Morgunblaðið - 13.04.1957, Blaðsíða 17

Laugardagur 13. aprí 1957
MORCVN BL AÐIÐ
77
FERMING í DAG
ÓHÁÐI SÖFNUÐURINN
Ferming í Húskólakapellunni kl.
II árd. Prestur sr. Emil Bjérnss.
Drengir :
Árni Ólafsson, Bústaðav. 69.
Bjarni Þórðars., Hringbr. 43.
Grétar S. Franklínsson, Skála 38b
Laugarneshverfi.
Guðm. T. Jóhannss., Káranesbr.
30a Kópavogi.
Guðm. F. Jónass., Framnesv. 31a.
Gunnar N. Björnss., Hlíðarv. 47,
Kópavogi.
Gunnar S. Konráðss., Melahúsi
við Hjarðarhaga.
Kjartan Ágústss., Rauðarárst. 32.
Sigurður G. Einarsson, Rauðarár-
etig 30.
Sturl. J. Einarss., Reykjan.br. 23
Svanur Ingvarsson, Sogavegi 152.
Btúlkur:
Ásth. K. Þorkelsd., Frakkast. 24.
Berglind Bragad., Gimli, Lækjarg.
Dóra M. Gunnarsd., Selbykamp 10.
Eiín M. B. Sigurðard., Bergst. 55.
Elín Sveinsdóttir, Bakkagerði 8.
Guðbj. Friðriksd., Vesturg. 51C.
Hafdís R. Pétursd., Fálkagötu 9A.
Halldóra G. Bjarnad., Ránarg. 5.
Helga E. Árnad., Lindarg. 43A.
Kristín Tryggvad., Melgerði 15.
Ólafía H. Stígsd., Hólmgarði 11.
Sigr. Friðþjófsd., Heiðargerði 112.
Ferming i Háskólakapellunni kl. 2
e.h. (preslur sr. Emil Björnsson)
Drengir:
Bjöm Jóhannss., Hallveigarst. 10
Hilmar Guðmundss., Höfðab. 28
Jóhannes Guðmundur Þórðarson,
Sogavegi 152.
Jón Magnús Björgvinsson, Lyng-
haga 10.
Ólafur Jóhannsson, Leifsgötu 26
Óli Pétur ólsen, Kvisthaga 8
Pétur Ólafsson, Blönduhlíð 27
Tómas Isfeld Framnesv. 29
Þórarinn Arnórsson, Grettisg. 2
Þorgeir ísfeld Jónss., Hamrahl. 3
Stúlkur:
Anna Vigdís Gunnlaugsdóttir,
Þverholti 18 K
Elín Stefánsdóttir, Skaptahlíð 3
Guðríður Bjarnadóttir Háaleitis-
veg 38
Hafdís Sigurbjörg Sigurðardóttir
Teigagerði 4.
Jófríður Ragnarsd., Hjallav. 14.
Karen Ólafsdóttir, Blönduhlíð 27
Kristín Halla Jónsdóttir, Skóla-
vörðustíg 17B
Kristjana Hafdís Bragadóttir,
Sigluvog 13
Málfríður Ólína Viggósdóttir, Jó-
fríðarstöðum við Kaplaskjólsveg.
Sigríður Kristinsdóttir. Suður-
landsbraut 62
Þóranna Rósh. Eyjólfsd., Skipa-
sundi 53.
Fermingurbörn í Hafnarfjarðar-
k; kju á pálmasunnudug 14. apríl.
Drengir:
Aðalst. Einarson, Hólabraut 8.
Ágúst Húbertsson, Norðurbr. 23
Bjarni Þórhallsson, Vitastíg 2.
Guðm. Örn Guðmundss., Öldug. 40
Gunnar Örn Guðsveinss., Strand-
götu 29.
Henning Þorvaldsson, Krosseyrar
vegi 4.
Nikulás Sig. Helgi Óskarsson,
Kirkjuvegi 6.
Pétur Jóakimss., Krosseyrarv. 5b
Reynir Kristjánsson, Grænuk. 7
Saiómon Gunnlaugur Gústaf
Kristjánsson, Öldugötu 10.
