Morgunblaðið - 18.05.1996, Blaðsíða 27
UTI AÐ BORÐA MEÐ BJORGVINI HALLDORSSYNI DAGSKRASTJORA OG TONLISTARMANNI
Ailir eiga
sína
drauma
Björgvin Halldórsson er sérfræðingur
í ítalska eldhúsinu. Hann stakk því upp á
að fara á La Primavera þegar Sveinn
Guðjónsson bauð honum út að borða
í hádeginu einn góðviðrisdaginn
nú í vikunni.
ETTA er góður staður,“
segir Björgvin þegar við
fáum okkur sæti við glugga-
borð með útsýni yfir iðandi mannlíf-
ið í Austurstræti. Það er sólskin og
hiti og þess vegna gætum við alveg
eins verið staddir á Ítalíu. Mat-
seðillinn er líka ítalskur, sem og
andrúmsloftið á staðnum.
„Ég ætla bara að fá mér íslenskt
bergvatn,“ sejgir Björgvin þegar
yfirþjónninn, Ivar Bragason, réttir
okkur vínlisþann. Ég bið um Egils
pilsner og Ivar virðist hafa fullan
skilning á þessari ábyrgu afstöðu
okkar, svona í hádeginu á virkum
vinnudegi, en bendir þó hæversk-
lega á að vínlisti hússins sé sérstak-
lega valinn með úrval
ítalskra eðalvína að
leiðarljósi. „Þið kom-
ið bara aftur í víns-
mökkun þegar betur
stendur á,“ segh’
hann og réttir okkur
matseðilinn.
Það er ljóst strax í
upphafi að Björgvin
er vel að sér í ítalska
eldhúsinu. Hann lít-
ur með velþóknun
yfir matseðilinn og
pantar í forrétt Car-
paccio con basilico e
citrone, sem er hrátt
nautakjöt með basi-
líku, balsamediki,
ólífuolíu og sítrónu.
„Þetta er alveg ekta
ítalskt sælgæti,“ segir hann og fær
sérvatnssopa.
Eg heyrí að þú ert eins vel inni í
ítalskri matargerðarlist og tónlist.
Ertu mikill matmaður?
„Sérðu það ekki á mér?“ svarar
hann að bragði og hlær. „Nei, án
gríns þá er þetta eitt af mínum
mestu áhugamálum. Ég er í sæl-
keraklúbbi eins og ,svo margir,
okkar er kallaður „Ítalíufélagið".
Þetta er vinahópur sem kemur oft
saman og við eldum og borðum og
hlustum á ítalska tónlist. ítalskir
réttir eru þar að sjálfsögðu í háveg-
um hafðir og við höfum meðal ann-
ars farið saman til Italíu, ég segi
ekki eingöngu til að borða, en það
var stór liður í ferðaáætluninni."
Og þú eldar sjálfur... ?
„Já, það er eitt af _því skemmti-
legasta sem ég geri. Eg safna mat-
reiðslubókum, tek þær jafnvel með
mér í rúmið á kvöldin. Ég lít á
matargerð sem list eða jafnvel vís-
indi. Eg slappa svo vel af í eldhús-
inu, kemst í eins konar hugleiðslu-
ástand.
Margir af vinum mínum eru mik-
lir áhugamenn um matargerð.
Kristján Jóhannsson er til dæmis
mikill kokkur, sömu sögu er að seg-
ja um Björn G. Björnsson, Tómas
Tómasson og Magnús Kristjánsson.
Við reynum að slá hvor öðrum við í
listinni og uppskriftunum.
Eldhúsið er að mínu mati mikil-
vægasti staður hvers heimilis og
raunar miðdepill mannlífsins. La-
rousse Gastivnomique Ency-
clopedia er mín biblía. I henni getur
þú lesið um allt sem skiptir máli í
matargerð, allt frá uppruna
hráefnisins og út í suðutímann á
réttunum.
Eitt af því skemmtilegasta við
matargerðarlistina er svo að bregða
út af uppskriftinni og prófa eitthvað
nýtt afbrigði. Þetta er ekki ósvipað
því að útsetja lag. Maður fær lagið
íúllskapað frá höfundi en „im-
próvíserar" síðan sólókaflann eftir
eigin höfði og bætir jafnvel
milliröddum inn í.“
í trúnaði
„Þú verður að prófa aðeins Polenta
með gráðosti áður en við fórum í
aðalréttinn," segir Björgvin og
pantar síðan Milanese con spaghetti
a 1 pomodoro í aðalrétt, en það er
kálfasneið, borin
fram með spaghetti
í tómatsósu. Talið
berst síðan að
b r e y t t r i
veitingahúsamenn-
ingu á íslandi og
Björgvin kveðst
vera hæstánægður
með þróunina.
