Morgunblaðið - 27.05.1971, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐH), FIMMTUDAGUR 27. MAÍ 1971
23
Jiynd og góðviljuð. Segja má að
JHJúHyndi hennar varð kunnuigt
öllum mönnuim.“ Hún mátti ekk-
erit aumt sjá svo ekki væri hún
farin til að reyna að hjálpa. Sæi
hún einhvem sorgbiitinn og tár
falla, sýndi hún svo einliæga sam
úð og hjartanlega meðhyggð. En
jafnframt hafði hún svo rikan
eiginleika til þess að geta bros-
að hlýlega gegnum tárin.
Helga var grandvör í orði og
öliu sínu líferni. Hamdtakið
hennar var einkar hlýlegt og
aUt viðmót hennar aðlaðandi og
eliskulegt — það leyndli sér ekki
að á bak við það allt sló göfugt
og kærleiksrikt hjarta. Við, sem
þekktum hana bezt, allt frá
bernskuskeiði hennar til sið-
ustu stundar, reyndum ávallt
þetta sama í fari hennar —
sömu tryggðina og góðvildina.
Hygg ég, að allir, sem kynntust
Helgu, geti tekið undir þáð. Iðju
söm var hún bæði á heimili sínu
og utan þess, og mátti hún ekki
vamm sitt vita í því starfi sinu
frekar en öðru.
Trú var Helga söfnuði sínum
og kirkju. Við það ólst hún upp
í foreldrahúsum allt frá blautu
barnsbeini. 1 kirkjunni var sæti
hennar aldrei autt meðan heilsa
og kraftar entust. Einnig þar
naut sín vel einlægni hennar og
hjartahlýja. Oft iífgaði hún upp
Við guðsþjónustur með glaðlegu
Viðmóti og fallegum söng.
Árið 1938, á jóladaginn, gi^
ist Helga eftirlifandi manni sin-
um Karli Sæmundssyni, bygg-
ingameistara. Þau hjóndn eignuð
ust tvö börn, Jón Ævar og Auði
Eddu. Lengst af hafa þau búið
á Reynimel 22. Þar bjó Helga
eiginmanni sinum og bömum
gott og fallegt heimili.
1 byrjun þessa árs lá leið
hennar á Landakotsspítaia, en
þar dvaldi hún síðustu mánuði
ævi sinnar. Hedstrið sitt háði
hún með æðruieysi og rósemi og
fól sig Guðd og alla sóna. Við
fyrirheit drottins gladdist hún
óumræðiiega og hafði þá örugga
fullvissu að Guð mundi að lok-
um leiða aila sína til sigurs.
Nú hefur hún „barizt góðu
baráttunni, varðveitt trúna og
fullnað skeiðið". Og svo á hin-
um mikla degi drottins mun
hún öðlast kórónu lífsins, ,,sem
hann hefur heitið öftlum þeim er
elskað hafa opinberun hans."
Helgu er sárt saknað af
okkur fjölmörgum góðvinum
hennar og safnaðarfólki, en sár
ast þó af eiginmanni og bömum
hennar ásamt systrum og öðrum
nánum ástvinium. öll fjöilskylda
miin og ég, vottum þeim öUum
okkar dýpstu og innilegustu
samúð og hluttekningu og biðj-
um þeim öllium blessunar Guðs.
Þetta verður ekki nein ævi-
saga hinnar látnu. Aðrir gera
það betur, en aðeins til að bera
fram nokkur kveðjuorð Hjart-
ans þakkir fyrir góða samfylgd
og allt gott. Fel það í eftirfar-
andi erindum eftir V. Br:
Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt
Gekkst þú með Guði, Guð þér
nú fýlgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta
skalt.
Grátnir tál grafar göngum vér
nú héðan,
fylgjum þér vinur, far vel á
braut!
Guð oss það gefi, gilaðir vér
megum
þér síðar fylgja í friðarskaut.
ÖI. Guðmundsson.
Kæru vinir.
Hjartans innilegustu þakk-
ir fyrir stórgjafir, heimsókn-
ir og heillaóskir á áttræðis-
afmæli mínu 9. maí sl.
Pálina Pálsdóttir,
Eyrarbakka.
