Morgunblaðið - 14.07.1967, Blaðsíða 17

MORGU NBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 14. JÚX.Í 19«7
17
Þar er rigning jafnsjálfsögð og
V'erkeifin asteorti, enda þott saan-
'keppnin sé gliflurlegai hörð á
•þesisiu srviði. Fyrinteelkið var
stolfin.að 1855, og h-efiuir það aíf-
hient 460 slkip aif ýmsuim staerð-
u,m fná uppttiaifi, Það á dióttiur-
fyrirtæki víða uim ttönid, ,m. a. i
Dammörtkiu, Svíþjóð og Emg-
lamdi.
peningalyktin frá Kletti
Stiklað á stóru
BJÖRGVIN er talin veira stofn-
uð 1070 af Ólafi konungi kyrra,
og er því nær öid eldiri að ár-
um en kóngsins Kaupmanna-
höfn. Þess vegna eru þau líka
orðin mörg rigningarskýin, sem
sveimað hafa yfir borginni frá
upphafi og látið dropa sína falla
á hreinláta íbúa hennar. Og
þegair íslenzkur blaðajmanna-
hópur flaug út úr vorsólinni
heima á íslandi undir hand-
ieiðslu Sveins Sæmundssonar,
blaðafulltrúa Flugfélags íslands,
dag einn seint í maí, voru ský-
in á sínum stað yfir Björgvin.
Móttökunefndin, sem beið okkar
á flugvellinum í Flesland, hafði
heldur ekki farið varhluta af
þessu, yfirhafnir nefndair-
manna voru löngu orðnar gegn
úr Noregsferð
ég tneyisti mér efk.ki að lýisa í
fláeimum orðum, og þegar imn í
hasna er toomið sér maður fyrir
sér ifiyrri aldar mesisur á ka(þ-
ól'aka vísu, þegar lýdlisikar og
dórístoar tónt'egundir voru a.lls-
rláðandi í kirtojuitónlliis.tiinni. —
Sannasit saigna' finnst manmi að
byggin'gaimeisituruim, sem smíð-
uðiu þessa kintoju, haifi teíkizt bet
ur að ná hinim sönnu toirikju-
stemningu, en mörigum uúitím'a
arikitelkitinum við gerð toirkna
hér uppi ó íslanidi á vorum dlög-
uim. En toannski er þetta^ svona
með alttt sem igamalt er. Á þesis-
ari Ikirikju 'eru lílka gaimlar dyr,
sem negl't hefiur verið fiyrir, og
er það trú Norðmanna, að við
'það að .snerta þær tfái þeir ósk-
ir sínar uppfyRtar, sé beðið í
af eftirlætis ráthöifundum sónum
— og sénstatolega væri Saltoa
Vlailtoa sér milkið diálæti. ,,Ég
veilt, að flesitir ttel.ja hama ektoi
beztu 'bók Laxness, en hún hief-
ur verið mér sérstatolega hjairt-
fóligin allt fró því að Noregur
var herniuminn aif nazistum. Ég
lenti þá í fangaibúðium Þjóð-
verja og þar v.ar flátt til að
stytta manni s'tundir. En með
einttuverjium haetti fékik ég Sölku
Völlk.u í h'endur og á meðan ég
las ihana var tíminn fl'jótur að
Mða“.
Næsta mongun hélidum við
þrjú úr íslenzka hópnum út í
rigningun.a til' að verZla að góð-
uim og göimlum ísienzkium sið.
Meðatt ainnans lögðuim við l'eið
dklkar í verzlun, sem hefur sér-
haaft sig í regnhlifluim, enda
Stafkirkjan í Paradís.
blautar, en það virtist eíkki
hafa nein áhrif á þá, því að
rigning er Björgvinjarbúum
jafn sjálfsögð og peningalyktin
frá Kletti okkur Reykvíkingum.
Fyrir móttökunefndinni fór
Odd Medböe, „public-relation"-
deildar SAS, hinn ágæti gest-
gjaii okkar og léiðsögumaður í
Noregsferðinni.
En (hviað um það — r.egn,ið
'hél't áifram að streyma inið.ur frá
tí'ttnefndum stoýjum meðani við
óku.m inn í borgina fhá 'flugiveltt
iniuim, sam er dlágóðiur spölur.
Geðþdkltour leiasiögumaður af
veiikara ky.ninu saigði ottckur uiptp
og ofian af því miairk'verðaBta',
sem fyrir augu bar á leiðinni.
Þegar kom í borgarhluta, sem
nafnis't þvtt vinalega n,aifin.i Paira-
dís, niáimium við isitaðar sturadar-
toorn. Þar tovaðisit leiðis'ögum.aður
inm aetla að sýna oklkiur eitt a'f
sitoltuim Björ.gvinjar — Fa.ntiof
Staivkirttoe — is'ta'fikirkju friá 1150.
