Morgunblaðið - 11.10.1972, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDEGUR 11. OKTÓBER 1972
® 22-0*22*
RAUÐARÁRSTÍG 31
L J
BÍLAIEIGA
CAR RENTAL
tr 21190 21188
14444 rT 25555
'íEMHBIfí
SJLAtFIGA-HVtFISGÖTU 103
14444^25555
LEIGAN
AUÐBRÉKKU 44- 46
SÍMI 41600.
Skaldnbré!
9e!(u*n rikistryggð skuldabráf.
Seljum fasteignatryggð skukfa-
bréf.
Hjá okkur ei miðstöð verðbréfa-
viðskiptanna.
FYRWGREIÐSLUSKRIFSTOFAN
fastetgr.a og verðbréfasata
Austurstræti 14. simi 16223.
borfeifur Guðmundsson
beimasimí 12469.
nUOLVSinGRR
£|«-*22480
Pov0«tiíjlaísíi>
margfaldor
ourkoð yfiar
STAKSTEINAR
Fórnarlund
Svo sem kunnttgt er hefur
blaðafulltrúi rikisstjórnarinn
ar sótt um prófessorsembætti
i þjóðfélaffsfræðum við Há-
skóla íslands. Þótt blaðafull-
trúinn sé ómissandi maður
fyrir ríkisstjórnina, þar sem
landhelgismálið stendur
og fellur með honum, mun
forsætisráðherra, sem sjálfur
er prófessor við Háskóla Is-
lands, vilja gefu blaðafulitrú
ann eftir. Ólafur ann Háskól
aniiffl, og vill hag hans sem
beztan og vUl því hans
vegna færa þessa fórn.
Auðvitað vildii háskóla-
menn gjarnan fá Hannes
•fónsson til Ilðs við sig, og
er ekki of djúpt í árinni tek
ið að segja, að þeir hafi lengi
beðið eftir að fá að njóta
krafta hans. En þeir vilja
ekki siður hag þjóðarinnar og
heill i landlielgismálinu, og
liefur þvi myndazt mikil and-
staða i H.f. gegn því að utan
ríkisráðuneytið sé svipt þess-
um lykilmanni, er allt mæðir
nú á.
Það hvetur Ölaf frá Delfi
til að færa þessa fórn, að
þannig gæti hann greitt
nafna sínum Ragnari Grínis-
syni, ýinsar smáskuldir, sem
safnazt hafa á Uðnum árum.
En Ólafur Ragnar, er hins
vegar fremstur i flokki
þeirra Háskólamanna, sem
berst fyrir hag þjóðarinnar i
þessu máli. og er fómarlund
hans sýnu mest, þvi, að verði
Háskólinn sá, sem linossið
hreppir, þrátt fyrir andstöðu
sina, há verða Ólafur og
Hannes samkennarar, en
sUkt hefur lengi verið draian
ur Ólafs.
Senuþjófar
En þótt Hannes sé burðar-
ásinn i stefnu ríkisstjórnar-
innar í landhelgismálinu, þá
láta fleiri aðilar eins og leið-
togar í máUnu.
Nýlokið er viðræðuni
brezkra og íslenzkra embætt-
Lsmanna um landlielgismálið.
1 viðtaU við Mbi. í gær seg-
ir forsætisráðherra, „að þar
sem islenzka sendinefndin
hefði enn ekki skilað skýrsiu
sinni, gæti hann ekki neitt
um inálið sagt.“
En I.úðvík .lósefsson var
hins vegar ekki eins þegjanda
legur. Hann hafði fengið
skýrsluna. „Ég segi bara að
þessum viðræðum er lokið án
árangurs," segir hann á blaða
mannfundi, sem hann hélt i
fyrradag. Og öli morgunblöð
in sögðu ítarlega frá þessum
yfirlýsingum Lúðviks á út-
siðum, — nema Tíminn. Hann
lét eins og Lúðvík hefði ekk-
ert sagt um málið.