Jón Sumarliðason
frá Breiðabólstað
Féll þar sá er góðgjamastur
gekk að starfi í vorri byggð.
Maður sem að agg og illska
var öllu fremur viðurstyggð.
Harun er svo á hverju máli hélt
að gætti rétts og sanna.
Harun er aldrei henda mundi að
halla sóma nokkurs manns.“
í DAG er Jón Sumarliðason frá
Breiðabólstað í Miðdölum lagð-
ur til hinztu hvíldar í Fossvogs-
kirkjugarði við hlið konu siruruar
Guðrúnar Magnúsdóttur. Á að-
fangadag jóla s.l. er Jón reikaði
um milli grafa framliðinina og
lagði blóm á leiði ástvina sinna,
var hajrun skyndilega sviptur
máli og mætti og féll til jarðar.
Síðan hefur harun verið sjúkl-
iingur unz hann lézt 20. maí s.l.
Jón var fæddur að Breiðaból-
stað í Miðdölum 13. sept. 1889
og dvaldi þar bemsku- og upp-
vaxtarár sín. Tók við búsfoxráð-
um af móður siinni árið 1915.
Bjó þar samfleytt í 37 ár til
áa-siinis 1952. Árið 1955 fluttist
hann ásamt Sæunni systur sinni
til Reykjavíkur.
í afmælisgrein um Jón 13.
sept. 1969 segir svo í Morgun-
blaðinu: „Jón var hreppstjóri og
oddviti Miðdalahrepps tugi ára.
Hanin var ennfremur formaður
í stjóm Kaupfélags K. Hv. Búð-
ardal. Formaður Ræktunarsam-
bands Suðurdala. í sauðfjánsjúk-
dómanefnd. í fasteignamats-
nefnd Dalasýslu. Þá sat hann
einmig í landsdómi. Eims og sjá
má af hér frá greindu hafa Jóni
verið falin ýmis og óskyld verk-
efni til meðferðar og úrlausnar.
Það mun allra mál er til þekkja
að ávallt hafi verið unnið að
hverju máli með dómgreind,
hagsýnd og sarungirni. Það mun
heldur ekki ótítt að til hana sé
leltað er vanda ber að höndum
og eru þá holl ráð veitt af heil-
indum“. Emrufremur segir svo í
sömu grein: „í fæstum orðum
sagt: Hér er sannur sómamaður
á ferð“. Ég vil nú á þessari
kveðjustund taka undir þessi
umimæli. Harun var vitur öðlings-
miaður og tildurlaus fyrir-
menmslka voru einkunnir harus.
Á 70 ára afmæli Jóns sendi
Jóhannes skáld úr Kötlum nokkr
ar afmælisvísur og er ein þeirra
svoraa:
„Allt sem hafði hreinan tón,
hver einin gróðurblettur.
Þreifst í ákjóli þínu Jón.
Þú varst einis og klettur."
í þessu fagra listræna erindi
er Jóni lýst sem verrudara alls
þess fagra og góða, alls sem
hefur hreinan tón. Þau Jón og
Guðrún eignuðust eina dóttur,
Elfeabetu, sem gitft er Guðmundi
Magnússyni deiidarstjóra í rík
isenduriskoðun. og eiga þau 4
börn öll í heimahúsum og fagurt
og friðsælt menningarheimili.
Þegar leiðir skilja nú í bili votta
ég Jónd Sumarliðasyni frænda
mínum og vini ininilegar þakkir
fyrir margar ánœgju- og fróð
leiksstundir. Við hjónin færum
honum innilegasta þakklæti
fyrir órofa tryggð og allt gott
frá fynstu kynmum. Ég efast ekki
um að þar hafa beðið vinir í
varpa sem von var á gesti og að
nú sé hann korruinn í hóp ást-
vina sinina laua frá jarðneskum
þrautum.
Þú reyndist trúr og raunum úr
ert leiddur laun að fá.
Aðalsteinn Baldvinsson.
Hugheilar þakkir færi ég
öllum þeim, sem glöddu mig
á fertugsafmæli mínu 20.
maí sl.
Sérstaklega þakka ég syst-
kinum mínum og vinnufélög-
um fyrir góðar gjafir, blóm
og skeyti.
Lifið heil.
