Morgunblaðið - 16.07.1989, Blaðsíða 11

J.fiLÍ, 1989•
þar miklu máli. Á þessum tíma var
ég þekktastur fyrir það hvernig ég
spilaði á gítar, miðað við aldurinn.
Eg er að mestu laus við aldurs-
stimpilinn, núna lítur fólk á mig sem
gítarleikara án tillits til þess hversu
gamall ég sé. Ég hef ekki gert neitt
beinlínis til að losna við aldurs-
stimpilinn, heldur spilað og látið
aðra um að hugsa það sem þeim
sýnist. Ég er frábrugðinn held ég
öllum gítarleikurum hérlendis, ég
veit ekki um neinn sem spilar
eins . . . en ég get ekki útskýrt í
hveiju munurinn felst.
Svo getur hver og einn haft sína
skoðun á því hvort ég hafi átt það
skilið að verða þekktur eða ekki.
Mér hefur ekki fundist það erfitt
enda er ég ekki neitt þekktur í
líkingu við Bjarna Ara eða eitthvað
hljómsveitum. „Það er bara tilvilj-
un, ég hef verið hluti af blúslífi
bæjarins. Það er minna um hljóm-
sveitir í blúsnum, einstaklingurinn
fær að njóta sín, það eru gestaspil-
arar á tónleikum og svo framvegis.
En blúsbylgjan stendur ekki enda-
laust, menn ættu að hugsa fyrir
því að stofna hljómsveitir.“
Tennurnar
Þeim sem sjá Guðmund spila á
tónleikum virðist hann oftast í eigin
heimi. Sjálfur segir hann það vera
misjafnt, það fari allt eftir því
hvernig hann sé upplagður hvetju
sinni. „Stundum er ég taugaóstyrk-
ur og hugsa allan tímann um hvað
sé að gerast en svo koma þær
jass-bræðing og rokk í þyngri kant-
inum, Led Zeppelin, Jethro Tull,
Yes, Dire Straits . . . og svo nátt-
úrulega Bítlana og klassíska gítar-
tónlist. Ég hlusta lítið á klassík, en
ég er viss um að ef ég hefði haldið
áfram að spila á píanó hefði ég
kunnað ýmislegt sem hefði án efa
komið sér vel. Maður hefur not fýr-
ir allt sem maður lærir.“
Ertu hættur að semja sjálfur?
„Ég get vel hugsað mér að fara
að semja aftur. Hvernig sú tónlist
verður, veit ég ekki. Ég byggi sjálf-
sagt mikið á blúsnum en ég hef
fundið fyrir því að það eru líka
fleiri hlutir sem ég þarf að fá útrás
fyrir. Þegar ég var í Bláa bílskúrs-
bandinu samdi ég mikið út frá „riff-
um“ og frösum, en lögin voru ekk-
ert sérlega merkileg. Þetta var mjög
mikill metall, núna skil ég ekki
hvers vegna ég var að þessu.“
Feiminn en ekki
sviðshræddur
Guðmundur býr hjá föður sínum
og yngri bróður í Sundunum í
Reykjavík. Hann segir ekki komið
í ljós hvort sá stutti feti í fótspor
sín þar sem hann er aðeins sex
ára. Gítararnir eru fjórir; einn
kassagítar af Ovation-gerð og svo
Fender Stratocaster, Gibson Les
Paul og Ibanes rafmagnsgítarar.
Æfingarnar trufla engan í húsinu
þar sem Guðmundur æfir sig á óraf-
magnaðan gítar. Hann segist æfa
sig mikið en ekki mjög reglulega,
„þetta kemur í tímabilum. Það er
í raun mjög erfitt að æfa blús, ég
æfi mig frekar á einhveiju öðru.“
En áhugamál? „Blúsinn er mitt
aðaláhugamál og umhugsunarefni,
ég get ekki nefnt neitt sérstakt."