Hér er á ferðinni enn eitt
dæmið um 'iá fyrirlitningu,
sem Lúðvík sýnir forsætisráð
herranum og utanríkisráð-
herranum. Hann fær afhenta
skýrslu um viðræðurnar, —
ekki forsætisr&ðherrann, sem
þó gegnir embætti utanríkis-
ráðherra i fjarveru Einars
Ágústssonar. Það er ekki
furða, þótt Tíminn reynl að
fela þennan atburð. Óbreytt-
ir franisóknarmenn eru orðn-
ir langþreyttir á sifelldum
senuþjófnaði sjávarútvegsráð
herrans.
En það er ektd nóg með,
að Lúðvik lýsi þannig opin-
berlega áhrifum framsóknar-
manna í ríkisstjórninni.
Hann bætir gráu ofan á
svart með því að tilkynna, að
í framtiðinni fái Einar
Ágústsson ekki að ræða við
sir Alec á eigiu spýtur. Utan
ríkisráðherra er nú væntan-
legur heim til íslands. Verð-
ur fróðlegt að vita, hvernig
hann tekur þessum tíðindum:
Hversu djúpt í duftið lætur
Einar Ágústsson kommúnista
beygja sig?
ME Y JASKEMM AN
Félagsheimili Seltjarnam<-ss:
Samkér Vestmannaeyja:
Meyjaskemman, söngleikur í
þreniur þáttum eftir Franz
Schubert og Berté. Þýðiug:
Björn Franzson. Leik- og
hljómlistarstjórn: Nanna Eg-
ils Björnsson.
Góða skemrrr.tiwi gerði Samkór
Vesfcmannaeyja þrjú kvöld i röð
um sl. helgi í FélagsheimiK Sei-
tjamamess við undirleik og
hljómlistarstjóm hjönawna —
Nönwu Egiis og Bjöms Sv
Bjömssomar. Á laugardagskvöid-
íð var troðfulit hús áhorfenda
sem fögnuðu Samköintrm og
stjórnendum hans með hlýju
lófartaki og nuitu samvistanir.a v'.ð
ungt og hressi’legt fóik úr Eyjuim.
Endiuikyninin við sönigieik'min
r;if juóu upp minningar í á fyrri
sýninigum, einni niinni fyrsitu
ópeirettu, sem sýind vair hér í bæ
1934 í gömliu Iðmó undir leik-
st.jóm Ragmairs E. Kvarans, íimm
árum síðar 1939 við leiksrtjóim
Haraids Bjömssonar og k»ks út-
dráttur úr ópe:etburmi i Ausfcur-
bæjartwói þar sem b»Wettsne:®t-
arárm Kaj Smitti sá um damsiana.
I»að vekur furðu, að hin kliðlétta
Vinarmúsik Schuberts hefur ekki
farið oftar yKr leiksviðið hér,
jafn hugljúft verkefni fyrir ungt
íóik, karla og koraur. Senntega
er verkið nokikuð dýrt í með-
förum; Ve.stman naevingar eiiga
að viisu eitthveit bezta lieikhús
l'andsáns og hafa verið djtairfir og
ekki vílað fyrir sér að leggja
t stór fyrjrtæki. Þess er skenrumst
að mimnast, að fi'Okkurmin, sem
sýndi ópereifcturaa í Féliagsiheimili
Selitja’niamess, nýju húsi og um
mairga hiiuti stórmyimdarlegu.
hafði sem næst sprenigt utan af
sér húsið ba>ði hvað smeirti að-
sókn og e'nkuim var áberandi,
hvað le'kiendur urðu að þrengja
að sér á leiiksviðinu, því að tjökl-
in voru við hsefi muin stærra
leiiksviðs þó eikki kæmi að sök
í þefcta simn sem ag heldur ekki
iíitiílisihábtiar samdirátbur textams,
þar sem bófanum, kvennamann-
imum Schandorf, i.ínum dainska
sendi'herra og gre&fa, va(r hrein-
lega steppt út leiknuim en
kuimipána Schuberfcs, nafna hans
Schaber, fai’ið á henduir að annast
viðskiptin við Grisi, scngloomuna
göðu. í heiíd siirtni kom fiokkur-
inn fmirn með öiyggi í sömg- og
textameðferð, mega enda heita
vel þjálfað lið, nýkoimnir firá
Þórshöfn í Færeyjum þar seim
þeir léku nokkruim simmutn mieð-
an Gulifoss lauk ferð súnni tii
Kaiupmaininaihafnar.