„Það hafa orðið
stórkostlegar fram-
farir í þessum
efnum. Við munum
nú báðir eftir því
þegar Sælkerinn
kom á sínum tíma.
Það var bylting og
manni fannst æðis-
lega flott að fara
þangað og fá sér
steik með kiyddsmjöri. Síðan hefur
þetta leitt hvað af öðru og Reykjavík
er farin að slaga upp í heimsborg-
irnar hvað varðar veitingahúsa-
menningu. Þetta kemur auðvitað til
af því að Islendingar eru farnir að
ferðast svo mikið og farnir að gera
auknar kröfur í þessum efnum.
Annars get ég sagt þér í trúnaði,“
segir Björgvin og lækkar róminn,
„að ég og nokkrir vinir mínir eigum
okkur þann draum að setja upp lítið
veitingahús, alveg sérstakt veitinga-
hús með sérhannaðn innréttingu og
matseðli eftir okkar höfði...“
Má það ekki koma fram í viðtalinu
...?
„Ég veit ekki hvort er nokkur
ástæða til þess. Og þó, mér er alveg
sama, við þurfuin ekkert að skamm-
ast okkar fyrir að eiga draum. Ailir
eiga sína drauma."
Á meðan við bíðum eftir rétt-
unum smökkum við á crissine, og
brauði með ólífuolíu og balsamic
edikblöndu, sem vinsælt er á Ítalíu
að narta í fyrir mat. Og talið berst
að aðalstarfi Björgvins sem dag-
skrárstjóra Bylgjunnar, en hún
fagnar tíu ára afmæli sínu um þess-
ar mundir. Þar hefur hann vitaskuld
yfrið nóg að gera við að stjórna og
setja saman dagskrána. Björgvin
segir mér að mikið standi til í tilefni
þessara tímamóta og kveðst vera
vongóður og spenntur fyrir því sem
er á döfinni í dagskrá Bylgjunnar í
sumar. Samt hefur hann önnur járn
í eldinum, meðal annars syngur
hann í sýningunni Bítlaárin, sem
notið hefur mikilla vinsælda á Hótel
Islandi, og ennfremur er hann að
leggja lokahönd á vinnu við hljóm-
plötuna íslandslög 3, sem hann hef-
1 LÍTRI VATN (LÉTTSALTAÐ).
250 GRÖMM AF POLENTA. 100
GRÖMM AF GRÁÐOSTI.
POLENTA ER STRÁD ÚT f
SJÓÐANDI VATNID OG HRÆRT
f MEÐ PI'SK OG ER SOÐID í
U.Þ.B. 12 TIL 15 MÍNÚTUR. AD
SÍDUSTU ER GRÁÐOSTURINN
KLIPINN ÚT f OG BRAGÐBÆTT
EF ÞÖRF ÞYKIR. GOTT ER AÐ
BERA FRAM MEÐ ÞESSU
TÓMATBASILSÓSU.
Morgunblaðið/Porkell
BJÖRGVIN Halldórsson: „Þetta er eins og að útsetja lag
ur verið að vinna að undanfarna
mánuði.
„Það hefur verið mjög ánægju-
legt að vinna þessa plötu. Þarna eru
söngvarar eins og Bjarni Ara, Egill
Olafs, Diddú, Guðrún Gunnars,
Einar Júl. Bergþór Pálsson syngur
þarna líka auk mín. Ég hef unnið
þessa plötu með Jóni Kjell auk
fjölda frábæiTa listamanna og leit-
aði einnig aðstoðar hjá Jónatani
Garðarssyni, sem er hafsjór af fróð-
leik um þessi gömlu lög.“
Ég t/ar beðinn
um a£l fara
En vendum okkar kvæði í hvss,
Björgvin. Nú er Júróvisjón fram-
undan og fróðlegt að heyra þitt álit á
þeirri keppni. Pú tókst þátt í kepp-
ninni í fyrra, eftir að menn höfðu
áivm saman sagt að þú værir rétti
maðurinn í þetta, en ...
„Hvernig finnst þér „polentan"...?“
Alveg afbragð. En þér gekk ekki
sem skyldi, lentir í 15. sæti. Teiur
þú, svona eftir á að hyggja, að þú
hafir ekki verið með rétta lagið?
„Það var annað fyrirkomulag á
þessari keppni og ég var beðinn um
að fara fyrir hönd sjónvarpsins.
Þegar ég samþykkti að fara vildi ég
gera það á mínum forsendum. Það
komu nokkur góð lög til greina, og
lagið Núna varð ofan á í mjög erfiðu
vali. Það var lagið sem mér fannst
veita mér mesta sjálfstraustið á
sviðinu. Og ég ákvað bara að standa
og falla með því. Ollu sætu fylgir
eitthvað súrt.
