Morgunblaðið - 12.05.1970, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 12. MAÍ 1070
Elínborg Ólafsdóttir
-Minning
BORGÁ í Hellisihólum dáin. —
Þetta eru orðin, eem hljóana að
lokum, þessum í dag hinium á
morgun. Dauðinn alltaf á ferð, og
þá gildir aðeins eitt, að vera
viðbúinin. Og gott er að mega
trúa því og treysta, að Drottinn
Jesús tók á sig alla hegninguna
sem við höfðum verðakuldað.
Allt er fullkomnað af hans hendi.
Friðþægt fyrir allt. Án þessarar
trúar er erfitt að mæta dauðam
um. Ég trúi því að Elínborg heit
in hafi átt þessa trú í sínu hjarta,
Maðurinm minn og faðir
Vilhelm O. J. Ellefsen,
Kirkjuvegi 17, Keflavík,
andaðist á Land sp í talainiuim
10. maí.
Elín S. Ellefsen
Guðrún V. E. Renner.
Eiginkomia mín,
Hildur Stefánsdóttir
frá Auðkúlu,
lézt 10. maí sl. að Útsölum
á Seltjamarnesi
Páll Ólafsson
frá Hjarðarholti.
Móðir mín,
Sigríður Lind
f. Guðjónsdóttir,
lézt að heknili sánu Balanger,
Noreigi, þenm 6. maí.
Ellert Tryggvason.
Eiginmaður minm,
Bernharð Helgason,
Krabbastíg 1, Akureyri,
lézt á Fjórðimigssjúkrahúskiíu
9. mai.
Sigurbjörg Jónsdóttir.
Eiginkoma mín og móðir
okkar,
Guðrún Lovísa
Stefánsdóttir,
Nýju Kiöpp,
Seltjamarnesi,
verður jarðsungin frá Nes-
kirkju mið'vikudaginn 13. mai
kl. 13.30.
Fyrir okkar hönd og amrarra
vand.ama-nna,
Ásgeir Ó'afsson
og börn.
og því gengið inn til hvíldar
Guðs fyrir Krist Jesúm.
Elínborg Ólafsdóttir var fædd
í Hellishólum 3. nóvember 1880
og því á nitugasta og fyrsta ári
er hún lézt 30. apríl sl. Ég minin-
ist Elínborgar og fólksins í Hell
ishólium frá því ég var baim. Það
var kunningsskapur og samstarf
milli heimilis foreldra minna og
Hellishóla. Ég minnist Sigurðar
heitins bróður Elínborgar, þess
mæta manns, sem var sönn fyrir
mynd í reglusemi og góðvild. Ég
minnist Þómnnar og Magnúsar.
Allt var þetta ásamt því fólki
sem sysitkinin ólu upp, indælis
fólk, sem öllum vildi gott gera.
En sérstaklega minnumst við
hjónin Elínborgar fyrir þann
mikla kærleika, er hún sýndi
ofekur, er hún tók dóttur okkar
Guðbjörgu fyrst stuttan tíma en
síðan lemgri og styttri tíma á
hverju ári í mörg ár. Og sem
dóttir okkar minnist að 40 árum
liðnum með innilegu þakklæti.
En þetta var ekki eina kærleiks-
verkið, 9em hún gerði. Hún tók
börn systur sinnar, Guðbjargar,
1 fóstur og ól þau upp og var
þeim öllutn sem bezta móðir.
Hún uppsfcar líka eins og hún
sáði. Systurdóttir hennar Lovísa
var henni sem ástrík dóttir og
Bróðir okkar,
Kristján Guðnason,
fyrrum bóndi,
Efstadal, Öguxhreppi,
andaðist 5. mai að Elliheimil-
inu Grund. Verður jarðsung-
inn frá Fossvogskirkju 13.
maí kl. 3 e.h.
Sigríður Guðmundsdóttir,
Sara Guðmundsdóttir,
Benedikt Guðmundsson.
Útför bróður okfcar,
Björgvins Jónssonar,
frá Ásmúla, Goðheimum 7,
fer fram frá Fossvogsikirkju
miðvikudaiginn 13. maí kl.
1,30. Blóm afbeðin.
Systkinin.
Jarðarför manmsáns míns,
Óskars Kárasonar,
Sunnuhóli, Vcstmannaeyjum,
fer fram frá Landakirkju
þriðjudagimm 12. maí kl. 2
e. h.
Fyrir hömd barna okkar og
amnarra vandamanma.
Anna Jesdóttir.
