Morgunblaðið - 29.07.1967, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. JÚLÍ 1967
Aían WilHams:
PLÁTSKEGGUR
varlega hérna. Hann gerði þýð-
ingarmikla þögn og fór að naga
ólívu. Hudson var kominn til
þéirra. Hann horfði á Neil ög
van Loon og lyfti brúnum, og
St. Leger ræksti sig. Og þegar
hann talaði aftur, var það vand-
lega settlegt. — Hr. Ingleby,
það er f jarri mér að ætla að fara
að kenna vönum blaðamanni
handverkið, ekki sízt manni
með yðar frægðarorð, og segja
honum hvað hann eigi að gera
eða ekki gera. En í þessu til-
viki — hann saup á glasinu —
finnst mér, að mér beri að vara
þig við.
— Vara mig við? Hvað áttu
við?
St. Leger tók upp aðra ólívu
og athugaði hana vandlega. —
Vara þig við sumu af því fólki,
sem þú þekkir hérna. Þú getur
treyst okkur Hudson hérna til
fullnustu. Við segjum þér ekki
annað en það, sem er þér fyrir
beztu.
Hudson hallaði sér fram og
áhyggjufullt andlitið á honum
leit út eins og klofin spýta. Kon-
jakið kom, Neil og van Loon sátu
þöglir og biðu. St. Leger sneri
glasinu til og frá milli fingr-
anna. — Ég hef verið hér í borg
inni árurn saman, hélt hann
áfram — og heyrt sitt af hverju,
sem ekki er ætlað til prentunar.
Hann leit við og horfði í augun
á Neil. — Einhver sagði mér,
að þú hefðir komið hingað í
fylgd með manni, sem heitir
Charles Pol?
Neil kinkaði kolli og saup á
glasinu. Svo að það átti þá að
fara að spyrja hann spjörunum
úr í annað sinn og í þetta skip+i
voru það hans eigin starfsbræð-
ur. Hann svaraði: — Já. Hvað
um það?
— Hvað um það? át Hudson
eftir. — Sjáðu til, Ingleby, þó
verður að vita, hvernig ástatt
er hérna í borginni. Þú kemur
hingað með manni sem er svona
hér um bil efsti maður á svarta
listanum hjá Leynihernum. Viss
24
irðu það? Hann sést koma hérna
út úr hótelinu með blaðamann
með sér! Hvað heldurðu, að hald
ið verði um okkur hina? Við er-
um ekkert hrifnir af þessum
köllum úr Leynihernum, en við
verðum að lifa með þeim samt.
St. Leger kinkaði kolli. — Ég
ar hræddur um, að hann hafi á
réttu að standa, Ingleby. Þessi
maður, Charles Pol, gæti orðið
okkur öllum hættulegur. Ég veit
nú ekki, hvernig hann náði í
þig, en hinsvegar veit ég, að
hann hefur gert það í mjög
ákveðnum tilgangi.
— Hann náði í mig, sagði
Neil og það var beizkja í rödd-
inni, — af því að hann vantaði
mann til að stjórna bátnum hing
að. Leynihernum er vel kunn-
ugt um þetta allt saman, og ég
er þegar búinn að útskýra það
fyrir honum í rnorgun.
— Hvern hittirðu? spurði Hud
son.
— Það get ég ekki sagt ykkur.
— Þú getur treyst okkur,
sagði St. Leger aftur.
— Ég treysti ykkur, sagði
Neil, — en ég held bara, að það
væri miklu hættuminna okkur
öllum, ef ég segði ykkur það
ekki.
St. Leger kinkaði kolli með al
vörusvip og svo varð þögn. Neil
fannst sér hafa veitt betur í þess
um umræðum. Hann kunni ekki
við að vera gagnrýndur af starfs
bræðrum sínum fyrir það, sem
i hans augum var ekki annað en
vankunnátta í starfi.
Þá sagði St. Leger: — Það hef-
ur víst ekki verið herramaður
að nafni Le Hir, sem þú hittir í
morgun?
Neil starði á hann og fór um
hann: — Hvernig vissirðu það?
— O, ég gat mér þess bara til,
sagði St. Leger, — ef þú færir að
tala við einhvern, þá var hann
sá líklegasti. Hann fæst við það,
sem kallað er gagnnjósnir.
Hudson dró snöggt að sér and
ann, svo að hvein í. — Hittirðu
ofurstann? Guð minn almáttug-
ur!
— Þú þekkir hann, eða hvað?
— Ég þekki til hans, sagði
Hudson. — Skipaði hann þér að
hafa þig burt úr landinu?
— Nei, sagði Neil, — hann var
mjög kurteis við mig, og við
drukkum kaffi saman, og hann
spurði mig, hvort ég þekkti Pol,
ég kvað svo vera og hann lét
það gott heita.
St. Leger brosti. — Góðurinn
minn, ef þú heldur, að Le Hir
sé til í að „láta það gott heita“,
eins og þú orðar það, þá — fjrrir
gefðu að ég segi það — þá hefur
þú heldur barnalegar skoðanir í
því, sem er að gerast hér í borg-
inni.
Neil roðnaði, en sagði ekkert.
Van Loon starði bara á tómt
konjaksglasið sitt, og vonandi að
fá eitt tll. St. Leger var að virða
fyrir sér eina ólívuna enn, og
andlitið var gamalt og eins og
í hvíldarstellingu. — Ef Le Hir
ofursti hetfur ekki kallað á þig
í morgun til þess að reka þig úr
landi, hélt hann áfram, — þá er
ekki erfitt að geta sér til, hvað
hann vildi. Og það er áreiðan-
lega ekki að fá mynd af sér í
blaðinu.
— Hann vildi fá skýringu á
því, hvernig ég hefði kynnzt
Pol, sagði Neil. — Það var allt
og sumt.
St. Leger hristi höfuðið. —
Nei, Ingleby minn góður, það
var nú ekki allt og sumt. Ég
held, að Le Hir hafi viljað láta
þig útvega sér upplýsingar um
Pol.
Neil sagði ekkert en St. Leger
NÝ GERÐ
AF
TAUSCHER-SOKKUM
TAUSCHER-sokkaverksmiðjurnar fram-
leiða emníg sokka úr venjulegum perlon-
þræði, 30 denier.
Gerð:
SCHERZO
Eru þeir sokkar miklu ódýrari, heldur en
MENUETT.
Þess1 nýja og ódýra gerð af TAUSCHER-
sokkum, er nú komin á markaðinn hér
á landi.
Getið þár nú valið um, hvort heldur þér
óskið eftir hinni sígildu og alkunnu gerð af
Tauschersokkum í grænu umslögunum
MENUETT, eða hina nýju og ódýru gerð
SCIIERZO.
TAUSCHER -sokkarnir í grænu
umslögunum.
G e r ð :
MENIiETT
30 denier, eru framleiddir úr sérstakri
tegund af perlon þræði, sem er ákaflega
eftirgefanlegur.
Þeir falla því einkar vel að fæti, eru mjög
teygjanlegir, og hindra ekki eðlilegar
hreyfingar.
Það er því bæði gott og þægilegt að vera í
TUSCHER-sokkum, eins og flestar konur
þekkja af eigin raun.
Þetta, ásamt góðri endingu, er ein aðal-
ástæðan fyrir vinsældum þeirra.
TAUSCHER - sokkarnir fást í flestum
vefnaðarvöruverzlunum um land allt, í
öllum tízkulitum.
UMBOÐSMENN:
ÁGÚST ÁRMANN H.F. - SÍMI22100