Reyndar hef ég verið beðinn um
að syngja þetta lag í söngvakeppni í
Tyrklandi nú í lok júní, en tildrögin
að því eru kynni mín af tyrknesku
keppendunum í Júróvisjón í fyrra.
Þetta yrði væntanlega mikið ævin-
týri, keppnin er haldin undir berum
himni, í gömlu tyrknesku
böðunum og ég er spenntur
yfir þessu tilboði. Reyndar
hef ég verið beðinn um að
syngja líka eitt tyrkneskt lag í
þessari keppni.
Það er kannski það já-
kvæðasta við að taka þátt í
svona keppni eins og Júró-
visjón, maður kynnist svo
mörgum og þess vegna finnst
mér að við Islendingar eigum
að halda áfram að taka þátt í
þessu. Málið er, að það var
alveg æðislega gaman að taka
þátt í þessu rugli þarna úti í
Dublin í fyrra. Þetta var í
fjórða skipti serryég tók þátt í
söngvakeppni á Irlandi og ég
á orðið þama marga góða vini
og kunningja, sem komu og
heilsuðu upp á okkur Islend-
ingana. Johnny Logan kom til
dæmis í veisluna til okkar og
söng, ber að ofan og í topp-
formi..."
Berað ofan ...?
„Nei, ég segi nú bara svona.
Hins vegar er margt vafasamt
í kringum þessa keppni al-
mennt og þér að segja þá er
það staðreynd, að margar
þjóðir stunda það að versla
með atkvæðin. Það er eins og
siðferði þessara þjóða sé á allt
öðru plani en okkar og ég get
vel upplýst það hér, að mér
voru boðin atkvæði gegn því
að ég sæi svo um að íslenska
dómnefndin kysi rétt í stað-
inn. Mér er sem ég sæi upplit-
ið á mönnum hér heima hefði
ég hringt í dómnefndarmenn
og gefið fyrirmæli um að kjósa
þetta eða hitt lagið í keppn-
inni. Getur þú ímyndað þér
annað eins? En íyrir sumum
þjóðum er þetta bara hluti af
leiknum. Málið er að við Is-
lendingar megum bara ekki
taka þessa keppni of alvarlega
á meðan þetta viðgengst.
Margar þjóðir eru hættar að
taka þátt í þessu. ftalir hafa til
dæmis hætt í keppninni, enda
þeir sína San Remo-keppni,
sem nýtur miklu meiri vinsælda og
virðingar á Italíu en Júróvisjón. En
ég er á því að við Islendingar eigum
að halda áfi-am að taka þátt. Þetta er
gott tækifæri íýrir íslenska tón-
listarmenn til að koma sér á fram-
færi. Ég er líka á því að rétt sé að
taka aftur upp Landslagskeppnina
og nota hana sem eins konar for-
kegpni hér heima.
Ég óska Önnu Mjöll alls hins
besta og ég er alveg klár á að hún á
eftir að standa sig mjög vel og vera
okkur öllum til sóma.“
Við höfum nú lokið við kálfa-
sneiðarnar og fáum okkur ljúffengt
tiramisu í eftirrétt og tvöfaldan „ex-
presso-kaffi“ upp á ítalska móðinn.
En tíminn er naumur því Björgvin
er á kafi í verkefnum uppi á Bylgju
og þar með er hann rokinn út í góða
veðrið.
hafa
Ér stefnt að útrýmingujgæludýrahalds í þéttbýli
eða er strangt aðhald nauðsynlegt?
J}|f ijg
Dýraverndunarfélag Reykjavíkur gengst fyrir borgarafundi um
gÆLUDÝRAHALD í ÞÉTTBÝLI
Sunnudaginn 19. maí nk. kl. 14.00 á Hótel Borg
• Stutt framsöguerindi flytja:
Hjörleifur Guttormsson, alþingismaður, höfúndur fruntvarps um gæludjTahald.
Sigurður H. Guðjónsson, formaður Húseigendafélagsins, höfundur fjöleignahúsalaganna.
• Auk þeirra sitja fyrir svörum:
Sigurður Sigurðsson, dýralæknir að Keldum.
Halldór Runólfsson, heilbrigðisfúlltrúi í Mosfellsbæ.
Sturla Þórðarson, fúlltrúi lögreglustjórans í Reykjavík.
Kristbjörg Steffensen, lögfræðingur Heilbrigðisnefndar Reykjavíkur.
Sigurborg Daðadóttir, formaður Heilbrigðisnefndar Reykjavtkur.
Umræðum stjórnar Þorgeir Ástvaldsson, fréttamaður, en fúndurinn er öllum
opinn og eru menn hvattir til að koma og spyrja ofangreinda aðila.
Stjórn Dýraverndunarfélags Reykjavíkur