Útför
Gunnars Norlands,
menntaskólakennara,
fer fram fré Dómkirkjumni
miðvikudaginn 13. maí kl.
3 e.h.
Jósefína Norland
Anna Norland
Helga Norland
Þórleif Norland
Agnar Norland
Margrét Norland
Sverrir Norland.
hjúkraði hernni í henmar þung-
bæru veikindum síðastliðin 12
ór, sem Elínboirg vaæ rúmliggj-
andi, og miumm þau hjón Lovísa
og Óskar uppskera ríkulega fyr-
ir það kærleiksverk, sem er
meira en orð fá lýst. En Drottinn
sem ekki lætur einm vatnsdrykk
ólaunaðan, emdurgeldur riikulega
ailt, sem í kærleika er gjört. Og
ég veit að allir sem þefcfct hafa
HaMiáhólaheimilið fyrr og síðar,
ljúka upp einium munni, a@ þar
hafi verið gott að dvelja. Þessi
fátæklegu orð lýsa ekki nema ör
litlu úr ævistárfi Elínborgar,
heldur efcki ætlazt til þess. Held-
ur til að votta henni og hjónun
um í Hellisihólum okkar hjartans
þakklæti fyrir allan kærlei’ka
þeirra okfcur til handa. Og ég vil
einmig bera fram hjartams þökk
dóttur okkar Guðbjargar, sem
býr í fjarlægu landi, og getur
þess vegna efcki fylgt henmi síð-
asta spölinn. Blessuð sé minning
Elinborgar, og blessum Guðs falli
öllum hemnar ættingjum í skaut
í ríkum mæli.
Guðni Markússon.
Elísabet Jónsdótti
- Minning
Fædd 4. des. 1878.
Dáin 23. nóv. 1969.
Hér kemur um síðir kveðjan mín,
úr kulnandi glæðum er ennþá
Skíma,
en mér er svo ljúft að minnast
þín
og mætra stunda frá liðnum
tíma.
í Fljótshlíðinni, hvar fegurð af
bar,
varstu fóstruð í ylríku skjóli.
Að klífa upp bröttustu brekk-
umar þar
beztur víst reyndist þér skóli.
Og síðar á leiðinni í erfiði og önn,
því oft var víst gangan á fótinn,
þú barðist, varst hetja, bjartsýn
og sönn,
þá brást hún ei harðgerða rótin.
Ég þakka þér alla þá umihyggju
og ást
og allt sem þú fyrir mér hafðir.
Ég borgaði aldrei, þitt borð
eigi brást
þú borgunar aldrei mig krafðir.
Oft fyrir marga þú barst á þitt
borð,
og blessun þeirn öllum til lagðir.
Ef þröngt var í búi þú sagðir
ei orð,
um það þú vandlega þagðir.
Ólafía Sigurðardóttir
- Minning
Nú er hún Lóa farin. Þesisi sí-
glaða kona sem alltaf reyndi að
koma ölium, sem umgengust hana
í gott skap. En fuilu nafni héf
hún Ólafía Sigurðardóttir og
voru foreddrar henn'ar hjónin
Guðríður Jónsdóttir og Sigurð-
ur Jóhannsson er bjuggu í
Hvammi í Skorradal í Borgar-
firði, og þar fæddist Lóa í ein-
um fegursta dal Borgarfjarðar.
Lóa var vel skynsöm og
kunni oft að svara hnyttilega
fyrir sig, og alltaf reyndi hún
að bjargasit áfram á eigin spýt-
ur oft við erfi&ar' aðstæður.
Ekki komst Lóa hjá hinum
raunalegri hliðum lífsins, þó
hún bæri það ekki utan á sér og
eiga þessar ljóðlínur eftir Davið
Stefánsson vel við lífeferil henn
ar um konur, er þekkja lifið og
lífeins sorgir, en minnast sjald-
an á brunnar borgir. Fáar kon
ur hef ég þekkt, sem voru betri
við börn en hún og þekki ég það
af eigin reymslu, það kom í henn
ar hliut að passa mín börn þegar
Huigheilar þakkir til allra er
aiuiðisýndu okkur samúð við
amdlát og jarðarför sysitiur
okkiar,
Önnu Jónsdóttur,
Brjánsstöðum, Skeiðum.
Sérsitakar þakkir færum við
lækmium og hjúkrunarfólki
Vífilsistaðahælis, ásamt stofu-
sysitrum henmar þar, fyrir
frábæra umiöminum í veikind-
um henmiar.