Ársæll Elíasson.
1 dag fer fram útför Jóns Sum
arliðasonar, fyrrum hreppstjóra,
frá Breiðabólstað í Miðdölum,
Dalasýslu, frá Dómkirkjunni í
Reykjavík. Nokkur fátækleg orð
verða hinzta kveðja min til
þessa mæta manns og góðvinar.
Hann fæddi.st að Breiðabólstað
I Sökkólfsdal 13. sept..' 1889, son
ur hjónanna Sumarliða Jónsson-
ar frá Miðskógi og Elísabetar
Baldvinsdóttur frá Bugðustöð-
um. Jón var því grein af góðum
stofni, er átti sér djúpar rætur
Suður-Dölum. Níu ára að aldri
missti Jón föður sinn aðeins 43
ára gamlan. Elísabet móðir hans
lét þó ekki bugast, heldur hélt
hún áfram búskap að Breiðaból-
stað ásamt 5 börnum sínum. Bjó
hún við mikla rausn og skörurags
skap og veitti börnum síraum
hina beztu fræðslu og gott upp-
eldi. Var það heimdli rómað fyrir
gestrisni og glaðværð, stjórn-
semi og framkvæmdir. Þangað
komu þreyttir og göngumóðir
vegfarendur af Bröttubrekku og
hliutu hvild og bezta beina, og
sjálfsagt þótti að koma þar við
áður en lagt var á Fjaliið á suð-
urleið.
Árið 1914 tók Jón við búsfor-
ráðum af móður sinni, er hún dó,
og bjó þar samfleytt til ársins
1952. Hinn 3. júlí 1915 kværatist
Jón Guðrúnu Magnúsdótíur
bónda á Gunnarsstöðum í Hörða
dal, Dalasýslu, hinni ágætustu
myndarkonu. Eignuðust þau hjón
eina dóttur barna, Elísabetu,
sem búsett er í Reykjavík, gift
Guðmundi Magnússyni, deildar-
stjóra í ríkisendurskoðun. Enn-
fremur ólu þau hjón upp eitt
fósturbarn og tvö börn önnur
nutu þar uppeldis í skjóli for-
eldra sinraa. Heimilið að Breiða-
bólstað blómgaðist að farsæld
og hamingjn. En allt er í heim-
inum hverfult. Hin unga hús-
freyja kenndi meins hins hvíta
dauða. Árið 1928 varð hún að
fara á Vifilsstaðahæli, þar sem
hún hiaut að dveljast laragdvöl-
um, unz hún lézt árið 1956. Er
Guðrún veiktist, tók Sæunn,
systir Jóns, við húsmóðurstörf-
um að Breiðabólstað, og annað-
ist þau af stakri prýði. Árið
1958 fluttust þau systkin alfarin
úr Dölum og bjuggu síðan lengst
af saman að Gunnarsbraut 34 í
Reykjavík, unz Sæunn andaðist
í júlí sl. ár.
Mannkostir Jóns komu vel i
Ijós í aðdáanlegri umhyggju, er
hann sýndi alla tíð móður sinni
meðan hún lifði, elskaðri eiigin-
korau, sem hann reyndi á allan
hátt að hjálpa í þungbærum
veikindum, og systur sinni, er
hann virti og mat mikils.
Snemma var Jón valinn til
margvíslegra stanfa fyrir sveit
sina og sýslu. Hlaut svo að fara
um slíkan mann, sem gæddur var
háttvisi, góðri greind og höfð-
iragislurad. Sat hann leragi í
hreppsnefnd Miðdalahrepps og
var oddviti um árabil. Hrepp-
stjóri frá 1927 og sýslunefndar-
rruaður frá 1928. Formaður skóla-
nefndar. 1 stjórn Kaupfélags
Hvammsfjarðar, sáttamaður, i
fasteignamatsnefnd Dalasýslu.
Lengi í sauðfjársjúkdómanefnd.
Formaður Ræktunarsambands
Suður-Dala um skeið. Formaður
Hestamannafélagsins Glaðs i Mið
dölum i aldarfjórðung. — Ridd-
ari af fálkaorðu.
