Skírnir - 01.01.1842, Síða 33

35
J)ó fyrir lítið; líka vildi LoSvík konúngur, kæTa
niður, sem mest liann mætti, þenna ófrifcar fítung
í Frökkum; hefir hann ætíð stuðlað til þess öllum
árum, að friður og samfyndi mætti við haldast
ríkja á niiltum i norðurálfunni; mun honum og
óhultast þykja, að ríkja ylir Frökkum í kyrð og
spekt, því vansýnt sé, uppá hverju þeir kunni að
taka á ófriðar timum; tókst honum og nú að los-
ast við Tiers og þá ráðherra — sem segir frá í
Skirni í fyrra — og fekk liann aptur í stað þeirra
aðra, er meir voru eptir skapi hans; var |)á her-
liðinu fækkað aptur, en þó nokkur liðsbúnaður
liafður við, samt lángtum minni, enn meðan Tiers
var rádherra. Vildu meun líú og almennt, að
friðurinii mætti haldast, en Frakkar þó færi sinu
fram sér og gengi eigi aptur inní félag voldugu
rikjanna , nema þau biði þeim einhverja þá kosti,
er þeir væri sæmri af, en þó skyldi þeir eigi
neitt seilast eptir þvi. I fyrra sumar urðu nú út-
kljáðar deilur þeirra Soldáns og Ala jarls — sem
síðar skal betur skírt frá, er sagt verður frá Tyr-
kjum — lýstu þá fjögur voldugu ríkin, er gengist
höfðu fyrir þessu, því yfir: að með því mál þetta
væri til fykta leifct, væri samningur þeirra hinn
fyrri (er dagsettur liafði verið 15da Juli mánuðar
í hitt ið fyrra) með öllu úr gildi fallinn. því
næst gjörðu þau nýan samning sin á millum og
buðu Frökkum að eiga þátt að, og þvi tóku þeir.
Var samningur sá skrásettur í fyrra sumar 13da
dag Juli raánuðar, og þcss efnis: að Soldán bann-
aði öllum herskipum að sigla inn um Stólpasund,
meðan friður væri á með Tyrkjum við aðrar þjóð-
3*
*