Morgunblaðið - 21.04.1991, Blaðsíða 24

MORGUNBLAÐIÐ MINIMING AB aq^upA<?yR 21. APRÍL 1991
24 C
-aixa___L2.
Olafur Þorsteinsson
frá Háholti
Fæddur 8. maí 1916
Dáinn 22. mars 1991
„Þá var sumar og sól.“ Þau orð
komu mér fyrst í hug, þegar ég
fijétti lát Ólafs Þorsteinssonar frá
Háholti, vinar míns og frænda. Og
hugurinn hvarflaði óðara heim á
bemskustöðvar okkar austur í
Gnúpverjahreppi. Við vorum mjög
jafnaldara og oft rifjuðum við upp
gleðidagana, sem við áttum saman
í Ásaskóla og síðar sumrin góðu
heima í Hlíð, bernskuheimili mínu,
en þar var Óli kaupamaður í tvö
sumur. Þá var „sólskin um daga,
en döggfall um nætur“.
Sumarið 1934 var afburða gott
og grasspretta svo mikil, að menn
mundu varla annað eins. Fósturfað-
ir minn, Páll Lýðsson, sagðist ekki
muna eftir öðrum eins slægjum
nema ef vera kynni sumarið 1891,
en það var í minnum haft. Þegar
leið á þetta góða sumar 1934, var
farið að tala um, að meiri mann-
skap þyrfti, svo að hægt væri að
nýta þessar miklu og góðu slægjur.
Um mitt sumarið kom að hinni
árvissu skemmtun á Álfaskeiði.
Þangað fóru allir, sem vettlingi
gátu valdið, en Álfaskeið er mjög
fögur hömrum girt dalkvos í Lang-
holtsfjalli í Hrunamannahreppi. Þar
hittum við Óla Þorsteins, sem hafði
ráðið sig í vegavinnu, en vildi gjam-
an breyta til, ef þess væri kostur.
Sáu Hlíðarmenn strax, að þar var
kominn kaupmaðurinn, sem þá
vantaði. Óli tók boði þeirra alls
hugar feginn, svo framarlega sem
hann gæti fengið sig lausan úr
vegavinnunni. Það tókst og Óli kom
með okkur heim um kvöldið og
gekk að slætti með heimamönnum
að morgni.
Óli var aðeins 18 ára þetta sum-
ar, en stóð fyllilega á sporði þeim,
sem eldri voru, við heyskapinn og
— Minning
alla aðra vinnu. Var hann t.d. af-
burða fljótur að binda, — sagðist
reyndar hafa lært réttu handtökin
í Hlíð. — Á þessum árum var allt
hey bundið í bagga og flutt heim á
klökkum oft langa og erfiða leið,
svo að betra var að vel væri að
verki staðið. Matur var færður á
engjar og var þá gott að setjast
niður í blíðviðrinu, hvort heldur var
á Laufvelli, við Múlahornið, eða
inni í Bjarnarhaga.
Fyrir kom, að sláttumennirnir
höfðú með mér tafl og tefldu stund-
um í matartíma. Minntist Óli oft
á, hvað þetta hefði verið góð hvíld
og hvað hann hefði haft mikla gleði
og gagn af þessu, enda voru Hlíðar-
menn góðir skákmenn. Ævinlega
breiddist bros yfir andlit Ólaf, er
hann minntist þessara góðu gengnu
stunda í sveitinni. Sá bernskuheim-
ur er nú horfinn, en samt finnst
mér sem hann leynist enn, í broji
úr litlu Ijóði eftir Einar, son Óla:
Fyrir utan túngarðinn
stóð tjaldur á þúfu,
horn í haga,
en hrafnaklukka i laut,
glókollur gætti hjarðar.
Ólafur Þorsteinsson var fæddur
í Háholti í Gnúpveijahreppi 8. maí
1916. Foreldrar hans voru hjónin
Þorsteinn Bjarnason, fræðimaður
frá Háholti, og Ingibjörg Þorsteins-
dóttir frá Reykjum á Skeiðum. —
Ólafur var yngstur 14 systkina, en
12 komust til fullorðinsára. Einn
drengur dó mjög ungur og annar
14 ára. Nú eru fimm eftir af þessum
stóra hópi, þrír bræður og tvær
systur.
Þarf ekki að lýsa, hve erfitt hef-
ur verið að sjá svo stórum hóp far-
borða, enda unnu systkinin mikið
frá blautu barnsbeini heima og
heiman. — Ingibjörg í Háholti dó
frá þessum mörgu börnum árið
1923, en þá var Óli aðeins 7 ára.
Eftir lát Ingibjargar bregður Þor-
steinn búi og var Óli í skjóli hans
á ýmsum bæjum í sveitinni, fyrst á
Hæli hjá Kristjáni Sveinssyni frá
Langholti, síðar bónda í Geirakoti.