Sigurður Jóhannsson, Túnhv. 1
Sigurður Lárus Jónsson, Herjólfs-
götu 20.
Sigurþór Aðalsteinsson, Selvogs-
götu 2.
Sverrir Sigurðsson, Holtsgötu 10.
Sævar Hafnfjörð Jónatansson,
Lækjargötu 26
Þórarinn Smári Steingrímsson,
Öldugötu 14.
Stúlkur:
Aðalbjörg Gaiðarsdóttir, Brekku-
götu 18.
Ásta Ingvarsdóttir, Fögruvöllum,
Garðahreppi.
Dagný Þórhallsdóttir, Básenda 6,
Reykjavík.
Geirfríður Helga Ólafsd., Vestur-
braut 1.
Greta Svanhvít Jónsdóttir, Vífils-
stöðum. *
Guðrún Pálsdóttir, Álfaskéiði 39.
Ingibjörg Elísabet Þóroddsdóttir,
Álfaskeiði 53.
Jóhanna Ingibjörg Pálsdóttir,
Hverfisgötu 56.
Kristín Engiljónsdóttir, Norður-
braut 25.
María Sólrún Jóhannsdóttir,
Vífilsstöðum.
Matthildur Stefanía Guðmunds-
dóttir, Álfaskeiði 35.
Sigríður Fanney Sigurðardótir,
Langeyrarvegi 3.
Sveindís Eyfells Pétursdóttir,
Halldórsstöðum, Vatnsl.strönd.
Þrúður Sigríður Guðnad., Álfa-
skeiði 47.
Þuríður Gunnarsdóttir, Silfurtúni
8, Garðahreppi.
Elín Björg Albertsdóttir, Bjarna-
stöðum, Álftanesi.
Ásgeir Þorkelsson — minning
ÞANN 6. apríl sl. lézt í Lands-
spítalanum ungmennið Ásgeir Þor
kelsson, Krossamýrarbletti 14, að
eins 19 ára ganr.all. Þung er sú
harmafregn, þótt ekki kæmi hún
alveg óvænt þeim, sem til þekktu.
Þessi unga hetja hafði háð langt
og erfitt sjúkdómsstríð og hlaut
nú hvild frá því. Stuttri en mjög
fagurri ævi er iokið. Hrygg í huga
en full lotningar hyggjum við að
hvað orðið er. Mér verður hugsað
til hans góðu foreldra og systkina.
Það er ekki án sársauka að ein
fegursta greinin er nú höggvin af
þeim fríða stofni. En hann sem
gaf hann á líka með að taka
Þetta væri óbærilegt ef við viss-
um ekki að ævin á blessaðri jörð-
inni er aðeins áfangi á langri veg-
ferð. Kannske var þetta goðum
glæsta úngmenni of þroskað til að
vera meðal vor. En þótt ævin hans
væri stutt finnst mér hún hafi ver
ið okkur öllum ungum og göml-
um til fyrirmyndar.
1 skóla var hann afburða prúð-
ur og hlédrægur, ötuli og sam-
vizkusamur námsmaður, hélt
meira að segja áfram við námið,
eftir að hann kom í sjúkrahús,
þegar hann hafði krafta til. Einn
ig stundaði hann músik og var
efnilegur þar líka. Þó finnst mér
að hann hafi sýnt sinn stærsta
þroska í því hvernig hann tók
þungbærum veikindum með mik-
illi hugprýði og stillingu.
Og nú þegar vorboðinn breiðir
sína hlýju ljóssins arma yfir
hauður og haf flytur þú til ljóss-
ins geima.
Guð styrki þig og blessi um ei-
lífð alla.
Og til er einn guð, hvers tign er
hæst
sem tíma og rúmi býr yfir.
Sá heilagi /iljinn, sú hyggja æðst
1 hæðunum vakir og lifir
1 eilífri breyting og umferðarsjó
Býr andi ,sem drottnar með stað-
fastri ró. — (Schiller).
Vinkena.
