Morgunblaðið - 27.03.1977, Qupperneq 38
MORGUNBLAÐIÐ.SUNNUDAGUR 27. MARZ 1977
Móðir min INGIBJORG M. ÞÓROARDÓTTIR (DÍDÍ) frá Þorkelshóli Skúlagötu 72 andaðist 1 Landsspitalanum 25 marz Jarðaförin auglýst siðar Fyrir hönd aðstandenda Ragnar Austmar.
t Dóttir min og systir SIGRÍÐUR JÓSTEINSDÓTTIR, er látin Emilla V. HúnfjörB. Jóna Jósteinsdóttir.
t Sonur minn GUÐBJARTUR ÞÓRÐUR PÁLSSON. sem lést 21 marz. verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 29 marz kl 3 siðdegis. Fyrir hönd barna, barnabarna og systkina híns látna Arndls ÞórBardóttir, Ólafur Ólafsson, Laufásveg 27.
+ HÖSKULDUR ÁRNASON gullsmiSur Sundstrnti 39. ísafirSi f. 6.6.'98 d. 21.3.‘77 verður jarðsunginn frá isafjarðarkirkju þriðjudaginn 29 marz kl. 2 00 e h AuBur GuBjónsdóttir böm. tengdabórn og bamaböm hins látna.
+ Útför eiginmanns míns og föður okkar MARELS S.V. BJARNASONAR HólmgarBi 10 fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 28. mars kl. 3 e.h. Sigurást Anna Sveinsdóttir Margrét I. Marelsdóttir Sveinn Marelsson
+ Minningarathöfn um ÓLAF JÓNASSON naeturvörB aB Reykjalundi. sem ættaBurerfrá KúastöBum, Svartárdal. fer fram mánudaginn 28 marz kl. 1 4 að Reykjalundi Sæberg ÞórBarson.
+ Hjartanlegar þakkir til allra, sem auðsýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og útför SIGURLÍNU HJÁLMARSDÓTTUR frá Tungu Daetur, fósturböm. bamabörn og aBrir aBstandendur.
+ Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför móður okkar, tengdamóð ur, ömmu og langömmu GUÐRÚNAR GÍSLADÓTTUR Holti NeskaupstaB SigþrúBur SigurBardóttir Jón Finnbogason Jón Svan SigurBsson Jóna 1. Jónsdóttir Valur SigurBsson Hulda Hannesdóttir Leifur Örn Dawson Camilla Ragnars bamabörn og bamabamabörn.
+ Innilegar þakkir sendum við öllum þeim fjölmörgu sem sýndu okkur hlýhug í veikindum og við andiát og útför HERMÓÐS GUÐMUNDSSONAR. Arnesi Sérstakar þakkir til Kirkjukórs Skútustaðasóknar, sem annaðist söng og gaf alla sína vinnu Einnig Búnaðarsambands S-Þing Ræktunarsambandsins Arðs og Búnaðarfélags Aðaldæla, sem heiðruðu minningu hans með að kosta að öllu leyti útförina Jóhanna ÁlfheiBur Steingrlmsdóttir Völundur HermóBsson Halla L. Lof tsdóttir SigrlBur R. HermóBsdóttir Stefán Skaftason Hildur HermóBsdóttir Jafet S. Ólafsson Hilmar HermóSsson Áslaug A. Jónsdóttir.
Jóhanna Jónsdóttir
frá Innri Bug Minning
Dáðir djúpra róta,
dyljast þeim er skunda.
Lindir himinhreinar
hl jóðar verk sitt stunda.
Þokkagyðjur þjóða
þannig sífellt vinna
sem að dug og dáðum
dásamlega hlynna
((■uðm. Friðjónss.)
Hinn 22. f.m. andaðist á sjúkra-
húsinu í Stykkishólmi Jóhanna
Jónsdóttir, föðursystir min. Jó-
hanna var 18. barn þeirra hjóna
Jóhönnu Vigfúsdóttur og Jóns
Jónssonar hreppsstjóra á Elliða í.