Skömmu eftir að Jón fluttist
til Réykjavíkur gerðist hann
starfsmaður Alþingis um þing-
timann, þar til haran lét af þvi
stanfii fyrir a'ldurs sakir.
1 möng ár unnum við Jón sam-
an í sýslunefnd og við önnur fé-
lagsstörf. Gott var með honum
að vinna. Um hann mátti segja,
eins og Ara Arnalds, sýslumann;
„Með gætnum huga, glöggum ráð
um, greiddir marga lífsins
þraut".
Fyrir mörgum ánum lá ungur
sonur minn um tíma á Landa-
kotsspítala. Rak hann upp stór
augu, þegar þangað kom aldrað
ur höfðingsmaður og tók hann
tali. Það var Jón frá Breiðaból-
stað, sem frétt hafði af tilviljun,
að þarna lægi ungur maður, sem
e.t.v. hefði gaman af að fá heim-
sókn.
Á aðfangadag jóla veiktist
Jón skyndilega af heilablæð-
ingu. Var hann fluttur á Landa-
kotsspitala, þar sem hann lá mátt
farinn, unz hann lézt á uppstign
ingardag, 20. maí s.l. Dóttir hans,
tengdasonur og 4 mannvænleg
börn þeirra komu tíðum að hvilu
hans, og sýndu honum umhyggju
og ástúð.
Hinztu vinarkveðjn oig þökk
fná mér og fjölskyldu minni
sendi ég hinum ilátna heiðurs-
manni. Aðstandendum hans og
vinum votta ég samúð og árna
þeim góðs gengis á braut fram-
tíðar.
Friðjón Þórðarson.
„-1 ESIO
g»W8a»at|i
1 ioclecii
Guðrún
Árnadóttir
— Kveðja
F. 15/10 1968. D. 21/5 1971.
VORIÐ er árstími fegurðarinn-
ar. Þá skína sólargeislarnir
skærast, þá birtast blómin og þá
ómar loftið af söng frjálsra
vængfara. Vorið með sína björtu
daga er ekki sizt veröld barn-
anna. Hvert barn er hluti hins
eilifa vors, því að það býr 1
brosi þess og ijómar í augum
þess.
Nú á þessum vordegi gengur
lítil telpa inn á vegi þess vors,
sem skin ofar öllu jarðnesku.
Hún hefur verið okkur ljósgjafi
og Guðs gjöf, en er nú aftur
farin til Hans, sem gaf hana.
Sá, sem sagði: „Leyfið börnun-
um að koma til mín“, mun taka
á móti henni og annast hana.
Hjá honum er hún óhult. Hann
leiðir nú litlu stúlkuna okkar I
heimi' friðarins.
Ástvinir.
KEFLAVlK
Skrifstofuvinna
Starf skrifstofustúlku
1. júlí næstkomandi.
Umsóknir sendist til
fyrir 12. júní.
hjá Rafveitu Keflavíkur er laust frá
Rafveitu Keflavíkur Hafnargötu 17,
RAFVEITUSTJÓRI.
Atvinna
Heildsölufyrirtæki óskar að ráða nú þegar skrifstofustúlku
til starfa i söludeild. Góð vélritunarkunnátta nauðsynleg.
Umsóknir sendist afgr. Morgunbl. fyrir föstudagskvöld merkt:
„Vélritun — 7122".
Karlakórinn Vísir
Söngskemmtim
í Austurbæjarbíói fimmtudaginn 27. mal kl. 7,15.
Kórinn endurtekur söngskemmtun sína föstudag
UPPSELT.
kl. 7,15.
Söngstjóri: Geirharður Valtýsson
Einsöngvarar
Guðmundur Þorláksson, Kristinn Georgssoa,
Sigurjón Sæmundsson. Þórður Kristinsson.
Blandaður kvartett:
Guðný Hilmarsdóttir, Magdalena Jóhannesdóttir,
Guðmundur Þorláksson, Marteinn Jóhannesson.
Undirleik annast:
Eltas Þorvaldsson, Magnús Guðbrandsson,
Rafn Erlendsson, Þórballur Þorláksson.
Aðgöngumiðar hjá bókaverzlunum Lárusar Blöndal og Sig-
fúsar Eymundssonar, og í Tösku- og Hanzkabúðinni v/Berg-
staðastræti.