Hún stendur ,á hárri hæð og er
uimllylkt trjfáim á allia vegu, og er
akki hægt að greina hana 'fyrr
en alveg er upp á hæðinia kom-
ið. En þegar við toomiUim uipp á
hæðina var fileira- en trié s.em
sikyggðiu á toirkj'Una, þ'ví iað
þarma' var þá fyrir háttfiit hundr-
að aimerískra ferðam,anna, isiem
brunuðu últ og in.n >um þriön'gar
ikirikjudyr.n'ar og drei'fðiust út
uim alla hæðina. Annars er statf-
kirkj.a þesisi í afar sérkeninil'eg-
um og tiign.arleguim byiggingar-
stíl þná.t't fyr.ir aldur eiinin, siem
Bergen.
hljóði, og þeir segi ang.um fró
ósk siinni. Ég bað auðivitað um
.að það stfytti uipp — en háttúru-
völdin sáu sér etoki feert að
verða við óslk minni og rign-
ingin hélt áfram. Stoammit tfró
toirtoijiunni stendur á Litlum gras-
fl'eti stfór siteintonoss, og ha'fa
bandarfelkir ferða'menn sagt
noristoum lleiðsögumönnum sln-
um, að þar liggi mikili og her-
slklár vitoingur grafinn. Hvað
þeir haifa fyrir sér í því tífrn
veit emgin'n.
En ilátum þetta mægja uim
staifkirlkjiuna. Þar sem við ófc-
um inn í miðibor.gina, veittum
við því aithiygli, þegar við ókum
eftir ein.ni igötiun'ni, að þar úði
bókista'fllega og grúði iatf sjúlkra-
húsium og élliheimilum en imn
iá milli var bla'nidað notokruim
toirikijiugörðium. Virtiislt þesis vera'
vandlega gætt að hafa þá jalfln-
an inma.n sjónimiáls tfró bygging-
unum. í ágætri veizlu, som borg
ans'tjórn Björgviniar héílt oklklur
um kvöldið, haifði ég orð ó því
við einn heimama'nnai, að þetta
þætti okitour íslendingum ein-
ke,nnilegt fiyrirlk'omuil'aig. En
hann bara yppti öxlum og s.agði:
— Nú, þið hafið þá ekki séð
vértostæði liJktoistusmiðlsms og
legsteinaismiðlsins þama í raæsta
niágrenni. Mér var .aiuðiyitað öll-
um lokið. í þeirri sömu veizlu
hi'tti ég fonseta bongarstjórnar-
in'nar, Krfeten Hatlevilk, skóla-
stjóra, og tjiáði hainn mér þá m.
a. að Halldór Laxness væri einn
ekki vanþörf á í Bjlörigvin.
Einn blaðam.aðiurinrb hafði nefni
lega lákveðið að flá sér þetta
þarfaiþinig, og það varð úr að
við him ifiyllgdum með. Þarn'a
kiomsit ég að naun um, að kaufp-
og sölum,enraska er Bjlörgvinj'ar-
mönnum í 'blóð borin, því iað ég
silapp eltoki út fyrr >sn etftir að
haifia fest kaiup á svartri regn-
hlJf — óþéklka þeim sam harð-
kúl'Uhaittaimeninirniir í City í
Lundúnum s'táta sig atf — og
átti ég þó eiraa fyrir heima, sem
að Vfeu var ha'radismíðuið í Hóng
Korag. En gjö'f Njarðar tfyligdi að
þes&u sinni só taostur, að ég
hafði elklki Æyrr sþanint r.egníhláf-
iraa upp era það stytti upp ag
rigradi 'elktoi meira þamn tímai
sem við vorum í Bjlöngvin eða
som eftir var fðrðarinnar.
Síðar um da.ginn heimisiót'ti
hópurinn svo Bergeras Mekara-
islke Værtos.tedier, og er stænsta
skipasmíðaistöð Nonðmairana. Er
stöðin jafnfnamit eit't af 5 eðia
6 'Umavifaimestu tfyrirtedkjum
Norðmanna nú. — Fyirirltælkið
stanfar í þremur deildum, ef
sivo mó isegj'a, þ. e. sjólif sfcipa-
smíðaideildin, við'gerða.nvierk-
s'tæði og vélaiverkstæði, sem
firamleiðir dieselvélar i stoip.
Talismenn Bergeras Mefcadniske
Verlkisteder tjóðu olktour, að hag-
ur fyrirtæfcisins væri alilhlóm-
legur., oig tovör.tuðu eikki undam
■Hftir að haf.a fengið ofiuriitla
nasasjón af iðraaði og verzlun í
Björ.gvin, feraguim við að kynna
oklkur litillega. .sfcólaimól þar, og
var Æarið með okkur í Verzliun-
arhásikóllai Noregs. Haran er tid
húsa í nýlegri og igl.æsil'egr.i
’byggingu og .er ölL aðstaða þar
til kenmslu og raám.s sérttaga igóð.
iRúmlega 600 raemiendiur sturada
inú raám í íslkólanuim, o,g voru
Iþeir í miðjium próf.um, þagar
loikikur bar að. Við islkoðuðuim
isfcólann 'undir leiðsögn rektons-
ins, og rædduim lítilleiga við
raolklkra kenniar.a. Var okkur m.
>a. saigt, að skóllinn höfði fr,am
að þesisu orðið fyrir liítilli ásiókn
lísilendiniga' — retotor itovaðst að-
einis m.uraa efitir, að tveir íislend-
dragar hefðu stundað þar móm
— en annar þeirra hetfði etoki
iTclkið prófi. Kvaðsit rektor ekk-
ert hafa ó móti þvi að sjlá tfiieiri
líslenidingai þarna við stoólaran,
í Bjiörgvin er eitt .fj'ölibneytt-
asta isjiáva'rdýrasafn Noregs, og
þaragað lögðum við einnig leið
Framhald á bls. 23
Sjófiskasafnið.