skærum
tískunnar. En skamt er öfg-
anna á milli. Um skeið var tísk-
an sú, að stúlkur klipptu hár
sitt eins og karlmenn, gengu
með svokallaðan drengjakoll.
En drengjakollurinn var brátt
bannfærður, og þess krafist að
stúlkurnar væru kvenlegri.
Hárið síkkaði og liðaðist á ný
í mjúkum bylgjum niður með
vöngum, niður á herðar.
Nú heyrist sjaldan talað um
hárprúðar stúlkur. Nú er sagt,
að þessi eða hin stúlkan hafi
fallegt hár, ef það er vel hirt
og snyrtilegt, og þannig greitt,
hvort sem það er sljett eða lið-
að, að það fari vel við andlit
og höfuðlag. Þessvegna er um
að gera að hirða hár sitt vel,
til þess að það sje, nú sem fyrr,
konunnar mesta prýði.
„Aðal-manninum geðjast vel
að mjer, svo að jeg get fengið
hlutverk í hvaða mynd sem jeg
vil“.
Það var verið að þvo hár
mitt á einni af betri snyrtistof-
um Hollywood-borgar, þegar-
þessar fróðlegu upplýsingar
komu svífandi úr hinum enda
stofunnar. Þar eð jeg heyrði, að
röddin tilheyrði upprenandi
stjörnu við. eitt af stærri kvik-
myndafjelögum Hollywood,
lagði jeg við hlustirnar eins og
jeg gat og það gerðu víst fleiri,;
því að eins og allar konur vita,
er snyrting, hárþvottur og hár-
lagning ekki alt, sem þær fá á
snyrtistofunum.
„Hver kærir sig um þessa
hundleiðinlegu konu hans? Jeg
get hreint ekki verið að gera
mjer rellu út af þvi, þótt kven-
fólk sje lítið hrifið af mjer.
Hann er hrifinn af mjer, og
það er aðalatriðið. Jeg kemst
áreiðanlega áfram“.
Við hefðum, að jeg held, get-
að myrt hárgreiðslustúlkuna
með köldu blóði, þegar hún alt
í einu stakk ungfrúnni inn und-
ir þurkuna, og setti á fullan
straum.
Jæja. Jeg get aðeins sagt ykk
ur það, að þessi unga stúlka
kemst ékki áfram, a. m. k. ekki
eins og hún vill sjálf., Jeg hefi
haft augu mín opin þessi ár,
sem jeg hefi dvalið í Holly-
wood, og komist að nokkrum
niðurstöðum, scm eru mikil-
vægar fyrir ungar stúlkúr hvar
sem er, jafnt og hinar ungu,
upprennandi stjörnur Holly-
wood-borgar. Ein þeirra er: Ef
þjer viljið ná góðum árangri
einhversstaðar, hvort sem það
er við eitthvert starf eða aðeins
í einkalífi yðar, þá er ekki að-
alatriðið, að karlmönnum geðj-
ist vel að yður, heldur yðar
eigin kyni, konunum. Það er
mikilvægara, hvort sem þjer
kappkostið að ná góðum árangri
á skrifstofunni eða í hjónaband
inu að koma sjer vel við kven-
þjóðina. Það virðist vera svo, að
sjerhver karlmaður sje að ein-
hverju leyti undir áhrifum
þeirrar konu, sem er honum ná
komnust, bæði á heimili hans
og utan þess, þótt hann vitan-
lega fengist aldrei til þess að
viðurkenna það.
Mjer líkar yfirleitt mjög vel
við konur, eins og eðlilegt er,
þar eð þær eru kynsystur min-
ar, og jeg trúi því, að eðlileg
samúð sje ríkjandi milli allra
kvenna, en andúð milli karla
og kvenna. Baráttan milli
kynjanna er jafngömul Adam
og Evu, og mun halda áfram,
þar til konur og karlar njóta
fullkomins jafnrjettis.