Kæri vinur, horfinn þú °rt, en
það er von mín að íeiðir okkar
mætist í öðru lífi Það getur orð-
ið stuttur tími þangað tii, og hann
getur líka orðið langui', það veit
enginn nem sá, sem öllu ræður.
Þeðar ég valdi mér þig að fé-
laga og trúnaðarvini, þá veit ég
að ég valdi rétt. Við áttum mörg
sameiginleg áhugamál og þú varst
fremri mér í þeim öllum. Þú varst
miklum gáfum gæddur og með af-
brigðum f jölhæfur, bæði til munns
og handa, góðhjartaður og prúð-
mannlegur í framgöngu og hafð-
ir til að bera þá sálarró sem eng-
inn annar í þínum sporum hefði
getað haft. Aldrei kvartaðir þú
né æðraðist hversu mjög sem þú
varst þjáður og varst alltaf glaður
og vongóður til hins síðasta, þótt
þú vissir meira en þú segðir um
það sem í vændum var.
Enn um stund verðum við að
bíða þangað til við getum rarið að
vinna saman eins og við vorum
búnir að ráðgera, en það er Mf
eftir þetta líf og þá hefjum við
starfið, takist mér að lifa svo
þroskavænlegu lífi að við fáum
að vera saman á eilífðarbrautun-
um og þá verður þú ekki aðeins
sterkur á sálinni heldur einnig
á líkamanum, og þá vona ég að
ég verði þér betri félagi en ég
hefi verið í þessu lífi.
Góður Guð gefi að við megum
vera saman á ný. — Guð blessi
þig vinur og þökk fyrir allt.
Vinur.
Einar Ásinundsson,
hæstaréttarlögmaður.
Hafsteinn Sigurðsson,
lögfræðingur.
Hafnarstræti 5, 2. hæð.
Alls konar lögfræðistörf.
'A
LESBÖK BARNANNA
Strúturinn R \ S M U S
Einu sinni bauð veiði-
maður nokkur Rasmusi
að heimsækja sig. Veiði-
maðurinn sýndi honum
allt húsið sitt og mest
þótti honum gaman að
sýna þau herbergi, þar
sem allir veggir voru
skreyttir með uppstopp-
uðum dýrahausum. Þeir
voru af dýrunum, sem
veiðimaðurinn hafði lagt
sð velli með byssunni
Sinni.
Rasmusi mislikaði að
sjá höfuðin af vinum sin-
um, dýrunum, stoppuð
upp og hengd upp á vegg
hjá veiðimanninum.
Hann bauð veiðimann-
inum að koma í heim-
sókn til sín daginn eftir.
„Þá skal ég sýna þér upp-
stoppuðu dýrin mín‘-,
sagði hann við hinn mikla
veiðimann.
Hann bjó nú til afar-
háan timburvegg í garð-
inum sínum og á vegginn
boraði hann mörg mis-
munandi stór göt. Siðan
kallaði Rasmus á vini
sína, dýrin, og bað þau,
hVert um sig að stinga
höfðinu inn gegn um eitt-
hvert gatið. Þegar veiði-
maðurinn kom, fór ljónið
að öskra, fíllinn sveifl-
aði rananum, krókódíll-
inn skellti skoltunum, en
gíraffinn og negrinn hlóu.
Veiðimaðurinn varð svo
hræddur að hann hljóp
sem fætur toguðu heim
til sín.
áfram hýða þig, strákur,
fyrir að vera að hrekkja
hana“.
Þá gellur Sigga við í
rúminu: „En mamma,
mér er nú næstum alveg
batnað!"
í skólanum:
Kennarinn: Hvað ertu
að leika þér með þarna,
Kalli?
Kalli: Ekkert!
Kennarinn: Viltu gera
svo vel að leggja það frá
þér undir eins!
Þín Auður Halldórs-
dóttir, ísafirði.
ISI
Skrítlur
Efnafræðikennarinn: Ef
petta efni springur, mynd
am við öll fá fría ferð
app í gegn um þakið.
. . . Gerið svo vel að
koma svolítið nær, svo að
allir geti betur fylgst
með . . .
Kcnnslukonan: Hvað
þýðir brúðgumi?
