Þjóðólfur - 01.02.1898, Blaðsíða 4

24
Nýjar vörur með ,Laura
til
Jurtapottar af ýmsum stærðum
komu nú með „Laura" til verzlunar
Sturlu Jónssonar.
verzlunarinnar ,EDINBORG‘.
Fataefni og tilbúinn fatnaður fæst bezt-
ur og ódýrastur í verzlun
Sturlu Jónssonar.
V efnaðarvörudeild.:
Silfursilkið orðlagða
Hvít léreft margskonar
Hv. og misl. vasaklútar
Gólfvaxdúkur
Tvististauin breiðu
Fataefni handa körlum
Höfuðsjöl — Vetrarsjöl
Moleskinn (buxnaefni handa þeim,
sem eru við grjótvinnu).
Kvennregnhlifar.
Regnkápurnar þekktu handa konum
og körlum.
Flókahúfur. Myndarammar
og margt fleira.
N ýlendu vörudei I d
Chocolade:
Blok-
Husholdnings-
ísafold —
Járnstipti — Rörsöm
Kapskór
Eldspítur
Eldspíturnar þægilegu
Sardínur
Skósverta
Stangasápa
Fry’s Cocoa.
Appelsínur og Epli
Fiskhnífar
Teið ágæta á 1.50.
Pakkhúsdeild:
Prjónavélar Eiskilínur 4 'ffi Segldúkur Nr. 1, 2, 3, 4, 5
Baunir klofnar —3 ® Manilla 1—4
Bankabygg —21/2 ‘S — „— tjargaður 1 »/2—4
Maismjöl —2 Netagarn ágætt
Knúsað bygg. —-„— 1V2 ®
Kaffi, Kandís, Melis, Púðursykur, Export,
Jarðepli, Blý.
og margt, margt fleira.
Ásgeir Sigurðsson.
Farfi allskonar, kítti, rúðugler gott og í
stórum skífum, Fernis- og Terpentínolía ný-
komið með „Laura" í verzlun
Sturlu Jánssonar.
Kartöflur, Laukur, Syltetau, Sardínur,
Kjöt, Ananas, Ostur og m. fl. nýkomið í
verzlun Sturlu Jónssonar.
Hattar, Húfur, Waterproof-Kápur, Regn-
hlífar og m. fl. nýkomið í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Fyrirlestur um adventista
fstutt yfiriit yfir trúaratriði þeirra)
verður haldinn í Iðnaðarmannahúsinu á sunnu-
dag kl. 2 síðdegis. Inngangur ókeypis.
D. Ostlund.
Frímerlti.
Munið eptir, að enginn gefur meira fyr-
ir íslenzk frímerki en
Ólafur Sveinsson
gullsmiður, Rvík.
Kol og Steinolía fást bezt og ódýr-
Eigandi og ábyrgðarmaður:
Hannes Þorsteinsson, cand. theol.
Prentsmiðja Dagskrár.
22
hann einmitt seinna heldur en venjulega. Þegar hún hafði bund-
ið hálsklútinn hans og kysst hann að skilnaði, stóð hún kyr og
horfði á eptir honum, þangað til hann hvarf í myrkrinu; síðan
fór hún aptur inn, lagði aptur í ofninn, kveikti ljós og settist við
sauma, alls ósmeikvið það, að vera ein allt kveldið í hinu af-
skekkta brautarstöðvarhúsi. Þegar hún var orðin þreytt aðsauma
tók hún sálmabókina sína og las í henni, þangað til augu henn-
ar ósjálfrátt lukust aptur og hún sofnaði.
Hún vaknaði við, að klukkan sló 11 og í því bili, er hún
opnaði augun varð hún hrædd við, að sjá að handfanginu á
hurðinni var hægt og hljóðlaust snúið, eins og einhver reyndi
að opna hana að utanverðu. Þessi hurð vissi út að stéttinni,
en það vildi svo vel til, að hún hafði tvílæst henni, þegar faðir
hennar fór.
Blóðið stirðnaði í æðum hennar af hræðslu og hún var
þegar í stað glaðvakandl. Hún neytti allrar heyrnar sinnar til
þess að hlusta, en hún heyrði ekkert nem.a tístið í úrinu og
hið hæga átak vindarins í málþræðinum fyrir utan. Hún ein-
blíndi á dyrnar mjög langan tíma, að því er henni virtist, en
það sást engin hreyfing á handfanginu, svo að hún sneri sér
loks við og huggaði sig við, að það sem hún hefði séð fyr,
hefði að eins verið ímyndun. Það var nú orðið áliðið nætur
og það gat ekki hjá því farið, að faðir hennar færi að koma
heim; þess vegna ætlaði hún að taka allt til niðri, fara svo upp
og leggjast ofan á rúmið, án þess að afklæða sig, til þess að
hún gæti þegar í stað lokið upp, er faðir hennar berði á hurð-
ina. Meg var ekki um að ganga um húsið, þareð hún rétt áð-
ur hafði orðið svo hrædd, en herti samt upp hugann og fór til
þess að vitja um, hvort dyr og gluggar væru aptur og eldur-
inn slokknaður. Þegar hún hafði gengið úr skugga um það,
23
tók hún ljósið sitt og fór upp stigann, sem lá upp að svefn-
herbergjunum uppi á loptinu. Þegar hún hafði farið inn í her-
bergi föður síns og orðið þess vís, að peningakassinn var f
dragkistunni, eins og vant var, fór hún inn í herbergi sitt;
glugginn á því var á apturhlið hússins og vissi út að veginum,
sem lá niður til þorpsins.
Hún var nú orðin alveg róleg aptur og sannfærð um, að
hreyfingin, sem hún sá á lásnum, hefði að eins verið ímyndun.
Blómsveigurinn, sem Dick hafði komið með, stóð á borðinu hjá
henni; hún settist niður og fór að þefa af blómunum. Hún tók
nú samt að verða óróleg, af því að faðir hennar var enn ekki
kominn hcim og miðnætti var komið. Hún sat þarna nokkra
stund, þangað til eitthvað allt í einu slóst við gluggann; hún
flýtti sér að glugganum og dró gluggatjöldin til hliðar. Það
var fullt tungl, en himininn var alþakinn skýjum, svo að það
var ekkert tunglsljós, en það var þó nógu bjart til þess, að hún
gæti séð Dick Carradus, sem var þar fyrir neðan og benti henni.
Hún varð þegár í stað hrædd við þá hugsun, að eitthvað hefði
orðið að föður sínum og Dick hefði komið til að segja henni
það; hún opnaði þessvegna þegar gluggann og Dick kallaði upp
til hennar: „Faðir yðar hefur fengið slag niðri í veitingahúsinu
og eg kem til þess að sækja yður þangað; Meg flýtið yður nú
að búa yður út«.
Dick stóð á opnu svæði 10 —12 álnir frá húsinu og sást
hann þar greinilega; til vinstri handar við hann og lengra frá
húsinu var skúr, sem tilheyrði brautarstöðinni; á meðan Dick
talaði við hana, sá hún greinilega höfuð og axlir af manni, sem
gægðist á bak við skúr þennan, eins og hann væri að hlera og
dró sig síðan aptur í hlé, auðsjáanlega með þeirri ætlun, að