Morgunblaðið - 28.08.1982, Qupperneq 36
36
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. ÁGÚST 1982
„ Hvernig $ier\dae c. |?i/í ah hanfl hefur feng-
i& bdehi legg og
m/iAnti
ást er...
... að hringja og
óska henni til
ham ingju með af-
mælið.
r* R«0 U S Pal on -»H rlghts rtsarvxl
'882 Lcm Ar>0«Ma Tlmss Syndlcate
Láttu ekki svona, Lilli skemmtir
sér konunglega med frímerkja-
safniA þitt.
Með
morgimkaffinu
Bóndinn sást nú aldrei með byss-
una sína!
HÖGNI HREKKVÍSI
Við viljum líka senda vini kveðju
og heyra okkar uppáhaldslag
í Velvakanda 29. júlí víkur
Hersteinn Þórðarson að okkur
fullorðna fólkinu, þar sem sagt
er orðrétt: „Af hverju má ekki
vera eins og einn þáttur fyrir
fullorðna fólkið á móti öllum
hinum sem unga fólkið hefur,
t.d. á mánudagskvöldum, en þá
eru tveir þættir í röð fyrir ungt
fólk?“
Svo mörg voru þau orð og
vissulega í tíma töluð. Ég þakka
Hersteini fyrir hans tillag. Þá
mætti einnig minnast á barna-
tímana sem eru næstum alltaf
tveir á dag eins og t.d. á föstu-
dögum, en þá byrjar Litli barna-
tíminn klukkan 16.30 og klukkan
16 er þáttur fyrir börn og ungl-
inga. Á fimmtudögum er barna-
tíminn Lagiö mitt og á laugar-
dögum er harnatími fyrir hádegi
og annar kl. 16.50. Svona mætti
lengi telja. Ég held að börnin
gætu verið án barnatímans fyrir
hádegi á laugardögum, því börn
eru þá oftast úti að leika sér og
því ekkert frá þeim tekið.
Við eldra fólkið förum lítið út
og sumt alls ekki yfir vetrartím-
ann. Það er ekki til mikils mælst
þó við fengjum einn þátt fyrir
okkur í útvarpinu. Okkur langar
kannski til að senda gömlum
vinum kveðju eða til að láta spila
okkar uppáhaldslag. Nú er mikið
talað um málefni aldraðra og
meira að segja höfð sýning fyrir
aldraða á höfuðborgarsvæðinu.
Það á að gera mikið fyrir aldr-
aða fólkið. Þó var það á miðju
sumri, í júlímánuði, sem fjöldinn
allur af lífeyrisþegum fékk ekki
nema helminginn útborgaðan af
þeim ellilífeyri sem hann átti að
fá. Hvað var að ske á Ári aldr-
aðra? Það voru margir hissa á
þessum vinnubrögðum. Hvað
ætli ráðherrarnir og þingmenn-
irnir hefðu sagt ef kaup þeirra
hefði allt í einu verið skorið
niður í júlímánuði, helmingur-
inn tekinn af, en þeir skammta
sér jú sjálfir og hafa vel útilátið.
En það er heimskra manna
háttur að ráðast á garðinn þar
sem hann er lægstur. Mann fer
að gruna, að allt þetta skraf um
málefni aldraðra sé bara sýndar-
mennska sem nokkrir ráðamenn
fyrir sunnan nota til að slá um
sig og sýnast. En kannski for-
maður útvarpsráðs og útvarps-
stjóri sjái loks að sér og gefi
gamla fólkinu kost á einum
þætti í útvarpinu framvegis. Þá
væri svolitlum áfanga náð eftir
öll þessi ár, sem gamla fólkið
hefur verið sett hjá. Ég vona að
einhver taki undir þessi orð með
mér.
Auðbjörg
Þessir hringdu . .
Sögnin um
Engilsvík
Jóhanna Rjörnsdóttir hringdi
vegna fyrirspurnar Margrétar
Bjarnadóttur í Velvakanda 26.
ágúst, um erindi á stalli stytt-
unnar við Strandarkirkju:
„Ég veit ekki eftir hvern, eða
hverja erindin eru, en styttan er
eftir Gunnfríði Jónsdóttur og er
gerð í sambandi við sögnina um
Engilsvík, en Strandarkirkja
stendur við Engilsvík. Sögur
fóru af því, að skip hafi lent í
erfiðleikum út af víkinni og
bjuggust skipverjar við því að þá
ræki upp á land, en þá birtist
þeim engilsmynd á ströndinni og
hétu þeir því, að ef þeir kæmust
úr erfiðleikunum myndu þeir
bygfíja þarna kirkju. Styttan við
Strandarkirkju á að tákna eng-
ilsmyndina sem birtist þeim, en í
kirkjunni sjálfri er málverk sem
lýsir þeim atburðum, sem þarna
áttu að gerast. Erindin, sem
skráð eru á stallinn, eru svona:
I bæn þeir lyftu huga hátt
þá háðu stríð við Ægis mátt,
en himinn rétti arm í átt
þar ýtar sáu land.
Það skip úr dauðans djúpi rann
því drottins engill lýsa vann,
svo býður hann við boða þann
og báti stýrir hjá.
Himbrimi en
ekki lómur
Lómur hringdi:
„Ég vil koma á framfæri at-
hugasemd við dóm Ólafs M. Jó-
hannessonar um myndina „On
Golden Pond“ sem hann kallar
„Lómagnúp". Það eru ekki lómar
sem leika þarna aðalhlutverkið
heldur himbrimar. Það er enn-
fremur hvimleitt að sjá þetta
alltaf þýtt í myndinni sem lóm-
ar. í fuglabók Almenna bókafé-
lagsins heitir lómurinn reyndar
red throated loon, en himbrim-
inn common loon. Fólkið í
kvikmyndinni talar ætíð um „the
loons“ og þýðandinn hefur því
strax þýtt þetta sem lóma og
aðrir apað upp eftir honum. Ég
vil skora á aðstandendur Regn-
bogans að láta breyta þessu
þannig að rétt verði rétt.“
Lægstu laun
á Islandi
Rósa Vilhjálmsdóttir hringdi:
„Mig langar til þess að vita
hver séu lægstu útborguðu laun
á Islandi. Ég vinn við heimilis-
hjálp, sem er nokkuð erfið vinna,
og eru laun mín fyrir átta stund-
ir á dag 7.500 krónur á mánuði,
en þegar búið er að draga frá
launatengd gjöld, eru eftir 7.102
krónur í umslaginu. Mig langar
til þess að vita hvort einhver
hafi lægri laun en þetta, því mér
finnst þetta mjög lítið. Mér
finnst að Gunnar Thoroddsen og
kompaní ættu að reyna að fram-
fleyta sér og sínum á þessum
krónum. Þá ættu þingmenn að
fara út á hinn almenna vinnu-
markað, helst í verkamanna-
vinnu, og gera tilraun til þess að
lifa af þessum aurum."
LANDSYN
EFTlft GUNNFRÍOI JÓNSOÓTTUR
AFHJi>m> 29. MAÍ 1950
SÖGNIN UM ENGILSVlK
i »*« Kll LVfTU HUGA HÁTT
»Á HÁO’J 5TAÍ0 V'0 ÁCI5 MÁTT
EN HIMIHH 8ÍTTI A«M I ÁTT
OAR TTA8 SÁU LAN0
PA0 SKIP Cm 0AU0ANS 0JÚP' RANN
»vl osorriNs engill l?sa vann
SV0 8Ý0UR HANN VtO 800A 0ANN
06 8ÁTI STÝRIR MJÁ
IáUmIKn#VS3KKw