Morgunblaðið - 12.03.1988, Qupperneq 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. MARZ 1988
Stofuhortensía
Frumvarpi
um bílasöl-
ur fagnað
Morgfunblaðinu hefur borizt eftir-
farandi ályktun frá Félagi bif-
reiðasala:
„Á stjómarfundi Félags bifreiða-
sala, sem haldinn var þriðjudaginn
9. mars 1988, var ályktað að fagna
frumvarpi því sem lagt var fram á
Alþingi 8. mars sl. svo og umræðu
um löggildingu starfsgreinarinnar.
Jafnframt er harmað að ekki skuli
hafa verið haft samráð við félagið
um útfærslu frumvarpsins þar sem
ákveðin ákvæði þess stangast á við
áratuga hefðir er viðgengist hafa
við sölu notaðra bifreiða.
Sem dæmi ber þar að nefna
ákvæði um upplýsingaskyldu bif-
reiðasala um ástand bifreiða þar sem
bifreiðasalinn er gerður ábyrgur fyr-
ir ástandi þeirra, einnig ákvæði
frumvarpsins um söluþóknun bif-
reiðasala, er gerir það að verkum
að rekstrargrundvöllur fyrir bif-
reiðasölur verður ekki fyrir hendi.
Jafnframt að hið opinbera sjái um
að bifreiðasölum sé gert kleift að
starfa eftir frumvarpinu verði það
að lögum."
— Hydrangea
Senn eru liðnar þrjár vikur af
góu og dagar orðnir það langir að
ýmis inniblóm eru að byija að taka
ijörkipp, farin að spretta. Eftir því
sem nývöxtur þeirra eykst, út-
heimta þau vaxandi umönnun í
vökvun og áburðargjöf, en það eru
þau atriði umhirðunnar sem gera
mest tilkall til aðgæslu svo gróður-
inn dafni vel. Að vökva rétt geta
þó allir lært, sé þess gætt að fylgj-
ast vel með. Ekki er ólíklegt að hér
og þar hafi einhver stofublóm látið
það mikið á sjá eftir skammdegið
að varla borgi sig að halda upp á
þau lengur. Kemur þá til álita að
fá sér eitthvað nýtt í staðinn. Þar
er vissulega úr mörgu að velja, eins
og vikið hefur verið ögn að í undan-
fömum þáttum. Ánægjulegt og
áberandi skrautlegt stofublóm, sem
árlega fer að sjást í blómaverslun-
um landsins þegar sólargang tekur
að lengja, er stofuhortensía —
Hydrangea macrophylla. Hér er um
að ræða runna af steinbijótsætt
— Saxifragaceae, en í þeirri ætt er
stæðilegur hópur forkunnarfagurra
jurta, sem ræktaðar eru í görðum.
Sumar þeirra prýða hér víðsvegar
úti í náttúrunni, s.s. gullbrá, gull-
steinbrjótur, klettafrú og vetrar-
blóm, svo örfá dæmi séu nefnd.
Runnar eins og hin blómfagra snæ-
kóróna og fjallarifs eru einnig ætt-
ingjar. Stofuhortensía hefur einn-
ig verið nefnd hindarblóm, en það
nafn mun líklega seint festast í því
sessi, hortensíuheitið er munntam-
ara. Það er heldur ekkert gælu-
heiti, heldur gamalt alþjóðaheiti á
ættkvíslinni, sem gildir samt ekki
lengur. Stofuhortensía er ættuð frá
suðurhluta Honshu í Japan, en barst
til Kína til Evrópu á 18. öld. í Jap-
an vex hún víða villt á lækjóttu
landi og meðfram ám, þar sem
gnægð er af jarðraka. Nafnið Hydr-
angea, sem dregið er af vatni og
fati, bendir einnig til þess að hort-
ensía sé vatnskær, enda stöku sinn-
um kölluð vatnsrunni. Þeir sem
ræktað hafa hortensíu hafa vafa-
laust einnig komist að raun um að
hún er þurftarfrekari en flestar
aðrar piöntur á vatn þegar hún er
þakin sínu dökkgræna, gróskumikla
laufskrúði og í fullum blóma. Svo
viðkvæm getur hún þá verið, að
hendi það í eitt skipti að rótar-
klumpur hennar nái að þoma, þann-
ig að blöð og blóm slappist, er voð-
inn vís. Þá visnar oft eitthvað af
blómunum og jafnframt því geta
blaðrendur látið á sjá. Að þessu
leyti er stofuhortensían vandmeð-

ic^

x*-

X"* JO

£>W

A\

farin, en á flestan annan hátt er
hún þæg meðferðar. Góð aðgætni
í vökvun er því efst á lista um-
hirðunnar. Varast skyldi þó að láta
vatn standa að staðaldri í skál und-
ir plöntunni. Slíkt hindrar næga
loftrás og afleiðingin verður sú, að
rætur fara mjög fljótlega að kafna.
Sé vökvað í skál, eins og oft er
ráðlagt, má ekki láta vatnið standa
öllu lengur en 10-20 mínútur við
hveija vökvun. Annars er ætíð best
og öruggast að vökva ofan frá.
Stofuhortensía er tilkomumikil
þegar hún stendur í fullum blóma,
þakin flennistórum flathnöttóttum
blómkollum, sem ýmist geta verið
bláir, bleikir, rauðbleikir eða hvítir.
Munu örugglega fá stofublóm geta
keppt við hana hvað blómskartið
snertir. Auk þess hefur hortensía
það sér til ágætis að geta verið lengi
í blóma, sé hitastigið umhverfís
hana ekki of hátt. Til að laða fram
bláan lit á hortensíu, beitir garð-
yrlqumaðurinn því bragði að rækta
plöntuna í súrum jarðvegi og setur
auk þess álún í hann. Til þess að
ná fram sem allra tærustum lit,
velur hann ákveðin bleik og rauð
afbrigði. Þau bleiku litast ljósblá,
en þau rauðbleiku verða sterkblá.
Slíkar plöntur þola ekki kalk, því
þá breytist blómlitur þeirra yfir í
morbleikt. Yfírleitt á því að hygla
stofuhortensíu með súrum áburði,
en mikil vökvun kallar á tíða áburð-
argjöf fram eftir sumri. Hortensíu
þarf að vela aðsetur á björtum stað,
þar sem er þó ætíð vægur skuggi
þegar sól skín. Sé herbergi eða
garðstofa fyrir hendi sem ekki er
Stofuhortensía
allt of mikið upphitað gætu þetta
reynst kjömir staðir. Eigi að reyna
að halda í hortensíu eftir blómgun
og kanna hvort að takast muni að
fá þær til að blómgast ár eftir ár,
þarf í fyrsta lagi að klippa þær
dálítið niður að blómgun lokinni,
og síðan örva vöxt þeirra á ný.
Þegar vetra tekur verður að geyma
þær á svölum stað við 4—6° fram
undir febrúarlok og sjá til þess að
þær þomi aldrei. Stofuhortensíu er
fjölgað með lið- eða toppgræðling-
um, og það er ekki ýkja vandasamt
að koma þeim til.
Óli Valur Hansson
VERÐBRÉFAÞ
-