Alþýðublaðið - 27.08.1958, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 27. ágúst 1958.

AlþýSublaSiB
rspSfS-awpsrr-
Leiðir allra, sem sstla aS
kaupa eða selja
BIL
liggja til okkax
Bflasalan
Klapparstíg 37. Sími 19033
Húseigendur
örmuiost al’skonar vatna-
og hitalagnir.
HitaEagnir s.f.
Símar: 33712 og 12899.
HúsnæðismiSlunin
Bíla og fasteignasalan
Vitastíg 8 A. Sími 16205.
Afei Jakobsson
®s
Krisfián Eiríksson

Félagslíf
Harry Carmichael:
Nr. 53
FARFUGLAR;
Berjaferð um helgina.
Upplýsingar á skrifstofunni
á Lindargötu 50 í kvöid kl. 8,
30—10.
Greiðsla fyrir morð
hæstaréttar- og héraSs
ðómslöginena.
Málflutnírgur, innheimta,
samningageirðir, iasteigna
og skipasala.
Laugaveg 27. Sími 1-14-53.
n
KAUPUM
prjónatuskur og va&-
málstuskur
faœsta verði.
ÁlafGss,
Þángholtstræti 2.
SKINFAXI h.f.
Klapparstíg 30
Sími 1-6484.
Tökum raflagnir og
breytingar á lögnum.
Mótorviðgerðir og við
geðir & öllum heimilis—
teekjum.
Samúðarkort
Slysavamafélag Islanda
kaupa flestir. Fást hjá slysa
varnadeildum um land allt.
I Reykjavík í Hannyíðaverzl
uninni í Bankastr. 6, Verzl.
Gunnþórunnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1. Afgreidd í síma
14897. Heitið á Slysavarnafé
lagið. — Það bregst ekki. —
Nýja bílasalan
Spítalastíg 7.
Sími 10182.
Útvegum allar gerðir og ár
ganga af bifreiðum. — Út
borgun og girejðsluskilmál
ar eftir komkomulagi.
Nýja bílasalan
Spítalastíg 7.
P, Á, Sa
tkst hjá Happdrætti DAS,
Vesturveri, sími 17757 —
Veíðarfæraverzl. Verðanda,
sími 13786 — Sjómannafé
lagi Reykjavíkur, sími 11915
— Jónasi Hergmarm, Háteigs
vegi 52, sími 14784 — Bóka
7®rzl. Fróða, Leifsgðtu 4,
sími 12037 — Ólafi Jóhanns
»ynl, Rauðagerðl 15, sími
33&9S — Nesbúð, Nesvegi 29
----Guðm. Andréssyni gull
*mlð, Laugavegl 50, eími
13769 _ J Hafnarfirði í Fóst j
bástea, tími 66X67.
PILTAR. /s??7Á
EF ÞlÐ EIÍI0 UNHÚSTLlHÁ /f /'/.f
ÞA A EO.HRJÞCJNA if/l'
/s/r;r/niYs$or> i (\
"• sf/fÁi-rrtic?/ £ •~yN>rA__3. r
Þorvaidur Arl Arason, tidi.
lögmannsskrifstofa
SkólavörSuatig 38
t/o póll /óh. Þorlcifsson h.l■ - Póslh. 631
Umor IUI* og IUI7 - Slmití/ni. AU
KEFLVÍKINGAR’
SUÐURNESJAMENN!
Innlánsdeild Kaupfélags
Suðurnesja greiðir yður
innistæðu yðar.
Þér getið verið örugg um
hæstu fáanlega vexti af
sparifé yðar hjá oss.
Kaupfélag
Suðurnesja,
Faxabraut 27.
Höfum úrval af
teddy

