Morgunblaðið - 21.07.1985, Blaðsíða 4
4
MORGUNBLADIÐ, SUNNUDAGUR 21. JÚLÍ 1985
Leikári Þjóðleikhússins lokið:
Aðsókn varð með
allra besta móti
RÚMLEGA 97 þúsund áhorfendur sóttu sýningar Þjóðleikhússins á síðasta
leikári, þrátt fyrir um sjö vikna lokun þess vegna verkfalls og þess að Norður-
landaráð fundaði hér á landi á síðasta ári og þurfti leikhúsið undir fundahöld
sín. Sé þetta tvennt haft í huga er þessi aðsókn með allra besta móti, segir í
fréttatilkynningu frá Þjóðleikhúsinu.
Mesta aðsókn á leikárinu hlaut
Kardemommubærinn, en 30.195
áhorfendur sáu það verk. Næst
mesta aðsókn fékk söngleikurinn
Gæjar og Píur. 21.456 áhorfendur
sáu það verk í vetur, en það var
tekið upp frá fyrra leikári og er
næst vinsælasta sýning leikhússins
frá upphafi. Samtals 46.712 manns
sáu sýninguna á 86 sýningum.
Síðasta sýning leikársins var Með
“vífið í lúkunum eftir Ray Cooney,
en farið var í leikför um Norður- og
Skuldabréf Eimskip:
Sala bréfanna
langt komin
KAUPÞING hf. er langt komið með að
selja þau skuldabréf sem Eimskipafé-
lag íslands gaf út, samtals að nafn-
verði 20 milljónir kr., og sala hófst á í
byrjun júní.
Davíð Björnsson, deildarstjóri í
verðbréfadeild Kaupþings, sagði að
salan hefði farið fremur rólega af
stað en aukist talsvert upp á síðkast-
ið. Hann sagði að þessi skuldabréf
væru til stutts tíma og hefðu vakið
mikla athygli. Vextir eru
6,25-6,35%.
Austurland með leikinn. Var verkið
sýnt 14 sinnum á 16 dögum og sóttu
tæplega 4 þúsund manns sýning-
arnar. Leikförin var einstaklega vel
heppnuð og uppselt á allar sýn-
ingarnar, segir í fréttatilkynningu
leikhússins. Fyrirhugað er að leik-
urinn verði tekinn upp í Þjóðleik-
húsinu á vetri komanda.
Sýningum var hætt fyrir fullu
húsi á íslandsklukkunni eftir Hall-
dór Laxnes, og Valborgu og bekkn-
um eftir Finn Methling. Það fyrr-
nefnda var sýnt 18 sinnum, en það
síðarnefnda 32, þar af þrisvar úti á
landi. Meðal þeirra verka sem
leikhúsið tók til sýninga á leikárinu
má nefna þrileik Ólafs Hauks Sim-
onarsonar, Milli skinns og hörunds,
ballettinn Dafnis og Klói eftir
Nönnu Ólafsdótttir, Skugga-Svein
eftir Matthias Jochumsson, Ger-
trude Stein eftir Marty Martin,
Góða nótt mamma eftir Mörshu
Norman, japanska sjónleikinn
Rashomon eftir Fay og Michael
Kanin og bandariska söngleikinn
Chicago.
í vor hófust æfingar á tveimur
verkum, sem sýnd verða í haust,
óperunni Grímudansleiknum eftir
Verdi og Villihunangi, æskuverki
Tsjékhovs í leikgerð Michael Frayn,
en þeirri sýningu leikstýrir Þórh-
ildur Þorleifsdóttirds.
BARCO LITTÖLVUSKJÁIR -
LITMYNDVÖRPUR
Viö bjóöum littölvuskjái frá BARCO ELECTRON-
ICS sem er leiöandi fyrirtæki í framleiöslu hágæöa
tölvuskjáa.
Stæröir: Fyrir P.C. tölvur
14“ RGB TTL/ANALOUGE kr. 28.900.-
22“ RGB TTL/ANALOUGE kr. 48.700.-
27“ RGB TTL/ANALOUGE kr. 52.100.-
Einnig litmyndvörpur (Projector) fyrir tölvur og mynd-
bönd meö 30 MHZ bandbreidd (um 2000 línur) sem
varpa tölvu eöa myndbandi upp á tjald.
