Morgunblaðið - 24.08.1967, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. ÁGÚST 1967
REIÐARSLAG
■ DRÆTSPARKEIM
íslenzka landsliðið var Eeikið sundur
og saman af hrattleikandi dönsku
landsliði, sem gersigraði með
fjórtán mörkum gegn tveim
LENGI getur vont versnað, gátum við íslendingarnir sagt,
er við yfirgáfum Idrætsparken í gærkvöldi. Mínúturnar
virtust svo lengi að líða, að það minnti á dæmisöguna um
fuglinn, fjallið og eilífðina. Maður sökk lengra og lengra
niður í sætið og var fegnastur þeirri stund er sænski dóm-
arinn flautaði til leiksloka. En þá hafði knötturinn lent 14
sinnum í íslenzka markinu, en tvívegis í hinu danska. —
„Aminning“, „reiðarslag“, eða „stórslys“, eru allt orð, sem
mætti nota um þennan leik. Því miður gleymist hann seint.
En Danir fengu loksins eitthvað til þess að gleðjast verulega
yfir og þar sem þetta var 300. landsleikur þeirra, kom hinn
mikli sigur sem óvænt afmælisgjöf. Aðeins tvisvar áður hafa
Danir fagnað stærri sigri í landsleik, er þeir á gullaldarár-
um sínum í knattspyrnu unnnu Frakka 16:0. Tilviljun er
það og, að stærsti ósigur Islendinga til þessa var á móti
Frökkum árið 1958, 8:0. í öðrum landsleik skoruðu Danir að
vísu 17 mörk, en fengu þá eitt mark á sig sjálfir.
og útherji-nn John Steen Olsen
skorar. Þetta mark hefði G-uð-
mund-ur átt að ráða við.
6. mín. Finn Laudrup, hægri
innherji, skorar fallegt mark af
26 metra færi eftir hraðan sam-
leik og fallegan aðdraganda.
10. mín. Ulri'k le Fevre. vinstri
útherji, brýzt í gegnum vörnina
og á fallegt skot sem lendif í
stöng og hrefcikur út. Örskömir.u
síðar leikur Dyreborg, miðherji
Á 15. mín eiga Danir ha.n-
spyrnu frá vinstri á íslendinga.
Upphefst pressa á íslenzka mark
ið og Tom Söndergaard fær
knöttinn óvaldaður og skorar
auðveldietga af stuttu færi.
Á 21. mín. eiga íslendingar a-
gæta S'ðknarlotu. Helgi Númason
fær knöttinn fyrir markið, skall
ar, en aðeins utan við stöng.
Allt gekk þannig á móti íslenzka
liðinu. Þetta var mjög gott tæki-
Óheppnina bar fljótt að dyr-
um hjá íslenzka liðinu. Er liðs-
menn hituðu sig upp á hliðar-
svæði rétt fyrir lei'kinn, fékk
Elmar Geirsson knöttinn í höf-
uðið og fékk snert af heilahrist-
ingi. Sjón hans dapraðist um
stund og Kári Árnason varð að
taka stöðu hans sem vinstri út-
herji. Rétt fyrir lok fyrri hálf-
ieiks meiddist Jóhannes Atla-
son, bakvörður, og ákveðið var
að Sigurður Albertsson kæmi í
iiðið í síðari hálfleik í hans
stað.
Leikurínn byrjaði ekki illa
fyrir íslenzka liðið. Liðið virt-
jst hafa sjálfstraust og fyrsti
markskotið í leiknum var ís-
lenzkt Það var Kári, sem átti
það af 18—20 metra færi, en það
var auðveldlega varið.
En Adam var ekki lengi í
Paradís, Þetta reyndist aðeins
eitt þriggja markskota, sem ís-
lendingar áttu í fyrri hálfleik
og eitt fimm markskota, sem
þeir áttu í öllum leiknum. Segja
má því, að markskotin hafi gef-
ið góða uppskeru, tvö mörk í
fimm markskotum.
Þrátt fyrir fjórtán mörk var
hluifallstala Dana í markskotum
miklu lakari. Guðmundur Pét-
ursson varði stundum mjög
glæsilega og verður ekki sakað-
ur um hinn mikla ósigur. Sum
markanna voru að vísu ódýr
mjög, en stundum varði hann
rnjög fallega hin glæsilégustu
skot.
