Skírnir - 01.01.1833, Qupperneq 41

Mailagascar og Cap Horns miSdagslínu, en ljósar
i'rettir liafa ei affarið.
I VeslnUfnnni blómguSust NorSr-Ameríku frí-
veldi einsog að undanförnu, og fór makt þeirra
ríkdómr og þjóðaheill vaxandi, svo eigi finnast
annarstaðar dæmi til. Ríkis-skuldirnar eru að
kalla fullborgaðar, verzluniu blómgast og fólks-
talan eykst ár frá ári; þar er fullkomið ritgjörða-
og þánkafrelsi, og eigi eru þar, sera í Evrópu,
bjargræðisvegir og önnur atvinna bundin í skorð-
um innan sjálfráðra takmarka; flytjast því árliga
margir þángað frá Norðráifunni, og finna þai björg
og atvinnu betri enn áðr; er svo sagt, að svo seu
margir komnir þángað frá þýzkalandi, að þeir
ætli að stipta þar fríveldi með því nafni, og sé
þegar vel á veg komið.
I viðskiptum sinum við önnur ríki beittu frí-
veldin rómverskum krapti og einörð, og vissu hvör-
vetna at ná rétti.sínum án lángra umsvifa, og kom
það fram í ýmsura atvikum á þessa timabili, (til
da*mis við Don Mígúel), en að öðru leiti áttu frí-
veldin í friði við útlönil og Evrópu stjórnendr yfir-
liöfuð. Alþíng fríveldanna var haldið í vetr á jóla-
föstu, og þykir ræða sú, er forsetinn Jacksou þá
lét haldua, lýsa frelsis- og friðar-anda fremr euu
nokkurra formanna hans, euda mældist vel fyrir;
fer hann þeim orðum um hagsæld fríveldanna að
það sem að framan er talið, eigi er ofhermt nema
miðr sé; var Jacksou Iitln síðar kjörinn með mikl-
uni atkvæðafjölda að nýu i 4 ár forseti, er hann
Jiykir hafa lagt fram í embættinu mikla verðúng
og stillíngu. Af [>ví er gjörst Iiefir á þjóðarþíng-