Myndstærö allt aö 2,60x1,95, eöa meö stærri gerö af
lömpum 6x4,5 m.
Ljósútgangur frá 440 LUMENS upp í 1760 LUMENS
(styrkleiki birtu á tjald). Horizontaltíðni breytileg frá 15
kHZ — 27 kHZ Verical frá 40—150 HZ.
Verö frá kr. 589.000.-
Getum boöiö allt aö 36 mánaöa greiöslu-
kjör á myndvörpum.
Einnig littölvuskjái fyrir stærri tölvur.
Stæröir frá 14“—26“. Bandbreidd frá 20 MHZ — 120
MHZ. Horizontaltíöni frá 15 KHZ — 47 KHZ, breytileg.
Upplausn frá 720x540 PIXELS til 1280x1024 PIXELS.
Verö miöaö viö gengi 15.7. DKK 3,9411.
Friðarávarp kvenna afhent utanríkisráðherra
Fulltrúar ’85 nefndarinnar og Friðarhreyfingar íslenskra kvenna afhenti á fdstudag Geir Hallgrímssyni,
utanríkisráðherra, Friðarávarp íslenskra kvenna, sem 37 þúsund íslenskar konur skrifuðu undir.
Sama dag afhentu íslenskar konur á Kvennaráðsstefnunni í Nairóbí í Kenya Florence Ponez, fulltrúa fram-
kvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna, Friðarávarpið.
Undirskriftasöfnunin stóð frá 5. júní sl. til 30. júní og kváðust aðstandendur hennar afar ánægðir með
undirtektir. Á myndinni sést hvar Margrét Björnsdóttir afhendir utanríkisráðherra ávarpið.
Mengun neysluvatns olli
faraldri á Stöðvarfirði
Á STÖÐVARFIRÐI tók að bera á niðurgangsfaraldi meðal bæjarbúa um
miðjan júní 1984. íbúar Stöðvarfjarðar voru 340 á þessum tíma og fengu 37
einkenni veikinnar. Flestir sjúklinganna voru á aldrinum aldrinum 11 til 25
ára en enginn var eldri en 46 ára.
I grein eftir þá Sigurð B. Þor-
steinsson lækni, Björn Loga
Björnsson á Heilsugæslustöðinni á
Stöðvarfirði, Sigurð Greipsson hjá
Hollustuvernd ríkisins og Ólaf
Steingrímsson á Rannsóknarstofu
Háskóla íslands, sem birtist i 5
tölublaði Læknablaðsins, 71. ár-
gangi og kom út 15. júní sl., kemur
fram að um leið og ljóst var að um
faraldur væri að ræða hefðu bðnd-
in borist að neysluvatninu, sem lík-
legri smitleið. Sjúklingarnir voru á
ýmsum aldri og ekkert tengdi þá
annað en búseta á Stöðvarfirði og
allir höfðu neytt vatns í einhverj-
um mæli.
Faraldurinn kom upp skyndi-
lega, sem bendir til að um skyndi-
lega og mikla mengun neysluvatns
væri að ræða. Við athugun kom í
ljós, að aligæsir höfðu verið reknar
á þær slóðir sem vatnsbólið er og
reyndist það vera mikið mengað.
Auk þess hafði verið tekið vatn úr
læk skammt frá vatnsbólinu vegna
vatnsskorts. Gæsimar voru þegar
fjarðlægðar frá vatnsbólinu og
hætt var notkun yfirborðsvatns úr
læknum. Eftir þessar aðgerðir
hætti að bera á nýjum sýkingum.
Faraldurinn á Stöðvarfirði er
þörf áminning til allra þeirra, sem
vinna að málefnum er varðar
neysluvatn. Þeir staðir sem illa búa
að þessu leyti ættu að leggja
áherslu á að afla sér betra vatns og
vernda vatnsbólin þannig að slys af
því tagi, sem varð á Stöðvarfirði,
endurtaki sig ekki. Ef ekki er unnt
að afla góðs vatns er nauðsynlegt
að eyða sýklum úr vatninu með
klórmeðferð, útfjólubláum geislum
eða öðrum viðeigandi aðgerðum,
segir í niðurlagi greinarinnar.
