Morgunblaðið - 10.06.1995, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ
FRETTIR
LAUGARDAGUR 10. JÚNÍ 1995 11
SEGULBÖNDIN hefur Bendiksen geymt í innisundlauginni. Hann hefur losað sig við flest
þeirra og vonast nú til þess að geta fyllt hana af vatni í stað tónlistar.
Böndin heim
Morgunblaðið/Kristinn
ARNE Bendiksen með islensku segulböndin: „Heyrið þið hversu góð upptakan er... nei, er
þetta ekki „Edelweiss“ [úr kvikmyndinni Tónaflóði],“ sagði Bendiksen er hann spilaði upptöku
með Ellý og Vilhjálmi Vilhjálms á íslenskri útgáfu lagsins, sem kölluð var „Alparós".
RNE Bendiksen fer ekki
troðnar slóðir. Hann
geislar af lífsgleði og
heimili hans á Asker í Ósló ber
vott um að þar býr og starfar
einstakur maður. Bendiksen er
þúsundþjalasmiður í tónlist; laga-
höfundur, söngvari, hljóðfæra-
leikari, hljómsveitarstjóri og
flötuútgefandi. Og svo er hann
slandsvinur. Hann hefur ákveðið
að gefa íslendingum upptökur
sem hann keypti af fyrirtæki sem
pressaði hljómplötur. Segir hann
ástæðuna einfaldlega þá að þær
eigi hvergi annars staðar heima
en á íslandi. Er von á upptökun-
um í næstu viku.
Forsaga málsins er sú að fyrir
rúmum tíu árum hafði Bendiksen
af því spumir að henda ætti
gömlum segulbandsspólum með
tónlist hans og öðru efni sem
hann hefði gefið út. Hann hafði
samband við plötupressuna og
úr varð að hann keypti allar þær
upptökur sem henda átti. Verðið
lætur hann liggja á milli hluta
en ljóst er að það hljóðaði upp á
einhverjar milljónir króna.
Himinlifandi
Þegar Bendiksen fór að skoða
upptökurnar kom í ljós að hluti
þeirra var íslenskur og færeyskur
og ákvað hann að reyna leita
fyrir sér næst þegar hann ætti
leið til íslands, en hann situr í
stjórn norræns þings tónlistar-
höfunda. í tvö skipti spurðist
hann fyrir um hver myndi hafa
mestan áhuga á upptökunum en
gerði ekkert í málinu.
í síðustu viku var hann svo
hér á ferð og ákvað að hafa sam-
band við Jónatan Garðarsson hjá
Spori, sem hefur haft veg og
vanda af útgáfu á gömlum ís-
lenskum dægurlögum. Jónatan
tók honum fagnandi. „Hann varð
alveg himinlifandi þegar hann sá
og heyrði hvað ég var með en
ég sýndi honum fylgiskjöl með
upptökunum. Þegar ég sagði
honum að ég vildi að hann fengi
upptökurnar sagði hann það
einna líkast því að fá handritin
Norski tónlistarmaður-
inn Arne Bendiksen
hefur ákveðið að færa
íslendingum góða gjöf,
ómetanlegt safn segul-
banda með upptökum
af íslenskum dægur-
lögum. Urður Gunn-
arsdóttir fékk að
líta á segulböndin sem
hann hefur geymt í
innisundlaug á
heimili sínu í Ósló
heim,“ segir Bendiksen.
Jónatan segir það ekki ofsagt
að hann hafi fagnað Bendiksen.
„Ég hafði leitað svo árum skipti
að upptökunum, sem ég vissi að
hlytu að vera einhvers staðar til.
Ég henti öllu frá mér sem ég var
að gera daginn sem Bendiksen
hringdi og fór að hitta hann.“
Segir Jónatan að Spor muni gefa
út safnplötur úr því efni sem á
upptökunum sé, m.a. með hljóm-
sveit Ingimars Eydal.
Um er að ræða um fimmtíu
segulbönd og er ein plata á
hverju, ýmist 78, 45 og 33 snún-
inga upptökur frá 1963-1980.
Þjóðarbókhlaðan norska á að
fá upptökurnar sem Bendiksen
keypti, að frátöldum þeim ís-
lensku, „sem ég sagði þeim að
þeir gætu ekki fengið. Um er að
ræða frumupptökur, sem margar
hveijar eru ekki til hérlendis
lengur. Segir Bendiksen að
hljómurinn á þeim sé fyrirtak og
því til sönnunar lék hann „Ó að
það sé hann,“ sem Ellý Vilhjálms
söng inn á plötu fyrir margt
löngu.
Hljómplata var í raun fimmta
eintajcið sem gert var, fyrst var
tekið upp á segulband, þá á lakk-
plötu, silfurplötu, nikkelplötu og
að endingu var sjálf platan press-
uð. I þessu ferli gátu læðst inn
loftbólur og annað snark, sem
heyrðist á plötum en ekki á frum-
upptökunni. „Það sem er svo
skemmtilegt við þessar gömlu
upptökur eru öll aukahljóðin og
smámistökin. í þá daga var allt
tekið upp í einu og ef einn gerði
smámistök var ekki hætt, heldur
haldið áfram. Ein og ein feilnóta,
hósti og hljóðið þegar slagverks-
leikarinn leggur simbalana frá
sér, eykur gildi upptökunnar."
