Morgunblaðið - 14.12.1968, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 14. DESEMBER 1968
15
hiraar nýjar stúlfcur og aðrir
kennarar. Tveir af þeim eru lif-
andi ennþá, séna Sigurbjöm Á.
Gíslason og frú Sigríður, ekkja
Ágústar H. Bjiarniasonar, próf-
essors. Kennslufyrirkomulag var
lítot og áður, þó bæ-ttust við
námsgreinar og þar á meðal var
náttúrufræði og vorum við svo
heppnar að fá Dr. Helga Jóns-
son fyrir kennam. Minniat ég
sérstaklega þeirm tíma, það var
eins og nýr heimur opnaðist fyr
ir mér. Þetta var ljómandi
skemmtilegur vetur. Það ár kom
í ljós hvem mann forstöðukon-
an hafði að geyma. Atvik kom
fyrir, sem olli okkur sorgar, en
göfugmennska forstöðukonunnar
breyddi yfir misfellumiar, svo
engin ör urðu eftir. Alltaf var
blessuð gamla forstöðukonan við
bænir með okkur og öll samver-
an milli þess eldra og yngra
var traustvekjandi.
Ég var í fjórða bekk þremur
árum seinna. Þá kynntist ég for
stöðukonunni ennþá betur og svo
seinna sem kennari við skólann.
Skólinn var nú fluttur í ný
húsakynni, þar sem hann er enn,
allt var rýmra og betra til
kennslustarfa. Þar voru úrvals-
kennarar þá, eins og alltaf
hafði verið kostað toapps um að
hafa, og úrvals bekkjarsystur!
Sömu vom stoðirmar, sem skól-
inn hvíldi á, sem sé: Vandvirkni
í öllu til munns og handa, sið-
gæði og trúmennska á öllum
sviðum. Þetta var sá skólaandi,
sem hlaut að rótfestast hjá nem-
endurn við daglega umgengni við
kennara og skólastjóra, sem öll
höfðu þetta kennslumarkmið.
Þetta varð líka drjúgt veganesti,
þegar alvara lífsins toallaði, eða
svo hefur mér reynzt.
Ingibjörg H. Bjrnason var
kona, sem vildi láta gott af sér
leiða í hvívetna, kona sem hlaut
að vera virt af framkomu sinni,
hvar sem hún fór, velmenntuð í
orðsins beztu merkingu, skiln-
ingsgóð og hollráð ef til hennar
var leitað, trygg og sönn. Þetta
er minn skilningur á hennar lífs
starfi og mikið er ég þakklát
fyrir kynni mín af þessum hefð-
arkonum, tveimur fyrstu stjórn-
endum Kvennaskóla fslands.
Þegar frk. Bjarnason hneig í
valinn, batt ég blómvönd af eil-
ífðarblómum og lagði á kistu
hennar, það var ekki frá mér
einni, ég lét hann þar sem þakk-
arkveðju frá öllum þeim, sem sótt
höfðu veganesti í skólann henn-
ar. Það er áreiðanlegt að þær
hafa, vitandi eða óafvitandi,
dreift frækomum eilífðarblóma
út frá sér í störfum sínum í þeim
vertoahring, sem þeim var mark-
aður, og enga ósk á ég betri
fyrir minn gamla skóla, en að
honum auðnist að vekja guðs-
ótta, drengskap og sanna menn-
ingu meðal nemenda sinna og að
þeim takist að verða kyndilber-
ar á sínu verksviði hjá oktoar
kæru þjóð.
Nú, þegar minnst er hundrað
ára fæðingardags hinnar ágætu
skólaforstöðukonu Ingibjargar
H. Bjarnason, vil ég að lokum
færa þakkir fyrir áhrif þau, er
mér lánaðist að njóta undir hand
leiðslu hinna góðu stjómenda
skólans, á minni skólagöngu. Éig
vona að þjóðin ototoar eignisit
sem flestar konur líkar þessum
liðnu forystukonum að sönnu
manngildi.
Guðrún J. Snæbjörnsdóttir.
Fröken Ingibjörg H. Bjarna-
son, forstöðukona Kvennaskól-
ans í Reykjavík, var í senn skóla
(stýra, kennari og húsmóðir í
skólanum. Ekki er auðvelt að
gera sér grein fyrir í hverju
þessara starfa hún naut sín
bezt, þar sem hún var afburða-
kona í öllum þessum greinum.
