Morgunblaðið - 09.06.1988, Blaðsíða 57

57
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 9. JÚNÍ 1988
bamabömum sínum og sérstaklega
varð henni tíðrætt um Pál sonarson
sinn. Hann var svo góður og hjálp-
samur við afa sinn með kindumar.
Enda sá ég hann oftsinnis hjá þeim.
Þegar árin færðust yfir og heilsu
Sigrúnar tók að hraka, annaðist
Arthúr hana frábærlega vel, sleppti
varla af henni auga né hendi. Enda
sagði hún mér oft að betri mann
hefði hún ekki getað eignast. En
sem betur fór entist Sigrún til að
hafa fótavist og nokkra vinnugetu
til síðustu stunda.
Sigrún Ámadóttir var fædd að
Stóru-Skógum í Staflioltstungum,
ystu tungunni, sem svo er nefnd
og er sú eina af þrem, sem heldur
sínum upprunalega skógi. Foreldrar
hennar voru Ámi Guðmundsson
fæddur og uppalinn í sömu sveit
og Ragnheiður Pétursdóttir frá
Akranesi. Þau voru bæði miklar
heiðursmanneskjur, Ámi orðlagður
dugnaðarforkur en hún kát, léttlynd
og söngvin. Glatt var á hjalla ef
gest bar að garði og ætíð útrétt
hjálparhönd ef þess þurfti með í
næsta nágrenni. Foreldrar Sigrúnar
voru leiguliðar eins og kallað var.
Sigurður og Guðrún á haugum í
sömu sveit áttu jörðina. Almæli var
að Sigurður hefði verið mjög
ánægður með að fá Ama á jörð
sína. Haugahjón voru bamlaus en
hvort það kom nokkuð máli við létu
Ámi og Ragnheiður dóttur sína
bera nafn þeirra. Þannig var til
komið Sigrúnamafnið. Hún fæddist
á fyrsta búskaparári þeirra í Stóm-
Skógum.
Ég undirrituð var tekin í fóstur
að Stóru-Skógum aðeins fárra
vikna gömul. Þaðan á ég því allar
mínar bemskuminningar. Ég unni
sömu slóðum og Sigrún. Þetta batt
okkur saman sterkari böndum en
orð fá lýst.
Stóru-Skógar standa hátt uppi
undir ás. Þegar komið er upp á
Bjallann (ásinn), sem svo er nefnd-
ur, blasir við eitt víðasta útsýni í
Borgarfírði. Sérkennilegar stórar
klappir eru fram undan túninu og
svo holt og skógar allt um kring.
En náttúrufegurð er annað en land-
gæði. Það fer ekki alltaf saman og
svo var hér, enda er bærinn nú nið-
urrifínn og ekki lengur býli þama.
En borgarbúar virðast kunna að
meta staðinn.
Þegar ég kom að Stóru-Skógum
1910 var Sigrún 11 ára en Ingólfur
bróðir hennar var fæddur árið 1900.
Árið áður en ég kom höfðu Skóga-
hjón misst sex ára dóttur, Ágústu
að nafni. Hún var eðlilega mikið
syrgð og hennar sárt saknað. Hvort
Ragnheiður bauðst til að taka mig,
þetta komabam, veit ég ekki en
betri móður en Ragnheiði var ekki
hægt að hugsa sér. Ég naut ekki
síður ástríkis hjá fóstra mínum.
Strax eftir fermingu fóru systkinin
í vistir svona tíma og tíma en komu
öðm hvoru heim. Sigrún var meira
í burtu — mest vestur í Haukadal
hjá föðursystur sinni. Alla tíð þótti
henni innilega vænt um Haukadal-
inn. En þessi ár full af frelsi vom
ekki mörg. Ragnheiður, móðir Sig-
rúnar, var veik allan veturinn 1917
og dó um vorið. Ég var aðeins 7
ára gömul. Sigrún gegndi nú ekki
aðeins systurhlutverki heldur tók
hún að sér móður skyldu við mig
og húsmóðurstörfín fyrir föður sinn.
Þetta fór henni vel úr hendi þó ung
væri. En þremur ámm síðar var
heilsu hennar svo háttað að hún
varð að fara til Reykjavíkur til
langdvalar að leita sér iækninga.
