Morgunblaðið - 15.09.1987, Side 63

Morgunblaðið - 15.09.1987, Side 63
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. SEPTEMBER 1987 63 Minning: Indriði R. Kristins- son frá Leirá Fæddur 30. júlí 1955 Dáinn 8. september 1987 í dag er til moldar borinn mágur minn, Reynir Kristinsson. Útför hans er gerð frá Leirárkirkju. Reyn- ir hafði átt við erfiðan sjúkdóm að striða undanfarin tæp þrjú ár. Þótt vitað væri að hveiju drægi kemur andlátsfregnin alltaf óvænt, alltaf jafn miskunnarlaus. Reynir var fæddur 30. júlí 1955. Hann ólst upp í foreldragarði á Leirá hjá þeim Kristni Júlíussjmi og Sigur- ást Indriðadóttur. Reynir var fjórði elstur sjö systkina. Ég kynntist Reyni veturinn 1974—1975 er hann leigði með systur sinni og síðar konu minni íbúð við Laugaveginn, en bæði lásu þá undir stúdentspróf. Halla konan mín við framhaldsdeild Samvinnuskólans en hann við Verzl- unarskólann. Það var reyndar þennan sama vetur sem ég og Sissí, eftirlifandi kona Reynis, tengdumst Leirárfjölskyldunni. Eftir stúdents- próf vann Reynir lengst af hjá Skýrsluvélum ríkisins. Hugurinn stefndi þó'hjá þeim báðum, Rejmi og Sissí, til frekari mennta og að afla sér meiri þekkingar og reynslu. Til Danmerkur var stefnt þar sem Reynir hóf nám við Viðskiptaháskól- ann í Kaupmannahöfn. Það var síðan að loknu einu misseri og í jólafni hér heima sem sjúkdómur sá uppgötvaðist sem nú hefur sigrað góðan dreng. Það var á gamlársdag sem Reynir gekk fyrst undir hnífinn til að reyna að fá bót. Allan þennan tíma brást kjarkurinn aldrei. Aldrei var að sjá örvæntingu. Allan þennan tíma veit ég að Reynir hefur hugs- að, ég skal sigra. Jafnvel eftir seinni aðgerðina var enn þessi óbilandi trú og kraftur fyrir hendi. E_n dauðinn varð að lokum sterkari. Ég tel það mikla gæfu að fá að kynnast svo heilsteyptum og góðum dreng sem Reynir var. Hann var traustur og öruggur í öllu. Með þessum fátæk- legu orðum vil ég þakka samfylgd- ina. Sissí mín, Guð styrki þig og dæt- ur ykkar, Margréti og Astu. Björn Jónsson Og því varð allt svo hljótt við helfregn þína sem hefði klökkur gígjustrengur brostið og enn ég veit margt hjarta, harmi lostið, sem hugsar til þín alla daga sína. En meðan árin þreyta hjörtu hinna, sem horfðu eftir þér í sárum trega, þá blómgast enn, og blómgast ævinlega þitt bjarta vor í hugum vina þinna. (T.G.) Birting af- mælis og minningar- greina Morgunblaðið tekur af- mælis- og minningargreinar til birtingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á rit- stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins i Hafnar- stræti 85, Akureyri. Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðviku- dagsblaði að berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga. í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tekin til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta ljóð eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfundar get- ið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minningargreinar birtist undir fullu nafni höfundar. í dag kveðjum við hinstu kveðju kæran vin, Indriða Reyni Kristins- son, sem alltof snemma yfirgaf okkur. Minningamar um ógleyman- legar samverustundir á uppvaxtar- árum koma í hugann. Þakklæti og samhygð með nánustu ástvinum hans er okkur efst í sinni á skilnað- arstundu. Megi sá sem öllu ræður styrkja konu hans og dætur, for- eldra og systkini og fjölskyldur þeirra. Fríða, börnin og fjölskyldur þeirra, Vestri-Leirárgörðum. Látinn er okkar kæri félagi og vinur, Indriði Reynir Kristinsson, aðeins 32 ára að aldri. Reynir átti síðustu þijú árin við alvarlegan sjúk- dóm að stríða og síðustu mánuðina var sjúkdómurinn kominn á það al- varlegt stig að ljóst var hvert stefndi. Ávallt einkenndi þó æðru- leysi alla hans framkomu, er fundum okkar bar saman þessa síðustu mánuði. Reynir stóð þó langt því frá einn í þessari baráttu, því eiginkona hans, Sissí, var honum ómetanleg stoð og sýndi hún mikinn dugnað og styrk þennan erfiða tíma. Þegar vinur hverfur á braut kem- ur rót á hugann og minningar frá liðnum tíma knýja á. Minningar frá skóladögum okkar í Heiðarskóla og síðar í Reykholti, einnig frá sumrun- um er við vorum vinnufélagar í hvalstöðinni í Hvalfirði. Allar þessar minningar ylja, en kærust er þó minningin um glaðværan og góðan félaga sem ávallt var hægt að treysta og leita til. Við viljum hér kveðja Reyni og þakka allar þær mörgu og góðu stundir er við áttum saman. Okkar dýpstu samúð vottum við Sissí og dætrum þeirra, Margréti og Ástu, einnig /oreldrum Reynis, þeim Kristni og Ástu, svo og systk- inum og öðrum aðstandendum. Blessuð sé minning góðs drengs