Skírnir - 02.01.1850, Blaðsíða 107
100
til af því, ab hann hefur mistreyzt því, aö lion-
um myndi takast afe fá hin stærri ríki á þýzkalandi
til at> fallast á grundvallarlögin, og hins vegar er
og sjálfsagt, ab bonum hefur heldur eigi geöjast
ab þeim a?> minnsta kosti í þeim greinum, er
þau nálgu&ust grundvallarlög þjó&ríkis. A hinn
bóginn er þaí) þó aubsætt, ab Prússakonungur hef-
ur jafnan haft í huga meö einhverjum hætti aö
ná meira valdi á þýzkalandi, og mebal annars má
rába þab af því, ab nú snjeri hann ab nokkru leyti
við þessu stjórnarmálefni þýzkalands og gerbist for-
sprakki fyrir því ab koma á yíirstjórn á þýzkalandi
í stab stjórnarinnar, sem nú var í Frakkafurbu. I
þessu skvni gerbi hann samband vib konunginn á
Saxlandi og í Hábakkaríki, og komu þeir sjer sam-
an um aí> semja ný grundvallarlög þýzkalands, er
birt voru 28. dag maímánabar. Grundvallarlögum
þessum er skipt í 7 þætti í 195 greinum. I þeim
er tiltekib, aö þýzkaland samanstandi einungis af
þeim ríkjum, er hingab til hafa veriö í hinu svo
nefnda þýzka sambandi. AÖ öbru leyti eru grund-
vallarlög þessi mjög svo áþekk þeim, er samin voru
af þjóbfundinum í Frakkafurbu,. þó er ýmsu breytt
stjórnendunum á þýzkalandi í vil meb tilliti til rjett-
ar þeirra sem fjelaga í þessu hinu nýja þýzka sam-
bandi og þó einkum í því, ab þeir skuli rába sem
mestu sjálfir hver í sínu ríki. Svo er og kippt
ýmsu í burt úr gruudvallarlögum þeirra í Frakka-
furbu, er mibabi til ab gera stjórn þýzkalands þjób-
ríkislega. Fyrirrábanbi þessa hins nýja þýzka sam-
bands, er kallabur einungis ríkisstjóri, og skal hann