Hafj þeir fuliíar þakkir fyrir
komuina. Með heimsókniiinni hef-
u>r FélagsheimMi Seltjamiajmess
enn skipað sér á bekk með at-
hyglisverðuim teikhúsum bæjar-
jns, gistileiikhús aðikomuiflokka
frá grósikumiikliu leiklistartífi
bygigöarirvnar utan höfuðborgar-
svæðisins.
Lárus Sigurbjömsson.
ORÐ 1 EYRA ÚLFALDABLÓÐ
ÞÁ er loksins komið á dag-
inti, það sem Jakob hefur
raunar lengi verið brandsjúr
á, að bað er ekki einieikið
með Þíngeyrngana. Þar á ég
ekki við þefcba með teftið, sem
allir vita, heldur hitt, að nú
ku vera sannað, að þeim
brennur eigi allfáum útfalda
blóð í æðum. SvoköBiuð Skútu-
sfcaðaætt er semsagrt úníkum
iraeðal altea heiimsirts spen-
skepna ásamrt hans virðuleik.
úlfaldanum.
Auðvttað hefur iaxá brunað
um æðakerfi laxakarla þar
norðurftá í nokkur ár, en það
er nú sosum ekkert frásagraar
vert. Hiifct er afturámóti rraein'n-
ingarleg staðreynd og meira
en einnar kjafbasögu virði, að
vagga margumræddra r ís-
lenzivar menniingar er tvi-
mælalaust i Þingeyjarþingi.
Þaðam kom samvinnan og
reykjahHðarættin, dyngju-
fjallagosið og gau'tlandakyraið.
Hins vegar er ekki alit á því
hreina með vinsfcristjómina
og móðuharðfndin, hvorki
hvað snerfcir þíngeyskan upp-
runa né íslenzka menningu.
Ýmsir frábærir menníngar-
vitar halda þvi blákalt fram,
að hákarlar hafi blá'fct bJlóð
ems og viss ærttbáUcur nyrðra;
og aðrir klifa si og æ á því,
að lausnin á vaindamálium
hjarifca- og æðaverndarfélaga
finnist eins og fleira góðgærti
í mývetnskum hænsina- eða
heiiabúum. En einsog Jakob
og meiraaðsegja aáþjóð veit,
eru mývetningar spesíaliistar i
stí bbius pren gingum. Er ekki
að tvíla, að þeir muin'u ekki
ólagnari við að sprengja
kransæðastibblur en annað
stoppelsi í vökvafliutninga-
kerfi mannlifsins.
Jakob er á þvi, að hafi nokk
ur maður nokkuimtimann ef-
azt um yfirburði þingeyska
kynstofnsms yfir aðrar ætt-
kvíslir, sé slíkt héðanifrá ekki
einasrta háðúng, heldur for-
kastamlegur skynsemiskorfcur.
ÚlfaMablóð og hákairfadreyri
samna ágæti tegumdamina, að
ekki sé min'nzt á þá srtaðreynd,
að jötunuxinn hefur samskon-
ar blóðlit og stíbblu'ættim. Og
allt er vænt, sem vel er
grænt.
Beinn simi i farskrardeild 25100
Einntg taipantanir og upptýsingar hjá ferðasknfstofunum
Landsýn simi 22890 - Ferðaskrifstofa rikisins simi 11540 - Sunna simi 25060 - Eerðaskrifstofa
Úlfars Jacobsen simi 13499 - Urval sími 26900 - Útsýn simi 20100 - Zoéga simi 25544
Ferðaskrifstofa Akureyrar simi t1475
Auk þess hjá umboðsmönnum
umatltland
L0FTLEIBIR