Karlmönnum er illa við
kvenþjóðina sem heild, þótt
þeim geðjist ef til vill vel að
einstaka stúlku. Og konum mun
einnig vera illa við karlmenn
sem heild. Þær finna til hinn-
ar aldagömlu kúgunar, er kon-
an hefir átt við að búa af mans-
ins hálfú, finna til þess, að hann
hefir um aldaraðir svipt hana
stöðu þeirri í þjóðfjelaginu, sem
henni bar, sökum andlegra og
líkamlegra hæfileika sinna.
Þótt staða konunnar í þjóð-
fjelaginu sje nú nokkuð breytt
frá því sem áður var, vantar
enn mikið á, að hún sje fylli-
lega rjettmæt eða henni sam-
boðin, og það er engúm öðrum
að kenna, en karlmönnum.
Frumskilyrðið til þess að
komast áfram í heiminum er
því að koma sjer vel við kven-
þjóðina, eða svo segir a. m. k.
Veronica Lake, og hún ætti að
vita það!
Hjer á eftir fara nokkrar ré j-
leggingar, gefnar af velþektum
amerískum sjerfræðingi um,
hvernig fara eigi með hárið.
Hárþvotturinn.
Frumskilyrðið til þess, að hár
ið sje fallegt, er að það sje
hreint. Margar stúlkur halda,
að það sje vont fyrir hárið, að
þvo það oft. Það er mesti mis-
skilningur. „Stjörnurnar“ í
Hollywood, er ættu að vita
manna best um alt, er að fegr-
un og snyrtingu lýtur, þvo t. d.
hár sitt 4—5 sinnum í viku.
Ef hárið er mjög feitt, eða ef
þjer búið í stórborg. verður að
þvo það einu sinni í viku. En
sje það mjög þurt, er nóg að
þvo það einu sinni á hverjum
tíu dögum éða einu sinni í hálf
um mánuði.
Hárið þvæst best, sje það
þvegið undir „sturtu“. En sje
það ekki hægt, verður a. m. k.
að þvo það úr þrem vötnum.
Burstið hárið!
Ommur okkar hafa stært sig
af því að hafa burstað hár sitt
hundrað strokur á hverju
kvöldi á sínum yngri árum. En
heimur versnandi fer. Þær eru
sjálfsagt ekki margar, ungu
stúlkurnar núna, er gefa hár-
inu hundrað strokur með burst
anum á hverju kvöldi. Þær
láta sjer nægja að greiða laus-
lega úr því flækjumar og setja
i það „krullupinna“.
En hárið verður ekki fallegt
með því móti. Lágmarkið er að
bursta það í fimm mínútur á
hverjum dégi, ánnaðhvort á
kvöldin áður en háttað er, eða
á morgnana. Best og fljótleg-
ast er að nota tvo bursta, ekki
mjög stóra. Burstinn á fyrst og
fremst að vera vel hreinn, með
stinnum hárum. Fyrst á að
greiða allar flækjur úr hárinu,
síðan bursta það upp frá ertni
og gagnaugum og svo frá
hnakkalið.
Klippið hárið oft.
Það á að klippa neðan af
hárinu eða þynna það einu
sinni á hverjum sex til tólf
vikum, eftir því, hversu ört
það vex og hversu þykt það er.
Það er verra að láta hárið fara
vel, ef það er mjög sítt eða
þykt.
Gott að nudda hársvörðinn.
Ef hárið er farið að detta af
eða liturinn er farinn að
ljókka, er mjög gott að nudda
hársvörðinn vel með íingrun-
um kvölds og morgna. Best er
að byrja upp frá enninu og
halda svo aftur eftir höfðinu,
og nudda með litlum, hringlaga
hreyfingum.
felárlagning.
Sjer hver kona ætti að vera
fær um að leggja hár sitt sjálf.
Til þess að leggja hár þarf
sjerstakan vökva, sem lagaður
er úr hörfræi, gott hárnet og
hárklemmur. Enn fremur ör-
litla þolinmæði og handlagni.
Ef hár yðar er mjög sítt,
ættuð þjer að fljetta það yfir
nóttina.
Permanenthárliðun.