Óli var fermdur frá Eystra-Geld-
ingaholti. Fljótlega fór hann að
vinna fyrir sér, fyrst sem snúninga-
drengur, en síðan var hann kaupa-
og vetrarmaður. Tvo vetur var hann
í Laugavatnsskóla, en vann við bú
Bjarna skólastjóra á sumrin. Síðar
var hann eitt ár á Þingeyrum í
Húnaþingi og minntist þess jafnan
með mikilli gleði._
Um 1940 er Óli farinn að aka
áætlunarbíl fyrir Harald í Haga
milli Reykjavíkur og Þjórsárdals. Á
þeim árum kynntist hann konuefni
sínu, Guðbjörgu Einarsdóttur, en
hún ólst upp í Ásum hjá Ágústi
Sveinssyni, föðurbróður sínum, og
konu hans, Kristínu Stefánsdóttur.
En foreldrar Böggu, eins og Guð-
björg er alltaf nefnd, voru hjónin
Sesselja Loftsdóttir frá Steinsholti
og Einar Sveinsson frá Langholti,
bróðir Ágústs, sem áður er getið.
Óli og Bagga voru fjarskyld, bæði
af Reykjaætt. — Þau voru gefin
saman í Stóra-Núpskirkju árið 1945
og vegleg brúðkaupsveisla haldin í
Ásum.
Skömmu síðar flytjast þau til
Reykjavíkur. Þar vann Óli við akst-
ur og síðar afgreiðslustörf hjá ýms-
um fyrirtækjum. Oft var leitað til
Óla, ef kunnugan og öruggan
bflstjóra vantaði, en þær voru ófáar
ferðirnar, sem hann fór með fólk
austur að Heklu í gosinu 1947.
Árið 1961 tók Óli við gjaldkera-
starfi hjá ísarn hf. og gegndi því
starfi þar til líkamskraftar þrutu
1979. Hjá ísarn myndaðist mjög
sérstætt og skemmtilegt samfélag,
sem m.a. rnargir Hreppamenn áttu
hlut að. Óli átti ekki minnstan þátt
í þeim góða og hressandi anda, sem
þar ríkti. Af fundi hans fóru allir
léttir í lund.
Hjónaband og heimilislíf Óla og
Böggu var mjög farsælt. Þau áttu
lengst af heima við Bústaðaveginn
og tóku mikinn þátt í uppbyggingu
Bústaðakirkju og safnaðarstarfs.
Óli var einn af stofnendum Bræðra-
félags kirkjunnar og söng í kirkju-
kórnum. — Honum var einkar lagið
að vinna með ungum sem öldnum.
Óli vann víðar að félagsstörfum.
Hann var í Árnesingafélaginu og
lá þar ekkþ á liði sínu.
Heimili Óla og Böggu stóð alltaf
opið þeim, sem á þurftu að halda.
Þangað voru allir velkomnir, og
margt gert sér til gamans. Til dæm-
is safnaðist ungviði í kringum Óla
á gamlársdag, því þá var hann
hjálparhellan við að hlaða virðuleg-
an bálköst, svo að brennan yrði sem
tignarlegust um kvöldið. Það var
því ekki að undra, þótt krakkarnir
úr nágrenninu vildu vera með hon-
um_Óla á gamlárskvöld!
Óli og Bagga eignuðust þrjú
börn. Þau eru: Þorsteinn, dýralækn-
ir, en kona hans er Þóranna Páls-
dóttir, veðurfræðingur, — dætur
þeirra eru þijár, Sigrún, Hjördís og
Ánna. Einar, rithöfundur, kona
hans er Guðbjörg Sveinsdóttir,
hjúkrunarfræðingur, en þeirra börn
eru Védís og Sveinn. Áður átti Ein-
ar soninn Hjört. Yngst barna Óla
og Böggu var Sigrún, en hún dó
1970, aðeins 17 ára. Var þá mikill
harmur og sár kveðinn að fjölskyld-
unni, ekki síst Óla, en samband
þeirra hafði verið mjög innilegt.
Við fráfall Sigrúnar sefaði hann
sárata harminn með ljóði, sem hann
nefndi Sigrún. Ljóðið sýnir þann
mikla kærleik og gleði sem þau
feðgin áttu saman.
Oli lét af störfum árið 1979 gjör-
samlega farinn af kröftum. Hann
gekk með ólæknandi sjúkdóm, sem
n'efndur er MS. — MS-félagið var
stofnað 1968, en aðalhvatamaður
þess var Kjartan Guðmundsson,
læknir. Hefur þar verið unnið mikið
og gott starf, en örkuml eru örlög
flestra MS-sjúklinga og hjólastóll-
inn þá þrautalendingin. Svo var og
um Óla. En hann átti góðá fjöl-
skyldu og eiginkonu, sem aldrei
brást. Hún var hans stoð og stytta,
uns yfír lauk. — Lengst af dvaldist
hann á heimili sínu í Sólheímum
27, en þangað fluttust þau hjónin,
þegar Öli var orðinn bundinn við
hjólastólinn. Seinustu árin var hann
í_ dagvist á heimili MS-sjúklinga í
Álandi 13 og undi þar vel sínum
hag. Einnig var hann öðru hvoru á
sjúkradeildinni í Hátúni.
