Morgunblaðið - 08.07.1969, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUF 8. JÚUÍ 1069
Pont leit snöggt til Tuckers.
— Ekki kannski það. En ef þessi
leigumorðingi er nógu vel laun-
aður, er hann þegar búinn að ná
í símanú'mer Roberts. Lebouef
hefur nógan tíma til alls. Og
sem sönnun þess má nefna það,
að hann sikuli elkiki vera að elta
o'kkur núna.
— Almáttugur minn! Tucker
leit enm einu sinni aftur fyrir
sig, en hagræddi sér því næst
í sætinu og horfði á veginn, sem
kom þjótandi á móti þeim. —Við
alla umferðina, efast ég um, að
nokkur geti elt okkur. Það ekur
að minnsta kosti enginn eins og
þú — ef þér er nokkurt gagn í
því.
— Gott. Það er einhver galli
á þessum spegli. Nú var Pont
kominn út úr jaðrinum á Túnis-
borg, en leit öðru hverju í spegil
inn fyrir miðjunni. — René Ro-
Hlægið
bara!
en þetta eru þægileg-
ustu sokkabuxur sem
þér getið fengið.
með styrktum hæl og
tá, ein stærð sem pass-
ar öllum, reynið nýj-
ungar og sannfærizt.
VOGUE-búðirnar
bert hringdi til mín fyrir svo
sem klukkutíma.
— Einmitt? Tucker var enn
að horfa aftur fyrir sig. — Og
hvað sagði hann?
— Hann sagði ekki neitt. Hon
um var sagt, að ég væri ekki við.
Pont yppti öxlum. — Og það
gæti verið satt, því að ég var
úti ofurlitla stund.
Nú voru þeir komnir á
Karþagóveginn, svo að Tucker
vissi að minnsta kosti, hvert þeir
voru að fara. Pont hélt áfram:
- Ég var að fá þessi skilaboð
rétt núna.
— Þú heldur að Leboeuf hafi
legið á hleri?
skulum vona, að við komum
nógu snemma.
— Það er bakdyraútgangur.
Við göngum fram með húsaröð-
inni og göngum svo eftir smá-
stíg til hægri. Þar er einhvers
staðar aniniar stígur, sem hægt er
að komast eftir að húsinu okkar.
Tueker var hugsi, en sagði:
— Með hverju verjumst við?
Auðvitað er Leboeuf vopnaður.
Pont svaraði þessu engu. En
-svo brosti hann meinfýsilega.
Þetta var umhugsunarefni fyr
ir Tucker og hann sat þegjandi.
Það leið nokkur stund áður en
hann sagði: — Gott og vel, þá
ætla ég að kennia honum karate.
Afgreiðslustarf
Vanur piltur óskast nú þegar til afgreiðslustarfa I kjötverzlun.
Upplýsingar í síma 121 12 aðeins milli kl. 6—7 í kvöld og
20720.
Husqvarna
o o ,o/
HUQVARNA eldavélin er
ómissandi í hverju nútíma
eldhúsi — þar fer saman
nýtízkulegt útlit og allt það
sem tækni nútímans getur
gert til þess að matargerðin
verði húsmóðurinni
ánægjuleg.
HUSQVARNA eldavélar
fást bæði sambyggðar og
með sérbyggðum
bökunarofni.
o r> o o o o
Leiðarvísir á ís-
lenzku ásamt fjölda
mataruppskrifta
fylgir.
f uiuiai (y&zeiÍMan h.f.
Suðurlandsbrcut 16 — Laugavegi 33 Sími 35200
kl 6
árdegis!
GÓÐUR DAGUR V-
BYRJAR MEÐ
ÁRBÍT Á ASKI
VIÐ BJÓÐUM YÐUR MEÐAL ANNARS:
Kdda évaxtadrykki
KomflSgur
Bacon og pönnukökur m. sirópi
Bacon og egg
Skinku og egg
Djúpsteiktan fisk
Heitar samlokur eftir vali
Ristað brauð eða rimnstykki
To — Súkkulaði - Kaffi

ASKUR
ouðurlandsbraut U sími 38550
•*.
. SA
Þegar þeir nálguðust húsið,
dró Pont ekkert úr ferðinni. Báð
ir tóku þeir eftir Fíatbílnum, úti
fyrir húsinu og um leið og þeir
þutu framhjá, sáu þeir mann í
honum, en það var ekki
Leboeuf. Pont þóttist þekkja
hann, sem mann að nafni
Ferroni.
Porat viisisi elklki niákrvæmtega,
hvar þessi stígur var, en þegar
hann slkipti bílnum niður, hefði
_ - - -
það ekki getað orðið nákvæm-
ara. Þeir sneru út af aðalvegin-
um og hægðu á sér næstum railður
í gönguhraða, er þeir leituðu að
útganginum úr þessum yfirgefna
stíg. Þarna var stöðugt á fót-
inn og brátt hlytu þeir að verða
komnir upp á brekku, sem lægi
alveg út að sj'órauim. Til hæigri
var röð af ólívutrjám, en svo
lauk henni snögglega og það
fékk Pont til að staðnæmast.
Þeir bröltu út og fundu næst-
um huliran stíg á þessu lyrag-
gróna einskis manns landi, að
baki strjólum húsunum. Þar eð
húsin voru í hvarfi frá braut
þeirra, flýttu þeir sér hálfbogn-
ir inn undir kjarrið. Tii hægri
við þá voru landamerkjarunnar
og gaddavír.
