Morgunblaðið - 09.07.1983, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. JÚLÍ 1983
17
„Til að túlka tilfinningar
með Ijóðasöng verður að
hafa tœknilegt vald á röddinni“
— segir Elly Ameling
undan. Daginn fyrir þessa tón-
leika var ég boðin í veizlu sem ég
hefði mjög gjarnan viljað fara í,
en það kom ekki til greina. Það að
vera í margmenni og þurfa að
hækka róminn til að geta talað við
næsta mann, eins og óhjá-
kvæmilegt er þegar margir eru
saman komnir, hefði komið niður
á frammistöðunni á tónleikunum.
Daginn fyrir tónleika gæti ég þess
að hafa hægt um mig. Ég snæði
kvöldverð, helzt í einrúmi eða með
einni annarri manneskju, og svo
fer ég snemma að sofa. Daginn
sem tónleikarnir eru fer ég svo í
gönguferð helzt langa. Svo ætla ég
mér góðan tíma til að hafa mig til
fyrir tónleikana, legg mig smá-
stund og fer í bað, snyrti mig og
þessháttar. Einu sinni var ég í
Björgvin og sama dag og ég átti að
syngja lagði ég upp í mikla göngu-
ferð. Veðrið var unaðslegt og ég
rásaði um fjöll og firnindi, miklu
lengur en ég hafði ætlað mér. Það
endaði nú með því að ég villtist og
mér var hætt að standa á sama því
að það var farið að líða að kvöldi.
Ég var eiginlega farin að sjá fram
á það að þegar tónleikarnir ættu
að hefjast yrði Elly Ameling ekki
viðstödd af því að hún yrði enn að
villast uppi á reginfjöllum. Þá
kom ég að læk og hugsaði með mér
að bezt væri að ganga niður með
honum því að þá hlyti ég fyrr eða
síðar að komast niður á jafnsléttu,
sem reyndist rétt vera. Ég komst
svo loks í gistihúsið þremur stund-
arfjórðungum áður en tónleikarn-
ir áttu að byrja. Tíminn var
naumur en ég náði að sofna í tíu
mínútur og hafa mig svo til í
snatri. Ég kveið því að eftir svona
ævintýri mundi ég ekki syngja
nógu vel, en hvað gerðist? Ég held
ég geti fullyrt að aldrei hafi ég
sungið jafnvel og á þessum tón-
leikum. Ég held að fjallaloftið og
öll þessi fegurð sem ég var um-
kringd þennan dag hafi skilað sér
í söngnum."
„Hvað gerirðu þegar þú ert ekki
að iðka tónlist?"
„Allt sem ég tek mér fyrir hend-
ur helgast eiginlega af tónlistinni.
Það má eigintega orða það svo að
tónlistin sé í mér og ég í tónlist-
inni. Ég les talsvert en það sem ég
les er yfirleitt tengt tónlist. Ég hef
ákaflega gaman af að lesa ævisög-
ur tónlistarmanna. Og svo hef ég
yndi af að ferðast og sjá hvernig
fólk lifir í fjarlægum löndum. Ég
held að maður læri ekki eins mikið
á neinu og því að „spekúlera" í
fólki. Ég ferðast mjög mikið og er
oftast ein mins liðs. Stöku sinnum
kemur maðurinn minn með mér,
eins og t.d. núna. Mér fannst upp-
lagt að taka hann með til Islands.
Hann er stór og sterklegur maður,
hrjúfur nokkuð, og ísland er
hrjúft land, svo mér fannst trúiegt
að ísland hæfði honum ágætlega
eins og reyndar kom á daginn. En
mér mundi aldrei detta í hug að
fara með hann til Japans," segir
hún og hlær hjartanlega. „Það
kynni ekki góðri lukku að stýra.
Japanir eru svo fíngerðir og allir
þeirra siðir og háttalag svo frá-
brugðið því sem tíðkast í okkar
heimshluta. Ég hugsa að hann
kynni ekkert að meta Japani og
enn síður býst ég við að þeir
kynnu að meta hann,“ segir hún
og hlær enn meir.
„Ertu aldrei einmana á þessum
ferðalögum?"
„Nei. Ég hef mikla þörf fyrir
einveru. Kannski af því að ég er
einbirni, ég veit það ekki. Menn
hafa mismunandi mikla þörf fyrir
að vera einir með sjálfum sér.
Sumir eiga bágt með að þola ein-
veru, öðrum er hún munaður. Vit-
askuld hef ég þörf fyrir félagsskap
og ég á vini sem ég met mjög mik-
ils. En einveran er líka nauðsyn-
leg, kannski til þess að geta síðan
virkilega notið þess að vera með
þeim sem manni þykir vænt um.“
— Á.R.
Elly Ameling í heimkynnum sínum í Hollandi. Hundarnir tveir, Florestan og
Eusebius, eru nefndir eftir persónum úr tónbókmenntunum. Þetta eru grá-
hundar, hálfbræður reyndar, ellefu ára að aldri. Það jafngildir 77 mannsár-
um, enda segir Elly að þeir séu orðnir ellimóðir og eigi þvf miður ekki langt
eftir. „Við eigum engin börn hjónin," segir hún, „svo það verður tómlegt
þegar þeir eru ekki hjá okkur lengur. Maðurinn rainn er því mótfallinn að
við tökum þá að okkur nýjan hund. Honum finnst hundahald svo bindandi,
en ég er að vona að hann verði svo einmana að hann skipti um skoðun."
Við hvetjum alla Kópavogsbúa og
aðra velunnara Breiðabliks að
fjölmenna á Kópavogsvöll og hvetja
til sigurs
BREKKU
^^■TAL
Breiðabliksmenn í stærri og glæsilegri verslun
Brekkuvals Hjallabrekku 2
Hjallabrekku 2,
sími 43544.
mm
v'' _<v
Þeir halda merkinu uppi