Úttekt Vfkurfrétta á Rainbow-Navigation málinu:
Við græðgi íslensku
skipafélaganna að sakast
Varað við afskiptum stjórnvalda, sem gætu skaðað íslenska hagsmuni
•Rainbow Navigation Inc. hefði
aldrei orðið til, ef ekki hefði komið
til óstjórnleg græðgi og vafasamir
viðskiptahættir íslensku útgerðar-
innar.
•Athafnasemi „vissra" þing-
manna og utanríkisráðuneytis-
ins í þessu máli ber keim af
kunnáttuleysi og miklum barna-
skap og getur beinlínis skaðað
veigameiri hagsmuni landsins og
jafnvel hagsmuni útgerðarinnar
sjálfrar.
Þetta eru meginniðurstöður it-
arlegrar úttektar ónafngreinds
„óháðs aðila“, sem birtust i síð-
asta tölublaði Víkurfrétta í
Keflavík undir fyrirsögninni
„Eru siglingar Rainbow Navi-
gation „svínarí?". Ábyrgðar-
menn blaðsins eru Emil Páll
Jónsson og Páll Ketilsson.
Græðgin
Greinarhöfundur segir að til-
komu Rainbow Navigation megi
rekja til óeðlilegrar verðlagn-
ingar á flutningum íslensku út-
gerðarinnar, og máli sfnu til
stuðnings rekur hann sögu flutn-
inga fyrir varnarliðið aftur í
tímann. Fyrst voru flutningarnir
í höndum bandaríska skipafé-
lagsins Moore-McCormack, en
siglingar félagsins urðu óarð-
bærar af ýmsum ástæðum og þá
tók Eimskipafélagið við. Flutn-
ingsgjöld Eimskipafélagsins
urðu fljótt verulega hærri en
viðgekkst í Atlantshafssigling-
um, bæði vegna tækniþróunar og
skorti á samkeppni, segir grein-
arhöfundur.
Eimskipafélagið sat eitt að
flutningunum þar til á seinni
helmingi siðasta áratugar er
skipafélagið Bifröst hf. hóf
starfsemi með flutninga fyrir
varnarliðið sérstaklega í huga.
„Flutningsgjöldin fyrir varnar-
liöið voru svo há, að þótt ms.
„Bifröst" hafi verið allskostar
óhentugt skip til þessara sigl-
inga var samt hægt að hagnast á
þeim,“ segir höfundur, eða rúm-
lega þrisvar sinnum hærri en
viðgekkst í Atlantshafssigling-
um frá meginlandi Evrópu til
sömu hafna i Bandaríkjunum.
Upphófst nú verðstríð sem
stóð í fimm ár og lyktaði með því
að Eimskipafélagið keypti sam-
keppnisaðilann. „Sjóflutninga-
deild hersins var ánægð með
þessa samkeppni fslensku skipa-
félaganna og naut góðs af, enda
lækkuðu flutningsgjöld til ís-
lands um meira en 50%,“ segir
greinarhöfundur, en bætir því
við að sjóflutningadeildin hafi
verið að sama skapi óhress þegar
Eimskipafélagið náði aftur ein-
okunaraðstöðu, því flutnings-
gjöldin hækkuðu fljótt úr því.
Svo gerist það að Hafskip hf.
hefur flutninga til Bandaríkj-
anna árið 1980, en það leiddi ekki
til neinnar samkeppni, því skipa-
félögin komu sér saman um
taxta yfir flutning á hervörunni.
„Þessi þróun olli eðlilega mikilli
gremju hjá sjóflutningadeild
hersins, því hér var augljóslega
um einokun að ræða. Þó keyrði
um þverbak á árunum 1983 og
1984, þegar bæði Eimskipafélag-
ið og Hafskip hófu flutninga á
gámum yfir Átlantshafið um ís-
land. Þá var svo komið að sjó-
flutningadeildin borgaði 3.600
dollara fyrir 20 feta gám frá
Bandaríkjunum til Islands á
meðan um borð í sama skipi voru
samsvarandi gámar frá Banda-
ríkjunum, með umskipun á ís-
landi og áfram til Evrópu, fyrir
1000 dollara."
Höfundur segir síðan að
óánægja sjóflutningadeildarinn-
ar vegna græðgi íslensku skip-
afélaganna hafi spurst út og orð-
ið til þess að aðilar í Bandaríkj-
unum hafi séð sér leik á borði að
stofna útgerð um þessa flutn-
inga, sem skilaði hagnaði vegna