Faðir hennar hlaut að bregða búi
og láta mig fara á annað heimili.
Það var honum sásaukafullt en allt
fór þetta betur en á horfðist. Ég
fluttist á gott og mikið menningar-
heimili en fóstri minn var þama
áfram í tvö ár hjá nýjum leigjend-
um. Síðari veturinn kynntist hann
ágætri konu, sem var ekkja með
eina dóttur með sér. Þá byggði
hann nýbýlið Mið-Skóga þar sem
fjárhús hans stóðu. Þessi kona hét
Jónína Guðrún Jónsdóttir og hún
varð hans ástkæri lífsfömnautur
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
GUNNARJ. MÖLLER
hœstaréttarlögmaður,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík föstudaginn 10.
júní kl. 13.30.
Agústa S. Möller,
Jakob Þ. Möller, Jóhanna G. Möller,
Þóra G. Möller, Helga Möller.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
ÖNNUJÓNSDÓTTUR
Elínborg Stefánsdóttir,
Steindór Guðmundsson,
Áslaug Guömundsdóttir,
Þórunn Guðmundsdóttlr,
Guðmundur Benediktsson,
Inga Jóna Jónsdóttir,
Sigurður Thorarensen,
Guðrún Guðmundsdóttir.
t
Þakka innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför.
KRISTINS TRYGGVASONAR,
Kvisthaga 10.
Fyrir hönd aðstandenda,
Dagbjört Finnbogadóttir.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúö og vinarhug við andlát og útför
KRISTÍNAR LIUU KRISTJÁNSDÓTTUR,
ökrum, Hellnum.
Gunnlaugur Hallgrfmsson,
Kristján Gunnlaugsson, Ólína Gunnlaugsdóttir,
Þorvarður Gunnlaugsson, Elfn Guðrún Gunnlaugsdóttir
og barnabörn.
Lokað
verður eftir hádegi föstudaginn 10. júní vegna jarðarfarar
HARÐAR GUÐMARS JÓHANNESSONAR.
Blikksmiðjan Grettir.
meðan heilsa og líf entist. Með
henni átti fóstri minn 2 sonu. Sá
eldri dó innan tveggja mánaða ald-
urs, sá yngri, fæddur 1927 náði
fullorðins aldri en dó í blóma lífs
síns rúmlega fertugur maður. Mik-
ill harmur var þá kveðinn að konu
hans og bömum þeirra tveim. Öllum
sem til hans þekktu fannst þeir
hafa mikils misst. En Sigrún komst
yfír heilsuleysi sitt á næstu misser-
um. Hún þekkti fáa í Reykjavík,
þegar hún þurfti þess mest með en
af einstakri viltiljun lenti hún inn á
heimili Einars H. Kvarans. Þar upp-
lifði hún marga yfírskilvitlega hluti.
Þau áhrif, sem hún varð þar fyrir,
hygg ég að hafí fylgt henni ævi-
langt og gerðu hana dulari í skapi.
Hún var draumspök kona, og lagði
mikið upp úr draumum sínum. Hún
skrifaði nokkra þeirra upp á blað
og langaði til að koma þeim fyrir
almenningssjónir. Þó hygg ég að
hún hafí ekki komið því í fram-
kvæmd.
Meðal skýru.stu bemskuminn-
inga, sem ég á um Sigrúnu, er hve
mikið hún kunni af ljóðum og söng
þau frá upphafí til enda. Það er
mér ennþá hrein ráðgáta, hvemig
hún komt yfír öll þessi ljóð. Mig
langar til að telja hér upp örfá
þeirra:
1. Hjálmar og Hulda, 20 erindi, 8
ljóðlínur hvert;
2. Litla stúlkan eftir Jóhann Magn-
ús Bjamason. Það bytjar svona:
Segðu mér söguna aftur;
3. Sigrúnarljóð, 21 erindi;
4. Upp undan bænum í blóm-
skrýddri hlíð, 28 erindi. En það mun
haf verið pmetað 1892 í ljóðakveri
eftir Þorstein Gíslason.