Hún var virðuleg, teinrétt og
fáguð í allri framkomu. Náms-
meyjamar virtu hana og dáðu
fyrir glæsileik hennar og sér-
stæðan persónuleitoa, sem hún
hélt til æviloka. Þegar hún birt-
ist, stöðvuðust samræður og
námsmeyjar könnuðu í skyndi,
hvort allt væri í þeirri röð og
reglu, sem vera bar, hvort fatn-
aður færi vel á snögum, glugga-
krótoar sneru rétt, og hvort rusl
vseri nokkursstaðar sjáanlegt.
Því að allt varð að vera í röð
og reglu, og engum, sem þektoti
stjómsemi hennar og reglusemi,
hefði dottið í hug að vera með
ærsl eða ólæti í návist hennar.
Sem toennari var fröken Bjaraa
son litríkur persónuleiki, fjölhæf
en ströng og skapmikil. í okk-
ar tíð kenndi hún heilsufræði,
og dönsku í efri bekkjunum, og
það var lítil hætta á, að náms-
meyjar kæmu illa undirbúnar í
tíma til hennar. Hún lét sér mjög
annt um að kenna námsmeyjum
fágaða fnamkomu, góðar umgengn
isvenjur og holla lifnaðarháttu
enda hafði hún sjálf á yngri
árum tamið sér siðfágun og sam-
kvæmishæfni. T.d. lærði hún
(dans- og leikfimiskennslu við
Pauls Pedérsens Institut í Kaup
mannahöfn, og var hún fyrsti is-
lendingurinn sem lauk prófi í
þeim greinum. Mun það hafa orð
ið til þess, að hún kom á leik-
fimiskennslu við Kvennaskólann
í Reykjavík.
Húsmóðirin, Ingibjörg H.
Bjarnason, var ógleymanleg
kona. Sem húsmóðir annaðist hún
stórt heimili, þar sem var öll
heimavistin og hússtjórnardeild
in. Svo annt lét hún sér um
námsmieyjarnar í heimavistinni
sem væru þær hennar eigin dæt
ur. Hún vildi hag þeirra og far
sæld í hvívetna, að þær mættu
komast til manndóms og mennta,
— Vera sannmenntaðar ytra og
innra, bera það með sér í lífinu,
vera fyrirmynd og auðga með
því annarra líf, og fegra um-
hverfi sitt.
Fröken Ingibjörg var fædd
„aristokrat". Sem slík gekk hún
um skólann meðal kennara og
námsmeyja. Sem slík sat hún í
húsmóðursæti í borðsal heimavist
ar og hússtjórnar. Þar var oft
glatt á hjalla, þótt alls hófs
væri gætt. Forstöðukonan ræðin
og gamansöm, jafnframt því að
hún hafði vakandi auga með
öllu, sem fram fór, bæði hjá
námsmeyjum og frammistöðu-
stúlkunum.
Gestaboð á eintoaheimili henn
ar voru okkur, sem nutum, ó-
gleymanleg. Hvort sem boðið var
Framhald á bls. 20
lœkjartorgi & vesturveri
■ Lampar frá Fog & Mörup
— Lýsandi gæðavara —
Vegna gengisbreytingarinnar féllst
Fog & M0rup á að lækka verðið á
sendingu þeirri er við erum að taka
upp núna um 20%.
F.M. lampar eru gæðavara á fleiri
sviðum en hvað efni og vinnu við-
kemur. Stórglæsilegt útlit og hár-
nákvæm ljósdreifing er einnig í sér-
flokki.
RAFBÚÐ
Domus Medica, sími 18022.
Ath. ávallt næg bílastæði.
Storisefni með breiðri blúndu — Höfum fyrirliggjandi
glœsilegt úrval af alls konar gluggatjaldaefnum og áklœðum
Einnig handklœði, rya mottur, rúmteppi og jóladúka
Flest etni og handklœði enn á gamla verðinu -
Lífið inn, þar sem ÚRVALIÐ er MEST
ÁKLÆDl OC CLUCCATJÖLD
SKIPHOLTI 17 - SÍMI 1-75-63