fatnaði
Hafnarfirði
Vasadagbókia
Fæst f öllum Bóka-
verzlunum.
Verð kr. 30.00
en hún er ekkert að hugsa um
það. Þetta er ekki fyllilega
heiiða(rlegt gagnvart ' mér,
finnst yður það, herra Piþer?
Mér er sagt upp með viku fyr
irvara eftir öU þessi ár eins
og ég væri sendisveinn. Hús-
bóndinn sálugi mundi aldrei
hafa farið þannig að .. . “
„Þér megið þá sannarlega
hrósa happi að hafa fengið
annað sta-rf, herra Seaward?“
„Jú, vissuleg hef ég orðið
mér úti um annað starf ...”
Hann saug enn varirnar, reiðin
hvarf úr svip hans og haran
virtist iaftur ánægður með sjálf
an sig. „Hefðj ég vitað það,
þegar Barrett sálugi dó, sem
ég hef komizt á snoðiir um síð-
an, mundi ég sannarlega ekki
hafa látið hana verða fyrri tii
að segja mér upp starfinu. En
slíkt og annað eins hefði mér
aldrei getað til hugar komið,
— það má vel vera að Barr-
ett sáluga hafi verið í makki
við einhverja bófa, en getur líka
alveg eins átt sér stað að það
ihafi ekki verið. Og hvað sem
þvf víkur, þá var þetta fyrir
tæki alltaf starfrækt á heiðar
legum grundvelli. Hann þagn
aði skyndilega og beit á vör-
ina. Mælti síðan eftir nokkra
þögn og lágri röddu. „Þér kom
uð hingað til að eiga tal við
mig, og svo er það ég sem ald
rei þagna ... hvert vair erindi
yðar?
,,Þér verðið að halda þessu
máli leyndu, sem ég hyggst
ræða við yður“, sagði Piper,
„og mér lízt líka þannig á yð-
ur, að þér séuð maður, sem ó-
hætt er að treysta. En .. . það
er ekki til þess ætlazt að ég
segi neinum frá þessu“. Hann
gaf Seaward hornauga til að
sjá hver áhrif þetta hefði á
hann.
Seaward beit á vörina. „Ef
það snertir fyrirtækið að ein-
hverju leyti geri ég ráð fyrir
að ég sé sá maður, sem helzt
ber að snúa sér til. Minnizt
þess að ég er enn forstjóri þess,
— það er að segja til vikulok-
anna“.
„Þetta mál snertir fyrirtæk-
ið ekki beinlínis. Það snertir
frú Barrett fyrst og fremst og
eiginlega hana eina“.
„Já, einmitt, — það er vitan
lega annað máj . . Augnæ
tillitið varð svo forvitnislegt
að hann minnti Piper mest á
kjaftakerlingu ,sem finnur þef
inn iaf einhverju hneykslismál
inu. Og' loks va.4ð farvitnin
honum ofraun, og hann svar-
aði eftir skammt andartak.
„Snertir það þá ekki líftrygg-
inguna að einhverju leyti'? Er
kannski borin von að hún fái
upphæðina gre:dda?“
„Hún hlýtur vitanlega að fá
hana greidda“, svaraðjj Piper,
„nerna hún hafi brotið lögin
á einhvern hátt .Að sjálfsögðu
getur ekk- neinn fengið greidd
an ágóða af fölsun eða svik-
um“.
„Fölsun, — og í hvaða sam-
bandi. . . “ Hann sau'p hvelj
ur af forvitni og ákafa. Mælti
síðan hvísllágt. ,,Þér ætlið þó
ekki að segja mér að hún sé
grunuð um að eiga einhvern
þátt í dauða manns síns, —
eða hvað?“ Og hann varð all-
ur að einu spurningamerki.
Piper svaraði, „Ég segi
hvorki eitt né annað í þvf sam
bandi. Ef ég gerði það mundi
ég óðar missa stöðuna, — jafn-
vel hljóta refsingu að aulvi.
En það eru ekki allir, sem haga
drðjum ájínum af isilijtcri var-
(fæ)i(niií. |Síðan yfirheyrslunum
lauk hefur ekkert lát verið á
hvíslingunum um einhverja
stúlku, sem Barrett sálugi á að
hafa átt vingott við. Og ekki
nóg' með það. Þótt ekki væri
nema helmingurinn sannur af
því, sem sagt er, þá mundj fé
'lag okkar áreiðanlega verða
um tuttugu þúsundum sterl-
ingspunda ríkara. Og það er
þess vegna sem ég er hingað
kominn að tala við yður fáein
orð í fullum trúnaði .. . full-
um trúnaði, þér athugið það“.
„Vitanlega. Enda mundi
mér ekki koma annað til hug
ar en þegja eins og steinn“.
Það var eins og Seaward væri
dábundinn. Þegar hann hafði
vætt varirnar lagaði hann
harðstrokið hálslínið, vætti
varimar þv{ næst aftur og
sagði. ,,Ég hafði aldrei
minnstu hugmynd um að hann
væri í þingum við stúlku. Get
heldur ekki láð honum þótt
svo væri, — hún er ekki neitt
olíumálverk, honan hans. En
hvað kemur það ...“
„Mér þykir vænt um að þér
skúluð taka þannig á þessu“,
svaraði Piper. „Það er nefni-
lega mikið um það hvíslað, að
þer og frú Barrett hafið undir
búið morðið í sameiningu“.
Hann glápti af einfeldnis-
legri undrun og sótroðnaði upp
í hársrætur. um og leið og hann
hörfaði skref aftur á bak og
annarlegt hljóð kom úr kverk
um hans. Augnaráð' hans var
þrungið krakkalegri hræðslu.
Hann hafði borið aðra hendi
að munni sér, og nú stamaði
hann. „Nei, ég trúi þessu ekki.
Það getur ekki verið satt . . .
enginn getur haft rétt til að
bera á mig svo hræðilegar sak
ir“ Hann náði sér von bráðar
eftir hræðsluna og varð nú grip
inn vanmáttugri reiði. „Nei,
mér fellur sú kona síður en
svo í geð. Og það get ég sagt
hvar sem er, að allan þann
tíma, sem ég hef verið í þjón-
ustu Barretts sáluga hef ég
ekki séð hana nema nokkrum
sinnum. Hann var mér ágæt-
ur húsbóndi. Hví í ósköpunum
skyld; mér hafa komið til
hugar... “
„Ttuttugu þúsund sterlings-
pund eru nokkur ástæða“,
svarað Piper. ,,Að minnsta
kosti segir fólk svo. Ekki þar
fyrir að ég leggj, minnsta trún
að á slíkt þvaður, — en það
er ekki heldur hægt að stöðva
það, hvort sem maður trúir
LEIGUBÍLAR
BiíreiöastöS Steindóra
Sími 1-15-80
—O—
Bifreiðastöð Reykjavíkur
Sími 1-17-20