Ekki pólitík? „Ég hef engan
áhuga á henni og enn síður á fót-
bolta. Ég hef gaman af því að fara
í ferðalög og horfa á sjónvarp. Svo
les ég allt sem tengist tónlist, aðal-
Morgunblaðið/Sverrir
svoleiðis . . . ég er engin stjarna
eða söluvara."
lega músíktímarit, viðtöl og ævisög-
ur tónlistarmanna.“
Þegar Guðmundur er beðinn að
lýsa sjálfum sér, kemur nokkurt hik
á hann. Hann hallast þó að því að
hann sé skapgóður. „Svo er ég frek-
ar feiminn, þó það hafi minnkað frá
því sem var . . . en ég er samt
ekki sviðshræddur. Það er allt ann-
ar hlutur, þá er ég í öðru hlut-
verki, hlutverki sem ég er miklu
öruggari í. En ég held að spila-
mennskan hljóti að lýsa mér nokkuð
vel.“
Er ekkert einmanalegt að um-
gangast ekki jafnaldra? „Nei, ég á
marga vini; aldurinn, hann skiptir
ekki máli. Og svo hef ég alltaf gítar-
inn. Ég er lítið tengdur vinum og
kunningjum úr skólanum en held
að ég sé samt ekkert ólíkur þeim.
Ég er í annarri stöðu og að gera
aðra hluti en krakkar á mínum aldri
en persónan sjálf er ekkert öðru-
vísi.“
Enginn ferill enn
Er eitthvað sem stendur upp úr
í spilamennskunni? „Ekki neitt
ákveðið, þetta hefur verið þróun,
ég hef ekki verið að gera neitt
merkilega hluti. Ég hef meiri stíl
og hef áttað mig betur á því hvað
ég er að gera núna. Ég hef verið
að spila ólíka músík með ólíkum
mönnum en ég hef ekki hugsað um
spilamennskuna sem einhvern feril,
hann er ekkert kominn ennþá.
Hvað með framtíðina, freistar
spilamennskan? „Já, ég gæti vel
hugsað mér að gera ekkert annað.
En ég hef ekkert ákveðið, nema að
verða betri gítarleikari. Og einn
daginn langar mig til að gera eitt-
hvað sjálfur. Það tönnlast allir á
því að ég eigi að fara út, því ísland
sé svo lítið land og ekki hægt að
ná langt hér. Það getur vel verið
að það sé rétt, en mér finnst ekki
liggja neitt á. Ég hef líka íhugað
að læra á gítar en hef ekkert gert
í því ennþá. Ég gæti þess vegna
hugsað mér að læra klassík . . ..“
Lítið af Mayall að segja
Guðmundur lauk Langholtsskóla
fyrir einu ári og tók sér þá hlé á
skólagöngu. Hann segist lítið ahnað
hafa gert en að spila síðasta vetur.
Hann gerir þó ráð fyrir að fara í
skóla í haust, þá líklega á tónlistar-
braut í Fjölbrautaskólanum við
Ármúla. Hann segir það ekki þurfa
að verða til þess að hann spili
sjaldnar. í vetur hefur Guðmundur
m.a. leikið með Bobby Harrison á
pöbbunum og á tónleikum, spilað
inn á plötu með Bubba Morthens
sem ber heitið „Hver er næstur"
og spilað með blússveitinni Vinum
Dóra, sem hituðu meðal annars upp
fyrir Mayall. „Við vorum að hita
upp þegar Mayall kom. Ég settist
út í sal en var þá bara kallaður
upp. Mayall hafði heyrt mig spila
og ég hafði rætt aðeins við karlana
í hljómsveitinni. Ég spilaði svo eitt
lag með honum.“
Að tónleikunum loknum lýsti
Mayall því yfir að hann ætlaði að
hafa samband við Guðmund, sem
ypptir öxlum þegar það berst í tal.
„Ég veit ekkert um það, Mayall
fékk bara hjá mér heimilisfangið
en ég hef ekkert heyrt í honum.