Þögn í bekknum. Gréta
litla réttir upp hendina
og segir: Er það ekki eitt-
hvað sem konur hafa með
sér í kirkjuna, þegar þær
eru að gifta sig?
Nábúinn: Er það fót-
boltinn þinn, sem er hérna
í garðinum mínum?
Drengurinn: Brauthann
rúðu?
Nábúinn: Nei.
Drengurinn: Já, það er
minn.
Er drengurinn í raun og
veru aðeins þriggja ára?
Já, finnst yður hann
stór eftir aldri?
Nei, ég er bara að furða
mig á, hvernig hann hefur
getað orðið svona óhreinn
á ekki lengri tíma?
!• «rg. tiitstjóri: Kristján J. Gunnarsson ¥ 13. apríl 1957
Sparigrísinn
sem aldrei varð saddur
EINU SINNI var spari-
grís, sem alltaf var sí-
svangur. Ekkert þótti
honum eins gott og stórir,
feitir fimmeyringar, en
drengurinn, sem átti
hann, gaf honum aldrei
neitt að borða. Ef strák-
urinn eignaðist nokkra
aura, fór hann strax inn
í sælgætisbúðina á horn-
inu og keypti sér rjóma-
karamellu, spýtubrjóst-
sykur eða lakkrís. Það
kom þá að visu fyrir, að
hann átti einn eða tvo
einseyringa eftir og stakk
þeim í sparigrísinn, en
varla hafði honum unnizt
tími til að gleypa aurana,
þegar drengurinn var
kominn með eldhúshníf-
inn og veiddi þá upp úr
honum. Aumingja grísinn
var þá jafn svangur og
áður.
Við hliðina á sparigrísn-
um stóð bróðir hans, sem
auðvitað var líka spari-
grís. Á hverjum degi fékk
hann eins mdkið að borða
og hann gat í sig látið.
Það var lítil telpa, sem
átti hann, og hún var syst
ir drengsins. Hún lék sér
ekki eins mikið og hann,
en var aftur á móti dug-
legri að vinna og hjálpa
mömmu sinni, sem stund-
um gaf henni þá aura
fyrir. Aurana lét hún alla
í sparigrísinn sinn.
„Þú ert heppinn", sagði
svangi sparigrísinn dag
nokkurn við feita grísinn,
þegar stúlkan hafði gefið
honum fimmeyring til
morgunverðar, tvo eins-
eyringa í miðdegisverð og
tíeyring í ábæti. „Aldrei
á ævi minni hefi ég svo
mikið sem smakkað tí-
eyring“.
„Ég hefi í eina máltíð
borðað það ..em meira er,
en tveir tíeyringar“, svar-
aði feiti grísinn, hreyk-
inn. „Um jólin í fyrra
fékk ég þrjá krónupen-
inga og það er sá bezti
matur, sem ég hefi nokk-
urn tíma smakkað. Sá,
sem aldrei hefur smakk-
að krónupening, veit ekki
hve gaman er að vera
sparigrís. Og nú er ég orð
inn svo feitur og út troð-
inn, að mér finnst ég
alveg vera að springa",
sagði feiti sparigrísinn.
Það var orð að sönnu.
Að vísu sprakk hann ekki
í tvennt, en stúlkan varð
að fá pabba sinn til að ná
úr honum öllum aurun-
um, þegar ekki komst
meira í hann. Og hugsið
ykkur bara! Út úr honum
ultu krónupeningar, tutt-
ugu og fimmeyringar, tí-
eyringar, fimmeyringar,
tvíeyringar og einseyr-
ingar. Þegar pabbi henn-
ar hafði talið alla hring-
ina kom í ljós, að hún
gat keypt sér bæði brúðu
og brúðuvagn, en það
hafði hana alltaf langað
mest til að eignast.
Litli drengurinn stóð á-
lengdar og sleikti ólund-
arlega síðasta spýtu-
brjóstsykurinn sinn.
Hafði hann lengi lang-
að til að kaupa bíl, sem
stillt var út í búðarglugga
og hann skoðaði alltaf
öðru hvoru.