Loksins staðnæmdust þeir til
þess að átta sig og stóðu þarna
lafmóðir. Tucker tagði: — Hvern
ig eigum við að finna okkar hús
Og hvernig eigum við að komast
gegn um allar þessar torfærur?
Pont var gapandi og svalg í
sig loftið. — Ég skal sýna þér
það .Svo gekk hann af stað, laf-
móður, en fór sér nú hægar en
óður.
Þatitia var líkiast jatrðgörag-
um, sem strokumenn gera sér, og
raunverulega alls ekki nógu
stórt fyrir mann að komast gegn
uim. Þeir liágu flatiiir á miagairaum
og horfðu gegn um þétt kjarrið,
þar sem aðeins vottaði fyrir út-
gangi, langt í burtu .
— Forstjórinn minn lét rjúfa
þetta skarð, svo að hundurinn
hans gæti viðrað sig, þegar hann
er hérna.
— Það hlýtur að vera lítill
hundur, sagði Tucker og leit
félaga sinn fortryggniaugum.
En Pont skreið áfram og
srtiaikk höfð'irau iinin í litlia gaitið
oig Iþreinigdi öxiiuraum gieigin um
kjarrið. Tucker kom á eftir og
hafði ekki eins mikið fyrir því,
er Pont hafði víkkað gatið. Þeg-
ar þeir voru komnir í gegn, tók
Tucker eftir því, að blóð rann
raiðiur efiir andlitiinu á Pont.
Fyrir framan þá var ólívu-
lundur, sem þeir brokkuðu gegn
um og án sérlegrar varkárni, en
handan við hann var ofurlítill
vínakur. Þeir beygðu sig niður
við jaðiairiinn á horaum oig raú
gátu þeir séð húsið, en milli þess
og þeirra var enn grasblettur og
blómagarður. Loksins komu þeir
að garðdyrum. Þeir gátu séð inn
í herbergið, en bar virtist engin
hreifing vera á neinu.
Þeiir l'i'tu hvor á amraain og báð-
um datt það sama í hug. Þeir
voru þegar orðnir fyrir alltof
miklum töfum.
— Eigum við að gera áhlaup?
Tucker setti sig í stellingar til
að stökkva. Svo þutu þeir yfir
grasblettinn, stukku yfir blóma-
beðið, eins og grindahlauparar
og stigu létt á stéttina þegar
þangað kom .. . Eins og ósjálf-
rátt staðnæmdust þeir sitt hvor-
um megin við dyrnar og
kinkuðu kolli hvor til annars,
eins og dátar í götubardaga. En
þeir höfðu bara enga sprengju
til að kasta inn, og engin vopn
af neinu tagi, svo að þeir fundu
sig varnarlausa, hvað sem fyrir
kynni að koma.
Nú varð ekki aftur snúið.Þeir
nálguðust hvor annan, opnuðu
dyrnar upp á gátt og þutu inn
og stilltu sér upp við vegg.
Þarwa vair eragiinm miaðiuir irarai.
En nú var enginn tími til að
virða fyrir séir fíniu húsgögmin
og postulínið — þetta var stór
stofa, með fornlegum húsgögn-
um, en þeir gáfu því engan
gaum. Með hverju skrefi, sem
þeir genigu jóikat tauigiasjpemmiam,
þangað til þeir voru hættir að
taka hvor eftir öðrum, en voru
sér aðeins meðvitandi varnar-
leysis síns.
Þarna voru eðrar dyr, sem
þeir unðu að fatra gegn um. Nú
létu þeir ekkert til sín heyra.
Þar eð Tucker stóð nær hurðar-
lásnum, sneri hann honum og
beið ,en ekkert gerðist. Harín
opnaði dyrnar ofurlítið. Pont sá
að hann stirðnaði upp og nú
datt honum í hug, að hann mundi
sleppa lásnum og gera þannig
vart við þá. En það gerði hann
ekki, heldur stóð þarna eins og
stjarfur. Leboeuf var að fara út
úr herberginu, sem Tucker var
að gægjast inn í, út um dyrnar.
sem lágu fram í forsalinn. Tuck-
er þóttist sjá byssu í hendinni
á Leboeuf, en Korsíkumaðurinn
var farinn út og hafði skilið eft-
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Reyndu að finna nýja leið í fjármálum, eða til að drcifa huganum
í dag.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Gætt þess, að þú hafir fengið fullkomnar upplýsingar.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Nú eru flestir að fara 1 frí, er ekki rétt að nota sér friðinn?
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí
Það getur margt furðuiegt komið fyrir í dag.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Þú skalt treysta algerlega á sjálfan þig i dag, og vera þolinmóður.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Þú ert alltof smámunasamur til að komast nokkuð áleiðis.
Vogin, 23. september — 22. október.
Það er betra að fara hægt af stað, þá miðar þér hetur seinna í dag.
Sporðdrekinn, 23. október. — 21. nóvember.
Þér hættir til að lenda i deilum vegna fjármuna.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Þú skalt gera ráð fyrir að starfshræðurnir leiki á alls oddi í dag.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Mál, sem þér eru mikils virði, geta orðið uppi á teningnum, og
allt gengið þér i haginn.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Það má vera, að foreldrar og gamalt fólk, geri þér lífið grátt.
Fiskamir, 19. febrúar — 20. marz.
Gerðu ráð fyrir talsverðri gagnrýni, og athugaðu, hvort þ* getur
ekki bætt ráð þitt.