Bendiksen hefur gefið töluvert
út af því efni sem hann keypti,
aðallega á safndiskum og segir
nauðsynlegt að gera hið sama
við íslenska efnið. Meðal þess
sem hann hefur gefið út er safn-
geisladiskur með norsku söng-
konunni Noru Brocksted sem
söng m.a. „Svo ung og blíð“ á
dulítið bjagaðri íslensku. Undir
söng karlakvartettins Monkeys,
og einn söngvaranna var einmitt
Arne Bendiksen. Hyggst hann
láta Spor fá efni með Brocksted.
Bendiksen býr í stóru einbýlis-
húsi og öllum sem inn koma má
vera ljóst að þar fer óvenjulegur
persónuleiki. I kjallaranum hefur
hann komið böndunum fyrir í
innisundlauginni, þar sem er kalt
og dimmt og því fyrirtaks-
geymsla fyrir böndin. Töluvert
af þeim hefur þegar verið flutt í
Þjóðarbókhlöðuna og segist
Bendiksen vera farinn að hlakka
til að geta aftur látið vatn renna
í laugina og skellt sér út í.
Minna hefur þurft til að gera
menn að íslandsvinum en gjöf á
borð við segulbönd Bendiksens.
„íslandsvinur? Það hef ég lengi
verið. Mér finnst svo mikilvægt
að huga að upprunanum og þá
hef ég ekki síst horft til íslend-
inga og Snorra. Ég er frá Björg-
vin á vesturströndinni og ég finn
ekki ræturnar hér í Ósló. Svo er
ég líka rómantíker, það er gott
að upptökurnar komist að end-
ingu heim.“
Sammngur um
sjóvinnuþjálfun
SAMNINGUR um sjóvinnuþjálfun
ungmenna hefur verið gerður milli
fjögurra sveitarfélaga og Karels
Karelssonar útgerðarmanns.
Sveitarfélögin sem aðild eiga
að samningnum eru Reykjavíkur-
borg, Kópavogsbær, Hafnarfjarð-
arbær, Keflavík, Hafnir og Njarð-
vík.
Verkefnið er stýrkt af Atvinnu-
leysistryggingasjóði, sveitarfélög-
unum íjórum og nýtur fyrir-
greiðslu Byggðastofnunar.
Hver unglingur einn
mánuð til sjós
Karel sagði í samtali við
Morgunblaðið að samningurinn
hljóðaði upp á sex mánaða tíma-
bil. Hann keypti Haftind fyrir
nokkrum dögum með fyrirgreiðslu
frá Byggðastofnun. Haftindur er
58 tonna eikarbátur, smíðaður í
Hafnarfirði árið 1946.
Karel gerði út samnefndan bát
til sjóvinnuþjálfunar fyrir 20 árum,
þá fyrir Unglingaheimili ríkisins,
og svo aftur árið 1993. Sex til sjö
unglingar verða um borð í skipinu
í einu auk þriggja leiðbeinenda,
skipstjóra, stýrimanns og vél-
stjóra. Báturinn verður á hand-
færaveiðum og hugsanlega einnig
lúðulóðum. Gert er ráð fyrir að
hver unglingur verði a.m.k. einn
mánuð til sjós.
Lágmarkslaun þeirra verða 55
þúsund krónur á mánuði og auk
þess frítt fæði. Þegar fiskað hefur
verið fyrir tryggingu eiga þeir
helminginn af þeim afla sem er
dreginn.
Settur skólameistari
við Borgarholtsskóla
MENNTAMÁLA-
RÁÐUNEYTIÐ hefur
sett Eygló Eyjólfs-
dóttur, framhalds-
skólakennara við
Menntaskólann við
Hamrahlíð, skóla-
meistara við Borgar-
holtsskóla í Reykjavík
frá 1. júní 1995 til 31.
júlí 1996.
Eygló er fædd 28.
nóvember 1943. Eig-
inmaður hennar er
Steinarr Höskuldsson,
viðskiptafræðingur,
og eiga þau tvö börn.
Eygló Eyjólfsdóttir
Eygló lauk BA-
prófi frá Háskóla ís-
lands 1969 og námi
í uppeldis- og
kennslufræði 1971.
Hún lauk MA-prófi í
skólastjórnun frá
Ríkisháskólanum í
Minnesota 1991.
Hún hefur verið
kennari við Mennta-
skólann við Hamra-
hlíð frá 1970 og hef-
ur auk þess gegnt
þar tímabundið stöðu
áfangastjóra og kon-
rektors.
Morgunblaðið/Sverrir

Karlakórinn byggir á ný
FRAMKVÆMDIR við ný-
byggingu Karlakórs Reykja-
víkur við Skógarhlíð eru
hafnar á ný eftir nokkurt hlé
en tíu ár eru síðan fyrsta
skóflustungan var tekin. Að
sögn Bjarna Reynarssonar,
formanns kórsins, verður
unnið við húsið í allt sumar
og því komið undir þak. Kór-
inn átti húseign við Freyju-
götu sem hefur verið seld og
er kórinn því á götunni eins
og er.
„Okkur vantar samstarfs-
aðila að nýja húsinu,“ sagði
Bjarni. Sagði hann að húsið
væri hannað sem menningar-
og samkomuhús og að í upp-
hafi hafi tveir tónlistarskólar
sýnt áhuga á samstarfi en
gefist upp þegar á reyndi.
Benti hann á að kórinn nýtti
húsið ekki nema í tvö til þrjú
kvöld í viku en húsið er dýrt
í byggingu eða um 100 mil]j-
ónir króna og dýrt í rekstri.
„Þetta var full mikil bjartsýni
í upphafi," sagði Bjarni.