Óli var þeirrar gerðar, að hann
varð aldrei gamall, þótt árunum
ijölgaði. Æskubrosið fylgdi honum
alltaf. Það leið að vori, er hann
kvaddi. Hann var vorsins barn og
elskaði vorið eins og þessar ljóðlínur
hans sýna:
Er vorsólin skín og vermir jörð
þá vaknar líf um holt og börð
og allt verður aftur gaman.
Nú hvílir hann við hlið sinnar
elskuðu dóttur, Sigrúnar.
Ég þakka Óla alla gleðina, sem
hann veitti og góðvildina, sem geisl-
aði frá honum. Blessuð sé minning
hans.
Hulda Runólfsdóttir
frá Hlíð.
Birting af-
mælis- og
minning-
argreina
Morgunblaðið tekur afmæl-
is- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fýrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Ekki eru
tekin til birtingar frumort ljóð
um hinn látna. Leyfílegt er að
birta tilvitnanir í Ijóð eftir þekkt
skáld, og skal þá höfundar get-
ið. Sama gildir ef sálmur er birt-
ur. Meginregla er sú, að minn-
ingargreinar birtist undir fullu
nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina
gildir sú regla, að aðeins eru
birtar greinar um fólk sem er
70 ára eða eldra. Hins vegar eru
birtar afmælisfréttir með mynd
í dagbók um fólk sem er 50 ára
eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð
að handrit séu vel frá gengin,
vélrituð og með góðu línubili.
BLOM
SEGJA ALLT
Mikið úrval
blómaskreytinga
fyrir öll tækifæri.

Opið alla daga frá kl. 9-22.
Sími 689070.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
MAGNÚS GUÐJÓNSSON,
bifvélavirki,
Langholtsvegi 71,
lést að kvöldi 19. apríl.
Margrét Magnúsdóttir, Guðmundur Sigurþórsson,
Guðjón V. Magnússon, Koibrún Þorkelsdóttir,
María Ó. Magnúsdóttir, Karl A. Ágústsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkaer eiginmaður minn,
EINAR ÞÓRIR STEINDÓRSSON,
Álftamýri 56,
lést í Landakotsspítala föstudaginn 19. april.
Elínborg Gísladóttir og fjölskylda.
t
Bróðir okkar,
HALLDÓR SIGURJÓNSSON
frá Minni-Bæ,
Grímsnesi,
andaðist 6. apríl sl. á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund.
Jarðarför hefur farið fram.
Kaerar þakkir til þeirra, er önnuðust hann.
Systkini hins látna.
t
Móðir okkar,
VILBORG ÓLAFSDÓTTIR,
Rauðalæk 53,
Reykjavik,
sem lést 16. apríl sl. verður jarðsungin frá Víðistaðakirkju í Hafnar-
firði þriðjudaginn 23. apríl kl. 13.30.
Ólafur Stefán Sigurðsson,
Þórður Örn Sigurðsson,
Brynhildur Ósk Sigurðardóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdasonur og bróðir,
GUÐMUNDUR BRYNJAR STEINSSON
apótekari,
Bjarmalandi 9,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju þriðjudaginn 23. apríl kl.
13.30.
Erna Kristjánsdóttir,
Kristján S. Guðmundsson, Ólafur S. Guðmundsson,
Bára Ólafsdóttir, Kristján Aðalsteinsson,
Hlíf Steinsdóttir, Pétur Geirsson.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HREIÐAR LEVÝ JÓNSSON,
Grettisgötu 71,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 23. apríl kl.
13.30.
AuðurÁsa Benediktsdóttir,
Hildur Hrönn Hreiðarsdóttir, Guðmundur Sigurðsson,
Ingibjörg Hreiðarsdóttir, Guðmundur Magnússon,
Bogey R. Hreiðarsdóttir, Benedikt Sigurðsson,
Logi Snævar Hreiðarsson, Helga Völundardóttir,
Hreiðar Hugi Hreiðarsson, Rósa Waagfjörð.
t
Þökkum af alhug samúð og vináttu við andlát og útför
MARINÓS R. HELGASONAR,
Drápuhlíð 3.
Baldur Marinósson,
Margrét Marinósdóttir,
Ásta Marfa Margrétardóttir,
Páll Ragnar Baldursson
Andrés Baldursson.