Líklega hafa ljóð þessi gengið
hönd úr hendi handskrifuð. Þá em
ótalin öll ættjarðarkvæðin og fleira
og fleira. Mig minnir að móðir Sig-
rúnar hafí sungið þetta mep henni,
meðan heilsa entist til. Ég man
ekki eftir neinum bókakosti á heim-
ilinu nema þessum sígildu hugvekj-
um, sem fóstri minn las upp úr all-
ar kvöldvökur á vetrum. Svo auðvit-
að skólabækur systkinanna. Blöðin
ísafold og Unga Island vom keypt.
Heimilið í Stóm-Skógum var,
sem kallað er bjargálna, það er
hvorki sárfátækt né auður í garði.
Þá var heldur ekki komið í tísku
að eyða um efni fram. Jarðaraf-
gjaldið var á hveiju vori tvær ær
loðnar og lembdar þ.e. í ullu og
með lömbum. Eina mjög ljósa end-
urminningu af þeim atburði man
ég vel og get ekki stillt mig um að
skrá hana. Finnst tíðarandinn nú
svo mjög í mótsögn við þá mynd:
Fóstri minn kemur inn óvenju-
glaður, sest á rúmstokk konu sinnar
og segir: „Nú líkaði Sigurði á Haug-
um vel æmar, sem ég færði honum.
Það var hún Hatta mín með gimbr-
ina sína í sama lit. Eina höttótta
ærin á bænum og úrvals _ hvít ær
með svörtu gimbralambi." Ég hlust-
aði á þetta gráti nær, sá svo eftir
höttótta lambinu. Að fóstri minn
skyldi geta gert þetta og verið glað-
ur að auki. Ég veit ég hef ekki
getað verið eldri en 7 ára, er þetta
atvik gerðist og sýnir örlæti og
drengskap Áma, föður Sigrúnar.
Að gera betur en vel. Ég enda
þessi orð með ósk um góða ættar-
fylgju til niðja Sigrúnar. Og samúð-
arkveðju til eiginmanns hennar,
bama og bamabama. Blessuð sé
minning Sigrúnar og þökk sé henni
fyrir allt.
Ólína I. Jónsdóttir
+
Innilegar þakkir sendum viö öllum þeim sem sýndu okkur vinar-
hug og veittu styrk viö fráfall
HAUKS ZOPHANÍ ASSONAR.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks Borgarspítalans fyrir frá-
bæra umönnun í veikindum hans.
Elfn Þorvaröardóttir,
börn og barnabörn.
t
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og jarðarför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
GUNNARS VILHJÁLMSSONAR,
Álfheimum 42.
Guð blessi ykkur öll.
Guðveig Hinriksdóttir,
Gunnlaugur Gunnarsson, Þorbjörg Einarsdóttir,
Ema Gunnarsdóttlr, Kristinn Sigurðsson,
Guðný Gunnarsdóttir, Jón Pálsson,
Vigdfs Gunnarsdóttir,
Agnar Logi Axelsson, Ágústa Hallsdóttir,
barnaböm og bamabamaböm.
t
Innilegar þakkir sendum viö öllum þeim sem sýndu okkur samúö
og vinarhug við andlát og jarðarför
GÍSLA BJÖRNSSONAR,
Vesturbraut 13,
Höfn.
Regfna Stefánsdóttir,
Arngrfmur Gfslason, Hrafnhlldur Gfsladóttir,
Katrfn Gfsladóttir, Guðmundur Pálsson,
Borghildur Gfsladóttir, Jón V. Kristjánsson,
Björn Gfslason, Auður Jónasdóttir,
Kristín Gfsladóttir, Hrelnn Eirfksson,
Baldur Gfslason, Elfsabet Sveinbjörnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta ljóð
eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfundar getið. Sama gildir
ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minningargreinar birtist
undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar af-
mælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu lfnubili.
Ótrúlegt litaúrval
Líttu við í
Smiðjubúðini v.
®HF.OFNASMHMAN
SÖLUDEILD
HÁTEIGSVEGI7. S: 21220
ERT
þú að
BYGGJA
SUMAR-
BÚSTAÐ?
Hjá okkur
færðu:
Niður-
sagað efni
í eldhúsinn-
réttinguna og
skápana.