Staðarsveit, fædd 4. júlí 1888.
Foreldrar hennar höfðu þá þeg-
ar fylgt 10 börnum sínum til graf-
ar — barnaveikin var í algleym-
ingi á þeim árum.
Mun ekki vonin og kvíðinn hafa
barist um völdin í hjarta þeirra
þennan bjarta júlídag, þar sem
þau horfðu á litlu stúlkuna ný-
fæddu, myndu þau fá að halda
henni hjá sér?
Ég hef oft reynt að setja mig í
spor þessara margreyndu hjóna,
sem voru afi minn og amma.
Það fór þó svo að litla stúlkan
átti langa ævi fyrir höndum. En
afleiðingar þessa barnsburðar
urðu dauðamein möðurinnar, eft-
ir viku var hún látin. Litla stúlk-
an hlaut nafn móður sinnar og
varð augasteinn föður sins i raun-
um hans. Stefania, sem var elst af
systkinunum, gekk henni í
móðurstað fyrstu árin. Það reyndi
snemma á andlegt og likamlegt
þrek þeirrar konu, en það er önn-
ur saga.
Þegar Jóhanna var á 4. árinu
deyr faðir hennrdar úr blæðandi
magasári. Hún mundi hann vel,
þótt ung væri er hann lést. Þraut-
ir hins margreynda manns fóru
ekki fram hjá næmu skyni barns-
hjartans. Um það ræddum við eitt
sinn fyrir löngu.
Jóhönnu er nú komið í fóstur tii
þeirra sæmdarhjóna Guðrúnar
Ólafsdóttur og Stefáns Guð-
mundssonar, hreppsstjóra á Borg
í Miklaholtshreppi. Systkinin
hjálpuðust að því að gefa með
henni. Þegar Halldór bróðir henn-
ar stofnaði heimili fór hún til
hans. En Halldór var giftur Ingi-
ríði Bjarnadóttur, mikilli gáfu- og
gæðamanneskju. Enda var Jó-
hanna hjá þeim þar til hún sjálf
stofnar heimili. Árið 1910 giftist
hún unnusta sínum Þorgils Þor-
giissyni og byrjuðu þau búskap að
Bjarnarfosskoti í Staðarsveit, en
fluttust til Ólafsvíkur eftir nokk-
ur ár og siðar að Innri-Bug í Fróð-
árhreppi, sem þau keyptu. Helg-
SJÓN ER SÖGU RÍKARI.
BENCO,
Bolholti 4,
Reykjavík. Sími 91 — 21945
ÞAÐ SEM ÞÚ ÆTTIR AÐ VITA UM
COMBI-CAMP 2000:
£ Mest seldi tjaldvagn á norðurlöndum.
4) Tekur aðeins 15 sek. að tjalda 2 nýjar
gerðir af tjöldum.
0 Svefnpláss fyrir 2 fullorðna og 3 börn.
0 Möguleikará 11 ferm. viðbótartjaldi.
0 Sérstaklega styrktur undirvagn fyrir isl. aðstæður.
0 Okkar landskunna varahluta- og viðgerðarþjónusta.
% Combi-Camp er stórkostlegur ferðafélagi.
KOMIÐ! SKOÐIÐ! SANNFÆRIST!
t
Okkar innilegustu þakkir til allra sem sýndu okkur samúð við andlát og
jarðarf ör eiginkonu, móður, tengdamóður og ömmu
ÖNNU SVEINSDÓTTUR
frá Varmalandi
Sigurður Konráðsson
böm. tengdaböm og bamaböm.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarðarför
föður okkar, tengdaföður og afa,
JÓNSBRANDSSONAR
Kirkjuveg 37, Keflavlk
Böm. tengdabörn og bamabóm.
uðu þau þeirri jörð alla krafta
sina og starfsorku meðan fært
var. Síðustu 14 árin áttu þau
heima i Ólafsvik.
Þorgils andaðist árið 1975,
höfðu þau þvi lifað saman i 65 ár.
