Morgunblaðið - 28.11.1979, Side 27

Morgunblaðið - 28.11.1979, Side 27
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. NÓVEMBER 1979 27 Jóhanna Daníelsdótt- ir — In memoriam Fædd 4. marz 1899. Dáin 18. nóvember 1979. Ég man ekki lengur í hvaða erindagjörðum ég fór niður í kjallara, en ég man, hvernig mér var heilsað af hlýlegri eldri konu. Hún talaði með þýzkum hreim. Af og til brá fyrir í málfari hennar töfrandi blöndu af orðum, sem hvorki voru þýzk né íslenzk. En við skildum hvort annað. Bæði kom þar til, að eitthvað eimdi eftir af þeirri þýzku, sem ég hafði einu sinni lært og svo hitt, að það sem á vantaði kom með látbragði, töfr- andi léttleika og hreyfingum. Þetta var hún Jóhanna, sem ég hafði heyrt, að ætti heima í kjallaranum, en ég hafði aldrei séð hana, aðeins haft af henni spurnir. „Þú vinnur í leikhúsi," sagði hún og það fólst talsverð virðing í orðunum. Ég játti því, en reyndi að gera sem minnst úr þessari tómstundaiðju minni. „Það er svo spennandi," sagði hún, „ég dansaði einu sinni, en það er langt síðan. Ég byrjaði þriggja ára að dansa, — dansaði eins og dúkka, — meira að segja fyrir Vilhjálm keisara." Síðan hélt hún áfram að lýsa því fyrir mér hvernig allt hefði verið, hve stórir salirnir hefði verið og fólkið prúðbúið. Allt var þetta gert af lífi og sál. Og skyndilega fannst mér ég vera staddur á keisaralegu hirðballi og kjallara- gangurinn heima víkka í allar áttir. Ég sá sali og súlnagöng, spegla og verandir eins langt og augað eygði. Að lokum setti hana hljóða og hún sagði: „En það er langt síðan.“ Allt í einu varð kjallaragangurinn heima bara kjallaragangur og ég bara menntaskólanemi á íslandi. En hún hélt reisn sinni. Ég undraðist það, því hún hafði verið svipt öllum veraldlegum gæðum, misst fjölskyldu og son í þeirri flónsku, sem enn er stunduð víða um heirninn og kallast stríð. Ég hef grun um það, að á tímabili hafi Faðirvorið hennar styst í eina setningu: ... .„gef oss í dag vort daglegt brauð“. Síðan spannst við Faðirvorið hennar aftur vegna þess, að aldrei sleppti hún alveg tökunum á því og það ekki tökun- um á henni. Hvað um það, síðari heimsstyrjöldin skolaði henni á strendur þessa lands og hún fór að vaka yfir sjúkum á Vífils- staðaspítala. Þar vann hún í áratugi, lifandi í starfi og trú umhverfi sínu ogsjálfri sér. Hún var sterk kona, hún Jóhanna. Okkar leiðir lágu ekki saman fyrr en hún hafði lokið sínum starfsdegi. Hún hlúði að samferðafólki sínu á svo alúðlegan hátt, að maður stóð oft orðlaus gagnvart rausn hennar og því, hve litlir hlutir í hennar garð voru metnir mikils. Hún krafðist einsk- is af mér eða mínum, en veitti allt hvað af tók við öll hugsanleg tækifæri. Hún var rausnarleg kona, hún Jóhanna. Hún skipti ekki skapi, tók öllu með aðdáunarverðu jafnaðargeði, nema þegar hún gladdist. Þá var sem opnaðist inn að innstu kviku sálar hennar og hún hoppaði af kæti. Hún var glöð kona og auðug, hún Jóhanna. Ég furðaði mig oft á því, hvernig svona stór sál rúmaðist í svona nettum líkama. Þessi gljáandi kona bjó yfir töfrum, sem eru sjaldséðir. Allt það, sem hún óafvitandi kenndi mér um lífið og tilveruna mun búa með mér og vonandi veitist mér einhvern tíma á lífsleiðinni sú lukka að finna þetta gullna jafnvægi, sem ein- kenndi allt hennar fas. Það má vera, að mér reynist það erfitt að útskýra það fyrir honum syni mínum litla, að nú getum við ekki lengur farið í