Systkin hinnar látnu.
okkur reið mest á og mun það
aldnei þakkað að verðieikum.
Eina dóttur eignaðist Lóa, en
húm er búsiett í Danmörku og ólst
þar upp, því vegir Drottins eru
órannsakanlegir. En hún mun
hafa haft hana hjá sér í frum-
bernsku en síðan ekki meir. Oft
var hún að skrifa henni og
senda henni al'ls konar dót og
fatnað, en henni var sagt að
þetta vær.i frá frænku á fslandi.
Oft kom Lóa til mín og talaði
um dóttur sína, nú ætlaði hún
að koma til hennar í heimsókn
og hún byrjaði stra-x undirbún
ing komu hennar, en aldrei ræft-
ist þessi heitasti draiumur henn-
ar að fá að sjá dóttur sína eða
barnabörn sín en það þráði hún
heirtast í lífinu. Oft sýndi hún
mér myndir sem henni voru send
ar af þessari glæsilegu fjöl-
skyldu, og það má sjá á því að
það hefur verið hennar síðasta
ósk að dveljast í nálegS dótt-
ur sinnar að hálfskrifað bréf
fannst á borði hennar þar sem
hún er að skrifa dóttur sinni og
spyr hana hvort hún geti ekki
komið sér á heimiili fyrir aldrað
fólk ásamt bróður sínum öldruð
um, sem hún bar mikla um-
byggju fyrir, einhvers staðar í
námunda við heimili hennar í
Danmörku. Við kveðjum þig með
söknuði Lóa mín, ég og fjöl-
skylda mín og þötokum fyrir
allar glöðu stundirnar.
S.K.
Þökikum af alíhug aiuðsýnda
samúð og vináttu vegn-a and-
láts og jarðarfanar
Guðbrandar Björnssonar,
fyrrv. prófasts.
Aðstanendur.
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KATRÍN G. S. JÓNSDÓTTIR,
Urðarstíg 9,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 14. þ.m.,
kl. 2 e.h.
Blóm og kransar afþökkuð, en þeim sem vildu minnast
hannar er vinsamlegast bent á Kristniboðið í Konsó. Minn-
ingarspjöld eru afgreidd í húsi K.F.U.M. og K. að Amtmanns-
stíg 2 b.
Jóna S. Þorláksdóttir,
Camilla og Guðlaugur Þorláksson og böm.
Svo gekfcstu oft fram með bar-
áttu brag,
til baráttu margoft þú lagðir.
Varðir þá veiku og verndaðir
öag,
til vegar þeim ungu þú sagðir.
Þó ættarböndin kvíslist, klofni,
kysi ég þér að vera lík.
Þú varst grein af sterkuim stofni,
stórb otin og kærleiksrík.
Sólveig frá Niku.
— Hjartavernd
Framhald af bls. 11
eflrt starfsiemiiinia efmiiir Hjainta-
vennd nú til bílaihaippdræittiis og
vænrtir þesis afð umdirtekitiiinniair
vemði efcki sáðmi em þær sem bíla-
'happdrættilð fékk í fynna.
Á blaðamianmiaifuinidimium kom
ÓlaiPuir Ólaifssom læknoir irntn á þrafð
hve miikiil áherzla væni nú víðia
lögð á reglulbumidnia heilsufams-
sfcoðum srtamfshópa. í Svíþjóð
væri rt. d. eiinm. liðiur í gamminigium
iðmverkamiammia við vimmiuiveit-
emidur a@ himliir síðaimefnidlu sæju
uim að heilsiuifiair iðmverkamiammia
væri aithiuigað neigluleiga. Værá
búið að koma á sénsTbaikri opám-
benni stofmium sem tækii þessiar
skoðamiiir að sér og væri niú í alt-
huiglum að mynda nonræn samitöfc
utm þessá mál.
VELJUM ÍSLENZKT
Þakkarávarp.
Öllum þeim, er sýndu mér
vináttu með sikieytum, heim-
sóknium, gjöfum eða á anmian
hátt, á 75 ára afmæli mínu
30. apríl sl., þakkia ég hjart-
amlega. Ég mimmist jafnframit
með kmileik og hlýhiug allna
gamalla og góðra kyruna, ekki
sízt himma mörgu og ámægju-
leglu samveruisitumda með ruem
emdum mínium fré liðmum
árum. Óska ég öllum yngri
og eldri vimium og velummur-
um blessunar og fansældar í
niútfð og framitíð.
Halldór Guðjónsson
Eskihlið 8.