Morgunblaðið - 31.07.1993, Blaðsíða 50
50
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 31. JÚLÍ 1993
nmnmn
flltiraunBlabtíb
M
, Úg veit eJcki hvcÁ þe.tfox- er;
en. tpú þ&r-ft nfytt. "
Ást er ...
Með
morgnnkaffiriu
... að hugsa fram í tím-
ann
TM Reg. U.S Pat Off,—all rights reserved
® 1993 Los Angeles Times Syndtcate
Barnabarnið okkar var að fá
fyrstu tönnina sína.
HOGNI HREKKVISI
ER. AÐ TAKA TÍMANN A KASTINO.
BRÉF TIL BLADSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
SVR staðnað fyrirtæki
Frá Gunnari Halldórssyni:
ALVEG er makalaust hvað þetta
fyrirtæki sem nefnist Strætisvagn-
ar Reykjavíkur er staðnað. Það er
alveg sama þótt skrifaðar séu grein-
ar í blöð um starfsemi þess og bent
á það sem betur mætti fara, það
virðist ekki vera hlustað á raddir
þeirra sem vilja fyrirtækinu vel og
notendur vagnanna. Margfalt er
búið að benda á það óréttlæti að
láta unglinga borga fullt gjald með
vögnunum, til jafns við fullorðna,
en unglingar fá eins og kunnugt
er aðeins unglingakaup ef þeir eru
í vinnu. Eins er það með fólk sem
orðið er 67 ára og eldra, það ætti
raunverulega að geta gengið inn í
vagnana með skírteini sem sannar
aldur þess og borga ekki krónu því
það fólk er margoft búið að borga
með framlagi sínu til þess opinbera
Frá Sigrúnu Halldórsdóttur:
Náskattur er eins og kaun á þjóðfé-
lagsþegnunum. Þegar nákomin ætt-
ingi fellur frá á að sýna hinum látna
og hans nákomustu ættingjum þá
virðingu að skattheimtu Ijúki við
andlát. Annað er óvirðing. Siðleysi!
Það kom bréf inn um bréfalúguna.
Efnið var ekki hjartnæmt. Farið
fram á að undirrituð greiddi skatta
látins föður. Yfirmönnum skatt-
stjóra var tjáð að eigi væri vilji
fyrir því. Þar, sem undirrituð væri
fyrsta erfð. Ósköp litlaust bréf barst
til baka. Efni þessu hafnað. Vitnað
var í grein skattalaga. En þar, sem
undirrituð hafði eigi fengið þau
send, gat hún ekki með nokkru
móti vitað hvað sú grein táknaði,
sem vitnað var í. Það var auðséð
að eigi þýddi að mögla við þessa
stofnun. Greiddir voru skattar.
Fyrrum yfirmanns þessarar stofn-
unar. Er gegnt hafði þessu emb-
ætti hart nær hálfa öld. Hvílíkt virð-
ingarleysi við minningu hans. Sl.
í gegnum tíðina.
Svo er það þetta með snyrtiað-
stöðuna, þar þarf nú aldeilis að taka
til hendinni. Benda má á aðstöðuna
í biðskýlinu við Grensásveg, þar er
engin snyrtiaðstaða og þar verða
farþegar stundum að létta á sér á
bak við skýlið, sem nær náttúrlega
engri átt frá heilbrigðissjónarmiði.
Hvað segir heilbrigðiseftirlitið og
umhverfismálaráðherrann um
þetta?
Einnig má nefna að slysahætta
er mikil þarna þótt girðing sé til
að draga úr umferð gangandi fólks
yfir götuna, í næsta biðskýli. Girð-
ing þessi mætti vera einum metra
hærri, því daglega sjást böm og
unglingar stytta sér leið yfir þessa
girðingu og ekki er lengra en eitt
ár síðan unglingur slasaðist lífs-
hættulega þegar hann ætlað að
stytta sér leið, hann er nú fatlaður.
febrúar barst annað bréf til undir-
ritaðrar, í þetta sinn var það send-
ing frá sýslumannsembættinu.