heimsókn til Jóhönnu og að hún geti ekki lengur sungið barnagælur fyrir hann og gefíð honum kex. Ég er forsjóninni þakklátur fyrir það, að leiðir okkar lágu saman. En nú hefur Jóhanna kvatt þennan heim. Megi Guð gefa henni sinn frið, — hvers betra get ég óskað henni? Vinur. Minning — I minningargrein um Helgu Jóhannesdóttur frá Sauðárkróki hafa orðið nokkrir hnökrar í setningu: Hlaupið er yfir línu í handriti, orð hafa brenglast. Ekk- ert þó er tekur því að leiðrétta nema eitt: Fallið hefur niður eitt nafn í upptalningu 7 barna Helgu Jóhannesdóttur. Nafnið er: Helga Ragnheiður (f. 1927) kölluð Heiða, næstsíðust í systkinahópn- um. — Þetta er því verra sem Ragnheiður er eina barn Helgu SVAR MITT EFTIR BILLY GRAHAM Hvernig talar Guð til manna? Hvernig vita menn, að Guð talar við þá? Biblían segir: „Eftir að Guð forðum hafði oftsinnis talað til feðranna og með mörgu móti fyrir munn spámannanna, hefir hann í lok þessara daga til vor talað fyrir soninn“ (Hebr. 1,1). Ritningarnar sýna, að Guð talar til okkar á margvíslegan hátt. Stundum er nærvera hans svo áþreifanleg, að við heyrum til hans með líkamlegum eyrum okkar, eins og reyndin var um Pál postula, þegar Kristur sagði við hann er hann var á leiðinni til Damaskus: „Sál, Sál, hví ofsækir þú mig?“ En hann talar oftar í ritningunum. Jesús Kristur lagði mikla áherzlu á þau tengsl við Guð, því að hann sagði aftur og aftur: „Ritað er“. Við ættum að rannsaka ritningarnar til að komast að raun um, hvað Guð segir við okkur í orði sínu. Enn fremur talar Guð til okkar í breytni þeirra, sem hann hefur endurleyst og kallað. Páll sagði við Tímóteus: „Ver þú fyrirmynd trúaðra“. Margir hafa skynjað rödd Guðs fyrir áhrif manna, sem hafa veitt Kristi viðtöku og gefið sig alla undir vald hans. Guð talar líka til okkar fyrir son sinn, Jesúm Krist. „Hefir hann í lok þessara daga til vor talað fyrir soninn“. Ekki er til skýrari vitnisburður um Guð en sá, að hann gaf son sinn, til þess að hann skyldi deyja fyrir syndir okkar. Það er erfitt að vera vantrúaður, þegar við horfum á Krist. Leiðrétting sem verið hefur með henni allan tímann. — Hún er litla stúlkan sem fylgt hefur henni við ráðs- konustörf hjá vegavinnu og brúar- gerðar flokkum og við húshald í verbúðum Suðurnesja. Síðar, sem fullorðin stúlka unnið með móður sinni við sláturhús og fiskvinnslu á Sauðárkróki. Unnið fyrir heimil- inu eftir að Helga fékk ýmsa atvinnusjúkdóma og tók að þreyt- ast með nokkuð háum vinnualdri (sem Helga kallaði ,,leti“). Síðast en ekki síst hefur Heiða annast móður sína áttræða og heilsulitla af mikilli umhyggju og kærleika. — Þetta vildi ég biðja blaðið að leiðrétta. — Einnig bæta hér við nokkrum orðum um félags- mál. — Helga gekk í Verka- kvennafélagið Ölduna fljótlega eftir að það var stofnað (líklega um 1930) og tók mikinn þátt í félagsstörfum. Hún var í stjórn félagsins og einnig formaður í nokkur ár. Hún var gerð að heiðursfélaga Öldunnar 1976. — Stefán Jónsson. * RÆÐUR ATVINNU ÞEIRRA Áfangaleið vinstri stjórnar er ófær. Hún ógnar atvinnuöryggi okkar. Veltum ekki verðbólgunni á undan okkur. Hefjum nýtt tímabil framfara með leiftursókn gegn verðbólgu. Samstaða okkar um stefnu Sjálf- stæðisflokksins getur ráðið úrslitum um atvinnuöryggi íslendinga. Þú hefur áhrif—Taktu afstöðu! SJÁLFSTÆÐISFLOKKURINN Frelsi til framfara—Nýtt tímabil

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.