Skírnir - 01.01.1842, Síða 6

géta þá færri borið af að kaupa liann, og iika
kaupir hver einstakur. minna af Iionum, en hann
inyndi gjöra, væri hann ódýrri; auk þessa verður
og torveldt fyrir kaupmenn að géta staðið jafn-
fætis landsmönnum þeim, er sjálfir géta afiað sér
og selt kaupeyri þeirra, þar þeir eingum slikum tolli
hafa að svara, sem kaupmenn; eu sé þó lagfcur
þúngur skattur á atvinnuveg þeirra, ér samsvari
tolli þeim, er kaupmenn gjalda, væri ránglátt að
mínka tollinn, nema minkaðir væri um leið skattar
þessir.
En við það að leggja liapt á kaupverðslun
við útlendinga, leggja menn og svo hapt á vel-
megun sjálfrar jijóðarinnar, er landsmönnum þá
verður meinað, að selja það með sem mestum ábáta
fyrir sig, er þeir mega og vilja án vera, og um
leið þó varnað þess, að kaupa það með sem min-
stu verði, er þeir sjálfir þarfnast við. þar að auki
verða atvinnuvegir hverrar þjóðar að fara vaxandi
eður fjölgandi, eptir þvi sem hún verður mann-
meiri til. Nú hefir mannfjölgun verið mikil á
Bretlandi á seinni árura, sem siðar skai gétið
verða, en allskonar akuryrkja þar hefir náð því-
likum þroska, að vart mun betri orðið géta að svo
stöddu; fjölgarþví ármeð ári tala þeirra, er neydd-
ir eru til að lifa af handbjörg sinni; vinna þeir
lángtum meira, enn Bretar þurfi sjálfir á að halda
eður nýlendumenu þeirra, verður þeim því ein-
lægt meir og meir áríðanda , að útleudar þjóðir
kaupi smiðar þeirra og handyðnir, og að þeir aptur
frá þeim géti fengið nauðsynjar sinar með sem
minstu verfci, en einasta ráðið til þessa er að