Skattstofa Reykjavíkur hafði sem
sagt fundið út að það væru meiri
eignir í búinu. Þetta var allsheijar
uppskurður. Mætt var á fund full-
trúa þar, sem spurði aðeins kann-
astu við þetta og hitt. Upp úr pússi
mínu dró ég kvittun, sem hljóðaði
upp á sex milljónir króna. Þetta
dregur saman sagði fulltrúinn. Boð-
ist var að greiða það, sem á vant-
aði. Því var ekki ljáð eyra einu sinni.
Ritað var bréf til embættsins og
bent á að þungur baggi fylgdi arfi
mínum. Síðan líður hálft ár. Þá
kemur annað ár frá þessum sama
fulltrúa. Nú vill hann að undirrituð
mæti aftur. Yfirskilvitlegt. Þar sem
hans hefur verið að kortleggja mál-
ið í 6 mánuði. Með öll embætti fyr-
ir aftan sig. Hvað hefur hann nú í
hyggju? Því fær þjóðin að fylgjast
með í blöðunum. Það er komin tími
til að þjóðin viti hvernig stofnanir
fara með þegna sína. Hafa þessir
Ég vil bara spyija ennþá einu
sinni: Ráðamenn Strætisvagna
Reykjavíkur, eftir hveiju er verið
að bíða með að bæta hreinlætisað-
stöðuna í biðskýlinu? Hvers vegna
er girðingin ekki hækkuð, sem er
við biðskýlin við Grensásveg? Er
verið að bíða eftir fleiri slysum?
Borgarstjóri má til með að fara
og skoða aðstæður í þessum málum,
kosningar eru framundan og viss-
ara að framkvæma eitthvað í þess-
um mál. Svo er mikið um autt hús-
næði við Grensásveg sem nota
mætti fyrir úrvalsbiðskýli. Einnig
mætti benda á að Korpúlfsstaðaæv-
intýrið má alveg bíða í nokkur ár.
Ráðamenn Reykjavíkurborgar,
hefjist handa nú þegar.
GUNNAR HALLDÓRSSON,
Eyjabakka 15,
Reykjavík.
lögfræðingar gleymt þeirri stað-
reynd að þeir eru starfsmenn hjá
ríkinu? Von að spurt sé. Slíkur er
embættishrokinn. Nú er spurt
hversu mikið skuldar ríkið undirrit-
aðri fyrir röskun á högum mínum.
Hversu miklu heilustjóni hafa þess-
ar stofnanir valdið mér? Hver reikn-
ar það út? Góður lögmaður er ekki
lengi að reikna slíkt út. Síðan er
að leggja öll vottorð fram og keyra
málið upp í horn. Spurt er, hvers
vegna vildi fulltrúi hjá sýlsumanni
ekki greiðslu sl. febrúar. Eru
kannski prósentur af svona skatt-
heimtu? Sem máskí hækka eftir
vissan tíma? Bréf þetta verður birt
í blöðum. Það er kominn tími til
að þjóðin komi út úr þessu miðalda-
myrkri og þegi allt í hel. Það sem
síðar kann að koma fram í þessu
máli verður einnig birt. í haust
kemur út bókin Halldór skattstjóri.
Þar kennir margra grasa. Hún er
náma af fróðleik byggð á skjölum
og einkabréfum. Tvíbentur máls-
háttur segir „meira vinnur vit en
strit".
SIGRÚN HALLDÓRSDÓTTIR,
230241-4659
Náskattur
Víkveiji skrifar
að fer ekki hjá því að ríkisstjórn-
in hafi átt annríkt við að finna
leiðir til að leysa vanda ríkiskass-
ans. Á örskömmum t.'ma hafa hellst
yfir heimilin „lausnir" sem eiga að
bjarga miklu og nefndar eru upp-
hæðir sem í eyrum almennings virð-
ast eins og dropi í skuldahaf ríkis-
sjóðs en muna töluverðu fyrir pyngju
fjölskyldnanna í landinu.
