Þjóðólfur - 09.02.1861, Blaðsíða 5

45 —
an er tekin út eðr löglega um hana beðið innan þess
tima, sem í leyfisbrélinu er nkveðinn, þá megi, án þess
nýtt leyíishréí sé útvcgað, taka út árrýniiarstcrnu á ný,
ef inálinu er visað frá ylirdóniinuiii, þó áfrýunarfrestrinn
eptir lcyfishréfinii sé utriiiinin á meðan. En eius ug hæði
þessi lagahoð gjura ráð fyrir þvi, að niálinu hafi vcrið
fylgt fram við yfirdóminn eptir áfrýunarslefnu, er tckin
hafi verið út f taeka tið, eðr og löglcga lieðið mn, en að
inálinu siðau hafi vcrið vfsað frá ylirdóminum, og því
auðsjáanlega ekki geta ált við, þarsem eins steudr ólíkt á
og hér, að áfrýtiiiarstefiian alilrci kom fyrir yfirdóniiun,
svo málið datt algjúrlega niðr af sjálfu sér, og liin nýja
árrýunarstefua ekki var tekin út fyr cn áfrýiinarfrestrinn
eptir leyfisbréfiriu var rtinninn út, þannig heimilar almenn
réttarvenja, sem myndazt hefir eptir hiniim lilgreindii laga-
boðuin við dómstiilaua, enganvcginn þá inálsineðferð, scm
bér hefir verið viðhöfð, þó áfrýandinn fiafi fanð þvj á
flot, að svu væri, og það skiptirallt óðru niáli, þó frávís-
unardómr eptir henui væri ónauðsynlcgr til að lialda uppi
gildi liinnar seinni áfrýunarstefnu, þegar þú hin fyrri stel'na
annaðlivort fellr i rétt og málið siðan er hafið til að hieta
úr gölluin á lienui, ellcgar hin sfðari stefna er tekin ut
áðr en sá frestr er útriinninn, sem tiltekinn er f leyfis-
bréfinu, sem hvorugt álti sér liér stað, einsog leyfishrcfið
Ifka sjálft heiiular með bernni orðum, að stefnan sknli
úttakast innan 4 vikna, og inálinu sfðan skuli verða fram-
l'ylgt tilliljðilcga og án únauðsynslegs dráttar, cl' það skuli
nokkurt af) hafa“.
„Af fyrtéðum ástæðum hlýlr málið að frá vfsast yfir-
dóniinuin cptir kröfu hinna stefnilu, og ber áfrýandanum
að greiða bteði þeim og eins dúmaranum, er stef'ndr var
til að liafa ftilla lagaábyrgð á dúini sfnum, og þvi liefir
látið mæta hér við réttinn sfn vegna, cptir kröfum þeirra,
i kost og tæring 2 rd. hverjum fyrir sig“.
„þvf ilæuiist rétt að vera“:
„Málinu frá vísast yfirdóiniiium. Áfrýandanum Pétri Guð-
inundsen ber að greiða f kost og tæríng liinum stefndu,
Ásgeiri Ásgeirssyni, lljálmari Júnssyni, llinrik Sigurðssyni
og Páli Hausen til sainans 2 rd. og sýslunianni Stcfáni
Bjarnarsyni eins 2 rd. Ilið fdæmda að greiða innaii 8
vikna frá löglegri hirtfngii dúins þessa undir aðför að
lögum“.
— Mannalát ogslysfarir. — 20. júní f. á. andaþist
jaríyrkjuniaþr Helgi Valdason aþ Stafholti, fæddr 8. maí
18201 a% Litlafjalli f Borgarhreppi; ,Helgi sál. var maþr ráí>-
vandr og settr, svo aþ fáir voru hans líkar í því, fastráír var
hann en eigi fljútr á sér, en því þrekbetri þegar hann var
byrjaf.r; tryggr var hann og vinfastr, og þa¥> því fremr sem
lengr lék vií). Hann hafþi gúbar gáfnr til náms og fúr vel
ineí), og bezta búmannsefni. Hann hafísi numií) Jarílyrkjii og
lagþi hanu mikinn hug á hana, og því meira sem hann elt-
ist og hoiuim úx jf|k. F.iga því Mýramenn þar á bak aþ
sjá ágætn úngmenni, sem liklegr var til alb beina jarþyrkjunni
fram þar vestra, þegar tímar liþi, hef?)i honum enzt aldr“. —
28. ágúst f. á. andaþist hér í staþnnm, 15 vetra aþ aldri,
júngfrú Kristjana Júhannsdúttir Sigurþssonar assi-
stents, er fyr var í Keflavík; hún var heitmey Júns snikkara
Júnssonar á Bergstöþum hér f bænum, hiu efnilegasta imer,
l)*þannig í haudritiuu, en er aþ lfkindum skakt. Ábm.