og megi hann hvíla í friði. Jóhann, Doddi og Siggi. Um sólarupprás ævi þinnar þig árla kallar Drottinn þinn, í árdögg skærri skímarinnar hann skírir þig sem verkmann sinn og vígir þig til víngarðsmanns, að vinna fyrir rikið hans. (Vald. Briem.) Mér þungt er um hjarta og hug er ég sest niður til að færa minning- ar um vin minn og æskufélaga í letur. Indriði Reynir Kristinsson var fæddur 30. júli 1955 á Leirá í Leirár- sveit. Foreldrar hans, Kristinn Júlíusson og Sigurást Indriðadóttir, bjuggu honum og systkinum hans þar notalegt og fijálslegt heimili. Reynir, en undir því nafni gekk hann alla tíð í mínum huga, var fjórði elsti í hópi sjö systkina. í sveit, hvar þétt er byggt og stór hópur bama og ungmenna er, verða samskiptin bæði mikil og náin. Þannig var á milli æskuheimila okk- ar Reynis Leirár og Vestri-Leirár- garða. Systkini mín níu áttu og eiga systkini hans að vinum og vinkon- um. Á Leirárbæjunum þremur vorum við fimm strákar á svipuðum aldri og mynduðust mjög góð tengsl okkar á milli. Samskipti okkar og vinátta hófst á unga aldri. Allt fram til 1965 var farskóli í Leirársveit og var skólinn til skiptis viku í senn á heimilum okkar og Beitistöðum. Af þessu leiddi ennþá meiri samvera og vinátta okkar krakkanna. Á bls. 39 í íslandssögu- bók 2. hefti, eftir Þorleif Bjamason, er mynd af brúnni yfir Leirá og sér einnig heim til bæjarins og kirkjunn- ar á Leirá. Eftir að ég varð kennari og tók til við að miðla og leiðbeina nemendum í íslandssögu staldra ég alltaf við þessa blaðsíðu. Ástæðan fyrir þessu er sú að sá atburður sem átti sér stað undir brúnni situr fastast í hugskoti mínu þeirra minn- inga er tengjast Reyni. Það var að sumarlagi á sunnu- degi að við strákamir söfnuðumst saman á Leirá. Það var afmælis- veisla og við spariklæddir. Á sunnudögum var og er mikil umferð bíla, en fólk tekur þá gjaman sunnu- dagsbíltúrinn frá Akranesi um Leirársveitarveg í Svínadal. Leikur okkar þennan sunnudag þróaðist þannig að við gripum til heimatilbú- inna vopna, settum hjálma á höfuð og hugðumst sitja fyrir bílum og krefja fólk er færi um brúna um sælgæti. Felustaðurinn var undir brúnni. í hvert sinn sem bíll ók um, stukkum við fram og vömuðum fólki umferð. Oft höfðum við góðgæti út úr fólki. Þetta gekk svona nokkum tíma uns samviskan fór að segja til sín. Þá var það Reynir sem ákvað að nú væri mál að hætta og halda heim. Reynir var alltaf tilbúinn að vera með en jafnframt næmur fyrir því sem væri rangt og rétt. Hann var alltaf reiðubúinn að rétta þeim hjálparhönd sem yngri voru og minna máttu sín í starfi og leik. Glaðlegri og jafnkátari vin hef ég ekki eignast. Þau eru ótal mörg atvikin sem rifjast upp fyrir mér sem og öðmm vinum og æskufélögum við þessi leiðarlok. Minningar um skólagöngu okkar í Heiðarskóla, smalamennsku og réttir og sumar- vinnu á heimaslóðum. En þar kom að leiðir skildu, báðir stofnuðum við heimili og fjarlægðin varð meiri okkar á milli, en vináttan hélst óslit- in. Reynir eignaðist góðan lífsföru- naut, Sigrúnu Magnúsdóttur, og eignuðust þau tvær dætur, Mar- gréti, 6 ára, og Ástu, 5 ára. Veturinn 1984 til 1985, en þ4í dvöldu þau í Danmörku við nám, fór að bera á þeim sjúkdómi sem nú, 8. september, hefur borið Reyni ofurliði. Allan þennan tíma sem lið- inn er hefur ijölskylda hans staðið sem klettur i hafi, bjargföst og æðrulaus í þessari löngu og erfiðu baráttu. Öll héldum við í vonina um bata, því Reynir átti svo margt eft- ir að gera, hann var alltaf svo glaður og bjartsýnn en jafnframt raunsær. Þó svo að endalokin væru ráðin og biðin löng eru viðskilnaðurinn og leiðarlokin alltaf jafn erfið og sár. Um hinstu stundu hann þig kallar, er hnigin senn er ævisól, þá degi lífs að húmi hallar, er hálfgjört enn það Guð þér fól. Þar til hin hinzta dagsbrún deyr, í Drottins nafni vinn þú meir. (Vaid. Briem.) Þér, Sissí mín, og dætrum þínum, Margréti og Ástu, sendum ég og fjölskylda mín okkar dýpstu samúð- arkveðjur. Kidda, Ástu og systkin- unum frá Leirá votta ég innilega samúð. Megi kraftur ykkar og trúin á lífið styrkja ykkur öll á þessari stundu. Eg kveð góðan vin. Sveinbjöm Markús Njálsson ^ t) ANSSKOLI ASTVALOSSONAR OOO Samkvæmisdansar (aiiir dansar kenndir). Suður-amerískir dansar. Barna- og samkvæmisdansar (yngst 4 ára) Freestyle - diskó ~ jazz Tangónámskeið (argentískurog nútíma) Gömlu dansa námskeið • A Einkatímar Innritun daglega. Reykjavík, Seltjarnarnes, Garðabær, Hafnarfjörður, Mosfellsbær frá kl. ijr’fgrf símum 20345 og 74444. Keflavík, Njarðvík, Grindavík, Garður, Sandgerði, sími 92-68680 kl. 20-22 daglega.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.