Morgunblaðið - 28.02.1987, Síða 66

66
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 28. FEBRÚAR 1987
-í"
D-

Ást er ...
... að finna að fátt er
svo með öllu illt að eigi
boði nokkuð gott
TM Reg. U.S. Pal Ofl -aH ríghts reserved
01966 Los Angeles Times Syndicate
Ég hef ekki áhyg-gjur af
því að verða pabbi, heldur
að þurfa að segja konunni
minni það.
Svona lætur þú aldrei!
HÖGNI HREKKVÍSI
t,ÚCb VIL EKKI M JÓLKIMA /MINA OG
KÖICURNAR eiNMlTT NÚNA.'"
■: ....................................■■:■'
UM NOTKUN BÍLBELTA
0680-4225 skrifar:
Það hefur mikið verið skrifað um
notkun bflbelta undanfama mán-
uði. Nú er svo komið að fyrir Alþingi
liggur frumvarp um þessi mál, svo
ekki er seinna vænna að taka til
hendi og benda á eitthvað betra enn
sektarákvæði og harðneskju gagn-
vart þeim farþegum sem setjast inn
í bfl og hafa um annað að hugsa
en að reyra sig fasta í bflsætið.
Annað gildir um bflstjórana. Þetta
á að vera þeim ósjálfráð hreyfing
að setja á sig beltið, en er því mið-
ur stóráfátt í þeim efnum.
Það hefur farið fram könnun á
bflbeltanotkun og þar kom vel fram,
að alltaf Qölgar þeim sem nota
þetta ágæta öiyggistæki. Og þó
hægt fari þá megum við gleðjast
yfir hveijum þeim, sem skynjar það
öryggi sem þetta belti veitir þeim
er tamið hefiir sér notkum þess.
Nú tel ég að hægt sé að hraða
þessari aukningu með því að skylda
alla bílstjóra sem einkabflum og
leigubflum aka að þeir sjái til þess,
að þeir sem í framsætinu eru láti
skilyrðislaust á sig bflbeltið og
umfram allt, að vera vissir í því,
að farþeginn kunni að taka beltið
af sér aftur ef á þarf að halda. Það
þvælist oft fyrir mönnum, því beltin
eru ekki öll eins. Ennfremur á að
veita bflstjórum harða áminningu,
ef á þá sannast að þeir aki um með
farþega í framsæti án bflbeltis, og
vitanlega eiga þeir sjálfir að vera í
belti. En fari nú svo illa að sektum
verði beitt, að þá renni það fé
óskipt til slysavama.
Víkverji skrifar
Einhveijir starfsmenn Rasar tvö
safna nú undirskriftum til að
fá Ingu Jónu Þórðardóttur til að
láta af formennsku í útvarpsráði.
Formaðurinn hefur sér það til sakar
unnið að hafa velt upp þeirri spum-
ingu hvort ekki sé ástæða fyrir
Ríkisútvarpið að selja Rás tvö og
una starfsmenn rásarinnar þessu
hugmyndaflugi útvarpsráðsform-
annsins svo illa að þeir telja
nauðsynlegt að koma Ingu Jónu frá.
Víkveiji þessa stundina er reynd-
ar þeirrar skoðunar að það sé
ástæðulaust að Ríkisútvarpinu sé
gert að selja Rás tvö, telji þeir sem
stjóma stofnuninni frá degi til dags
að hún þjóni rekstrarlegum tilgangi
Ríkisútvarpsins. Hann er reyndar
einnig þeirrar skoðunar að leggja
eigi útvarpsráð í núverandi mynd
niður í kjölfar þess að Ríkisútvarp-
inu sé breytt í sjálfseignarstofnun
með sjálfstæðri stjóm sem aftur
ræður útvarpsstjóra. En það breytir
ekki því að Víkveija finnst að form-
aður útvarpsráðs hafi fullan rétt til
að viðra hveija þá hugmynd um
framtíð ríkisútvarpsins, sem honum
þóknast, og það sé reyndar skylda
Ingu Jónu á þessum miklu breyting-
artímum í ljósvakafjölmiðlum að
varpa fram sem flestum slíkum
hugmyndum, sem menn geta þá
hafnað eða samþykkt eftir atvikum.