Fjögur mönk á fyrstu 16 mín-
útuim leiksins brutu íslenzlka lið-
ið nið'Ur. Þetta var eins og köid
vatnis'gusa í veðubbl'íðunn,. Og iát
uim nú minnisibókina segja frá
mörkunum, sem komu svo títty^
Erik Dyreborg skorar 11. mark
að varla gafst tími til þess að
sikrifla niður.
4. mín. Danir sækja hægra
■megin, gefið er fyrir, en mið-
herjinn missir af ágætu tæki-
færi. En frá hægri kemur knött-
urinn aiftur fyrir íslenzka markið
Dana. Islendingarnir horfa
að
á Anton, en Guðmundi tekst
bjarga naumlega.
Á 13. mín. er dæmid vítaspyrna
á Ís'lendinga eftir brot Antons.
Strangur dómur, en Kresten
Bjerre, framvörður, skorar ör-
uggiega.
(Nordfoto)
færi, sem íslendingar áttu
þarna.
Tveimur mínúíum síðar leika
Danir upp miðjuna. Laudrup
innherji leikur Anton illa og
Framhald á bls. 11.
Scgt ettir leikinn:
ALVARLEG AMINNING
11
n
segði Reynir Karlsson
ÞAÐ ríkti döpur stemning með-
al íslendinganna í búningsklef-
anum eftir leikinn i Idrætspark-
en í gærkvöldi. Að vísu tóku
allir hinum mikla ósigri með
John
Olsen,
veglegum íþróttaanda og það
gladdi Danina mjög.
Guðmundur Pétursson, mark-
vörður sagði: Ég hef aldrei í
nokkrum leik þurft að sjá eftir
svo mörgum skotum í markið.
Hæsta markatala í landsleik,
sem ég hef séð í landsleik er
5 mörk, en þá (móti Spánverj-
um) þurfti ég ekki að sækja
knöttinn í netið, þar sem ég varð
að yfirgefa völlinn eftir stutta
stund. Ljósin í leiknum nú reynd
ust mér ekki erfið. Ég gerði það
sem ég gat, en skot Dananna
voru frábær.
Anton Bjarnason varð næstur
á vegi mínum: Það er ekkert
hægt að segja um þetta, þetta
var eins og martröð.
Reynir Karlsson, þjálfari,
sagði: Þessi úrslit eru alvarleg
áminning til okkar um að í þjálf
un framtíðarlandsliðsins verðum
við að leggja megináherzlu á
hraðann. Allir leikmennirnir
áttu ágæta kafla, en hraðann
skorti mjög.
Fyrirliði danska landsliðsins,
John Warbye, var klæddur og
drakk sinn Carlsberg-bjór er ég
kom til hans. Hann sagði: — Það
má segja að við höfum verið
heppnir og sigurinn hafi verið
tveimur til þremur mörkum of
stór. Það skiptir ekki meginmáli,
en mér finnst skemmtilegast,
hversu íþróttamannslega ís-
lenzku leikmennirnir komu
| fram. Þeir léku knattspyrnu all-
! an tímann á sama hátt og lið ger
ir, sem er að berjast við að ná
sigri. Ég get vel ímyndað mér,
að skilyrðin — lj sin og slíkt —
hafi haft sín áhrif á leik íslend-
inganna. Mér fannst ýmsir
j þeirra leika mjög laglega á köfl-
um. Ég dáist að þeim í sjálfu
j sér, því að ég hefði ekki viljað
vera í þeirra sporum og ég ef-
; ast um, að danskir leikmenn
hefðu tekið slíkum ósigri með
I sama hug. En danskt máltæki
; segir: „Tab og vind med samme
j sind“. Það gerðu íslendingarnir.
Axel Einarsson, fararstjórl,
j sagði: Ég hef aldrei séð eitt laruls
lið vera svo heppið með mark-
skot eins og það danska var nú.
Glæsileg mörk, sem enginn get-
ur komið í veg fyrir. Og svona
heppnir hafa Danir ekki verið
í neinum sinna landsleikja.
Knud Lundberg — sú gamla
hetja — var meðal áhorfenda:
Það heppnaðist allt hjá Dönum.
Svo mörg langskot, sem ekkert
var hægt að ráða við sem ég
aldrei séð í landsleik. Mismun-
urinn á liðunum var fyrst og
fremst hvað hraða snerti. Mér
fannst framherjarnir íslenzku
eiga á köflum ágætan leik og
mundi segja, að þeir hafi hver
um sig verið betri en danski mið
herjinn, Erik Dyreborg.
Danir brostu og voru glaðlr.
Þeir liöfðu líka tilefni til þess.
Okkur leið öllum vel, ísiend-
ingunum. A. St.