vel mentnþ, vel aþ sér og knrteis. — 18. oktbr. f. á. deyþi
Einar búndi Júnsson á HlöþutieSi, nærri 72 ára gamall;
var í hjúnabandi 48 ár, var?) í því 14 barna fabir. „Hann
var mæta vel aí> sér til munns og handa, dngna?)ar-, rá%-
deildar- og kjarkmabr, endrbætti stúrlega ábýlisjarííir sínar
me?) þúfnasléttun og girlbfiignm, var þú alla æfl mjiig heilsu-
tæpr, fátækr einytki og (jölskyldumaþr. A seinni árnm, þeg-
ar hann faim sig miþr færan orbinii til stritverka, lagþi hanti
fyrir sig lækníngalilraiinir, sem mörgum komti «?> miklu gagni,
sat einnig yfir barnssængikonum, og túk þancig á múti nær-
felt 31)0 börnum. þaþ gegndi alfri furþu, bversu hlífibarlaus
hann var vií> sjálfan sig, þegar bans var vitjaí) til sjúkra e%a
sængrkvenna, opt f illvibrtim á nætrtíma, enda kom liaim þá
jafuan í gúþar þarfir. Hann var jarbsettnr ab Kálfatjörn 30.
s. m., og var þar viþstaddr fjöldi manns úr súkninni, í virþ-
íngarskyni viþ hinn framlibna. Nokkrir af þeim skutu þá
samaii rúmurn 30 dölum hauda ekkjti haus, sem eptir hjarir
fátæk og útslitin, og er vouandi ai) fleiri foti í þeirra spor,
hvaþ allt nmn ver?)a nákvæmar auglýst seinna". — 29. oktbr.
næstl. andabist, eptir stutta en stránga legu, sjálfseignarbúndi
og fyr hreppstjúri Sveinbjörn Árnason á Oddstöþnm í
Sy?)ri Keykjadal, 49 ára aí) aldii, farddr afj Geirshlfí) í Reyk-
holtskirkjusúkn 1811; foreldrar hans voru Arni Júussou og
Ingveldr þorsteinsdúttir, bæþi af gúþu fúlki komin; hann
reisti bú á Oddstöþum 1840, giptist sama hanst Giiþlaugu
Kristjánsdóttnr frá Skúgarkoti í ]>íngvallasveit, og eigriaþist
meþ benni 11 börn, afhverjum 7 eru á lífl. Jaríarföriu fram
fúr 15. núvémber f. á. vib fjölmenni, og héldu prostarnir sira
Vernharbr þorkellsson og sira Júliann Túmásson gúbar hús-
kveþjur og sira Andrés Hjaltason snotra líkræíu. „Svein-
björn sál. var matr guþhræddr, gáfaíír, hjartagúþr, sibpriíþr,
ráílhollr og gestrisinn, ástúlbiegr ektamaki, favir og húsfaþir,
blólbtökumaíir gúþr, og bar gott skyn á lækníngar, enda leit-
albi fjöldi manna til baus, sem hann meþ stakri heppni og
handlaigni hjálpaþi í ýmsum slysa-og sjúkdúms tilfellum ; fjöl-
hæfr smilbr, rá’túeildar- og aflamabr, og því heimilis stoþ og
prýhi, elskaþr og virtr af flestöllum nær og fjær sem þektu
haun“. — Milli júla og nýárs var?) úti milli bæja hér á Kjal-
arnesi miþaldra malbr úkvæntr Eyjólfr þúrþarson fr*
Blikastöþum, Suorrasonar í Engey. — Aþfaranúttina 18. f.
mán. lagþi inn í Búbarús, vestra, skip er kom úr hákallalegn,
og haffci afla?) uokkulb. Jón Pálssou hafiisögumaíir þar vib
Búbir var formabr, eu þegar drú innuudir úskjaptinn, kvabst
bann vilja fara undir ár til ab hita sér, eu beiddi cinn bá-
seta sinn, Jún Vigfússon ab nafni, duglegan mann, ab
fara undir stýri, og gjörbi hann svo; var svo lagt inn í ús-
k]aptinn, en þar kvab einatt vora krappr og vondr sjúr, en
dimt yflr, kom þá rib á skipib, og slú því uudan, svo ab
sjór kom á þab flatt, er túk útbyrbis manniiin frá stýrinu
og stýtib frá skipitiu, drukknabi Jón Vigfússou þar, og rak
þú npp litlu síbar; lentist og tkipimi heldr illa, og 2 nietin-
irnir meiddust nokknb, en eigi til lángframa ab haldib var,
og eitthvab lítib eitt túk útbyrbis. — 28. f. inán. var úng-
língspiltr, 15 (abrir segja 19) vetra og lítilfjörlegr, sendr frá
Hrabastöbum ( Mosfelissveit austr yflr heibina, til þíugvalla-
sveitar; vebr var þá gott og eins hina næstn 2 dagana, en
piltrinn hefir h\ergi koinib fram né fundist, og hefir hans
þó verib leitab afmannsöfnubi. —29. þ.mán. andabist Ólafr
hreppst. Ólafsson á Lundum í Stafholtstúngum, nál. 30 ára
ab aldri, velmetinn dugnabar- og ráVeildarmabr, vel ab sér