Skírnir - 01.01.1829, Blaðsíða 43

43
adstodar. I annarl málstofunnl var nú stúngíd
uppá J»ví, at ónýta en gildandi prentunarlög,
en semja önnur betri, og mœltu enna sudlœgari
hérada fulltrúar mjög svo fram med Jví, en v.
Maanen, konúngsiris stjórnarherra í réltinda og
alþjódligs sidferdis málefnum , mælti f réttvís-
innar nafni svo ötulliga í móli, at framvarp
þetta at því sinni var ónýtt, þó med allitlum
atkvæda-mun, ok jók þetta h'tt vinsældir v.
Maanens hjá þjódinni. Geta má þess og ad
hann íór því fram, at hvorki haun né adrir
stjórnarhcrrar þar í landi þyrftu at gjöra þjód-
inni edr alþjódligum dómi nokkra grein eda
skil fyrir atgjördum sínum, er nokkrir höfdu
látit sér óhæfu þá um munn fara í máistofunum,
ad þar væri dómsloll nokkur öllunr ædri, hvar
Júslizía sjálf ætti varnarþíng, ok hvadan ekki
tjádi at skírskota máli sínu til ædri réttar, ok
væri þelta dómstóll alþjódligs álits, er aldrei
framar enn nú sakfeldi þá, er leiludu mótvarnar.
Jafnframt brýndu þeir fyrir honum þau merkis-
ord, er Fránkaríkis núverandi stjórnarherra,
Hyde de Neufville, lét mælt næstlidid sumar, í
enna frönsku íulltrúa málstofu: ^Einginn veit
betr enn eg, ad á þessum rædustól er eingum
leyft al skáka í skjóli konúngsins, at konúngrinn
sjálfr ekki gjörir sig sekan í nokkurri rángsleitni,
en mætti svo vidbera , bytnar þad makliga ein-
úngis á stjórnarrádi hans.” þó urdu þær lyktir
á máli Potters, ad hann var dæmdr tii 18 mán-
ada fángelsis, en þegar hann var fluttr til fáng-