Hlutverk formanns útvarpsráðs má
ekki verða það eitt að verða ein-
hvers konar varðhundur við ein-
hvem fílabeinstum sem starfsmenn
ríkisútvarpsins em að reyna að búa
sér til.
Iþessu samhengi má einnig vekja
athygli á að fsland er síður en
svo eina landið þar sem skrafað er
og skeggrætt um ljósvakafjölmiðl-
ana, útvarp og sjónvarp, þessa
stundina. í Bretlandi var td. nýve-
rið haldin á vegum breska blaðsins
Financial Times ráðstefna um
kapal— og gervihnattasjónvarp og
eðlilega var framtíð breska ríkisút-
varpsins, BBC þar mjög á dagskrá.
í erindi sínu á fundinum sagði t.d.
David Mellor, innanríkisráðherra
sem fer með málefni útvarps þar í
landi, að breska ríkisstjómin
hneigðist mjög að tillögum svokall-
aðrar Peacock—nefndar, sem fyrir
nokkmm missemm skilaði yfir-
gripsmikilli úttekt á framtíðarskip-
an útvarpsmála í Bretlandi, en þar
er gert ráð fyrir þeim möguleika
að BBC geti aflað sér tekna með
áskriftargjöldum í stað þessa nef-
skatts sem afnotagjöldin er. Mellor
segir að stjómvöld geri sér ljósa
grein fyrir því að margvíslegir erfið-
leikar séu á framkvæmd þessa en
„það er ljóst að það liggur í loftinu
að áskriftir eiga eftir gegna vax-
andi hlutverki í fjármögnun sjón-
varps...“, segir Mellor.
Eins og nærri má geta em tals-
vert skiptar skoðanir um þessa
hugmynd í Bretlandi ogjafnvel inn-
an ríkisstjómarinnar. Á framan-
greindri ráðstefnu sagði t.d. fulltrúi
BBC að breski stjómvarpsiðnaður-
inn væri ein af velgengnissögum
þessarar aldar, enda þótt Bretar
yrðu yfirleitt að fara til útlanda til
að fá af því fregnir, og hann var-
aði eðlilega við því að hróflað yrði
um of við ríkjandi skipulagi. í sama
streng tók reyndar fulltrúi óháðu
sjónvarpsstöðvanna bresku og var-
aði við því að núverandi fyrirkomu-
lagi yrði teflt í tvísýnu áður en
gervihnattasjónvarpið sem nú væri
í birtingu, hefði sýnt hvaða breidd
í dagskrárframboði það hefði upp
á að bjóða og í hvers konar gæða-
flokki þetta efni væri.
Það getur þannig tæpast skaðað
málefni útvarps hér á landi að viðra
hugmyndir um framtíðarskipan út-
varpsmála með svipuðum hætti og
láta fjalla um þær á sæmilega mál-
efnalega. Til að mynda: Er það
sjálfsagt mál með fjölgun sjón-
varpsstöðva hér á landi að ein þeirra
njóti þeirra forréttinda að fá
stærsta hluta tekna sinna í formi
þessa nefskatts sem afnotagjaldið
er? Á ekki fólk að geta valið hvort
það vill borga fyrir dagskrá Ríkis-
sjónvarpsins eða ekki? Má ekki
ímynda sér að Ríkisútvarpið geti
farið áþekka leið og Mellor viðrar
hér að framan, amk. eftir að völ
er orðin á tveimur sjónvarpsstöðv-
um um landið allt, og einfaldlega
lykli dagskrá sína og selji í áskrift-
arformi, svipað og keppinauturinn?
XXX
Og enn á sömu nótum. Mikið
er Víkveiji sammála efasemd-
um menntamálaráðherra um gildi
þess fyrir okkur íslendinga að halda
áfram þátttöku í hinu norræna Te-
lesat-gervihnattaverkefni, sérstak-
lega þegar þess er gætt að
sendingar Telesat munu alls’ ekki
nást á Islandi.