Það eru í raun rjettri aðeins
eldri meðlimir kvenþjóðarinn-
ar, sem gera sjer fulla grein
fyrir, hvex-su dásamleg upp-
götvun pcrmanenthárliðunin
er. Þær muna þá tíð, er þær
urðu að glíma við krxltluskær-
in í hvert skifti, sem þær vildu
taka sig vel út, með þeim ár-
angri, að þær brendu bæði hár
sitt og fingur. Það tók a. m. k.
klukkutíma að setja í hárið
viðeigandi krullur og liði, og
kæmi örlítill vindgustur eða
iágningai-skúr, var öll dýrðin á
bak og burt.
Það er misjafnt, hversu vel
hárið þolir Permanentliðun. Ef
þjer hafið einu sinni rekið yð-
ur á, að hár yðar þolir illa
Permanentliðunina, ættuð þjer
ekki að láta liða það, eða a. m.
k. að láta líða langan tíma á
milli. Annai's er altaf gott að
hvíla hárið á milli, og verður
thárliðunin því endingarbetri,
því lengur sem hárið er hvílt.
Fullkomið veitsluborð
Þannig lítur fullkomið veisluborð út. Blómin í skálinni eru gul, eins og kertin.
Gott er að bera bómolíu í hár
ið nokkurn tíma áður en það er
Pei'manentliðað.
Þurt hár.
Þurt hár getur komið af of
miklu sólskini (varla hjer á
Islandi samt), of tíðri hárlagn-
ingu eða vondri Permanent-
hárliðun, of lítilli burstun eða
ef of lítið er borðað af feitmeti.
Við of þurru hári á að borða
mikið af feitmeti, drekka lýsi
og mjólk og nudda vel hársvörð
inn. Bursta hárið mikið og
nudda í það bómolíu áður en
það er þvegið. Best er að láta
olíuna vera í hárinu yfir nóttr-
ina, áður en það er þvegið, en
sje það ekki hægt, er gott að
vefja heitu handklæði utan um
hárið, rjett áður en það er þveg
ið. Gott er að setja dálítið af
Borax út í vatnið.
Feitt hár.
Ef þjer hafið of feitt hár,
ættuð þjer að ganga sem mest
berhöfðuð eða með ljettan höf-
uðbúnað, viðra hárið mikið og
láta sólina skína á það.
Gamalt og gott ráð víð feitu
hári er að nudda einni mat-
skeið af salti vel inn í hár-
svörðinn áður en hárið er
þvegið.
Ef hárið dettur af
er það oft merki þess, að eitt-
hvað sje að heilsunni. Ef það
lagast ekki, þótt þjer burstið
hárið meira, þvoið það oftar o.
s. frv., ættuð þjer að láta at-
huga heilsufar yðar.
Flasa.
Stöðug flasa ber einnig vott
um, að heilsufarið sje ekki gott
Það er mjög erfitt að uppræta
flösuna, og verða þeir, sem
hafá flösu, að gæta stakasta
þrifnaðar, því að flasan er
smitandi. Þvo verður greiður
og bursta einú sinni í viku úr
sótthreinsunarlyfi.
í bókinni „Fegrun og snyrt-
| ing“ er kend mjog erfið aðferð
til þess að ná úr flosu. Sje far-
ið nákvæmlega eftir því, sem
þar stendur, er sennilegt, að
j flasan hverfi.
Nýtt
kvennablað
„NÝTT Kvennablað“, 1. tbl.
5. árg., hefir borist blaðinu.
Efni heftisins að þessu sinni
er: Hjúkrunai'konur og Ijós-
mæður í sveitum (G. St.) ,Upp
runi Nýja testamentisins (Geir
þrúður Bernhöft, stud. teol.),
Jakobína Johnson. skáldkona
(Guðrún Erlings), Fjelagslegt
öryggi (María J. Knudsen),
Hyllingar, saga (Ragnheiður
Jónsdóttir), Jeg hlusta á söng
þinn, svonur, kvæði (Ingveld-
ur Einarsdóttir), smælki, handa
■ vinna o. m. fl. Heftið er mynd-
|um prýtt.