Börn þeirra eru: Guðlaug, ekkja,
búsett í Reykjavík, Sólveig, dáin
fyrir nokkrum árum, Þorgils,
klæðskeri, búsettur í Reykjavík,
kvæntur Steinunni Jóhannsdótt-
ur, Jóhann, búsettur i Reykjavík
og Óskar verkstjóri í Ólafsvík,
kvæntur þýskri konu, Ingibjörgu
að nafni.
Auk þess ólu þau upp Dagmar
Guðmundsdóttur, sem kom til
þeirra tveggja ára gömul.
Þetta eru aðeins örfáir drættir
úr langri og stórbrotinni ævisögu.
Jóhanna sagði mér sjálf, að hún
hefði verið svo lánsöm að lenda í
fóstri hjá góðu fólki, þegar faðir
hennar dó. Systkinin munu hafa
borið hana á höndum sér eftir því
sem í þeirra valdi stóð. Munu ekki
brennheitar bænir foreldranna
hafa fylgt litlu stúlkunni, sem svo
snemma varð að sjá þeim á bak.
Eitt er víst, Jóhanna var búin
óvenjulega miklu andlegu atgervi
og sálarþreki.
Hlutur einyrkjans hefur löng-
um þótt erfiður og margur hefur
þar fyrir goldið með heilsu sinni.
Ekki er mér grunlaust um, að svo
hafi veri með Jóhönnu frænku
mína. Síðustu 20 árin voru
hækjan og stafurinn förunautar
hennar við dagleg störf. Undr-
andi var ég á því hverju hún fékk
afkastað með þessum hætti. En
aldrei heyrði ég hana kvarta. Með
bros á vör tók hún á móti manni
og veitti ríkulega af nægtum kær-
leika sins á sinn hógværa og kyrr-
láta hátt. Þá sjaldan að fundum
okkar bar saman, fór ég ávallt
ríkari en ég kom. Enda varð mér
stundum á að segja, ef fólk var að
nöldra út af smámunum, að þau
hefðu gott af þvi að heimsækja
hana Jóhönnu frá Innri-Bug. Best
munu börnin hennar og barna-
börnin hafa fundið hve mikið au
áttu þar sem hún var. Þau vildu
líka allt fyrir hana gera sem unnt
var.
Þungur harmur var að þeim
hjónum kveðinn, er Sóveig dóttir
þeirra dó á besta aldri frá stórum
barnahópi. Mér er minnisstætt er
ég hitti Jóhönnu, skömmu eftir að
hún svona fötluð, hafði lagt á sig
erfiða ferð til þess að kveðja Sól-
veigu, sem þá lá banaleguna. ,,Ég
var að kveðja Sollu mina,‘ sagði
hún. Það blikuðu tár í augunum
en ekki brást henni röddin, svo
mikla stjórn hafði hún á tilfining-
um sínum.
Jóhanna frænka mín var trúuð
kona. Hún treysti fyrirheiti Frels-
arans: ,,Ég er upprisan og lífið, sá
sem trúir á mig mun lifa þótt
hann deyi.“ Hún hlakkaði til
endurfundanna við ástvini sina í
Ijósi þessa fyrirheits. Þess vegna
beið hún þolinmóð eftir kallinu
hinsta, þegar kraftar þrutu svo
ekki varð lengur aðhafst.
Það er undarlega bjart yfir
sumu fólki, þrátt fyrir alla erfið-
leika.
Nýjum degi er heilsað á landi
lifenda. Það bíða vinir í varpa,
sem von er á gesti.
Litla stúlkan frá Elliða hefur
lokið langri og stundum erfiðri
ferð og fyllt hóp ástvinanna, sem
á undan voru gengnir. Hjn var
góður fulltrúi þeirra í hjartahlýju
og þolgæði.
Guð blessi minningarnar um
göfuga konu.
Og mun nú ekki bjart um hóp-
inn hennar ömmu?
Ég trúi því.
Jóhanna Vigfúsdottir.