Ég talaði aðallega við hina í hljóm-
sveitinni, hann hafði voðalega lítið
að segja sjálfur. Ég hlusta á May-
all aðallega með tilliti til þess hveij-
ir hafa spilað með honum. En það
er auðvitað mjög skemmtileg
reynsla að standa uppi á sviði hérna
lengst norður í höfum og leika með
heimsfrægum blúsara en ég fann
ekki fyrir neinum merkilegheitum."
Guðmundur segist sáttur við
„Hver er næstur", því sáttari, sem
hann hlusti oftar á hana. Og hann
lætur vel af samstarfinu við-
Bubba.„Það var mjög gott að vinna
með honum, hann kom mér svolítið
á óvart, var miklu „mýkri“ persóna
en ég bjóst við. í ágúst er svo ætlun-
in að setja saman sveit til að fylgja
plötunni eftir en ég veit ekki hveij-
ir verða i henni.“
Bláa bílskúrsbandið er eina
hljómsveitin sem Guðmundur hefur
verið fastur liðsmaður í en hann
hefur gripið í gítarinn með ýmsum
stundir þegar ég hugsa ekki um
neitt annað en að spila."
Spilarðu ennþá með tönnunum? I
„Stundum, það fer eftir því hvernig
liggur á mér. Annars hef ég minnk-
að það mjög mikið að vera með
svona „show“, égeinbeiti mér meira
að gítarnum en áður. Það fellur
ekki lengur að minni spilamennsku
að sýnast. Ég er að þessu til að
hafa gaman af, ég hef aldrei spilað
til að græða pening."
Hvernig var það fyrir þig að
koma inn í hóp manna sem allir eru
mun eldri en þú og lífsreyndari? „Ég
„fílaði“ það bara vel. Þeir tóku mér
vel, studdu við bakið á mér í byijun
en taka mér nú eins og jafningja.
Ég á orðið mína vini í blúsnum.
Það hefur komið mér dálítið á óvart
hvað menn eru mikið í eiturlyfjum,
hassi og hinu og þessu. En ég held
að ruglið þurfi ekkert frekar að
fylgja manni í tónlistarbransanum.
Ég hef það fyrir reglu að spila ekki
undir áhrifum. Metnaðurinn heldur
mér „streit“ enda verður engin al-
vara úr spilamennskunni ef maður
er að sulla í einhveiju á meðan."
Ekkijass
Og talið berst óhjákvæmilega að
blúsnum, aðaláhugamáli og um-
hugsunarefni Guðmundar. „Blús-
inn . . . það er svo auðvelt að spila
blús að því leyti að annaðhvort
getur maður það eða ekki. Og fyrir
þann sem getur, er auðvelt að koma
upp blúsprógrammi og halda tón-
leika. Mér finnst mjög aukinn áhugi
á blús og sífellt fleiri sem spila
hann. Hann hefur verið mun vin-
sælli en jassinn til dæmis.“
Hefur það aldrei hvarflað að þér
að spila jass? „Hann snertir mig
ekkert þó það sé ágætt að hlusta
á hann. En rokkið er alltaf nálægt
enda þefur það þróast upp úr blúsn-
um. Ég hlusta mikið á plötur og á
talsvert plötusafn. Ég er undir
áhrifum frá öllum tegundum af
blús. Af gítarleikurum eru það helst
B.B. King og Eric Clapton. En mitt
uppáhald er fimmtíu ára óraf-
magnaður kassagítarblús. Ég
hlusta helst á gamlan blús, jass og
<r
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
rv
Allt á einum stað
Komdu með bílinn á staðinn og þeir
á verkstæínu sjá um að setja nýtt pústkerfi undir.
PÚSTKERFIÐ FÆRÐU HJÁ OKKUR
Verkstæðið er opið alla virka daga frá kl. 8.00-18.00
nema föstudaga frá kl. 8.00-16.00.
Lokað laugardaga.
Síminner 83466.
Ath.:
Verkstæðið fæst eingöngu við ísetningar pústkerfa frá okkur.
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
Bílavörubúöin
FJÖÐRIN
Skeifunni2
82944
Púströrawokstæði
83466
p <4 'm l:Or< 1,' %
Metsölublad á hverjum degi!