Víkveiji er ekki alls kostar sáttur
við þær leiðir sem fundnar hafa ver-
ið og leyfir sér jafnvel að efast um
réttmæti þeirra. Nú um helgina er
verið að bera út skattálagningar-
seðla til þjóðarinnar og í þeim seðlum
leynast upplýsingar til svokallaðs
„hátekjuhóps“ um hversu mikið
hann á að .greiða aukalega í skatta
á komandi mánuðum.
xxx
Víkveiji hefur ekkert á móti því
að lagður sé á hátekjuskattur
en framkvæmd hans og skýringarn-
ar sem honum fylgja að þessu sinni
eru þvílík þvæla að hann efast um
að almenningur skilji hvað er á seyði.
Til að byija með er skatturinn reikn-
aður út eftir tekjuskattsstofni ársins
1992 en er í raun og veru fyrirfram-
greiðsla af tekjum sem hugsanlega
verður aflað árið 1994.
Næstu fjóra mánuði verður því
„hátekjuhópurinn" áð greiða skuld
við ríkissjóð vegna væntanlegra
tekna, byggðum á tekjum sem var
aflað þegar allt aðrar skattaforsend-
ur giltu. En þessi mnheimta heldur
lengur áfram, vegna þess að fram
til 1. ágúst 1994 mun þessi hópur
greiða hátekjuskatt reiknaðan eftir
tekjum ársins 1992, því skattskýrsla
fyrir 1993 liggur ekki fyrir fyrr en
þá.
XXX
Oft er það svo að. fólk vinnur
mismikið frá ári til árs og
mikill munur getur verið á tekjum
milli ára. Þeir einstaklingar sem fara
yfir hátekjumörk árið 1992, hafa
síðan haft aðstöðu til að vinna minna
og þar af leiðandi að minnka tekjur
sípar, standa nú frammi fyrir því
að þurfa að auka við þær aftur til
að standa straum af hinni svokölluðu
„fyrirframskuld" við ríkissjóð. Þeir
fá að vísu leiðréttingu sinna mála
eftir heilt ár, en eru þá þegar komn-
ir inn í þann vítahring að hafa þurft
að auka tekjur sínar til að standa
straum af skatti sem miðast við
skattárið fyrir tveimur árum.
Fleira getur komið til. Atvinnu-
leysi, byggðaröskun og það val
kvenna að hverfa að heimilisstörfum
um sinn. Einstaklingur sem fór yfir
hátekjumörk árið 1992 er kannski
alls ekki í vinnu næsta árið, en lend-
ir samt í innheimtu á hátekjuskatti
og þarf að finna leið til að mæta
þeim kostnaði.
Víkveiji hefur það á tilfinningunni
að hin svokallaða „fyrirfram-
greiðsla" sé ekkert annað en „eftirá-
skattur" fyrir tekjur ársins 1992.
Eða getur ríkisstjórnin sannað ann-
að, svo að ekki verði um villst? Það
er að minnsta kosti mjög dularfullt
að ekki sé hægt að leggja þennan
skatt á í staðgreiðsluformi frá 1.
janúar 1994. Víkveiji sér ekkert í
þessari aðferð annað en aukinn
kostnað við skriffinnsku og vettvang
fyrir skýringar stjórnmálamanna
sem myndu vera öllum þorra al-
mennings óskiljanlegar. Eina ástæð-
an sem hann sér fyrir því að nefna
skattinn „fyrirframskatt", er sú að
líklega er vafaatriði hvort leggja
megi þennan skatt á tekjur sem afl-
að er í góðu trausti á þær skattafor-
sendur sem ríktu árið 1992. Það er
spurning hvort slík innheimta mundi
ekki brjóta í bága við reglur um
afturvirkni laga og spurning hvort
slíkt væri ekki bein eignaupptaka
af hálfu ríkisins.